Hiphop is ontstaan aan het eind van de jaren zeventig onder kansloze,
meestal zwarte jongeren in de Amerikaanse steden, die via muziek (rap),
beweging (breakdance) en graphics (graffiti, tags) een vorm van expressie
zochten. Jongeren verenigden zich in een posse om alle ellende beter aan te
kunnen.
Omdat ze geen geld voor instrumenten hadden, maakten ze gebruik van
ghettoblasters of human beatbox. De gewelddadige omgeving waarin de jongeren
opgroeiden werd de inspiratiebron voor de teksten, die in rapvorm werden
gebracht.
Statussymbool
Hiphop groeide uit tot een belangrijke muziekstroming. De Amerikaanse
hiphoppers zijn nog steeds jongeren, die geboren zijn in arme wijken. Het is
zelfs een statussymbool geworden: een rapper die niet weet wat armoede is, is
geen echte rapper. Ook geweld geldt als statussymbool: rappen over het feit dat
je gevaarlijk bent en wapens hebt is normaal.
Misstanden
In een hiphoptekst worden vaak maatschappelijke misstanden aan de orde
gesteld. Een ander opvallend kenmerk van de rap is 'bragging and boasting': vertellen
hoe stoer je bent en waarom je beter bent dan andere rappers. Vooral bij
freestylebattles ontaardt een rap vaak in een woordenstrijd. Freestylen is het
improviseren van een rap.
Nederhop
Onder invloed van de muziekzender MTV ontstond een Nederlandse
hiphopcultuur, de Nederhop. Omdat in Nederland geen ghetto's bestaan, is de
inhoud van de Nederhopraps anders dan die van de Amerikaanse rap. Nederhop is
de laatste jaren onder invloed van Ordorp Posse tot een volwassen muzieksoort
uitgegroeid. Osdorp Posse was fel tegen commercie, maar de nieuwe acts, zoals
Brainpower en Def Rhymz, zijn commerciële artiesten. De Rotterdammer Def Rhymz
heeft extravagante, soms geile en soms grappige raps, die doorspekt zijn met
Surinaamse straattaal. Brainpower laat horen dat rap ook kan zonder de
gebruikelijke machotaal, en dat je in een rap ook op een mooie manier je
gevoelens kunt verwoorden.
Tekst
Def P (rapper Osdorp Posse) legt uit waarom tekst zo belangrijk is bij
Hiphop: "Hiphop is bij uitstek een medium om te reflecteren op wat er om
je heen aan de hand is. Een rapper kan in een nummer veel meer tekst kwijt dan
een liedjesschrijver. Een gemiddelde song is een half A4-tje, een rap al gauw
drie. In essentie is dat de functie van hiphop: zeggen wat je ervan vindt."
In de huisje-tuintje-toeterlaan auteur Marleen de Kimpe
In de huisje-tuintje-toeterlaan
Bij de aankomende maan
flitsen één voor één
alle lichtjes aan
in de huisje-tuintje-toeterlaan.
Best wel spannend in het duister,
al die bliksemende luister
daar achter het gesloten raam.
Wanneer het maantje
is aangekomen,
wil de mensheid
wel gaan dromen.
Eén voor één
vallen de lampen uit
jammert de sterveling
in zijn kajuit,
pffff
weer een dagje ouder.
Een beestje als een speeltje
Blozend van zijn buik tot aan zijn keeltje.
De beentjes recht en lang
Dun als een ijzerdraadje,
De boezem fier omhoog
Zonder behaatje.
Hij zingt een oerontroerend liedje.
Is het een hij, is het een zij,
Of is het een sierlijk travestietje.
Paaseiland dankt
zijn naam aan het feit dat het op een paaszondag in 1722 is ontdekt door de
Nederlander Jacob Roggeveen. Paaseiland wordt ook Rapa Nui genoemd, wat 'grote
rots' in het Polynesisch betekent. Het kleine eiland ligt in de Grote Oceaan en
hoort bij Chili.
Monumentaal
Het eiland is 163,6 kilometer groot. Er wonen volgens een schatting uit 2005,
3.791 mensen. De hoofdstad is Hanga Roa. Het eiland staat sinds 1995 op de
werelderfgoedlijst van Unesco. Deze organisatie heeft als doel het waarborgen
van vrede en veiligheid door de samenwerking tussen verschillende lidstaten van
de V.N. op het gebied van onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie.
Reisbestemming
Rapa Nui
In tijdschriften en reisfolders van Peru staan vaak de enorme stenen hoofden op
Paaseiland. Deze beelden worden ook Maoi genoemd. Ze hebben iets mysterieus.
Wie hebben ze gemaakt en waarom? En hoe hebben ze die enorm zware beelden
verplaatst en rechtop gezet? Op het eiland zijn 887 beelden te vinden. Rond de
300 staan ergens op het eiland, 300 liggen nog rond de vulkaan waar ze gemaakt
werden en de rest van de beelden zijn wel ooit vervoerd maar zijn nooit op de
plaats van bestemming aangekomen.
De Moai's als teken van macht
De beelden zijn niet verbonden aan een geloof zoals boeddha- of
christusbeelden. Ze werden gemaakt om de voorouders van de bevolking van
Paaseiland te herdenken en te vereren. Elke clan maakte zijn eigen Moai's. Ze
gaven de clans macht. In oorlogen tussen verschillende clans duwden en trokken
ze elkaars Moai's dan ook om. Een heleboel beelden liggen nu nog steeds op de
grond met hun gezicht naar beneden.
Het Moai vraagstuk
De beelden zijn enorm zwaar en dus niet makkelijk overeind te zetten of te
vervoeren. De grootste Moai is 21 meter en weegt even zwaar als 180 auto's! Er
zijn veel theorieën over hoe de mensen dat vroeger gedaan hebben. Sommigen
geloven dat de beelden zelf 'liepen'. Door de speciale vorm van de onderkant
bewoog het beeld naar voren aks je het met touwen van links naar rechts trok.
Anderen denken dat de beelden op boomstammen werden gelegd en naar hun plaats
gerold.
Het mysterie
Helaas zullen we het nooit zeker weten. Veel oorspronkelijke bewoners van
Paaseiland hebben de vele oorlogen, ziekten en slavernij niet overleefd. Ze
hebben de verhalen over de Moai's dus niet kunnen doorvertellen
Waar anders
moeten gelieven fluisteren
ritselpopulieren
waar anders
voor jonge ouders
om te pralen
met hun jong op wielen
de tulpenboom
en oude mensen
op de bankjes om
te vertellen hoe veel beter
het vroeger was
de witte moerbeiboom
en niet vergeten, de vijver
voor het varen van de bootjes
de vijver - het verdrinkingsgevaar
het voeren van de eendjes
ja, een vijver met glooiend
het grasveld tot aan het water
de treurwilg
en de grootste boom van de provincie
de meer dan honderdjarigen
om te omarmen en bezienswaardigheid
de rode beuk, de oude eik, de vleugelnoot
en het beeld - het bééld -
met of zonder ruiter
de paardenkastanje
wij, alle mensen
moeten, ja móéten een park
voor groen
voor adem
voor glorie
voor rust in de stad
het park
Bij graffiti denk je misschien meteen aan straatvervuiling, slogans op
prullenbakken en rommelige teksten op muren.
Graffiti kan inderdaad voor overlast zorgen, waardoor het een vorm van
vandalisme wordt. Maar graffiti wordt door sommigen ook gezien als een
kunststroming, die vooral door jongeren beoefend wordt.
Het begin
Graffiti is ontstaan aan het eind van de vorige eeuw in Philadelphia
(Amerika). In het begin deden vooral politiek activisten en jeugdbendes aan graffiti.
Later, toen graffiti z'n weg vond naar de buitenwijken van New York, werd het
ook een onderdeel van de hiphop cultuur.
Tag
Graffiti bestond vroeger vooral uit het schrijven van een tag. Een tag
is eigenlijk niets anders dan je naam in graffiti. Artiesten schrijven nooit
hun eigen naam, maar hebben altijd een nickname. Bij het schrijven van tags
werden ook nieuwe lettertypen verzonnen.
Throwups en pieces
Tegenwoordig is graffiti vaak meer dan alleen schrijven. De simpele
tags, (schuil)namen van de makers, worden soms wat verder versierd: dan noem je
ze throwups. Weer een stap verder is een piece, soms groots uitgewerkte
schilderingen die enorme oppervlaktes kunnen beslaan.
Cultuur
Graffiti heeft z'n eigen cultuur, met eigen gedragscodes, pioniers,
tijdschriften, substromingen etc. Er bestaan ook enorm veel verschillende
websites waarop men z'n tag of piece kan showen. Deze sites en de
gespecialiseerde tijdschriften zijn middelen voor graffitibewegingen om
onderling te communiceren.
Bij het woord
zigeuner denk je misschien aan de mooie Esmeralda uit De klokkenluider van
de Notre Dame. Maar het leven van veel hedendaagse Roma-zigeuners ziet er wat
minder rooskleurig uit.
Met zigeuner
bedoelen we iemand die met een groep rondreist en geen vaste verblijfplaats
heeft. Veel Roma willen echter geen zigeuner genoemd worden; dat vinden ze
discriminerend.
Groepen Roma
Volgens
schattingen zijn er ongeveer 8 tot 10 miljoen Roma op de wereld. Onder de Roma
zijn er weer verschillende groepen, op basis van hun woonplaats of dialect. De
bekendste groep wordt gevormd door de Sinti. De meeste Sinti wonen in
Frankrijk, Duitsland en de Benelux. Zij hielden zich vroeger vooral bezig met
circussen en kermissen: daar komt ons beeld van dansende en muziekmakende
zigeuners vandaan.
Roma in Europa
Er wonen Roma-zigeuners in heel Europa.
De meeste groepen hebben zich min of meer gevestigd in armoedige wijken. Ze
hebben vaak een slechte naam: ze zouden stelen en zich bezighouden met andere
criminele activiteiten. Door hun slechte reputatie is het moeilijk om aan werk
te komen en leven ze in ongezonde omstandigheden. In Nederland en België wonen
slechts enkele duizenden Roma, maar op de Balkan trekken er nog hele
Romavolkeren rond.
Roma tijdens de Tweede Wereldoorlog
Tijdens de
Tweede Wereldoorlog hadden Roma het extra zwaar. Net als joden, homos en
gehandicapten moesten de Roma van Hitler worden gedeporteerd en vernietigd. De
Nazis zagen Roma niet als een Europees volk maar als asociaal en crimineel.
Cultuur van de Roma
Omdat er veel
verschillende groepen Roma zijn, is het lastig om voor allemaal de cultuur te
typeren. Maar bij de meeste Sinti en Roma speelt het gezin een grote rol.
Iedereen is solidair aan elkaar en ouderen hebben veel gezag. De meeste
Roma-kinderen gaan niet naar school, omdat lezen en schrijven niet belangrijk
is in het Romanes, de taal van de Roma. Meisjes worden op jonge leeftijd
uitgehuwelijkt en trouwen meestal met een andere Roma. Ze integreren daardoor
maar moeizaam in de samenleving.
Discriminatie van Roma
In Roemenië en
Bulgarije, waar veel Roma leven, heerst een vijandige houding ten opzichte van
de Roma. Die houding is vaak gebaseerd op slechte ervaringen met criminele
Roma. Ook Frankrijk, waar veel Roma in illegale kampen leven, wil een einde
maken aan het gedoe met Roma. Daarom besloot de regering om in 2010 honderden
Roma het land uit te zetten. Dat kwam Frankrijk op veel kritiek van de EU te
staan, die het deporteren van Roma in strijd noemde met de rechten van de mens.