Laatste dag van het jaar 2005 en morgen zullen er weer veel met een ‘headachekop’ er bij lopen, tenminste als deze categorie uit hun bed komt op 
1 januari 2006. De bedoeling was om het op de laatste dag van het jaar eenvoudig te houden. Echt gemakkelijk is het niet, die eenvoud hanteren, zeker als je ziet hoe alles is versierd op de bloglaan. De eerste boetieks vond ik nog kunnen. Vanaf de 10^de  tot de 100^ste was het nog net binnen de perken van het aanvaardbare. Vanaf 101 tot de 4000^ste  daarentegen begon het meer de stempel van het clowneske te dragen en was de geloofwaardigheid van de wensen met heel der pakken zout te nemen. Weet ge, het doet me denken aan de mantra van de achterhaalde spreuken, ‘ik schrijf nooit of te nimmer af’. Maar dat zal wel luwen na de feesten zeker. Pasop, ik ben niet vies van Kerst- en Nieuwjaarsslogans te lezen…en nog eens opgelet, de volgorde waarmee ik de blogs doorloop is  niet dezelfde als deze van de populariteitsmeter(s)!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Eenvoud siert dus. Bij Klerk-on-line kan ik je garanderen dat het zo is. All over de weblogworld zendt Klerk haar spinsels uit. De eenvoud op het log met de letters van een qwerty-klavier, hetzij in bordeaux-rood of in het rose met voordurend gewissel van het ene naar het andere blog. De sobere regelmaat dat je in elk log terug vindt verraad wel dat er een vrouwenhand achter het decor zit…met de deur in huis vallend kom je zo in het gastenboek terecht. Sober en doeltreffend in haar logs, maar ze bezit ook over een goeie rechtse en een nog betere linkse, zeker op het forum…

Collega schrijver, Alberto Malloma Ó, zeg maar ‘schrijvertje’ is terug van weg geweest. Schrijvertje is van hetzelfde allooi (gehalte), eenvoudig naar het sombere toe. Teksten om U tegen te zeggen en niet-geestige-muziek op de achtergrond. Ai ai, “Hoogste Hoog, Diepste Diep” een man van uitersten dus. Hij wilt zelfs geen reactie in zijn gastenboek en toch daar vonden we een kronkel, want Alberto laat het gastenboek zichtbaar. Als we Alberto mogen geloven geniet hij nog steeds van zijn schrijven over de gevoelens van het moment. Verzorg je goed meneer Malloma Ó, de mensen genieten van je aanwezigheid op het blog en laat ons niet meer schrikken zoals toen op 4 december toen je plots verdwenen was richting kliniek…

Schrijvers en gokkers naast elkaar gelegen op de lange brede, voor de tijd van het jaar, druk bezochte bloglaan. Moet kunnen toch. Lange Lou1 dat is een ander paar mouwen, ja langer zeker. “Hier is’t te doen” roept hij en zet ons allen aan tot gokken. Wekelijks stuurt Lou mailtjes rond om ons aan te porren mee te gokken op WAAR of NIET WAAR gebeurde nonsens. En we laten ons nog vangen ook, maar ’t is wel geestig. Lou is trouwens niet de enige met een goktent op bloggenland…

Maar gokken is aan ons niet besteed en schuiven we, ondertussen is het beginnen sneeuwen, naar een andere etalage, deze van ‘Batwing burner’. De titel van May’s blogkrant laat vermoeden dat zij het verleden wil verbranden. Haar dagdagelijkse artikels worden aan de man gebracht via een koffie-met-melk kleurige blog. Als May nu ook nog daadwerkelijk een tas koffie wil presenteren dan zitten we goed bij haar…

Enkele gevels verder waan je je ineens in Antwerpen stad. Niet minder dan zes (als ik goed heb geteld) panden heeft ‘zonneke’ haar eigendom gemaakt. Met flair en air verteld zonneke over de stad die haar zo lief is. Het lief en leed van HAAR stad brengt zonneke in woord en beeld. Blijkbaar was ze zo onder de indruk dat een 180 jaar oude beuk werd geveld. Het weekte alleszins emoties los bij zonneke. Haar tekst was doordrenkt met tranen, dat kon je zo zien. Ik citeer: “ Lieve beuk je leven was mooi en groots mij en vele anderen gaf je in stilte troost als we naast jou kwamen wandelen op de bank gezeten jou in gedachten omarmden je werd door ons aanbeden regende het…we schuilden bij jou zonneschijn… we zochten schaduw op onder jou lieve beuk.. ik hield van jou”…

Even uitblazen in de “zoete inval”. Hotlips of Lipske heeft een stapel strips liggen, suske en wiske zijn haar niet vreemd. “Doe of je thuis bent” zegt ze met een zwoele blik in haar ogen. Bij een temperatuur van –4 graden celcius kreeg ik het plots heel warm. Sensueel als ze is begon ze mij op ‘onze feestdag’ (28/12) te knuffelen. “Kom je mee spelen” had ik net nog gelezen in één van haar slogans. Blijkbaar was dit meer bedoeld om met Dréke te spelen, je weet wel het idool van bloggenland. Dus niet moeilijk dat ze de perfecte man nog niet heeft gevonden, ze weet niet wat ze mist. Alhoewel, wie is Suske dan? Ik mag hopen daar haar poll degelijk wordt ingevuld, misschien loopt Hotlips wel kans om in de senaat te geraken…

Met nog aangeslagen brilglazen kwam ik voor de tipi van Arendsoog te staan. Een briefje meldde het volgende: “Arendsoog gaat terug de wijde wereld in, dus geen tijd meer voor te bloggen, aan al mijn bezoekers hartelijk bedankt voor al jullie bezoekjes en nog prettige feestdagen. Groetjes Arendsoog”. Persoonlijk denk ik dat Buffalo Bill het pleit heeft beslecht …

Plots kreeg ik zin om een potje biljart te spelen. ‘k Wist niet direct waarheen maar ik zag daar iemand die fel geleek op de Franse komiek Fernandel zaliger. Biljartclub ‘Ons Genoegen’ is een gezellige bedoening. Zonder al te veel franjes laat Fernandel de blogger mee genieten van het spel der biljarters. Tussendoor zijn alom gekende kwinkslagen verspreidend en connecterend naar het blog van een KVM-supportersclub waar zijn collega komiek ‘Bourvil’ de plak zwaait…

Op tafel in het lokaal van de biljartclub las ik enkele flyers met aanhalige teksten, twee zijn er mij bijgebleven: “Hallo bloggertjes” en “Hello Evrybody”. Het eerste dekt de vlag van een optimistische dagplukker die gebloggeerd is onder de naam van ‘floeremutske’. Het tweede doet me denken aan Jacques Vermeiren, maar in werkelijkheid is het chauffeurke in zijne P74 dat daar de verhalen doet...

Bij volgende editie is het al 2006. Het gaat zeer snel, ‘k zou zeggen doe wel en ziet niet om. En blogt het oude jaar uit aan een matig tempo, ook matig met spijs en drank. We zien elkaar terug volgend jaar. Aan alle lezers nog prettige eindejaarsfeesten, en keep it simple, zo eenvoudig als het kan. Pas op met vuurwerk, maar dat moet ik jullie niet vertellen zeker hoe gevaarlijk het kan zijn. Je weet, wie zijn achterste verbrand moet op de blaren zitten…!

PieterVé 

Madammekes feestschoen(en)

Deze schoen(en) draagt ze op het nieuwjaarsbal!