Start: 8.24u – Aankomst 16.30u, afstand 110km, hm 1.001 (tot. 3.371 km; 35.113hm) gemiddelde 16km/u, zonnig, overnachting: Gîte Chez Edna Moody De rit: https://ridewithgps.com/routes/28960285 opglet hier moet U nog 10km bijdoen van de rit dag 49.
Gezien ik 10km meer moest doen dan voorzien wou ik tijdig vertrekken. Want noch in La ferme des grisettes (daar gaat mijn foie gras en was volzet vermoedelijk met het pinksterweekend), noch in het hotel/kasteel 'Le Haget (wegens trouwfeest) was er plaats. Toen ik wou vertrekken kwam er juist een dubbele buslichting toeristen toe in het hotel. Gelukkig stond de garagepoort open zodat ik aan mijn fiets kon, want aan de balie was het zeer hectisch. Maar al bij al ben ik tijdig kunnen vertrekken en bovendien had ik in het begin de wind in de rug en was het in feite op een paar uitzonderingen na vrij vlak fietsen. Nadat ik de luchthaven in Ossun had voorbijgefietst, heb ik definitief de pyreneeën de rug toegekeerd. Tijdens de rit viel er weinig te beleven: - In Maubourguet had in een raar sculpture op het rond punt. - In Marciac is er een mooi marktplein, hebben ze een Notre Dame en is de stad gekend voor zijn jaarlijks jazz-festival van 25 juli tot 15 augustus (http://www.jazzinmarciac.com/), met Werchter-allures (rond de 70° bezoekers) - Pouylebon: versterkte kerk - L’Isle-de-Noé heeft een kasteel en een gîte Chez Edna, echt een specialeken. De gastvrouw heeft ons zeer goed ontvangen, echt een vriendelijke dame. We waren met 4 gasten. Jan en Els uit Breda en Robert uit Oostenrijk, deze laatste was wel een speciaal gevalleken.
Start: 9.20u – Aankomst 15.15u, afstand 66km, hm 730 (tot. 3.261 km; 34.112hm) gemiddelde 13,8km/u, zonnig, overnachting: Hotel de Compostelle De rit: https://ridewithgps.com/routes/28952537
Ik was vandaag niet gehaast. Niettemin toch vroeg opgestaan want ik had last om mijn kledij droog te krijgen. Sommige onderdelen zullen vanavond wat moeten verder drogen, maar met de rustdag in zicht hebben ze twee dagen tijd om droog te worden. Ondanks korte rit, toch wat hoogtemeters, maar ik had niet het gevoel dat ik aan het klimmen was op een paar uitzonderingen na. Bovendien was het aangenaam fietsen met aan mijn rechterzijde de besneeuwde toppen van de pyreneeën en de lagere delen in de wolken. Eerste en enige noemenswaardige stop na 39 km was Nay. Ik heb er direct eens een deftig middagmaal genomen en nadien het Maison Carrée gaan bekijken. Het volgende merkwaardig plaatsje was Lestelle-Betharram met het klooster, de twee kapellen Notre-Dame en Saint-Michel-Garicoïtz en de school. Jammer genoeg waren er restauratiewerken bezig. (zie fotoalbum: http://fotoalbum.seniorennet.be/wimsfotoalbum/compostela6/) De laatste 10 km moest ik wat boswegels doen om zo naar het centrum van Lourdes te fietsen, om dan via een grote boulevard van souvenirwinkels naar het hotel met toepasselijk naam Hotel de Compostelle te fietsen. Na het inchecken ben ik onmiddellijk naar het heiligdom geweest om de nodige kaarsen te doen branden.
Start: 9.10u – Aankomst 16.05u, afstand 86km, hm 955 (tot. 3.195 km; 33.382hm) gemiddelde 14,9km/u, regen, overnachting: Hotel de France De rit: https://ridewithgps.com/routes/28933019
Wat voorspeld was, kwam ook uit. Ik was nog niet goed vertrokken of het was al pijpenstelen aan het regenen. Onderweg ook even geschuild omdat het te hard aan het regenen was, inclusief gedonder. De klim naar de top van de Somport verloopt over een brede weg met tamelijk veel vrachtverkeer. Evenwel kunnen deze gebruik maken van een tunnel vanaf Canfranc-Estacion, zodat het vanaf hier veel rustiger is. Hier even gestopt om het water uit mijn schoenen te halen en mijn winterhandschoenen aan te doen. Bleek geen overbodige luxe want vanaf 5 km van de top begon het zelfs te sneeuwen. Ook even mijn ketting moeten bijsmeren want ze begon te kraken. Op de top snel even de nodige foto genomen, thermovest aangedaan en zwaardere winterhandschoenen genomen gezien de andere toch kletsnat waren en afscheid genomen van Spanje. En dan voorzichtig naar beneden. Jammer genoeg kom ik terug in aanvaring met het vrachtverkeer. Dat is heel spijtig want het was enerzijds wat gestopt met regenen en anderzijds was de vallei zeer prachtig. Geen foto’s genomen want het is te gevaarlijk met dit verkeer op soms wel smalle wegen en bovendien wou ik zou snel mogelijk naar het hotel.
Ook al kon ik reeds ontbijten om 7 uur, het stelde niet veel voor. Met een croissant en een koffie was het gedaan. Ik moest ook maar evenredig betalen. Dus opnieuw vroeg kunnen vertrekken, want het gaat vandaag terug een zeer warme dag worden en bovendien is de wind gekeerd en krijg ik hem op kop. De start was prachtig via de Foz de Lumbier, een bergengte die door de rivier Irati is uitgeslepen. Ik moest ook door twee onverlichte tunnels. Vandaar richting Sanguesa, waar de kerk Santa Maria La Real een mooi voorportaal heeft. Sanguesa is ook economisch goed, maar kwam in de rit iets te vroeg. Ik heb dan een eerste stopje gepland in Yesa. Vandaar een steile klim naar het zeer groot reservoir van Yesa met aan de zijkant toch wel merkwaardige rotsen. Met mooi zicht op de pyreneeën viel er niet veel te beleven met uitzondering van het bergdorp Berdun, dat op de top van een heuvel ligt. Morgen de Col du Somport, maar ze voorspellen een regenachtige dag.
Vroeg kunnen vertrekken, want het gaat vandaag opnieuw een zeer warme dag worden waardoor ik graag tijdig toekom in het hotel. De eerste 23km naar Puente la Reina had ik al eens gefietst in de heenrit. Vermits ik hier in feite terug op de camino zit kwam ik nu heel wat fietsers tegen. De ene ging vlot naar boven, de andere moest het stapvoets doen want uiteindelijk zitten in dit stuk toch wat kuitenbijters. Ben ook een fietser tegengekomen die op zijn stuur een soort parasol had vastgemaakt. Moet niet gemakkelijk fietsen zijn met zo’n staak voor U en bovendien als dat openstaat kan zoiets veel wind vangen. En gezien ik terug op de camino zit kom ik opnieuw tekens en gebouwen tegen zoals oa. de kerk Sta. Maria de Eunate en pelgrimsstandbeelden. In Puenta La Reina ben ik bij dezelfde bakker geweest als tijdens de heenrit. Bleek nadien dat dit in feite de enige bevoorrading zou zijn van de dag. Ik heb mij dan onderweg ergens aan de kant gezet om iets te eten van mijn eigen stock en gedurende die 15 minuten is er welgeteld één wagen voorbijgereden. Ik heb ook een groep vale gieren zien rondcirkelen, gelukkig niet boven mij. Het was wel indrukwekkend zo’n grote groep. Foto is jammer genoeg niet gelukt. Ook de eerste velden met zonnebloemen tegengekomen, maar deze staan nog klein. In het hotel eerst mijn portie cola gedronken alvorens in te checken. Wel een mooi hotel en de kamers is zeer verzorgd. En ik kon mij verstaanbaar maken in het Frans!
PS: Ben vandaag de kaap van de 3.000 km gepasseerd.
Stadje verkend. Ze hebben hier ook een arena voor stierengevechten (plaza de toros) en de deur stond open. Ook nog wat kloostergebouwen en andere specialekens gezien. Vandaag had ik ook het genoegen om de eindetappe van de ronde van Navarra, een meerdaagse wielerwedstrijd voor jongelingen tot 25 jaar, te zien aankomen. Ik heb ook een praatje kunnen slaan met het Lotto Soudal team en ze waren zeer verheugd vermits ze een tweede plaats hadden in het eindklassement.
Het voordeel van een Albergue is dat je vroeg kan vertrekken. Bovendien hadden we al afgesproken om vroeg op te staan, vermits het terug een zeer warme dag ging worden. Dit zou ons toelaten iets vroeger op ons eindbestemming te zijn. De rit zelf had niet zoveel inhoud. In het begin twee beklimmingen en nadien vrijwel constant dalend, ware er niet die tegenwind. Wel konden we vanaf Sta. Cruz de Campezo, ca. 30km voor Estella, de vroegere spoorbaan volgen die nu als fietspad, evenwel in gravel, is aangelegd. Ik heb dus wat stof gevreten. Prima ontvangst in hotel Yerri en avondeten en ontbijt zijn op Belgische uren.
Start: 9.10u – Aankomst 17.10u, afstand 89km, hm 1.051 (tot. 2.856 km; 29.764hm) gemiddelde 14km/u, zonnig, overnachting: Albergue Camino de Santiago De rit: https://ridewithgps.com/routes/28859709
Na het heerlijk en verzorgd ontbijt en degelijk afscheid genomen van de uitbaatster, vertrokken voor een pittig ritje. Bovenop de helling van Poza de la Sal staan een heleboel monumenten, waarvan één met een gier, ter ere van dhr. Felix Rodriguez De La Fuente (een naturalist/broadcaster). Nadien volgde een wel heel spectaculaire afdaling naar Poza de la Sal met onderweg een middeleeuwse burcht en het ‘Cento de Interpretacion de las Salinas’ ivm. zoutwinning die hier plaatsvond. Volgende stop was Ona met het Monasterio de San Salvador. Gezien het warme weer heb ik hier de watervoorraad aangevuld en de innerlijke mens versterkt. Geen slecht idee want de volgende 30 km viel er niets te rapen. Pas in Ameyugo, een 10-tal km van Miranda de Ebro, kon ik de vochtvoorraad terug wat aanvullen. Aangekomen in Miranda de Ebro ben ik direct naar de Albergue gefietst en de verantwoordelijke opgebeld. Bleek al een Duitser, Michael uit Gelsenkirchen, aanwezig te zijn. Later zijn Jan en Els uit Utrecht ons ook nog komen vervoegen. We zijn dan gaan winkelen om zelf ons eten te maken vermits de restaurants pas eten gaven vanaf 20.30u en zelfs 21.30u wat voor ons veel te laat was. We hebben er een gezellige avond van gemaakt.
Ook al heb ik gisterenavond wat moeten improviseren om iets te eten, het verblijf in hotel El Roble is zeer goed meegevallen. Vriendelijke mensen en zeer behulpzaam. Hierdoor kon ik vroeg ontbijten en tijdig vertrekken. Eerste voorziene stop Aguilar de Campoo met op de heuvel de resten van een burcht. De plaza is echt een pareltje met een toch wel speciale bouwstijl. De volgende 40 km viel er niet veel te beleven tot de laatste klim vanaf Basconcillos del Tozo. Hier heb ik mij op de hoogvlakte even laten gaan en genoten van de omgeving. De natuur was te mooi (de beelden spreken voor zich; http://fotoalbum.seniorennet.be/wimsfotoalbum/compostela5). In Sargentes de la Lora is er een museum ivm. aardoliewinning in deze streek (jammer genoeg gesloten). Nadien volgende een enorme spectaculaire afdaling naar San Felices. Ik waande mij even in de Jura met de ‘Georges’ in mijn achterhoofd, maar het is Spanje nietwaar. In Basconcillos del Tozo ook twee Nederlanders ontmoet die nog naar Compostela fietsten en hadden overnacht in Complejo Residencial Miguel Delibes en ze waren vol lof. Ik moet zeggen de ontvangst en de accomodatie hier is perfect. Ondanks dat de gebouwen van de Universiteit van Burgos zijn, is de uitbating privatief. By the way, het is geen feestdag vandaag in Spanje. Dus geniet er maar van in België.
Start: 8.40u – Aankomst 16u, afstand 88km, hm 1.232 (tot. 2.672 km; 27.861hm) gemiddelde 14,2km/u, zonnig, overnachting: Hotel El Roble De rit: https://ridewithgps.com/routes/28841859
Toch goed geslapen ondanks het feestgedruis en ik kon al ontbijten om 7 uur, waardoor ik tijdig kon vertrekken. De eerste 30km waren nogal saai, pas na Guardo werd het zeer prachtig langs de stuwmeren van Compuerto en Camporredondo. De beelden spreken voor zich. Ik kwam ook een fietsgroepje tegen dat mij tweemaal passeerde en mij sterk aanmoedigde. In Triollo terrasje gedaan waar ook fietsers vol bewondering naar mijn fiets keken en mij ook aanmoedigden. Ze waren wel verrast dat hij niet elektrisch was. Ik zat opnieuw dicht tegen de sneeuwgrens en in feite heb ik vandaag afscheid genomen van de pico’s met de Alto de la Varga op 1.413m De ontvangst in hotel El Roble was zeer goed.
Kon tamelijk vroeg vertrekken gezien ik zelf ontbijt had voorzien, inclusief koffie. Toen ik mij startklaar maakte viel mij wel op dat hier alles met tralies wordt vergrendeld. Begrijp het niet goed vermits de toegang tot de hostal wel open bleef, maar het zal wel zijn reden hebben zeker. Het geeft naar mijn mening toch een onveilig gevoel. De rit zelf verliep vrij vlot. In ‘La Robla’ foto genomen van het stadshuis met in de achtergrond de cementindustrie. In Bonar rond het middaguur twee cola’s gedronken en ik kreeg er frieten en kroketten bij. Wat moet een mens meer hebben. In Llama de hoofdweg verlaten om via de oude baan de klim te doen. Prachtig baantje alleen voor het eerst twee herdershonden achter mij aan. In Sotillos nog oude mijnindustrie teruggevonden. Bij het inchecken in Cistierna moest ik wat geduld hebben, want het was zeer druk. Een feestje of verderzetting van de kermis, ik weet het nog niet. Hoe dan ook bij mijn drankje kreeg ik lasagne. Het is voor de tweede keer ook dat ik een ober zie lopen heb. Alleen de toog doen, opruimen, afwassen, afrekenen en mij dan ook nog tonen waar de fiets mag staan, chapeau!
Wat een heerlijke col bij mooi weer, met een prachtige vallei. De Puerto de Magdalena met zijn 1.434 meter en een klim van toch wel 14km had mij ingevolge de laatste dagen wat schrik doen krijgen. Niettemin viel alles zeer goed mee, stond steeds het stijgingspercentage (van 7 tot max. 9%) aangeduid en waren er voldoende recuperatiestroken, zodat ik zonder problemen ben boven geraakt. Het laatste deel wordt gekenmerkt door een vlakke alpenweide, weiden die zijn omzoomd door stenen muurtjes. Wat die stenen torentjes boven deden is mij onduidelijk. Nadien volgde een heerlijke afdaling. Dat ik de laatste 10km van de rit, de wind zwaar vanop de zijkant kreeg kon mijn dag niet stukmaken, ik zit hier per slot van rekening op 1.000 hoogtemeters. Het inchecken ondanks mijn vroege aankomst was geen probleem, alleen geven ze maar ontbijt om 10 uur. Ik zal er een mouw moeten aan passen.
Start: 10.30u – Aankomst 14.15u, afstand 32km, hm 761 (tot. 2.459 km; 25.064hm) gemiddelde 11,1km/u, zonnig, overnachting: Hotel La Branina De rit: https://ridewithgps.com/routes/28828598
Ik kon pas ontbijten vanaf 9 uur, waardoor mijn start wat laat uitviel. Niet direct een probleem vermits het toch een kortere rit was. Ook de instellingen van de GPS wat aangepast en deze bleek vandaag terug normaal te werken. De rit van gisteren hing duidelijk in de benen, ik had dit dus goed ingeschat en bovendien bij een rustig tempo kon ik genieten van de prachtige landschappen bij zonnig weer. Asturias, nu begrijp ik maar al te goed wat Birgit en Raf hier voelen. Bij mooi weer is het hier ideaal, en ik heb geluk dat het mooi weer is. Gezien rustige wegen: slangen gezien die oa. liggen te zonnen op de weg, een marter die plots wegspringt, maar beren ben ik niet tegengekomen. Vandaag ook wat moeten opletten, want het landschap rond Cerredo ziet zwart, van de koolmijnindustrie. Maar de heuvels zelf zien nu purper van de bloeiende heide.
Niets aan het toeval overgelaten voor deze koninginnenrit. Gisteren gezouten nootjes zitten eten, zout op de frietjes bij de menu pelerin gedaan, veel gedronken (water en vooral cola). Voldoende gerust en deze ochtend een goed ontbijt genomen met koffie. Thermovest en winterhandschoenen aangedaan, want enerzijds lag Fonsagrada in de koude mist en anderzijds waren de eerste 10km dalend. Eens beneden terug zomeruitrusting voorzien, want het ging een zonnige dag worden. De eerste 36km lag ik op schema met als eerste stop San Antolin de Ibias, hier wat voorraad ingeslagen want de volgende kilometers zijn er niet veel voorzieningen. Tevens begon mijn GPS kuren te krijgen, geprobeerd om te herinstalleren maar hij weigerde degelijke dienst. Het maakte wel niet veel verschil uit vermits het toch steeds de weg volgen was, maar soit, of zijn info dan correct is? Vanaf hier begon het moeilijkste deel met soms stijgingspercentages van 12% en om eerlijk te zijn, mijnen motor kon dat niet trekken. Dus ook heel wat gestapt vandaag, maar geen probleem vermits het schema werd gerespecteerd. In Luna was er gelukkig een taberna. Ideaal om een stop te houden en een powerbar te eten. Maar ik denk dat de uitbater dit ook doorhad want ik kreeg direct een ‘mini’ paella en zelfs nadien frietjes met spek. Ik vermoed dat ze ook nog aan het eten waren en ik hierdoor kon meegenieten. Hoe dan ook de innerlijke mens was versterkt om de laatste 6km te klimmen met percentages 8à9%. Hierbij viel ook de mijnbouw op die in deze streek wordt gedaan. Zoals voorzien kwam ik op het vooropgestelde uur aan in het hotel na een toch wel mooie rit met prachtige vergezichten, mooie valleien en veel watervallen, want het water stroomt/valt hier van de bergen af.
Vertrokken zonder ontbijt, want ondanks de belofte van de barman dat vanaf 8u er ontbijt zou zijn, was deze niet open. In feite was er geen enkele zaak open in Fonsagrada voor een ontbijt. Gelukkig had ik nog een koffiekoek van de vorige dag en een koffie kon ik pas nemen in Castroverde na 23km. Dat Lugo een provinciestad is, was duidelijk gezien het vele verkeer dat er was bij het verlaten van de stad. Bovendien verliep de rit vandaag hoofdzakelijk langs hoofdbanen met zeer druk en zwaar verkeer, waardoor er weinig te vertellen valt. Opvallend is nu wel dat ik de wandelaars in tegengestelde richting tegenkom en er meermaals een ‘Buen Camino’ volgt. Ondanks evenveel hoogtemeters als gisteren moest ik deze quasi afwerken op half zoveel kilometers, waardoor deze rit duidelijk zwaarder uitviel dan gisteren. Fonsagrada ligt dan ook op ca. 1.000 hoogtemeters, waardoor ik naar het einde toe toch wel mooie vergezichten kreeg.
Het voornaamste doel is bereikt, namelijk toekomen in Santiago de Compostela. Dit is uiteraard niet altijd perfect verlopen en daarom wil ik nu al iedereen bedanken die mij heeft gesteund, via de blog, reacties, via sms, via mail etc… Jullie steun was steeds een hart onder de riem, die mij tijdens een moeilijke dag, een moeilijke periode, er steeds heeft doorgetrokken. Dus duizend keer dank.
Deze morgen zijn we gezamenlijk, vroeg gaan ontbijten, want het was toch opnieuw een lange rit met de nodige hoogtemeters. We hebben drie leuke dagen doorgebracht in Santiago de Compostela en het afscheid viel dan ook opnieuw zwaar, want terug voor vier weken dat we elkaar niet gaan zien. Toch vertrokken, iets later dan voorzien, maar swoit. De eerste 25km waren saai langs de drukke N634, pas nadien, ook al viel er wel niet veel te beleven, is dit tot hiertoe één van mijn mooiste ritten. Een verlaten kapelletje midden in de bossen, net voor Boimorto. Pech bij Sobrado gezien het klooster in de stelling stond. Friol die feitelijk niets te bieden had. De prachtige bloemenweide op de rivier Rio Mino. ‘Doel’ teruggevonden, zelfs in Spanje. Zeer rustige boulevard om Lugo binnen te komen, dat was genieten. Inchecken verliep niet vlot, stond voor gesloten deur. Maar eind goed al goed, want het is een mooie Hostel.
Deze morgen mijn Compostela gaan ophalen. Het was het zeer druk, zo maar eventjes 1u30 aangeschoven. Aan de balie werd alles zorgvuldig gecontroleerd. Ik heb wat moeten helpen, want wie weet hier nu Haaltert liggen. Maar blijkbaar was toch alles in orde en kreeg ik de officiële stempel. Nadien een bezoekje gebracht aan de Huiskamer van de Lage Landen. Het onthaal was super en de koffie was heerlijk. Dan was het tijd voor een bezoek aan de kathedraal met het zware wierookvat dat ingepakt zat in een stelling en aanschuiven voor het Sint Jacobsbeeld en -crypte. Ook op verzoek de nodige kaarsen doen branden. Verder hebben we rustig onze dag doorgebracht.
Na afscheid te hebben genomen van de vriendelijke uitbaters van albergue Melide, via een ommetje Arzua bereikt op zoek naar een eerste stempel. Dit was niet zo simpel vermits de albergues gesloten zijn, uiteindelijk toch één bekomen in een bakkerij. Dan weg vervolgt op de drukke N547 gedurende 5km tot ik aan werkzaamheden kwam (aanleg van een rond punt). Ik moest uiteindelijk richting Touro, maar met de aanleg van dat rond punt was dit niet zo simpel. Uiteindelijk toch op de goede baan geraakt, die veel rustiger was dan de drukke N547. In het stadhuis van Touro een stempel gehaald. Hier moest ik het gastenboek invullen en als aandenken kreeg ik een penning. Iets verder in een bakkerij iets genuttigd, wat nadien geen slecht idee bleek te zijn vermits tot Arins, voorstad van Santiago de Compostela, in feite geen voorziening meer te bekennen was. Bij het binnenfietsen van Santiago de Compostela werd ik opnieuw geconfronteerd met werken, met als gevolg dat ik via de gewone weg en het druk verkeer naar het centrum kon fietsen, dit gekoppeld aan de laatste nijdige hellingen, bleek dit niet zo evident. Via, via kom ik uiteindelijk toch terecht op de ‘Plaza do Obradoiro’, maw. het grote plein voor de kathedraal. Ik was nog niet goed bekomen of ik werd al aangesproken door dhr. Schellens van Camino Fietstransport. Ik moest hem echter teleurstellen, wel een goed gesprek gehad en bovendien was hij zo vriendelijk mij op de gevoelige plaat vast te leggen. Dan kontakt gezocht met mijn dochter om af te spreken aan het hotel. Onderweg werd ik nog diverse malen aangesproken en moest ik diverse verhalen aanhoren. Uiteindelijk terug mijn GPS moeten opzetten om uit de smalle straatjes van Santiago de Compostela te geraken en hop op weg naar het hotel. Bij de laatste helling zag ik plots mijn dochter staan en hier kwam de verrassing van de dag, niet Tom maar mijn echtgenote stond daar ook. Het weerzien was dan ook zeer hartelijk. Na het inchecken in het hotel en een verfrissing zijn we nadien de stad ingetrokken voor een eerste kennismaking en om iets lekkers te gaan eten.
