|
Er is een nieuwe vorm van stress ontstaan en daarbij ook een nieuw woord:
blogstress.
Een weblog is leuk, maar het kan ook een loden last worden, met blogstress als gevolg.
Als de weblog goed is, bouwt een blogger een schare vaste bezoekers op die regelmatig reageert op zijn gepubliceerde artikels. En die bezoekers kan je niet zomaar laten vallen. Ze verwachten wat van je of lopen bij je weg.
Velen zijn ooit een weblog begonnen, maar één op de drie beginners houdt het bloggen binnen de drie maanden voor bekeken, vanwege te weinig tijd of te weinig inspiratie. Een blogger die doorgaat, móet schrijven. Liefst elke dag. Dagelijks de hersenen pijnigen en urenlang de media bestuderen om een paar regeltjes af te scheiden en de trouwe bezoekers te behagen. Want een blog dat niet wordt bijgehouden is maar treurig.
Een weblog bijhouden vereist doorzettingsvermogen.
Het begint als een hobby, maar het voelt al gauw aan als een moeten en wordt op de duur een obsessie. Het mag natuurlijk over vanalles gaan, maar waar moet ge op de duur nog over schrijven? Blogstress ligt dan op de loer.
Stress is een lichamelijke spanning die optreedt als we lichamilijk of geestelijk dusdanig worden geprikkeld dat we niet meer aan de eisen kunnen voldien die de omgeving aan ons stelt. Stress kan positiek of negatief zijn. Positieve stress treedt op als er iets leuks gebeurt waar je stress door ervaart (b.v. trouwen). Negatieve stress kan echter lichamelijke gevolgen hebben en schadelijk zijn voor de gezondheid.
Blogstress tast hart en bloedvaten aan en wellicht ook linker- en rechternier.
(Bron: het Nederlandse dagblad De Pers )
|
