De scanwoede heeft ons een tijdje het initiatief ontnomen.

Nu we de kaap van de 16.000 zijn gepasseerd willen onze dromen wat ordenen.

We zagen reeds zoveel symboliek in al de prentjes die we inscanden dat we zeker - als Onzen Heer - ons laat leven en we niet dolgedraaid raken door het scanvirus aan een symbolenboek beginnen.

Er is in de iconografie zoveel beeldenmateriaal waar de mens gevoelens en ideeën sprekend heeft uigebracht dat het wel eens de moeite lonen zou om er een syllabus van op te stellen.

De eenvoudige beeldtaal was ook bij kinderen bekend. Al hebben we moeite om te veronderstellen dat de prentjes voor de kinderen met Latijnse teksten hun doel bereikten. Al moeten we toegeven dat én volwassenen én kinderen vaker Latijnse volzinnen en Latijnsewoorden te horen kregen in de liturgische diensten en op de preekstoel. De liederen onder het lof en de teksten die men in het koor te zingen kreeg maakten de gelovigen vertrouwt met de contekst. We denken bv. aan het bekende woord voor hun bidsnoer de pater noster...

En tweede item waar we zouden willen een studie aan besteden is de kledij en de gebruiken van de negentiende en begin twintigste eeuw. We denken wat we heel wat kennis zouden kunnen ophalen uit het iconografisch materaal omtrent gebruiken en mode ... en omgekeerd heel wat prentjes - zonder datum - kunnen dateren vanuit vormen en voorstellingen

Een idee van het werkpak van Sint Jozef. Zeker niet 21e eeuw.

Een resem beelden - de arma Christi - de tuigen die het verhaal van de kruisdood laten leven voor wie de symboliek niet vreemd is.

En wat kan er allemaal niet uit deze prent worden afgeleid - klompen - schort en haartooi....