In onze verzameling prentjes zien we vaak afscheidsprentjes van missionnarissen die overzee vertrokken naar het missieland. We kunnen veronderstellen dat zo'n afscheid voor de familie een aandoenlijk zakdoekwuiven was.

Stilletjes zal die zakdoek wel af en toe een dubbele functie hebben gehad.

We twijfelden om deze aanbreng zo te formuleren, maar waarom we het toch doen?

Omdat het toch ergens de voering van ons binnenste raakt wanneer we het restant van onze dubbele boeken zagen opdoeken. Inderdaad de rest, de kleine rest (dubbels), werd met de massa boeken van de BIB Poperinge te koop aangeboden ten voordele van BIB Poperinge. Een miniem aandeel wel te verstaan..

Wuiven hebben we gedaan naar Thomas van Aquino's Latijnse volzinnen, het Theologisch woordenboek in drie delen en een grote hap van oude kerkboeken, missaals, een brevier en gebedenboeken van de vorige eeuw.

Wat de BIB met de restanten gedaan heeft is de verantwoordelijkheid van het stadsbeleid omdat we ze geschonken hebben... figuurlijk valt hier het doek over de materiele droom, maar NIET over wat er in wolken aan het rijpen is.

We naderen de 1000 blz in een boek over de symbolen in de religieuze prentenwereld. Gepland 2018. Er wordt dus zeker nog in 2020 over Onzen Heertje gecommuniceerd.