|
Marcel is terug. Vrijdag werd hij in de late namiddag per ambulance vanuit het ziekenhuis terug naar het rusthuis gebracht. De kleine ingreep is achter de rug en nu vertoeft hij weer in zijn vertrouwde omgeving. Hij is nu omringd door de mensen die hij gewoon is.
Deze zondagnamiddag ga ik met mama, na afspraak met Karoline, op ziekenbezoek. Marcel ligt rustig en kalm in bed. Karoline en ik praten wat bij. En net zoals ik mama veel knuffel, wordt Marcel door Karoline overladen met liefkozingen. Ik vind het prachtig als ze giechelend bij Marcel in bed duikt. We zijn allebei niet dik, ik kan er gerust bij!, zegt ze lachend, terwijl ze haar ventje eens goed vast neemt. Haar donkere ogen stralen en ik zie er zo heel véél liefde in voor haar man.
Ik hoop dat Marcel vlug herstelt. Ik hoop dat Karoline er de moed in houdt!
|
