|
ouça o poema -beluisterd het gedicht
Caspar PORTUGAL ...Jorge De Sousa Braga
Ik ben 22 jaar en soms laat ge me voelen alsof ik er 800 was ,wat kon ik er aan doen , dat koning Sebastian ging vechten tegen de ongelovige in Noord- Afrika ,alleen omdat hij de strijd niet kon winnen tegen de ziekte die zijn genitaliën aanvielen en nooit meer terug kwam . Bijna begin ik te denken, dat alles één leugen is ,dat Hendrik de zeevaarder een creatie is geweest van Walt Disney en Nuno Perreira een gemene imitatie van de Moedige prins. Portugal. Ge kunt je niet inbeelden wat ik voel als ik de nationale hymne hoor , (dat mijn nobele grootouders het me vergeven). Gisteren speelde ik poker met de ouwe van Restelo ,loopt consultatie in het ziekenhuis Julios de Mato .Ze gaven hem elektrische schokken en is nu aan de beterhand ,ondanks het feit , probeert hij mij te overtuigen dat ons een toekomst wacht die over rozen loopt. Portugal Op een dag sloot ik me op in het Jerónimo Klooster om te zien of ik de koorts van het imperium kon vatten ,maar het enige dat ik opliep was een verkoudheid . Ik draaide de toren Tombo op z´n kop, zonder ´t plezier zelfs één bloemblaadje te vinden van de rozen die Gil Eanes meebracht van Boujador. Portugal Indien ik geld had, kocht ik een imperium en gaf het je . Ik zweer dat ik erin zou slagen , alleen maar om je te zien lachen, Portugal. Ik ga je iets vertellen dat ik nog nooit heb verteld aan iemand ,weet je . Ik ben waanzinnig verliefd op jou. Ik vraag het me zelf af ,Hoe kon ik verliefd worden op een afgeleefde oude idioot zoals jij ,maar met een zoet hart nog zoeter dan de taartjes van Tentúgal en het lijf bezaaid met zwarte puntjes die ik mag uitnijpen naar wens . Portugal hoor je me? Ik ben geboren in negentienhonderd zevenenvijftig, Salazar was aan de macht , niks wroeging , mijn broer vocht in de oorlog, ik heb vrienden die emigreerde,niks wroeging, op een dag dronk ik azijn ,niks wroeging. Portugal, na talrijke keren os Lusiádas te hebben gered, zwemmend in het gemeentelijk zwembad van Braga ,ging ik nu een nobel nationaal doel voorstellen. Dat we met zijn ALLEN in Ceúta op zoek gaan naar het oog van Camões dat hij daar verloor. Portugal, weet ge welke kleur mijn ogen hebben ? ze zijn kastanje zoals die van mijn moeder Portugal ik hield ervan je heel verliefd op de mond kussen
|
|