1982--Onze eerste vakantie op camping Kirschenteuer, samen met Klaas en Sanny met vriend Ipe en Renny. Hier werden waarschijnlijk voor het eerst de gokautomaten op een camping gecheckt.

[b]De tijd brak aan dat de jongens met hun zakgeld niet meer rond konden komen. Ze werden handig met flipperkasten en later gokautomaten…bleek nadien.. Niet dat ze constant aan het flipperen of gokken waren, maar ze wachtten op hèt strategische moment in de patatzaak aan de Twekkelerweg. En dat moment was dáár wanneer een speler zuchtend de strijd tegen zo’n apparaat opgaf en het strijdperk verliet. Dan kwamen ze in aktie. Want...... als er een poosje niets gewonnen was had je méér kans. Eerst werd er gekeken of er nog vrije spelen opstonden. Met deze vrije spelen hebben ze al menig patatje verdiend.  Daarna probeerden ze of het geluk mèt hen was.
We hadden dat eerst niet zo door, maar tijdens de vakanties bleken ze erg vaardig op dit punt en toen kwam de aap uit de mouw. Ook op de campings werd vroeg opgestaan om bij de apparaten langs te gaan. Ik heb zelfs nog een moment gedacht dat Gerhard misschien  monteur zou worden van die apparaten in cafetaria’s.
Maar nee…het leverde toch geen stabiele verdiensten op en Gerhard meldde zich aan bij een schoonmaakbedrijf die de ramen van scholen ging wassen in de vakanties. Denk maar niet dat je daar zo maar voor aangenomen werd. Je moest eerst serieus oefenen en dan een soort examen doen. Gerhard slaagde. Hij heeft de laatste jaren in Hengelo zo z’n zakcentjes aangevuld. Het werken had  ook consequenties, want hij werd ook voor feestjes uitgenodigd en ja… dan moet je ook een biertje drinken. Zo kwam hij na een bruiloft zo vol drank thuis dat hij vanuit z’n bed de wc niet meer kon halen en uit het raam driehoog kotste. Alle ramen onder zijn kamerraam zaten onder… Hij was nog niets gewend. De andere morgen werd de ladder uitgeschoven en kon hij de ramen van de twee onderste verdiepingen gaan wassen.
Toen we later eens met Berend en Rick naar Wales gingen namen we de overtocht met de vrachtferry. Dat was mèt caravan een vrij goedkope nachtelijke overtocht. Je kreeg een lekker buffet, een hut en 's morgens je ontbijt in een zak mee. Ook daar werd flink door de chauffeurs aan de gokkasten gezeten. Maar zij niet alleen. Op een gegeven moment komt Rick met twee volle handen vijfjes bij ons, Berend glimmend in zijn kielzog.. Ik zeg: “Wat is dat nou? Hoe kom je daar nou aan”? Rick is een man van weinig woorden en zei alleen maar:”Pok pok pok pok”!
Ook in Emmen ging Gerhard op pad in de buurt. Wij kochten de ladder en hij ging in een speciale outfit de buurt rond. Petje op…bodywarmer aan…shagje gedraaid…ladder op de schouder en daar ging hij de buurt in om bij de huizen de bovenramen te wassen. “Goeiemorgen….de glazenwasser!  Ze waren heel blij met hem, want Gerhard is trouw. Wanneer hij zegt dat hij over 6 of 8 weken terugkomt doet hij dat.
Hij heeft regelmatig de kreet gehoord:”Kopje koffie… glazenwasser”?