Ik herinner me nog van vroeger - wie niet eigenlijk - dit nieuwjaarsvers dat trouwens nu nog altijd gezongen wordt:
Nieuwjaarke zoete
t Varken heeft vier voeten
Vier voeten en een staart,
t Varken is een duitje waard.
Maar ik ken er ook nog een ander, veel minder bekend:
Al op een Nieuwjaarsavond
Sloeg den bakker zijn wijf
Al met nen dikke knuppel
Al duchtig op haar lijf.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De knuppel die wou niet breken,
De vrouw die wou niet spreken.
De knuppel die brak,
De vrouw die sprak
En de bakker viel op zijn korentengat.
Aan al mijn blogvrienden: een
|