Ondertussen heb ik de draad ook weer opgepakt en ben vrijwillligster geworden bij de Alfabetisering afd. Zwartemeer en omgeving. Er zijn 2 soorten leerlingen: de redelijk intelligente, die gewoon veel ontgaan is op school en die graag de puntjes nog eens op de i willen zetten èn de ( zeer) zwak begaafde, die vroeger de juf mochten helpen met plantjes water geven en dus echt nog niets kunnen lezen of schrijven! xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Tot deze laatste soort hoort Johanna!. Ik haal haar steeds  bij haar huis op en rijden samen naar Zwartemeer  naar het buurtcentrum. Hier wacht o.a. ook vriendin Annie. Met hen werk ik veel met reclamefolders en ga samen boodschappen doen. Johanna heeft geen tanden meer en haar gebit doet haar zeer, vandaar dat ze tandenloos meegaat. Ze is wel eens bij ons thuis geweest en helemaal gek van onze Laska. Zij wil ook een Schotse collie en wat ik ook zeg over ”nerveuze hond” en zo…het helpt niet. Op een dag, als ze naast me neer ploft in de auto, zegt ze : “(h) Etty, wi’j kriegt ok zon Laska!”. “Zo’j dat wel doen, Johanna?” “Jao, wi’j hebt ‘em al besteld. Hee mot alleenig nog gruujen”. Iedere week vertelt ze over de vorderingen van het hondje. Als de hond er ongeveer aan toe is om opgehaald te worden, gaat ze een beetje sip naast me zitten als ik haar ophaal en zegt: “(H)etty, ‘et (h) ontien geet ok niet deur!” "Hoe kump dat dan Johanna?” “Och”, zegt ze, “(H)arm zeg, wie’j könt better een zwien in diepvries nemmen!”