Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
Als je wat van de cultuur van Marokko wil zien dan moet je naar een stad rijden. Wij zijn met de taxi naar de oude stad van Tetuan gegaan en kregen een gids mee. We mogen blij zijn dat we heel overgekomen zijn want wat reed die man hard. Af en toe keken we elkaar aan van als dat maar goed gaat. De oude stad is 500 en nog wat jaren geleden gebouw op een berg. Er zijn in die stad lange smalle straatjes kriskras door elkaar heen. Als je hier alleen loopt verdwaal je. De gids bracht ons natuurlijk naar de tapijtjes en prulletjes. We konden er niet voorbij komen. We hadden iets van glas gekocht en ik wilde het in een doosje hebben. Ze deden net of ze het niet begrepen. Thuisgekomen pak ik het uit en was het kapot.
Het was inmiddels al 2 uur en we hadden nog niets gegeten. Eten doen we hier maar niet, we hadden het wel gehad en hebben ons toen maar weer terug laten brengen naar de haven.
Op het terras in de haven was het heerlijk koel. We wilden wat eten bestellen maar we waren te laat of te vroeg. Later zei de ober, dat we een broodje kabab konden bestellen. Gelukkig maar want we hadden best trek gekregen na die wandeling door de stad.
Toen we weer aan boord waren hebben we de waterslang op ons gezet. Het was een hete dag.
We hadden 's avonds geen zin aan koken en zijn gaan wandelen naar het gezellige gedeelte van de haven. Er was ook nog een Marokkaans marktje en life muziek. Om tien uur werd het heel erg druk. Het eerste restaurant had geen vis en het 2e restaurant had nog één soort vis en die hebben we besteld. Het was goed klaargemaakt.
Hier in deze omgeving waren de straten versierd met vlaggen omdat de Koning van Marokko hier ergens op zijn zomerverblijf was. We hebben het paleis nog gezien maar konden moeilijk in de auto een foto maken.
Het eerste stuk varen hadden wij onderweg veel hoge golven. Later ging het wel. In de straat van Gibraltar en moesten wij een aantal keren voor vrachtbotenuitwijken. Toen we even langzamer vaarden zagen we een zeeschildpad voorbij zwemmen. Zie foto. Af en toe zag je ook wel dolfijnen maar die kwamen niet in onze buurt.
In Smir aangekomen moesten wij allebei papieren invullen, naar douane en dokter. Dokter, zeiden wij, en waarvoor dan wel? We begrepen er weinig van maar wat ik wel verstond wasinfluenza. We moesten weer aan boord. Na een uur wachten moest Henk meekomen en alles was zo geregeld. Geen dokter en douane kwam er aan te pas. Het leek voor hun heel interessant maar wij snapten er niets van. Later hoorden we van anderen dat ze dat altijd op die manier doen. We vonden die mensen daar een beetje arrogant.
Je kunt goed in deze haven liggen. Aan de andere kant zijn er restaurants en een groot hotel wat er prachtig bij ligt. Vol met bloeiende planten, groen gras, bomen en een heel groot zwembad. Echt voor de rijken. Verderop is een klein supermarktje, geldautomaat en mooie stranden. Dat was het wel zon beetje.
Wij liggen hier vlak voor de berg van Gibraltar en naast de haven is een klein vliegveld. Je ziet ze aankomen en weggaan. Gelukkig zijn het er maar weinig.
De stad stelt niet veel voor. Het is een lange straat (voor de berg) met overal winkels. Het is zondag dus kon ik mijn geldbuidel thuislaten.
De vorige keer toen wij hier waren zijn we met de huurauto de berg opgeweest. Dat hebben jullie al kunnen lezen in onze weblog.
De volgende dag als alles meezit gaan we een oversteek maken naar Marokko, Afrika. Het is 25 mijl varen. Het lijkt me erg spannend. Wie weet wat ons daar allemaal te wachten staat. Bij Port Marina Smir kunnen wij zonder problemen naar toe.
Wij varen terug naar Chipiona om een brief op te halen en daarna gaan we richting Middelandse zee. Het is 15 mijl varen en we hebben halve wind. Het wordt een lekker tochie
Na een leuke tijd gehad te hebben met Norman, Tieneke, Isa en Rosa zijn ze vertrokken naar Madrid om daar een aantal dagen te verblijven en wij varen straks weer naar een andere haven. We zijn bij ze op de camping geweest en hebben daar in het zwembad gezwommen en zij zijn bij ons een aantal dagen aan boord geweest. De kinderen hebben met de bijboot kunnen spelen en leren roeien, 2x naar het strand en daarna met de waterslang ons lekker afgespoeld. Het was weer erg warm maar beter dit dan regen.
Het is dinsdag 28 juli en we gaan naar Isla Cristina waar Norman met zijn gezin ook naar toe komen. Ze hebben een week in Olhäo, Portugal gezeten. Met dat ik achter de computer zit heeft Norman gebeld dat ze al op de plaats van bestemming zijn aangekomen en vroeg aan ons wanneer wij aankomen. Wij kunnen er pas om 6uur binnenlopen vanwege de eb en vloed. Het is nu 1 uur en met een half uur vertrekken wij ook. Tot zover maar weer en allemaal de hartelijke groeten van ons uit het mooie Spanje olé.
Met de fiets rondom de stad gereden en hebben daar prachtige parken gezien. Wij zijn in een 45 meter hoge toren geweest, Torre Tavira, die eens in het bezit was van een gegoede familie uit de 18e eeuw. Boven een prachtig uitzicht over de hele stad. Binnenin is een camera obscura die scènes uit de stad laat zien. Je kunt de autos zien rijden en de mensen van heel dichtbij bekijken. Smalle straten kris kras door elkaar heen.
Voor anker gelegen in de baai La Ahogao. Prachtige baai en er liggen veel kleine motorbootjes. Er is een klein strandje en daar wordt heen en weer gevaren. Erg druk.
We hebben weer heerlijk om de boot gezwommen. Al zwemmende kun je goed zien dat er een baard groeit aan de onderrand van de boot. Henk kon het niet laten om het schoon te maken. Hoe langer je het laat zitten hoe moeilijker het gaat eraf.
We mogen de auto nog tot 16.15 uur gebruiken en gaan naar Tarifa, de zuidelijkste stad van het Europese vaste land, gelegen op de plaats waar de Atlantische Oceaan en de Middellandse zee elkaar ontmoeten. We zijn er met de boot langs gevaren en we gaan kijken of we morgen op de terugweg daar de haven kunnen aandoen. Het antwoordt is nee, want je kunt er alleen voor anker en met deze wind is dat geen optie.
Het was een prachtige autorit en een fantastisch uitzicht op het Afrikaanse continent aan de overkant. Van het plaatsje Tarifa is het maar 15 a 20mijl zeilen naar Tanger. Dat doen we volgend jaar. Tarifa is een leuke stad met zijn smalle straatjes.
Nog een uitzicht op Gibraltar Tariva. De boten die heen en terug naar Afrika varen.
Weer naar Barbate. We zijn daar naar de stad gefietst en zijn tot de conclusie gekomen dat we er niet meer naar toe gaan. Een stoffige stad. In de haven was het ook erg benauwd om daar te liggen. Nu moesten we 3 euro meer betalen als de vorige keer. 33 Euro per nacht is wel erg veel. Het is voor de doorreis naar Gibraltar wel een goede stop.
De eerste dag rijden we naar Estepona, Marbella, Fuengirola en Tormolinos. Ongeveer 130 km. en tegen de avond hebben we een hotel opgezocht. De volgende dag zijn we verder gereden naar Málaga.
Die hele kust is volgebouwd met flats, mooie stranden en boulevards. Wat een toeristen daar en overal kom je wel Nederlanders tegen. Je betaald een hoop geld voor de havens en als je een winterstalling voor de boot wil hebben dan kunnen ze je dat pas in augustus vertellen of er plek voor ons is. Ze zijn er afwachtend.
Een of twee dagen kun je hier wel liggen. Dus als wij volgend jaar verder trekken dan weten we in ieder geval dat we daar voor één nacht terecht kunnen.
Er is één haven waar we eventueel een ligplaats kunnen hebben voor de winter maar dat houden we achter de hand.
We houden het nu even voor gezien en gaan de tweede dag na Málaga en die dag hadden we ook geen succes. Tijd om terug te gaan naar Alecias, Gibraltar. We gaan nu via de snelweg.
Er was vlak bij de ankerplek nog een klein Spaans haventje en daar is Henk de volgende dag op af gegaan. En ja, daar was wel plek en we kregen nog korting ook. We wisten niet waarom, maar daar kwamen we pas later achter.
Vlakbij waren ze met een nieuwe haven bezig. Nou, dan weet je het wel. Lawaai en stof. We zijn toch maar gebleven, want als je 3 dagen weg gaat wil je de boot veilig achterlaten.
Dinsdag 7 juli konden we om 4 uur de auto meenemen en zijn naar de berg van Gibraltar gereden. Je moet inderdaad 2x je paspoort laten controleren, een vliegveld oversteken en dan ben je echt in Engeland. Je hoeft niet links te rijden.
Als je de berg van Gibraltar op wil moet je intree betalen. Met de auto kon je helemaal boven komen. Soms zijn de wegen erg smal. We hebben ook apen zien rondlopen en zijn in een grot geweest waar vroeger het leger zat. Boven op de berg had je een prachtig uitzicht over de hele baai. Voor de museums waren we te laat. Als we volgend jaar hier weer komen dan trekken we er een hele dag vooruit.
Ik ben 
