Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
09-04-2013
terug uit Spanje (deel 3)
In Oropesa del Mar nemen we de trein naar Valencia. Het ticket is goedkoop , 13 Euro heen en terug. Er is een speciale trein ingelegd die ons naar de Fallas brengt....hét grote feest van Valencia. En we zijn niet alleen: dat wordt rechtstaan op de trein. In Valencia komen we al direkt onder de indruk van het station zelf. De houten loketten van weleer zijn nog altijd in gebruik, de wachtzaal is een juweeltje, volledig betegeld met voorstellingen van het Valenciaanse leven : Estacio del Nord !! De straten kunnen amper de mensenstroom aan. Wij hebben ons voorbereid en weten precies hoe we moeten lopen om de voornaamste pleinen te zien maar al vlug zitten we bij "Valor" aan de koffie. Op de Plazza (de la) Virgin wordt de H. Maagd met bloemruikers bekleed. Een immens werk dat in drie dagen af moet zijn en dan weer afgebroken wordt. Op verschillende plaatsen in de stad staan reuze-afbeeldingen door de verschillende wijken gemaakt en die elkaar beconcureren voor de mooiste en eerste prijs. Ze zijn zo fijn afgewerkt dat we bijna niet kunnen geloven dat ze gemaakt zijn van...papier maché. En dat wordt om middernacht allemaal in BRAND gestoken !! 's Middags belanden we als bij toeval in een Belgisch café-resto. De eigenaar is spijtig enkele dagen afwezig maar de garçon kan toch met enige moeite "goeiendag" zeggen. Lekker eten enne...ne blonde Leffe !! Om 15.00h worden op de grote markt een reeks knallers afgeschoten....zo hard hebben we nog niet meegemaakt..... de ruiten trillen in de gebouwen. We bedenken dat het er zo in Syrië nu moet toegaan, alleen vallen hier geen doden of gewonden en storten er geen gebouwen in. De knallen in een tijdspanne van vijf minuten zijn niet te tellen...indrukwekkend. Daarna wordt het stilaan tijd om het station terug op te zoeken. We laten de kaas niet van ons brood halen en versieren een comfortabele zitplaats op de trein. Ondertussen hebben we allang besloten om volgende week terug te komen om de stad nog eens rustig te bekijken.
Na een tiental dagen hebben we ons kamp opgeslagen op de ons al bekende camping "Didota" in Oropesa del Mar waar we ondertussen al wat "Belga's" kennen die daar wonen en/of overwinteren. Zo zaten we al vlug met z'n zevenen bij "den Italiaan" te tafelen terwijl er buiten zowaar een regenbui viel. Niemand die zich daar schijnbaar druk over maakt...een uurtje later schijnt de zon weer !! Toch plezant om weer Vlaams te kunnen spreken met landgenoten. We zijn ook op bezoek geweest bij Sonja en André die hier zeven !! maanden verblijven en pas in juni terug naar Belgie afzakken. In het station van Oropesa del Mar ontdekten we een (oud) plakkaat in de muur welk ons vertelde dat we daar 6,8 m boven de zeespiegel staan. Als ik het goed kan vertalen is dit bord geplaatst door het Algemeen Bestuur/ Geografisch Instituut van de Statistiek. Het is hier bloedheet......we staan te wachten op de trein naar Valencia .
Toen we eind januari besloten om een maand naar Spanje te reizen met de camper waren we er ons niet van bewust dat de winter hier in België nog zo hard zou toeslaan. Op onze heenweg kwamen we ook in Frankrijk de eerste sneeuw tegen in Briare en het was ijskoud....Tussen besneeuwde bermen reden we Spanje binnen en eens de Pyreneeën achter ons lagen was ze daar....de koperen ploert, Aurora, alsof ze ons achter de bergen opwachtte. Een verademing was het na die donkere dagen in Vlaanderenland. In Peniscola vonden we de zeer goed uitgeruste camping "Eden". Ook in Spanje is het weer minder dan andere jaren, zegt men. Dat neemt niet weg dat we in de loop van de dag 20°C halen maar 's morgens is het wel te fris om buiten te ontbijten, ook 's avonds is vanaf 17.00h het vet van de soep. Maar de zon schijnt elke dag, wat wil je nog meer in februari ? We zonnen op ons favoriete plekje aan het groene havenlicht op de pier van Peniscola, uit de wind. We blijven hier een tiental dagen, gaan naar de markt, fietsen veel, bezoeken de oude stad op de rots en eten pescadillo's (gefrituurde ansjovis) aan de haven.
