De drie jongens met neef Berend Jan (1978)

Wim houdt niet van plagen…ook niet van even stoeien. Ooit heeft hij in een onverwacht dolle bui met Henry gestoeid. Die heeft 14 dagen met een dikke neus en een blauw oog gelopen. Hij heeft dan zo de schrik te pakken dat hij nooit weer gestoeid heeft. Hij kende zijn eigen kracht niet!
Nee…. en plagen kan hij ook niet. Daar houdt hij gewoon niet van. Hij komt niet op het idee. En geplaagd worden is al helemaal niks voor hem.
Ik wel. Ik kan het niet laten. Maar aan Wim is weinig eer te behalen. Wanneer je hem onverwacht aan een kietelbeurt onderwerpt kijkt hij alleen verbaasd. Niks an. Ooit aan de Jan Voermanstraat ligt hij boven te slapen…gewoon overdag. Anda komt langs…. Gezellig! Ik vraag Gerhard ( ik denk dat hij een jaar of vijf was) of hij papa even wakker wil maken. Anda komt op het lumineuze idee om te zeggen:”Neem de gieter maar mee....”. “Waarom”, vraagt hij nog. “Nou gewoon een beetje bij z’n nek gieten. Dan wordt hij vanzelf wakker", zeg ik dan. Ha ha...! Gerhard doet dat en giet Wim een beetje..of misschien een beetje veel water in de nek. Die haalt van pure schrik zo uit dat het bij Gerhard brullen geblazen is. Anda kiest gelijk het hazenpad! Wim is zeer ontstemd. Nee na die tijd ben ik met Wim wat voorzichtiger geworden.
Bij de jongens heb ik meer sukses. Die heb ik al wat achterna gezeten met de sproeier of lekker doorgekieteld. Gillen jongens! Dat is toch veel leuker. Wanneer met mooi zomerweer Klaas en Sanny met Ipe en Renny van de partij zijn is het helemaal feest. De gieter wordt aan de  droogmolen gehangen met de tuinslang er in. Het waterballet kan beginnen. Zelfs Wim ontdooit dan, al houdt hij zich wat afzijdig.
Gerhard kan jammer genoeg ook aardig tegen kietelen, net als Rick.
Met Mark is het een ander verhaal. Daar moet ik mee uitkijken! Als die wat groter is pakt hij me gelijk terug. En wanneer ik de sproeier bij het auto wassen of de tuin sproeien “per ongeluk” laat uitschieten richting Mark, is hij er ogenblikkelijk  bij om me die sproeier afhandig te maken. Een dondersteen! Ja en dan weet je het wel. Dan ben ik aan de beurt om te gillen!