De noorderwind heeft het weer een frisser karakter gegeven als we zaterdagvoormiddag aan boord komen. De wind blaast stevig door en schildert witte koppen op de golven. Als we naar het weerbericht luisteren realiseren we ons dat de wind op een tocht naar Wemeldinge eerder een bondgenoot dan een vijand zal zijn. Ook de opkomende vloed speelt in ons voordeel dus .....we gaan !! De wind waait 5 Bft uit het NW en hoog water wordt verwacht om 17.30h. Dat "Catharina" maar eens laat zien wat ze in haar mars heeft, of liever wat de bemanning in haar mars heeft want een schip is zo zeewaardig als haar bemanning is, zegt men!!!
We lopen 7,6 Kn bij 1750 toeren met achteropkomende golven. In het Engelsch en Brabantsch Vaarwater wordt het wat ruiger en zetten we het zeil bij. De golven lopen netjes onder het schip door en we surfen letterlijk de havenmond van Wemeldinge binnen, ondertussen staat er 6 Bft uit net noorden. In de beschutte binnenhaven tovert Sonja 's avonds een lekkere zeebaars met zeekraal op tafel terwijl de noorderwind ons scheepje zachtjes tegen de kade drukt. Morgen zullen we al onze kunde moeten aanwenden om met weinig zwaairuimte hier weg te komen....dageraad brengt raad !!
Als we opstaan zijn de goden met ons ; de wind is nog altijd noordelijk maar matiger (3 Bft). Ook het afgaande tij zal ons vlot naar Burghsluis brengen. Alleen hebben we nu wind tegen stroom waardoor we koppende golfslag krijgen. We horen geen weerbericht dus vragen we de windvoorspelling zelf maar op : 3-4 Bft noord !! Met wat helpende handen (die meneer liet bijna z'n pistolekes in 't water vallen) komen we goed uit de box met tegenwind in de zij. Het is 09.00h als we door het oude, openstaande sluisje van Wemeldinge de witgekuifde Oosterschelde opvaren. Gedragen door de ebstroom doet "Catharina" elke golf op zijn boeg spectaculair uiteenspatten. Dubbelarmige ruitenwissers werken het zeewater weg en terwijl onze Peer daar beneden tevreden snort, slurpen wij aan onze voormiddag-koffie. Bij de Zeelandbrug moeten we onze koers verleggen, westwaarts, dus gaat ons stormzeil er weer bij, zo blijft onze koffie tenminste op tafel staan !!! Zo dadelijk zitten we in de geul van de Hammen onder de dijk waar de wind geen vat meer op ons heeft. In rustig vaarwater lopen we onze thuishaven binnen om 11.40h. Na het middageten wordt het poetsen met zeep en zoet water, Sonja ontfermt zich over de ruiten.....de zon komt erdoor, het wordt warm.....
EEN EYE-CATCHER IN WEMELDINGE
GOLF PROBEERT AAN BOORD TE KLIMMEN
EN DEZE OOK......ZIJN ERAF GEVALLEN !!
|