Gidsbeurt

in de Onze Lieve Vrouw parochie.

De pastoor zal zoals zijn collega's van de twee andere beurten voorbereid hebben. We vermoeden dat hij met de blaadjes in de hand de schaarse uurtjes die hij nog vrij had heeft doorgemaakt in "zijn" kerk: stressbestendig en sportief-vlot, gezien zijn gevorderde leeftijd, toch niet zo vanzelfsprekend.

Gedurende de hele sessie ondervonden we dat we met een heel eigen gedegen aanpak te maken hadden: een duidelijk bijbelse vrijmoedigheid.

Hij bekeek het allemaal nog eens voor we de drie uur rondgang hadden te doorstaan. De instrumenten in het koor zijn te talrijk om ze allemaal te benoemen. Trouwens  wat er allemaal in de hemel  - dat is de het totaalconcept van het koor – Gods lof prijst.. ook de vreemdste diertjes. En ja in de Onze Lieve Vrouwekerk moet je het koorgestoelte en bijhorend heg aan weerskanten bekijken.

Inderdaad zo begon het; een dertigtal leergierigen waren ze erop afgekomen. De Onze Lieve Vrouwekerk trok blijkbaar ook weer enkele nieuwe gezichten.

Rond de kerk was er tot 1735 een kerkhof. Het was niet het grootste. In de rondgang werd duidelijk hoeveel figuurtjes (boven de honderd aldus onze gids) er de bogen afsluiten. We kwamen voorbij de "porte du paradis" en moesten het weerbarstige verhaal horen van de apostelen die er niet konden komen in de blinde nissen aan het portaal.

Een Onze Lieve Vrouwekerk heeft uiteraard het accent op het Onze Lieve Vrouwe beeld. Spijts de uren concentratie en de aangehouden drukke verhalenovervloed van de gids konden we niet bij alle beelden blijven stilstaan. O.-L.-Vrouw van de rozenkrans die haar mooiste versierselen haast niet meer mag tonen omwille van de diefstal kreeg een deel van de aandacht, terwijl de kostbare beelden in de nissen in de boiserie moesten wachten tot een volgende beurt.

De hoofdbrok waren de schilderijen. We zouden inderdaad een boek kunnen maken met de bespreking van die kunstwerken.

Neem nu maar Meneer Pastoor's mooiste. De psycholoog met de hoogste onderscheiding moet toegeven. Het verhaal van Thomas is een karakterstudie waard. Exegetisch is er geen speld tussen te krijgen. Thomas was 'gelovig',  Petrus wil de reactie van Jezus' gezicht aflezen. Thomas was de moedigste geweest. Hij was op pad gegaan en…. De aandacht was compleet.

Bepaalde toehoorders voelden zich weer op de schoolbanken..  kunstgeschiedenis? Neen onze gids had het door zelfstudie. Het bekijken van de kunstige oude schilderijen – de collega-kerken van de stad hebben ook schilderijen, maar ze zijn niet verlicht. Alsof dat beetje licht het doet. Hier voelden we meer. De schilderijen kregen een andere naam. De doodstrijd van Christus werd een schilderij over de beekring. Wie zal het niet onthouden. Zie je de slechte moordenaar in zijn poging zich los te wringen van zijn kruis….

Er is zoveel te zien in de Onze Vrouwekerk. En als je het dan hoort van de man die er alle dagen uren in vertoeft. We konden ons van de indruk niet ontdoen dat deze pastoor in de bloeiende wijngaar in zijn schilderijen zijn brevier leest. Overal ligt de bijbel open in de taferelen van de kerkschilderijen. De Samaritaanse met de multipele relaties, David met zijn tien ontsporingen.. maar ook het apocrief verhaal van het bloed uit de wonde van Christus die de blindheid genas en Paulus die de mantel bewaakte van degene die Stefanus stenigden.

De gids kon niet bij alles blijven stilstaan. Maar dat we een heuristisch geschoolde en degelijk gecounterde begeleider hadden konden we vaststellen wanneer hij de haast academische scriptie resumeerde hoe het nu met die vier symbolen van de evangelisten niet was. Door de details heen konden we achterhalen dat het een verwijzing was via Ezechiël en het voertuig van Jahwe in de apocalyps van het eerste verbond naar de bijpassende traditie in de Openbaringen en zo in bijgewerkte vorm in onze hedendaagse iconografische probeersels.

Bij het slavetje werd ook het inspirerende verhaal uit de kerkgeschiedenis opgehaald van de orde van de Trinitariërs waar de kerk meedeed om slaven, ook moslim, vrij te kopen. Arme Paus dat hij dat voorbeeld uit de geschiedenis niet gebruikte toe hij het had over de Islam.

Er is natuurlijk teveel om het allemaal te commentariëren. We dachten toen we halt hielden dat we ons uurwerk niet juist hadden geprogrammeerd deze morgen.

De orde van de vrijkoop bestaat niet meer in de Onze Lieve Vrouwe kerk. De pastoor aanvaard geen bezoldiging voor de gidsbeurt. We hebben dan ook maar gezocht om iets aan te bieden dat hij eventueel kon nuttig aanwenden in een van zijn parochieactiviteiten. Hij kreeg zoals ook de gidsen van de andere beurten onze CD-rom van de Poperingse kapelletjes. De goeie man had die al gekocht…   Hij zal wel een oplossing vinden.

Het applaus voor E. H. Lambert was gemeend.

02-11-2006 om 17:10 geschreven door Onzen Heertje