De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
30-10-2019
Els Clottemans en de Parachutemoord
Els Clottemans werd in 2010 veroordeeld tot 30 jaar cel voor de ‘parachutemoord’ op haar liefdesrivale Els Van Doren die bij een sprong te pletter viel. Clottemans heeft altijd ontkend dat ze de parachute van Van Doren saboteerde. Na een gemediatiseerd proces werd Clottemans zonder materieel bewijs tegen haar veroordeeld, wat voor veel ophef zorgde: er werd zelfs betoogd voor Clottemans’ vrijspraak. Nu ze een derde van haar straf heeft uitgezeten, komt ze in aanmerking voor vervroegde vrijlating.
En als ze dan vrijkomt gaat ze trouwen met Dutroux.
De prestigieuze universiteit van Oxford waar iedereen de beste wil zijn, is gezwicht voor de gevoeligheden van enkele psychisch zwakkelingen die onvast in hun schoenen staan en overgevoelig reageren op geluiden die overmatig bonken op hun trommelvliesjes en dat maakt hen angstig.
Daarom heeft de studentenvereniging van universiteit Oxford een motie aangenomen om handgeklap te verbieden omdat het angst zou veroorzaken. Applaus zal vervangen worden door het geluidloze wuiven met 'jazz hands'.
Roisin McCallion (foto) van de studentenvereniging wil een aangenamere omgeving creëren voor autisten en hoogsensitieven. Haar streven naar inclusiviteit neemt nu de ziekelijke vorm aan van een verbod op applaus.
Handgeklap kan door niets vervangen worden. Applaus is een standaardblijk van waardering. En als applaus verboden wordt, leren overgevoelige studenten niet om zich te harden in hun omgeving, maar worden ze gepamperd en geknuffeld met stille wuivende handjes, jazz handjes die flapperen en wapperen in de wind.
Morgen 29 oktober is het de feestdag van de heilige Narcissus, de patroonheilige van alle mensen die verliefd zijn op zichzelf en hun medemensen de boom in sturen.
Narcissus is een figuur uit de Griekse mythologie, een verhaal over een beeldschone jongen die verliefd wordt op zijn spiegelbeeld als hij zich in het water bewondert.
Van narcisme heb ik ook wel eens last als ik in de spiegel kijk en mezelf begluur, of als ik mijn beeltenis in het water bekijk, zoals Narcissus deed. Niet dat ik verliefd word op mezelf of zo, neen zo erg is het niet. En die euforie bij het zien van mezelf gaat gauw weer over.
Narcissus deed me denken aan een artikel in de Britse krant The Guardian over het verband tussen Narcisme en Terrorisme. Auteur Anne Manne argumenteert dat terroristen eigenschappen vertonen van narcisme. Terroristen lijken in sommige opzichten op narcisten, ze vertonen narcistische eigenschappen als: geldingsdrang, drang naar zelfbevestiging, bewonderingsdrang, zelfobsessie... Bij hen worden natuurlijke menselijke eigenschappen gedisproportioneerd in extreme vormen teruggevonden. Hun opgeblazen eigenwaarde is gebouwd op drijfzand, wat meteen verklaart waarom ze voortdurend op zoek zijn naar bevestiging. En zo wordt de narcist gedreven naar terrorist, hij wordt aangezet tot terreurdaden.
Het artikel over het verband tussen narcisme en terrorisme is een studie die bewust terroristische daden wil verklaren en het brein van terroristen wil ontleden. Studies over de psyche van terroristen komen tot sentimentele conclusies en ontroerende verklaringen van de drijfveren van een terrorist.
Een terrorist is een terrorist, in al zijn slechte hoedanigheden en gebreken. Waar gaat het naartoe als we terrorisme gaan romantiseren met de onderliggende bedoeling om criminele daden te verschonen en te legaliseren?
Lieviaanse vertaling van dit politiek correcte nieuws van de onbetrouwbare VRT: Ergün Senarabaci(foto) is de naam van de Turk die een echtpaar in de bioscoop in koelen bloede afslachtte en ze ongenadig liet liggen creperen. Een beestachtige moord gepleegd door een bloeddorstige Turk, genaamd Ergün Senarabaci .
Foto: De Turk heeft twee mensen vermoord in Groningen. Bron: Politie Groningen
Door Senarabaci vermoord echtpaar “compleet toegetakeld en onherkenbaar” aangetroffen in bioscoop
De dader van de bioscoopmoord in Groningen, Ergün Senarabaci, is zojuist door de Politie gearresteerd. Hij wordt momenteel verzorgd in het UMCG vanwege het vuurgevecht tijdens zijn arrestatie. De man vermoordde twee mensen op brute wijze. Volgens bronnen zou Senarabaci twee schoonmakers hebben vermoord en hen “compleet hebben toegetakeld”en zou één van de slachtoffers “onherkenbaar” zijn aangetroffen in het trappenhuis. De man zou bij de roltrap zijn gevonden.
Gelukkig is het de Politie Groningen dus gelukt om Senarabaci snel op te pakken. De man werd nabij het Hoendiep gespot en liep daar ‘gewoon op straat rond’, waarna de politie hem kon arresteren. Bij de arrestatie zijn schoten uitgewisseld en werd de Turk geraakt. Hij is vervolgens naar het ziekenhuis gebracht om te worden verzorgd.Laten we hopen dat hij op z’n minst zijn motief voor deze aanslag deelt alvorens de eeuwige jachtvelden te betreden.
Volgens anonieme bronnen zijn de slachtoffers van de brute Senarabaci een echtpaar zijn met een schoonmaakbedrijf. Zij zouden het pand van Pathé hebben betreden waarna Senarabaci stiekem binnenglipte hen achtervolgde. De vrouw zou in het trappenhuis “compleet toegetakeld en onherkenbaar” zijn gevonden en haar man -met wie zij het pand schoonmaakte- zou bij de roltrap zijn gevonden.
Een brute moord dus, waarbij het motief onbekend is en de schutter met verwondingen in het ziekenhuis ligt.
Het jaar 2192: De Britse Eerste Minister bezoekt Brussel om uitstel van de Brexit deadline te vragen. Niemand kan zich het ontstaan van deze traditie herinneren, maar de plechtigheid lokt elk jaar vele toeristen van over de hele wereld (Julian Popov).
Eergisteren legden ouders van uitzonderlijk hoogbegaafde kinderen een klacht neer bij het Kinderrechtencommissariaat omdat hun kinderen niet het gepaste onderwijs krijgen dat aansluit bij hun superieure verstandelijke capaciteiten.
Fantastisch nieuws! Het zou in alle gazetten op de frontpagina's moeten verschijnen en als hoofdbrok in het tv-nieuws. Eindelijk een stap in de goede richting naar elitair onderwijs!
In deze sombere tijden van onderwijsniveaus die in elkaar stuiken en ondergrondse nivelleringen, moeten genieën en supergetalenteerden, uitblinkers en bollebozen eindelijk eens in de schijnwerpers gezet worden. Zij mogen niet verdrinken in het multiculturele moeras, niet weggezogen worden in de marginale massa van zwakkelingen. Zij mogen niet wegkwijnen in heterogene klassen waar het lespeil beneden alle peil gezakt is.
Om niet afgeremd te worden in hun cognitieve ontwikkeling hebben zij onderwijsnoden die niet terug te vinden zijn in het gewone onderwijs. En daarom moet er apart onderwijs komen voor alle hoogbegaafden, waar ze tot volle bloei en ontwikkeling komen, los van achterblijvers en achterlijken.
Altijd al werden hoogbegaafden verwaarloosd en gediscrimineerd in het onderwijs. Want voor hen is er geen buitengewoon onderwijs. Waarom is er alleen maar buitengewoon onderwijs voor ZWAKBEGAAFDEN?En geen buitengewoon onderwijs voor HOOGBEGAAFDEN? Zij zijn toch ook 'buitengewoon'?!
Als er enkel buitengewoon onderwijs mag bestaan voor zwakbegaafden, dan betekent dat het promoten en kweken van achterlijken en debielen, van stompzinnigen en zwakzinnigen, van onderontwikkelden en primairen, van gekken en idioten, van zwanzers en zeikerds, van kwakzalvers en andere imbecielen...
Maandverbanden en inlegkruisjes van het menstruatieproductenmerk Always zullen in de toekomst genderneutraal worden, op verzoek van enkele idioten die zich gekwetst voelen bij het zien van het Venussymbool, een cirkeltje met een kruisje eronder, dat verwijst naar vrouwelijkheid. Het venusicoontje zal verdwijnen op de verpakking, waarmee Always zwicht voor de nukken van gestoorde enkelingen die met zichzelf en hun geslacht in de knoop en overhoop liggen.
Het venusicoontje, als verwijzing naar vrouwelijkheid, werkt traumatiserend op vrouwelijke transgenders. Hun psychische gezondheid krijgt een flinke deuk bij het aanschouwen van het venussymbool en ze kwijnen weg in een diep depressiedal. Geestelijke labiliteit maakt van hen een wrak dat snakt naar de terugkeer naar hun oorspronkelijke geslacht. Zo is er in Groot-Brittannië een netwerk opgericht voor al diegenen die hun geslachtsverandering betreuren: Detransition Advocacy Network [netwerk voor belangenbehartiging van mensen die terug willen naar hun oorspronkelijke biologische staat].
Transgenders die de switch naar het andere geslacht niet kunnen verwerken, of blijven twijfelen over geslachtskeuze, gaan zich aanstellen en provoceren. Ze zoeken iets dat de publieke aandacht trekt en reacties uitlokt, uit pure frustratie omdat ze geen oplossing vinden voor hun genderdysforische problemen... En dan is er nu de stunt met de maandverbanden.
Transgenderisme is een psychische stoornis (blog 16.9.19). Transgenders zijn labiele persoonlijkheden die staan te waggelen en te wiebelen in 't leven, in onzekere en onevenwichtige posities, struikelen over eigen seksuele geaardheid, zijn de weg kwijt naar de natuur die ze tegen de haren instrijken. Transgenderisme kent hoogtijdagen, hopelijk is het een rage van voorbijgaande aard, want alles wat politiek correct is, meent zich te moeten uitsloven voor iedereen die zichzelf wijsmaakt dat hij in 't verkeerde lichaam woont.
Mohamed Ozdemir en Abderrahim Lahlali zijn twee louche moslimadvocaten zonder geweten. Met een onwaarschijnlijke islamitische arrogantie pleiten zij voor de terugkeer van IS-strijders naar België. En als België die terreurgekken niet terugneemt kost dat ons land 105.000 euro per dag... Ook een aantal IS-weduwen en IS-kinderen rekenen op een liefdevolle ontvangst in ons land dat hen naturaliseerde.
Deze miserie krijg je dan met barbaarse criminelen die de Belgische nationaliteit hebben. Wat zijn wij toch een gastvrij volk. Wij krijgen niet genoeg van ons hart open te stellen voor crimineel uitschot dat vrijwillig naar ginder vertrok om te moorden en te strijden.
Er zijn hier dromers en zwevers die beweren dat wijSyriëgangers naar hier moeten halen om er controle over te kunnen uitoefenen. Hoe naïef! Syriëgangers zijn gemaakt om ongecontroleerd en brutaal hun misdadige levenswandel te vervolgen, ook al zijn ze terug in België. En daarom lijkt me ons rechtssysteem niet geschikt om hen te berechten.
En dan zwijgen we nog over de terroristenkindjes die hier straks naast Vlaamse kindjes in de klas gaan zitten. Hallo Vlaamse ouders, in Syrische kampen hebben IS-kinderen gruwelervaringen meegemaakt, wat hen bodemloos en onpeilbaar maakt. Potentieel extremistisch gedachtegoed zit in hun lijf en leden. En naarmate ze ouder worden volstaat een vonkje om tot explosie te komen. Zij zijn de toekomstige terroristen!
"Wie strijdt voor Erdogan, moet de Belgische nationaliteit verliezen... Wie vecht in een leger van een land waarvan de waarden haaks op de onze staan, heeft hier geen plaats meer", zei Tom Van Grieken naar aanleiding van de Turkse inval in Syrië, een week of zo geleden. Het Vlaams Belang diende een wetsvoorstel in dat bepaalt dat Belgische Turken die gaan strijden in hun land van herkomst, hun Belgische nationaliteit moeten inleveren.
Mijn gedacht over de Dubbele Nationaliteit.
Het is een idioot verzinsel, twee nationaliteiten in één persoon. Een dubbele nationaliteit is iets onzijdigs, iets ijls zonder ruggengraat en zonder stevige identiteit. Het geeft een ziekelijk bipatride-gevoel. De dubbele paspoorter krijgt een opgeblazen ego, hij gaat lijden aan grootheidswaanzin en overmoed. Twee bestaanswijzen vreten aan zijn psychisch welbevinden. Een ontdubbelde psyche, een versplinterde ziel en een verdeeld innerlijk leven zijn het gevolg. Een individu met een dubbel paspoort bestaat twee keer, leidt een dubbel leven en balanceert tussen twee identiteiten, tussen twee landen, tussen twee culturen, en dat maakt hem psychisch onevenwichtig. Zijn hele wezen is gespleten en verscheurd. En zijn gebarsten zielsleven maakt van hem een psychisch wrak dat vecht tegen ambivalente gevoelens en twee hersenhelften die wankel tegenover elkaar staan.
Gisteren las ik een artikel over Geestelijke Gezondheidszorg in ons land. Hoe het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) geen betrouwbare cijfers heeft over de nood aan geestelijke zorg bij de bevolking.
Het verbaast me niet. Zal ik eens uit de doeken doen vanwaar die chaos komt? Van de vele nieuwkomers die zich in ons midden genesteld hebben. Sinds de massale invasie van allerlei mensensoorten is KCE de tel kwijt, en vraagt zich af of het huidige aanbod van geestelijke hulp wel afgestemd is op de noden bij de bevolking.
Volksverhuizingen hebben een impact op het psychisch welzijn van migranten die als ontwortelden vatbaar zijn voor psychische stoornissen. Ontheemde thuislozen, geestelijk ontredderde vluchtelingen en gedesoriënteerde gestoorden zijn ons komen overweldigen en hebben een aanslag gepleegd op onze welgestructureerde samenleving. Wij zijn uit het lood geslagen, alles is overhoop gehaald, niets is nog duidelijk noch overzichtelijk...
Ik stel voor dat de schoolplicht afgeschaft wordt voor alle kinderen die hier als nieuwelingen vers aankomen om de openbare schoolorde te verstoren, afschaffing van de leerplicht voor alle kinderen geboren uit uitheemse ouders, afschaffing van de leerplicht voor alle kinderen van illegalen, vluchtelingen, asielzoekers, moslims, anderstaligen, migranten, en andere vreemdelingen.
Dus geen schoolplicht voor deze kinderen. Het is beter dat ze dom gehouden worden. Waarom zouden we hen moeten onderwijzen? Ze hoeven niet wijzer gemaakt te worden. Uit zelfbehoud en uit zelfverdediging moeten we van hen een te verwaarlozen bijkomstigheid van onze samenleving maken, om onder de duim en onder controle te houden, slaven moeten we van hen maken, slaven in dienst van ons eigen volk. En niet andersom, waarom zouden wij, autochtonen, langer moeten werken om het hele bruine spel in leven te houden?
Na de herziening van de leerplicht gaat er een nieuwe wereld open voor de schoolgaande jeugd en voor de hele onderwijswereld. Weg met kansarmoede, ook geen spijbelaars meer, geen taalachterstanden meer, geen vroegtijdige schoolverlaters meer, geen koranlessen meer... Iedereen enthousiast en gemotiveerd naar school. Het lespeil stijgt, de onderwijskwaliteit verbetert, de kloof tussen Vlaamse leerlingen en migrantenleerlingen verdwijnt. Alle Vlaamse kinderen krijgen vlot een zitje in de school van hun keuze en hebben overal en altijd voorrang. Ze komen tot volle bloei. En al wat vreemd is aan ons onderwijs laten we in eigen sop gaar koken.
Vlaamse leerlingen hebben hier hun thuisbasis, hun veilige haven die ze niet hoeven te delen met nieuwelingen die onuitgenodigd willen meesmikkelen van ons gestructureerd schoolsysteem. Ze zijn niet eens in staat om de kwaliteitsleerstof in zich op te nemen. Of willen ze dat echt wel?...
Het negerinnetje op de foto is Dalila Hermans, schrijfster met Rwandese roots. Zij zoekt achter elke hoek en onder elke steen naar 'racisme'. Haar verbolgenheid over 'racistische' afbeeldingen trompettert zij overal in het rond. Zij haat Zwarte Piet en verdraagt geen karikaturen van negers, ligt met zichzelf in de clinch want ze is ook zwart, en rasverschillen doen haar steigeren en brengen haar in opperste staat van opwinding, frustratie en woede.
Nu kondigt Dalila aan dat ze nooit meer op de VRT wil komen omdat ze zich niet serieus genomen voelt... Er moet iets ergs gebeurd zijn want VRT aanbidt toch alles wat zwart en vreemd is?
Niet alleen haar racismefobie, maar ook haar taalgebruik is onbeschaafd en achterlijk: "Die redacties fucked me up... ze vinden me ridiculous... de VRT screwed me up... Ik hoef dat soort shit niet meer te pikken"... Hoe komt het toch dat de VRT haar niet serieus wil nemen?
De tijd is rijp om nog eens iemand door het slijk te halen die me vroeger gedwarsboomd heeft, mij betrok in verhitte intriges en deelnam aan het complot om mijn blog aan te klagen bij het CGKR.
An Serpent (foto) was directrice van een Turkenschool waar kleine Turkjes kwaakten en tetterden in hun thuistaaltje. 'Behoud van eigen taal en cultuur' was haar dwaze slogan. Ook zette ze me aan om rapporten te vervalsen in het voordeel van Turkse leerlingen. Deze corrupte activiteiten kregen de steun van psychopaat Horbert.
An Serpent was een gevaarlijke gifslang en een venijnig serpent. Haar allereerste voorouder was de sluwe slang in het Aards Paradijs, de Oerslang, die het liefdesspel tussen Adam en Eva in gang zette. En alle nakomelingen van de Oerslang waren gedoemd om zonder poten, schuifelend en kruipend door het leven te gaan.
In de driehoekige kop van het Serpent gluurden een paar grijnsogen, als twee verslenste bloembollen zo groot, die labiel heen en weer wiebelden, en verwilderd rondkeken op zoek naar kwelling en gesar.
Haar vlijmscherpe giftanden waren te zien in de wijde mondopening waaruit ze gif en gal spuwde op haar prooi die ze dan met een slingerbeweging in een wurggreep hield.
Met sissende, snerpende en snerende geluiden, als van een ratelslang, schoof ze hijgend en puffend, kronkelend en schuifelend, doelloos door de schoolgangen, haar gifstekels in de aanslag...
Het Monster Dutroux, hoe gevaarlijk is hij nog? Een absurde vraag! Omdat moorddadige instincten in de gevangenis op een waakvlammetje staan, maar bij vrijlating en bij contact met de samenleving zullen ze weer hevig aangewakkerd worden.
Alle psychologen zullen het hiermee eens zijn. Daarom is het onbegrijpelijk dat aan een team van psychologen een inschatting van zijn persoonlijkheid gevraagd wordt, om te zien hoe gevaarlijk hij nog is. Als hij vrijkomt riskeert hij zich de volkswoede op de hals te halen en gelyncht te worden.
In 2004 kreeg Dutroux levenslang, zonder kans om eerder vrij te komen.
Toch blijft de advocaat van Dutroux, Bruno Dayez, ijveren voor de vrijlating van zijn cliënt. Hij doet nu alweer een poging tot voorwaardelijke vrijlating. Een team van gerechtspsychologen zal gevraagd worden hoe gevaarlijk Dutroux nog is voor de maatschappij.
Om de kans op recidive in te schatten, bestaan er wetenschappelijke methodes. Maar die inschatting is onmogelijk omdat psychiaters geen profeten zijn. Op het huidige ogenblik kan het individu ongevaarlijk zijn, maar hoe zal dat evolueren als hij weer vrij is? Het antwoord is onbekend omdat toekomstig gedrag onvoorspelbaar is. Het risico berekenen dat iemand in de toekomst opnieuw een gewelddaad of een seksueel feit pleegt is niet wetenschappelijk. En de uitslag is nog minder wetenschappelijk.
Ik stel voor dat de advocaat van Dutroux eens een obscuur kermiskraampje gaat bezoeken waar een waarzegster hem de toekomst van Dutroux gaat voorspellen.
Dutroux zal levenslang gevaarlijk blijven, als satan, het kwade zit in het diepste van al zijn genen en vezels en poriën. In gevangenschap is er niks te merken van deze akelige dingen.
De gedachte dat de moordenaar van hun kind vrij rondloopt is onverteerbaar voor ouders. Ik kan me goed voorstellen dat er eentje buiten zijn zinnen raakt van woede en haat, en hem wilt vermoorden. Daarom denk ik dat Dutroux, áls hij vrijkomt, niet lang levend zal rondlopen. In de gevangenis, op kosten van de belastingbetaler, heeft hij een veiliger leven. Zijn advocaat beseft niet waarmee hij bezig is als hij dat monster op de maatschappij wil loslaten!
Geert Wilders: ”Had maar naar me geluisterd premier Rutte. Ik waarschuw al 15 jaar voor Turkije en de onbetrouwbare islamist en ISIS- vriend Erdoğan. U brengt NL in gevaar met uw foute vrienden. Verbreek alle banden met Turkije en sluit onze grenzen!”
Vroeger, toen migrantjes als paddenstoelen uit de grond begonnen te schieten, toen ze aan den loopenden band in de echtelijke bedstede verwekt werden, toen vergaloppeerde het onderwijs zich in een inderhaast ineengeknutseld taalprojectje dat als een wondermiddel aanbeden werd, om Turkjes die uit de hemel bleven vallen Nederlands te leren.
Functioneel Moedertaalonderwijs was de naam van het 'pilootproject' dat in 1984 gelanceerd werd in de middenschool van Heusden-Zolder.
En hiermee werpen we een nostalgische terugblik op het prille begin van migrantenprojecten die zich sluipend een weg baanden doorheen het reguliere onderwijs.
Functioneel Moedertaalonderwijs was een hopeloos verloren project. De bedoeling van hetmiljoenenproject, als pilootproject, was terreinverkenning voor de talrijke volgende migrantenprojecten. Parels voor de Zwijnen, zoals ik ze allemaal noemde.
De leraren Brandts en Van Ham werden belast met de toepassing van het project. En daarmee begaven ze zich in de duisternis van de Turkse onderwereld. Maar zij waren nog jong en enthousiast en onervaren.
Het was de tijd dat leerkrachten de pijnlijke illusie koesterden dat Turkse leerlingen vlot de Nederlandse taal zouden leren, mits peperdure alternatieve Nederlandse lessen gesponsord met Vlaams belastinggeld.
Deze dagdroom werd een nachtmerrie voor leerkrachten, omdat migrantjes hardnekkig hun thuistaal bleven spreken, en leerkrachten het Turkse getater en gekwebbel tolereerden. Verdraagzaamheid was toen een deugdelijk hulpmiddel voor de integratie van migranten, dácht men.
O! Wat heeft het onderwijs zich toen vergist! Gefaald en gedwaald. Vertrekken van de thuistaal is de beste garantie om te flateren en te blunderen bij integratie in het gastland.
'Moedertaalonderwijs'? De moedertaal is toch de taal waarin men heeft leren spreken? Dus toen al was het onderwijs bewust bezig met voorrang te geven aan de eigen taal van de migrant. De allochtone voorrang van links...
En inmiddels begon in school de bewondering voor alles wat vreemd was aan ónze taal en cultuur ziekelijke proporties aan te nemen. Er werd opgeroepen om rekening te houden met de culturele eigenheid van hulpvragers van niet-Belgische origine. Migranten verwennen en in de schijnwerpers zetten... WIJzelf hebben dat vreemde volkje machtig gemaakt!
Heidi De Pauw (foto) is directrice van Child Focus en fervent voorstander van repatriëring van kinderen van IS-strijders. Daar is ze al geruime tijd erg obsessief en dwangmatig mee bezig. Zij ijvert zich suf om IS-kinderen in veiligheid te brengen. Als een missiezuster trekt ze zich het lot aan van 'Belgische' vrouwen van IS-strijders en hun kinderen.
In 'De Afspraak' mocht zij over haar verzuchtingen komen spreken. Mij viel het op hoe lichtzinnig ze slalomde overheen het naar hier halen van de 'tikkende tijdbommetjes' die dragers zijn van kiemen van radicale ideeën. Als potentieel gevaarlijke kinderen hier geruisloos opgaan in de massa schoolgaande kinderen, kunnen ze onze eigen jeugd besmetten met hun duister gedachtegoed.
Verder gebruikte De Pauw nergens de term "Kinderen van Terroristen". Want dat zijn ze, kinderen van terroristen. En hun moeders namen deel aan het criminele leven van hun Syriëstrijders. Het verblijf van terroristenkinderen in Syrische kampen heeft hen gebrandmerkt voor hun hele leven en verknoeid voor onze samenleving. Ongeschonden komen deze kinderen niet terug. Ze zijn bodemloos en onpeilbaar. Extremistisch gedachtegoed, in potentie aanwezig, zal tot volle bloei komen naarmate de volwassenheid nadert. Gruwelervaringen zwellen aan en een vonkje volstaat om tot een explosie te komen... Heidi De Pauw pleit dus voor de terugkeer van potentiële terroristjes?
Niet zo lang geleden, 2 oktober, vierden we het feest van de Engelbewaarders. Ik heb al eens verteld dat ik er meer dan eentje heb, die altijd aan m'n mouw zitten te trekken om mij doorheen een leven vol obstakels te loodsen, langs glibberige paadjes en steile ravijnen, valkuilen en hinderlagen trotserend. Zij behoeden me voor alle onheil en kwade intenties van boosaardige mensen om me heen.
Toch heeft mijn engelbewaarder niet goed opgelet. Hij liet vreemde bacteriën toe in mijn lichaam, en nu zit ik geplaagd met een kriebelhoest, een pijnlijke keel en een enorme verkoudheid. Hatsjie, kuch kuch... Stapels zakdoekjes, flesjes neusspray en hoestsiroopjes komen eraan te pas, een halve apotheek. Niets helpt echt, zelfs mijn muze heeft haar koffers gepakt, nadat ze zei dat ik niet meer te genieten was, en dat ik alleen maar een verhouding had met mezelf, narcistisch als ik ben... Ach, ze komt wel weer terug, mijn muze.
Vanmiddag besloot ik pardoes om alle pilletjes en vitamientjes overboord te gooien, en zoals vanouds in mijn stamcafé van een biertje te gaan genieten. Doen alsof er niets aan de hand was. Ik belandde in een fase van 'ontkenning', een niemandsland tussen bewustzijn en nevelige helderheid.
Onderweg verliep alles naar wens. Geen ambetanteriken die mijn pad kruisten. Geen gezeur met supersonische fietsers. En geen tractoren die mijn weg versperden. Ik was veilig op weg naar 'Den Zevenden Hemel', waar alleen maar bier te koop was. Zonder engelbewaarder en zonder muze... Mijn verkoudheid begon al weg te ebben als sneeuw voor de zon!
Een goede cafébaas begrijpt zijn klanten. Hij heeft een therapeutische schuilkelder, een kelder waarin de meest verleidelijke biertjes op kamertemperatuur opgestapeld liggen, en die biertjes zijn er speciaal voor klanten in moeilijkheden, voor verstokte drinkers met een zere keel en slikproblemen, die even op adem willen komen na een fysiek trauma.
Mijn cafébaas heeft interessante opvattingen over de menselijke fysiek en psyche, over de wisselwerking tussen die twee. Hij pleit voor de kracht van onze geest die lichamelijke kwaaltjes in toom kan houden. De fysiek beheerst door de psyche?! Ja hoor, hij beweert dat onze psyche de baas is over onze lichamelijke conditie.
Daarom maakte ik mezelf wijs dat er helemaal niets aan de hand was en dat mijn verkoudheid 'tussen mijn oren' zat. En warempel, onderweg naar huis waaiden alle ondeugden en waanideeën die tussen mijn oren zaten weg, ver weg van het moeilijk te ontginnen terrein 'tussen mijn oren'.
