Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/05/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen, zeilen, met kleinkinderen leuke dingen doen enzv..
Leuk dat je op mijn blog bent komen kijken. Veel plezier en misschien tot een reactie in mijn gastenboek.
Toen we de eerste dag voor anker lagen en van boord gingen hadden we al contact met 2 Nederlanders die hier ook waren. Rob die voor anker lag zei, dat je hier goed kon liggen, maar in de havens geen plek was. Alleen voor de bewoners en dat zijn meestal de mensen met de vissersboten. Hij had het over het andere stel, Kees en Anja die wel een plek hadden maar dat was voor hun niet makkelijk geweest om die te krijgen. Zij liggen al 7 maanden hier. Laten wij ze nou voor twee jaar geleden ook hebben ontmoet toen we in Sines lagen. Ze zouden een wereldreis gaan maken, maar door omstandigheden zijn ze niet verder gekomen dan hier. Over een maand gaan ze naar de Azoren. Ze herkenden ons nog. Henk, zei hij, als je morgen bij mij in de haven komt liggen dan maak ik een plek vrij en kun je tot dinsdagmorgen 9 uur blijven liggen. In de weekenden komen ze niet langs. Het is voor Joke wat makkelijker om van boord af te komen. Daarna moet je maken dat je weg komt want het zijn nogal arrogante havenmeesters. Mochten ze wel komen dan zeg je maar dat je naar het ziekenhuis moet. Daar hebben ze wel een zwak voor.
En ja hoor, maandag hoorden we 2 mannen schreeuwen op de andere steiger dat we weg moesten gaan. Henk de rust zelve vaarde met de dinkie er naartoe om het uit te leggen van mij, maar daar namen ze geen genoegen mee. Henk is toen maar langzaam de boel op gaan ruimen tot dat ze op onze steiger liepen, mijn zielige gezicht zagen, ze bedenkelijk kijkend en warempel waren ze gezwicht. We moesten de boot wel een stukje naar achteren leggen en dan mochten we nog één nacht blijven. Tot en met woensdag zijn we nog gebleven en ze zeiden er niets meer van en waren heel vriendelijk. Het havengeld is voor de abonnee 50 euro in de maand en wij hoefden niets te betalen.
In het dorp was er 5 dagen feest volop feest. Gewone bandjes, hardrock en fado muziek. Heel gezellig. Leuke smalle straatjes met veel tegelwerk aan de muren.
Donderdag 11 juni zijn we naar Albufeira gevaren. We dachten hier voor anker te gaan maar toen we vlak bij het strand vaarden en met het anker bezig waren kregen we een lijntje in de schroef. Henk zag het op tijd en riep naar mij om de motor uit te zetten. Zeil uitgerold om niet op het strand te belanden en lijn doorgeknipt. Zo ging de lijn vanzelf uit de schroef. Er zat waarschijnlijk een krabpot aan. Jammer dan, volgens ons was het illegaal want er zat een heel klein plastic bolletje aan. Daarom konden we dat ook niet goed zien toen we er naar toe voeren. Achteraf gezien geen fijne plek want er was veel deining. We schrokken wel van het havengeld, 35euro en je lag in een havenkom met rondom flats en uit de wind. Pffffff.
We zijn eerst gaan douchen en daarna was het een heel eind lopen naar het dorp. Hier waren we nog niet geweest en het was erg leuk. Eerst dachten we dat er niet veel te doen was maar hoe verder we liepen hoe gezelliger het werd. Veel straatjes met overal muziek, heel veel eettenten en het stikte van de Nederlanders. Het strand was heel groot met een steile helling van 700 m van het dorp. Met lift oftunnel kon je op het strand komen en er was nog een slingerpad met hier en daar een trap ertussen.
In het donker zijn we terug naar de boot gegaan nadat we er gegeten hadden, voor weinig. Het eten is hier niet duur. Ze trekken je gewoon het restaurant binnen. Niet leuk, maar voor 25 euro met 2 pers. incl. wijn, koffie en likeur mag je niet klagen.
Dinsdag 9 juni was een drukke dag voor ons. Méér voor Henk dan voor mij. Hij noemt mij af en toe de koningin, omdat hij haast alles voor mij doet. We maken er maar wat geintjes van anders wordt het zo saai. Om 11.40 uur moesten wij in het ziekenhuis zijn voor onderzoek en voor een foto te laten maken. Ik had nog wel pijn en niet voor niets want de breuk was iets erger geworden. Daar schrokken wij wel van. De dokter zei, dat ik toch de verkeerde mitella om had. Deze was meer voor comfort. Hij had het notabene zelf omgedaan.Wat ik nu heb gekregen is een soort band om de schouders en onderarm heen en wordt mijn rug recht getrokken. Zeker niet confortabel. Zo kan ik geen gekke dingen doen. Hadden ze dat maar gelijk gedaan. Ze weten toch hoe vrouwen in elkaar steken! Gelukkig hoef ik 's nachts het harnas niet om, mits ik plat op mijn rug blijf liggen. De eerste nacht is het al goed gegaan. Nadat we boodschappen gedaan hadden en een heerlijke lunch (met ei), wat ik zo lekker vind, aan boord klaargemaakt was zijn we gaan varen. Het was nu hoog water en ik hoefde niet bang te zijn voor opstakels. Toch wás ik het wél een beetje. Kun je wel nagaan hé? Maar het ging goed en om 16.00 uur lagen wij in Lagos. Het was maar 6 mijltjes varen. Henk had een raampje besteld voor de hondekooi en mijn schoondochter Tieneke had de bankpasjes hiernaar toe gezonden en alles was er. De volgende dag zijn we samen naar de macado geweest en hebben duivelvis, nog nooit gegeten) en groenten gekocht. Henk is met het raampje bezig en ik kan hier weer internetten. Er zijn hier ook wasmachines en wasdrogers en zo kon de vuile was gedaan worden. Hier ben ik met een leesboek bij gaan zitten en de rest gaat vanzelf. Henk sjouwde wel. Normaal zet ik de wasjes in een emmer en spoel ze na een uurtje uit en met deze temparatuur is het zo droog. Maar ja, daar is helaas niets van gekomen en verlopig ook maar niet. Groetjes van ons en tot het volgend verhaal en foto's