een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
07-01-2012
Wintertijd-puzzeltijd.
De wintertijd betekent voor mij ook puzzeltijd.
Begin januari 2010 begon ik aan de puzzel van 5.000 stukjes 'Feast of the Gods', (157x107 cm), een schilderij van Hendrik Van Balen.
Mijn puzzelervaring zei me dat deze niet zo gemakkelijk zou zijn. En ja hoor! Ik heb al veel grote en moeilijke puzzels gemaakt, maar deze spant wel de kroon.
Nu, twee jaar later is hij nog steeds niet af.
Ik heb de meeste resterende stukjes reeds gesorteerd per kleur en model, maar ik krijg in een uur nog geen 10 stukjes op hun plaats gelegd. Frustrerend gewoon.
En zo ligt die hier nu al 2 jaar op mijn bureau, na de winter telkens wachtend tot ik er de volgende winter terug verder begin aan te werken.
Als het zo lang duurt en maar niet wil lukken, is het op de duur niet meer plezant. Vorige winter heb ik er wegens mijn ziekte eigenlijk niet veel aan verder kunnen werken, maar ik hoop dat ik hem in de komende 2 maanden nu toch eindelijk af zal krijgen.
Dan heb ik (reeds van in de loop van 2008) nog als volgende een puzzel liggen van 'slechts' 1000 stukjes met als afbeelding: de koepel van de Sixtijnse kapel (Michelangelo). Zal toch ook niet gemakkelijk zijn.
Over mijn vorige puzzels: tik 'puzzel' in 'zoeken in blog'. Er staan dan wel enkele andere artikels tussen)
Als je je memoires te vroeg schrijft, heb je geen vrienden meer.Als je ze te laat schrijft, heb je geen lezers meer.
Een goede raad voor onze Jean-Luc Dehaene, die in 2010 definitief afscheid nam van de nationale politiek, maar er toch bijzonder goed in slaagde om in het nieuws te blijven.
Een figuur die we nog niet vlug zullen vergeten.
Bij de herbenoeming van Yves Leterme als Eerste minister en om Leterme II wat te sparen heeft men toen speciaal onze 'politieke loodgieter' Jean-Luc Dehaene
van onder het stof gehaald en werd hij aangesteld als Koninklijk Opdrachthouder om één van de hoofdpunten voor de nieuwe regering,het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde voor ééns en altijd op te lossen.
Als een Brabands trekpaard was hij niet te stoppen
en ging er als een bulldozer tegenaan
Maar bracht hij de oplossing?
Verder wist hij altijd wel goed betaalde jobkes naar zich toe te trekken...
Hij zetelde ook in het Europees Parlement,
waar hij één van de minst actieve parlementsleden was.
En dan nog niet te vergeten: J-L Dehaene is voorzitter bij DEXIA.
Jean-Luc Dehaene, voorzitter van Dexia,
Vers uit Knack:
Een bricoleur uit de Brusselse Rand
Stak een bank en een holding in brand
Voor zichzelf kwam hij pleiten:
Mij valt niets te verwijten,
Want ik zat met mijn kop in het zand.
Maar er is nog veel meer wat ik hier allemaal niet genoemd heb.
Hij zal werk hebben met het schrijven van zijn memoires en ijverig moeten doorwerken want ..... "... Als je ze te laat schrijft, heb je geen lezers meer."
De feestdagen zijn weeral voorbij. Niet dat ik zo'n fuifnummer ben, verre van, maar het is toch altijd een aangename periode met die kerstboom en andere versieringen in huis.
Ook de feestverlichting in de straten schept zo'n speciale aangename sfeer.
Nu vallen we pardoes terug in die donkere en troosteloze winterperiode. En dan mogen we dit jaar nog niet klagen wat het weer betreft. Maar de koudste periode moet nog komen en we weten niet wat ons misschien nog te wachten staat.
En nu ook weer terug naar de dagelijkse realiteit.
Moge 2012 een beter jaar worden dan het voorbije rampenjaar 2011.
2011 is weer voorbij, zoals de zee haar getij, met ebbe en vloed! Was het voorbije jaar voor jullie goed?
Eventjes niet denken aan de politiek, in ons toch niet zo groot gebied, waar ze kibbelen over Brussel, Vlaams en Frans!
Laten we deze dans ontspringen en met een nieuwe lei beginnen en eventjes stilstaan bij waar het echt om gaat: "Liefde, Vrede en Geluk", dan kan 2012 niet meer stuk!
--------------
Aan al mijn blogvrienden en -vriendinnen, alsook alle andere bezoekers: een schitterend en gezond 2012
Een opgeblazen gevoel na het eten heeft iedereen wel eens. Zeker tijdens deze feestperiode.
Maar dat is niets in vergelijking met wat de buik van de 23-jarige Britse Kerri Dowdsell gebeurt als zij iets eet. Haar buik zwelt dan zodanig op, dat het wel lijkt dat ze hoogzwanger is. Zij hoeft zelfs niet eens zwaar te tafelen voor het ongewenste effect. Ze raakt al eetzwanger' na het eten van een klein stukje taart.
Dokters staan voor een raadsel. Allergietests hebben hen niets wijzer gemaakt en ook allerlei diëten brachten geen soelaas. "Ik heb zelfs een jaar veganistisch geleefd: geen brood, rood vlees, granen en melk", zucht de dame. "Het hielp niet. Gelukkig gebeurt het niet altijd, maar toch vaak. Het is heel gênant. Mensen vragen me ook voortdurend wanneer ik moet bevallen. Ik kan toch moeilijk zeggen dat mijn baby eigenlijk mijn lunch is?"
Toch probeert ze nu wel een beetje van haar eten te genieten, wat ze in het begin niet kon. Het zou ook niet echt schadelijk zijn en de dokters zeggen dat ze er zal moeten mee leren leven. Toch één positieve noot: haar gezwollen buik doet geen pijn.
In Antwerpen is er voor hulp bij ongewenste zwangerschappen het Dr. Willy Peers Centrum, waar een team van artsen , verpleegkundigen en hulpverleners voorziet in deskundige begeleiding, zowel bij zwangerschapsafbreking als bij voortzetting van de zwangerschap onder psychisch, sociaal of materieel moeilijke omstandigheden. Dit jaar zal het centrum voor het eerst meer dan 2.500 abortussen uitvoeren. Niet omdat dat het aantal aanvragen voor een abortus toeneemt, maar dank zei de verhuis naar een nieuwe locatie omdat er in het vorige pand niet meer vrouwen konden geholpen worden.
Aantal ingrepen uitgevoerd in Dr. Willy Peerscentrum
Chirurgische abortus
Medische abortus
Totaal
1986
332
0
332
1987
561
0
561
1988
729
0
729
1989
849
0
849
1990
1150
0
1150
1991
1336
0
1336
1992
1526
0
1526
1993
1754
0
1754
1994
1854
0
1854
1995
1865
0
1865
1996
1918
0
1918
1997
1882
0
1882
1998
1845
0
1845
1999
1896
0
1896
2000
2012
34
2046
2001
2032
85
2117
2002
1832
117
1949
2003
1737
68
1805
2004
1797
133
1930
2005
1676
189
1865
2006
1859
196
2055
2007
2178
230
2408
2008
2120
211
2331
2009
2256
154
2410
2010
2213
171
2384
totaal
41209
1588
42797
Abortus blijft een gevoelig onderwerp en veel vrouwen schamen zich ervoor en voelen zich schuldig.
In 2010 - kwamen vrouwen uit 96 verschillende landen aankloppen bij het Willy Peers Centrum. De top 10 van niet-Belgische nationaliteiten in 2010: Marokko, Nederland, Nigeria, Ghana, Roemenië, China, Polen, Bulgarije,Jougoslavië en Mongolië. - 69 % van hen had de Belgische nationaliteit. - 90 % woonde in de provincie Antwerpen - 25% woonde in de stad - de helft van de vrouwen was ongehuwd of alleenstaand - 65 % van de vrouwen gaf als reden dat (nog) een kind niet paste bij de levensfase waarin ze zaten - 23,5 % zeiden dat ze relationele problemen hadden - 54 % van alle aangemelde patiënten heeft reeds één of meer kinderen - in 2009 was de gemiddelde leeftijd bij aanmelding 27.7 jaar. De jongste patiënten waren 14 jaar, de oudste 51. - in 2010 was de gemiddelde leeftijd bij aanmelding 27.9 jaar. De jongste patiënte was 11 jaar, de oudste 53.
Kostprijs voor de ingreep: Een aangeslotene bij een mutualiteit betaalt het remgeld, dit is 2 x 1,60 . Niet verzekerden betalen: 172,70 + 256,37 .
Enkele 'speciale' kerstliederen gebracht door het gereputeerde Gentse Furiakanti-koor in het Gents winkelcentrum.
Als u hieronder op de link klikt, krijgt een een fimpje van YouTube te zien van het kinderkoor dat argeloze shoppers choqueert met 'vuile kerstliedjes'.
De bedoeling is om opvoedingsproblemen onder de aandacht te brengen,
Het koor werd in 2008 nog laureaat in de wedstrijd 'Koor van het Jaar', waardoor ze ook voor prins Filip en prinses Mathilde mochten optreden in het Koninklijk Paleis.
Bij de Opvoedingslijn, de opdrachtgever, reageert men tevreden: "We krijgen positieve reacties en noteren meer vragen over opvoedingsproblemen. We kregen ook enkele misnoegde mensen aan de lijn, die de verkrachting van een mooi christelijk kerstlied niet appreciëren. Maar het is vooral belangrijk dat we als aanspreekpunt bekend raken, en dat is goed gelukt met deze actie."
Eerlijk gezegd, ik begrijp niet dat men zoiets kan brengen. Dit is meer promoten en aanzetten tot pesterijen. Hebt ge in het filmpje de moeder gezien met haar rosharig zoontje die met een beschermende arm om het jongetje de plek verlaat? Was het de Opvoedingslijn erom te doen om op deze manier meer hulp-zoekenden te ronselen, omdat ze misschien niet meer voldoende oproepen hebben? Ongehoord! Ik vind dat deze opdrachtgever hiervoor ernstig op de vingers mag getikt worden.
Nu wordt het wel écht hoog tijd om nog wat cijfers te brengen over 2010. Verkeersongevallen.
Uit cijfers van de algemene directie statistiek en economische informatie van de FOD Economie blijkt dat het aantal ongevallen op de Belgische wegen in 2010 sterk (?) gedaald is. Ook waren er minder slachtoffers en vielen er minder doden dan het jaar voordien. Het gaat enkel om ongevallen op de openbare weg die door de politie en het parket werden opgetekend.
In 2010 vonden er 44.792 ongevallen met doden en/of gewonden plaats in ons land. Dat is een daling van 6,3 procent ten opzichte van 2009, toen er 47.798 ongevallen opgetekend werden. De cijfers tonen ook aan dat er vorig jaar minder doden vielen op de wegen. In totaal stierven er in 2010 812 doden door een verkeersongeval, hetzij ter plaatse, hetzij binnen de dertig dagen na het voorval. In 2009 vielen er nog 943 doden, of 13,9% meer.
De meeste doden vallen bij de autobestuurders, gevolgd door voetgangers, motorfietsers en fietsers. Verhoudingsgewijs vallen de meeste 'doden tot 30 dagen' in het verkeer in de leeftijdscategorie 18-34 jaar. In 2010 bedroeg hun aandeel 41 procent, in 2009 was dat maar 35 procent. Ook het aantal doden binnen de 30 dagen tussen de 20 en 24 jaar oud steeg vorig jaar met 14 procent.
Ook het totale aantal slachtoffers bedroeg vorig jaar minder (-6,2 procent), zowel voor zwaargewonden 5.238 (-21,2 procent tegenover de 6.647 in 2009) als lichtgewonden 53.657 (-4,3 procent tegenover de 56.073 in 2009).
Zowel in Vlaanderen als in Wallonië gingen alle cijfers naar beneden. Brussel daarentegen is de slechtste van de klas. Daar nam het aantal zwaargewonden en het aantal doden toe.
Bijna een derde (29 procent) van de ongevallen gebeuren tijdens het weekend, waarbij 31 procent van de slachtoffers valt. De gevolgen van die ongevallen zijn ook zwaarder dan die tijdens de week.
De meeste van de incidenten vallen voor binnen de bebouwde kom.Buiten de bebouwde kom gebeuren veel minder ongevallen, maar daarbij vallen wel meer doden.
Rond deze tijd van het jaar zijn er steeds extra veel WODCA-controles.
Deze werden in 1994 door de toenmalige gouverneur Camille Pauwels van de Provincie Antwerpen in het leven geroepen.
Ondanks de vele acties en BOB- campagnes blijken deze controles nog steeds broodnodig te zijn.
Huidig gouverneur Cathy Berx lanceerde zelfs een nieuwe WODCA-campagne, specifiek gericht op passagiers van 17 tot 25 jaar die meerijden met een dronken bestuurder.
Maar wie weet nog waarvoor WODCA eigenlijk staat?
Even ter opfrissing: ⇒ WeekendOngevallen Door Controle Aanpakken.
Vandaag donderdag 22 december 2011, om 06.30 uur, begint officieel de winter van 2011/2012.
Vandaag moet ik weer voor een dagopname naar het ziekenhuis voor een baxter met 1 gram solumedrol (cortisonen). Dit is in één keer 125 x de dagdosis die ik ook nog steeds moet nemen. Ik hoop dat ik er op tijd geraak (zie (*) onderaan) en kan geholpen worden, want:
Vandaag hebben de vakbonden weer al eens een staking georganiseerd. Ditmaal uit protest tegen de hervormingsplannen voor de pensioenen.
Vandaag gaat het om een algemene staking in alle takken van de overheidsdiensten, zoals onder meer bij het openbaar vervoer, de post (alhoewel, ik heb post gekregen vandaag) openbare besturen, havendiensten, scholen en ziekenhuizen.
Ook is er al een volgende algemene staking voorzien op 30 januari.
Waar zijn die vakbonden in godsnaam mee bezig?
Hebben die dan niet meer verstand dan in tijden van crisis het land weeral eens plat te leggen.
Beseffen die vakbonden dan niet dat er iets moet gebeuren om de crisis te lijf te gaan.Het is trouwens niet enkel bij ons, maar ook in de omliggende landen dat er op dat gebied maatregelen genomen worden.
En wie is weeral de dupe?
Juist ja, de gewone werknemer, die moeilijk of niet op zijn werk geraakt of terug thuis.
Veranderingen zijn nooit aangenaam en lokken meestal protest uit.Maar de vakbonden, met meestal de socialisten op kop, is het er precies enkel maar om te doen die onrust nog aan te wakkeren in plaats van eens constructief mee te werken.Maar ze willen laten zien dat ze opkomen voor de rechten en het welzijn van hun leden en velen hebben niet veel nodig om zich te laten meeslepen als een kuddedier.
Bedenken we eens dat de pensioenleeftijd bepaald is geworden ten tijde dat de mensen amper maar die leeftijd bereikten en toen veel harder en veel meer uren moesten werken dan heden ten dage het geval is.Dikwijls veel langer onderweg van en naar het werk, te voet of met de fiets, zodat ze amper thuis waren om te eten en te slapen en terug te vertrekken.We kunnen het ons bijna niet meer voorstellen.
Wat hebben wij het toch goed!
Deze staking zorgt weer voor extra verlies voor de staat en de werkgevers.Verlies dat toch op een of andere manier zal moeten gecompenseerd worden.
Eigenlijk hebben de vakbonden geen reden van bestaan meer, want alles waarvoor ze 100 jaar of meer geleden werden opgericht, is al lang verwezenlijkt en bereikt.Ze moeten dus wel veel lawaai maken om hun leden te behouden.Dat betekent immers inkomsten voor hen.Ook meer werklozen stoort hen niet. Hoe meer hoe liever zelfs, want voor elke werkloze die ze aan hun loketten helpen met inschrijving en uitbetaling, krijgen ze van de staat een vergoeding toegewezen.Kassa, kassa, daar is het de vakbonden tegenwoordig enkel nog om te doen.
Neen, van mijnentwege krijgen ze niet de minste sympathie.
(*) Het verkeer ging werkelijk vlot. Nergens file gehad.Het terugkomen vanuit Woluwe om daar op de autostrade te geraken richting Antwerpen, is zelfs nog nooit zo vlot gegaan. Zelfs niet moeten aanschuiven.Ook op de ring van Antwerpen, waar anders alles strop zit rond dat uur, bleef het vlot rijden.
-1.361 -In ons land wachten momenteel 1.361 mensen op een orgaandonatie.Eén derde van hen zal sterven wegens een tekort aan donororganen.Het aantal donoren is nochtans gestegen van 33.003 in2005 tot 121.620 in 2011.
- 250.000 -Ongeveer één op de vier Brusselaars heeft een Islamitische achtergrond.In totaal zon 250.000 à 300.000 personen.De helft daarvan is praktiserend moslim.
- 3,8 -Van de Belgische provincies had West-Vlaanderen in 2010 de minste werklozen. De beroepsbevolking telde daar vorig jaar 3,8 % werkzoekenden.
- 124.102 -Ondanks alle campagne blijft de Belg gsmen achter het stuur.Vorig jaar kregen 124.102 automobilisten daar een boete van 100 euro voor.
SHARIA4BELGIUM heeft weer eens van zich laten horen.
In september raakte bekend. dat de extremistische moslimvereniging Sharia4Belgium in Antwerpen-Noord een eigen Shariarechtbank had opgericht. Wat uiteraard ongrondwettelijk is. Artikel 144 van de Grondwet bepaalt dat 'Geschillen over burgelijke rechten bij uitsluiting tot de bevoegdheid van de rechtbanken behoort'.
Toenmalig Antwerps diversiteitsschepen Monica De Coninck liet toen in de pers weten dat er voor wat haar betreft geen probleem was. "Op zich is het goed dat religieuze instanties bemiddelen in hun gemeenschap." zo liet ze weten. Het Vlaams belang stelde zich hierbij de vraag of Monica De Coninck nog wel goed bij haar hoofd was.
Een shariarechtbank oordeelt over private geschillen tussen mensen van islamitische komaf op basis van de sharia, de islamitische wet.
Volgens de organisatie doet deze moslimrechtbank ondermeer uitspraken over huwelijkskwesties en erfeniskwesties.
"De inrichting van een shariarechtbank in Antwerpen is een nieuwe stap voor wat betreft de islamisering van Antwerpen. Wat zal de volgende stap zijn? Het toelaten van publieke stenigingen op de Grote Markt?" aldus de mening van het Vlaams Belang. Waarop de voorzitter van Sharia4Belgium, Abou Imran, repliceerde: "Filip Dewinter heeft gelijk. De islamisering van Antwerpen is volop bezig. Ongelovige: pas u aan of verhuis!"
Vorige week vond de politie tijdens een huiszoeking bij een lid van Sharia4Belgium in Deurne een kalasjnikov. Het wapen was wel niet gebruiksklaar. De man is voorlopig in vrijheid gesteld, maar zal zich wel nog moeten verantwoorden voor de rechter.
En nu is er op het internet een filmpje opgedoken waarin de radicale moslimbeweging ermee dreigt het Atomium in Brussel af te breken.
In het filmpje roept Abu Imran, de roerganger van Sharia4Belgium, moslims op om zich te bevrijden van afgoden zoals het Atomium. Imran, voor de gelegenheid gekleed in legerkledij, houdt zijn toespraak op de Heizel, vlak voor het Atomium.
Zoals Mullah Omar in de regeerperiode tussen 1995 en 2001 (in Afghanistan) de afgoderij en de beelden ervan heeft afgebroken, dienen wij ook deze monumenten af te breken, zegt hij.
De directeur van het Atomium, Henri Simons (PS), neemt de bedreigingen ernstig en verscherpt alvast de bewaking.
Met de Sharia4Belgium gaat het steeds maar van kwaad naar erger. "Deze radicale moslimorganisatie moet een halt worden toegeroepen.", zegt Vlaams parlementslid Yamila Idrissi (SP.A). "Ofwel hebben we hier te maken met een gevaarlijke groepering ofwel met een bende dorpsidioten, maar in beide gevallen moet er iets gebeuren."
Gelezen: Kaarsen branden. van Tabitha King en Michael McDowell.
Vooreerst: Michael McDowell begon met de roman, maar stierf voordat hij hem kon voltooien.Zich baserend op het manuscript en de notities die hij achterliet heeft Tabitha King, tussen haakjes de echtgenote van Stephen King, het verhaal naar best vermogen voltooid, wat niet wil zeggen dat het geworden is zoals Michael McDowell het zou verteld hebben.
Het verhaal wordt verteld door de zevenjarige Calliope (Calley) Dakin.Het kind is dol op haar vader.Haar moeder, lid van een prestigieuze familie, schenkt het kind niet de minste moederliefde omdat Calley op haar vader lijkt en bestempelt haar dochter tevens als een halve gare. Ze laat ook geen kans voorbijgaan om haar echtgenoot, ondanks zijn succes in zaken, te wijzen op zijn lagere afkomst. Calley wordt ook constant gepest door haar oudere broer. Toch is Calley heel bijzonder: ze kan nl. doden zien en horen praten.
Als Calliope zeven jaar is wordt haar vader ontvoert en op gruwelijke wijze vermoord.
Mijn vader is op een onaangename manier aan zijn eind gekomen. Zo noemde mama het. Onaangenaam.Mijn man stierf een onaangename dood, zei ze dan, steevast met die theatrale hapering in haar stem.
Met je blote voet op een wesp stappen, dat is onaangenaaam.Wat papa overkwam was niet louter onaangenaam. Het was moord.En geen keurige moord., aldus de aanvang van het boek.
De moeder dacht dat ze met de dood van haar man nu een rijke dame was, maar het blijkt dat al de bedrijven van haar man verhypothekeerd waren en ze eigenlijk arm achterblijft.
Dit heeft zware gevolgen voor het gezin.
Ze gaat inwonen bij haar moeder.Na een ruzie vertrekt ze in woede met haar dochter, haar zoon achterlatend, en neemt de intrek in het hotelletje van een haar onbekend ver familielid.
Naarmate het verhaal vordert, wordt Calliope mee ouder.
Na jaren in het hotelletje verbleven te hebben, waar ze allerhande geheimzinnige zaken ontdekt, laat ze zich overhalen om mee te gaan met één van de regelmatige gasten die zich om haar wil ontfermen en haar studies wil betalen.Later blijkt deze ook een familielid te zijn.
Bij de begrafenis van haar moeder, waar ze haar broer voor het eerst terugziet, wordt duidelijk dat alles, zoals de dood van haar vader, de lege firmas, het jaren verblijf in het hotelletje aan zee, en nog veel meer, één groot familie-complot was.
Bart De Wever:(voorzitter N-VA) zei in de nasleep van de regeringsvrklaring "Als ik zie hoe Patrick Dewael zich moet verlagen tot zattemanspraat, dan is het toch erg gesteld met Open VLD."
Elio Di Rupo leeft met de angst dat zijn regering wel eens sneller zou kunnen vallen dan de 500 dagen die ze nodig had om gevormd te worden.
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.