Eén van mijn favoriete koks is ongetwijfeld Giorgio Locatelli.
Giorgio Locatelli kreeg het verfijnde eten letterlijk met de paplepel ingegeven. Zijn familie runde een sterrenrestaurant in het noorden van Italië. Vanaf zijn 14de draaide Giorgio mee in de familiezaak en kreeg hij van zijn oom vaak te horen dat hij nooit een echte chef zou worden...
Maar dat werd hij dus wel. Met veel vallen en opstaan klom hij op van armlastig afwassertje tot beginnend kok in Frankrijk. Uiteindelijk eindigde hij in La Tour d’Argent in Parijs. Van daaruit ging hij vastberaden zijn eigen weg naar de top.
In 1995 opende Giorgio in Londen Zafferano dat een paar jaar later werd uitgeroepen tot beste Italiaanse restaurant én een Michelinster won. In 2002 volgde Locanda Locatelli, dat hij samen met zijn vrouw Plaxy runt. Ook dit restaurant werd bekroond door Michelin.
Deze plek is vernoemd naar de heilige Vivaldo Stricchi, een kluizenaar die op deze plek woonde en stierf op 1 mei 1320 op 60-jarige leeftijd. Na zijn dood zijn ter plekke een kapel en een kerk gebouwd, waaraan door monniken in de 16e eeuw talloze kapellen en kerken werden toegevoegd. Deze bouwwerken werden zo vormgegeven en geplaatst dat het leek op de heilige plaatsen in Jeruzalem. Op die manier kon men toch op bedevaart naar Jeruzalem, aangezien een tocht naar het echte Jeruzalem gevaarlijk en duur was. Zo is San Vivaldo gekomen aan de bijnaam: Jeruzalem van Toscane. Helaas zijn niet alle bouwwerken bewaard gebleven, maar nog altijd is een groot deel te bewonderen...
Leonardo da Vinci was hier thuis én vond er zijn inspiratie: Toscane. De plek waar groene cipressen de horizon sieren, zoete druiven de wijnranken vullen en olijfbomen de Italiaanse zon absorberen.
Deze magische omgeving vormt het slotstuk van een onvergetelijke rondreis door de mooiste regio's van Italië: Toscane en Umbrië. Vergaap je aan steden zoals Siena, laat je betoveren door de indrukwekkende vergezichten en zet je tanden in knapperige cantuccini; de geliefde Toscaanse amandelkoekjes. In het groene hart van Italië, Umbrië, word je getrakteerd op historische dorpjes, glooiende heuvels én een smakelijke olijfolieproeverij. In Italië hoef je geen Da Vinci te heten om volop te genieten!
Deze twee Italiaanse streken zijn aan elkaar gewaagd als het gaat om de kroon van "mooiste regio van het land". Hier vindt elke vakantieganger wat z'n hartje begeert: fantastische bergen, prachtige uitzichten, de culturele schatten uit de Middeleeuwen en de Renaissance, en laten we vooral de uitstekende keuken en wijnen niet vergeten! Door de middeleeuwse stadjes, die vaak de meest prachtige uitzichten bieden over eindeloze zonnebloemenvelden, olijfboomplantages en wijngaarden, voelt het bijna sprookjesachtig om in dit stukje Italië rond te dwalen. Bezoek de grote cultuursteden in de omgeving, ontdek het land van Da Vinci en Michelangelo, en proef onderweg de lekkerste streekproducten.
Cacciucco is een Livoornse specialiteit. Het is een vissoep met tomaat en was vroeger het voedsel van de vissers in Livorno.
Cacciucco is voor Italië wat bouillabaisse voor La Douce France is.
Cacciucco wordt gemaakt van verschillende zeedieren zoals inktvis, octopus, hondshaai, schelpdieren, rivierkreeft, garnalen enz. Bij voorkeur worden er meer dan 12 soorten vis gebruikt. Het gerecht wordt afgemaakt met veel knoflook en chilipeper. Cacciucco wordt altijd geserveerd met brood, vaak gekruid met knoflook en peper.
Een robuuste rode wijn past het beste bij dit Italiaanse gerecht.
Allé we weten wat me moeten eten als we Livorno bezoeken...
Pistoia is een stad in de Italiaanse regio Toscane gelegen ten noordwesten van Firenze. De stad telt ongeveer 85.000 inwoners en is hoofdstad van de gelijknamige provincie, een van de kleinste van Italië.
Pistoia ligt in een vlakte aan de voet van de Apennijnen, op 67 meter boven zeeniveau, aan de drukke snelweg van Florence naar de kust en Pisa.
De stad werd in de 2de eeuw v.Chr. door de Romeinen gesticht om hun troepen in de strijd tegen de Liguri (Liguriërs) te ondersteunen. Zo werd het meteen een oppidum (vesting) van Rome. Sallustius noemt Pistoia, omdat Catilina er in 62 v.Chr. omkwam tijdens een veldslag.
Vanaf 1565 hoorde Pistoia bij het Hertogdom Firenze, dat vier jaar later het Groothertogdom Toscane werd. In 1600 werd de latere paus Clemens IX in Pistoia geboren.
De stad kent veel industrie, met name in de metaalbewerking.
Pistoia is ondanks zijn monumentale binnenstad een van de minst door toeristen bezochte steden van Toscane.
De omgeving van Montaione (3000 inwoners) is schitterend, en werd dan ook door Roberto Benigni gebruikt als achtergrond voor zijn film 'Pinocchio'. Zacht glooiend heuvellandschap, afgewisseld met kleinere beboste gebieden. Het stadje ligt hoog, en heeft hierdoor mooie uitkijkpunten. Het is er een en al bedrijvigheid, mooie winkels, hotels, restaurants, bars etc. In de buurt kan men goed wandelen.
Kruiden worden in de keuken vooral gebruikt om het gerecht meer geur en smaak te geven. Het beste resultaat bekom je door zoveel mogelijk verse kruiden te gebruiken.
En gezien smaak voor iedereen verschillend is, kan je zelf gaan experimenteren, en zo leren welke invloed een combinatie op een gerecht heeft.
Hier onder enkele voorbeelden:
Bouquet garnie: laurier, tijm, bladpeterselie
Provençaalse kruiden: tijm, oregano, rozemarijn
Fines herbes: kervel, bieslook, peterselie, dragon
We hebben hier zelf een kruidenbak op ons terras staan...
Onze grote liefde is Toscane maar we lonken ook wel eens naar andere Italiaanse streken.
Abruzzo is even onbekend als onherbergzaam en bovendien het dunst bevolkt gebied van Italië. Het landschap van Abruzzo is zeer gevarieerd, de 3000 meter hoge toppen van de Apennijnen tot de laagte nabij de Adriatische kust. Eén derde van de Abruzzen is beschemd als natuurgebied. Grote hotelketens zul je er niet vinden maar in de diverse dorpjes vindt u onderdak in verschillende huisjes.
De gemeente ligt tussen 236 en 893 meter boven zeeniveau. Het hoogste punt van de Monti del Chianti, de Monte San Michele (893 meter) bevindt zich in het oosten van de gemeente.
Greve vormt met de gemeenten Castellina in Chiantii, Radda in Chianti en Gaiole in Chianti het hart van de Chianti-streek. Wijnbouw en olijventeelt zijn in deze streek vanoudsher belangrijke economische activiteiten. (bron: wikipedia)
Op de piazza vind je de beenhouwerij van “Falorini”. Gaat daar voor de proscuito di cinta senese en de salumi di cinta senese met of zonder venkelzaadjes…
Montefioralle of ook wel Castello di Montefioralle genoemd, is een klein middeleeuws dorpje waar de tijd wel stil lijkt te hebben gestaan. Gesticht in 1088 langs een handelsweg die de valleien van de Elsa, de Arno en de Pesa verbindt heeft Montefioralle zijn middeleeuws karakter praktisch volledig behouden. Getuigen daarvan zijn onder andere de stadsmuren met torens en toegangspoorten, de pittoreske steegjes en de middeleeuwse woningen.
risotto con finocchio e vodka, risotto met venkel en wodka.
Voor 6 personen heb je nodig: 3 venkelknollen met groen, 2 knoflooktenen, 1½ gedroogd chilipepertje, zout, 1 theelepel anijszaad, 75 gram boter, 4 eetlepels olie, 1 rode ui (fijngesneden), 300 gram risottorijst (voor een primo, reken op 500 gram als je er een stevig hoofdgerecht van wil maken), 1 glas witte wijn, 1 liter kippenbouillon, half wijnglas wodka, 1 citroen (uitgeperst), 100 gram Parmezaanse kaas (fijngeraspt)
Maak de venkel schoon, snijd ze klein en houd het loof apart. Wrijf in de vijzel de knoflook, de chilipeper, wat zout en het anijszaad fijn.
Laat in een pan 50 gram van de boter met de olie smelten, smoor het uitje erin en dan de knoflookpasta. Voeg de venkel toe en laat deze een beetje zacht worden. Voeg dan de risotto toe en roer goed om tot alle korrels mooi vettig zijn. Blus af met de witte wijn. Dan gaat lepel voor lepel de bouillon erbij; wacht steeds tot het vocht is opgenomen door de rijst voordat je weer een lepel toevoegt. Ga hier 15 tot 20 minuten mee door.
Meng ondertussen de wodka met het venkelgroen en het citroensap. Doe er zodra de rijst bijna gaar is het wodkamengsel door en laat de risotto met het deksel op de pan nog even staan. Roer er tot slot de resterende boter en de kaas door en laat nog 10 minuutjes staan, met het deksel op de pan maar niet op het vuur.
Heerlijk als primo, maar eventueel ook, met twee of drie gegrilde gamba’s als hoofdgerecht.
Goeiemorgen! Willen jullie kennismaken met een beroemd varkentje dat al meer dan duizend jaar oud is en dat door de beroemdste schilders is vereeuwigd op hun meesterwerken? Een varkentje dat bekend staat als de beste vriend van de menselijke smaakpapillen? Hier ben ik: het cinta senese-varken, door vrienden en bekenden simpelweg la cintagenoemd.
Dit jaar brengen we een bezoek aan Collodi in Toscane, de 'geboorteplaats' van Pinokkio...
Collodi ligt als een waterval van huizen tegen de berghelling op. Dit dorp is bekend door het beroemde verhaal van Pinocchio. De schrijver, Carlo Lorenzini, geboren in 1826 in Firenze, ontleende zijn pseudoniem aan het dorp Collodi, waar zijn moeder geboren was. In dit dorp is dan ook het themapark Pinocchio gevestigd. Een andere bezienswaardigheid in dit dorp is de villa en de tuinen van de middeleeuwse familie Garzoni met de indrukwekkende baroktuin.
Antonio Carluccio is een van de voornaamste ambassadeurs van de Italiaanse keuken. Hij was eigenaar van het Neal Street restaurant in Londen en ontwikkelde de succesvolle keten Carluccio's Caffè's...
Momenteel lees ik het boek "Twee Gulzige Italianen". Het boek vertelt de reis van Carluccio samen met Gennaro Contaldo. In Italië, hun geboorteland, onderzochten ze de hedendaagse en traditionele gewoonten van de Italiaanse gastronomie...
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Dit dorp is bekend door het beroemde verhaal van Pinocchio. De schrijver, Carlo Lorenzini, geboren in 1826 in Firenze, ontleende zijn pseudoniem aan het dorp Collodi, waar zijn moeder geboren was. In dit dorp is dan ook het themapark Pinocchio gevestigd. 
