De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
04-05-2021
Kinderwens bij Homokoppels
Mannen die leven op een fout toerental na een kortsluiting in hun hersenen, zijn geneigd om met hun hele gevoels- en seksleven te vallen op andere mannen. Gelijkgeslachtigden zeg maar. De verliefden willen hals-over-kop trouwen en zoeken een priester die hun onnatuurlijke huwelijk wil inzegenen.
Na enige tijd ontdekken ze dat de vurige vlammen van weleer geblust zijn. Toch blijft hun kinderwens nog altijd sluimeren. En dan ontdekken ze dat ze de nodige instrumenten niet in huis hebben om een baby te maken. Ze willen papa worden maar er is geen materiaal. Geen baarmoeder, geen vagina, geen borsten om te voeden, geen eicellen, niks. Misschien een beetje mannelijk zaad dat doelloos ergens zit rond te zwemmen, meer hebben ze niet. Homo's willen alles, trouwen, erkenning, gelijke rechten... zelfs kinderen.
Genoeg satire.
Het Kinderwens ExpertiseNetwerk (KEN) organiseert ontmoetingsdagen voor 'Regenboogkinderwensouders', om zo het taboe te doorbreken rond de onvervulde kinderwens van twee getrouwde mannens. Tijdens een reeks activiteiten kunnen LGBT-kinderwensouders hun angsten, twijfels en verdriet bespreekbaar maken.
'Regenboogkinderwensouders' is een term voor holebi's en transgenders met een kinderwens. Zij zijn vragende partij voor een wettelijke regeling voor draagmoederschap. Het draagmoederschap schrikt af omdat niets wettelijk geregeld is. Het is echter niet evident om een kinderwens te vervullen voor holebikoppels, ondanks hun sterke verlangen naar een kind. Voor binnenlandse adopties zijn er jarenlange wachttijden, en buitenlandse adoptieorganisaties weigeren vaak adoptie door LGBT'ers... Blijven wachten en hunkeren.
Deze foto zal pijn doen aan de ogen van De Croo en Vanderlinden en alle andere dictators die de bevolking onder de duim willen houden. Zij beseffen stilaan dat hun aanpak niet werkt maar dat willen ze niet toegeven. Ik denk dat ze nu al speculeren over nieuwe verstrengingen na de volgende versoepeling. Of na de vierde golf, waarna nieuwe varianten en nieuwe vaccins de coronahysterie weer nieuw leven inblazen. Maatregelen zullen verlengd en verstrengd worden, dan kunnen ze stevig wortel schieten. 'Het Rijk der Vrijheid' bestaat niet.
Mensen raken gewend aan vrijheidsbeperkingen als die maar lang genoeg aanslepen. Al meer dan een jaar wordt ons normale leven geteisterd door stupide maatregelen die nergens toe leiden. Communiefeesten, huwelijken, begrafenissen, festivals, overal is er aan geknabbeld, winkels zijn toegetakeld en de horeca ligt helemáál te zieltogen.
De dag waarop we in een reflex het mondkapje opzetten, is het kwaad geschied: de vervreemding van het normale leven is in gang gezet! We leggen ons neer bij het verlies van onze grondrechten. Alleen een massale volksopstand kan redding brengen, maar er lopen teveel schapen rond.
Dedecker verdient een dikke pluim omdat hij als enige dappere held iets ondernomen heeft tegen de dwaze coronaregels. Van zijn laffe collega-burgemeesters kreeg hij geen steun. Over de legale opening van de terrassen in Middelkerke zegt hij: "Absurde regels dwingen me de grenzen van de wet op te zoeken". En toen kwam de middenvinger. Zie maar naar het mooie plaatje hierboven.
In diagonale vogelvlucht ving ik gisteravond flarden op van De Afspraak op Canvas. Uiteraard ging het over corona. Over de 'langdurige covid', oftewel 'long covid' in de volksmond.
Coronapatiënten die na besmetting nog maandenlang worstelen met geheugen- en concentratieproblemen, vermoeidheid en spraakproblemen, lijden aan long covid, zo werd het toch voorgesteld. Om de roep om zich te laten vaccineren luider te doen klinken?
Ann Li (Groen), een Chinees meiske met een zetel in het Vlaams Parlement, richtte een vereniging op van mensen die last hebben van after-covidklachten en ze trok naar Vandenbroucke om long covid te laten erkennen als aandoening. Er wordt dus al voorbarig een link gelegd tussen long covid en besmetting... Zo kunnen alle niet-erkende kwalen teruggebracht worden tot corona. Corona als schuldige van alles wat er voortaan mis zal gaan.
Het mooiste woord in de uitzending vond ik 'hersenmist' of 'brain fog', het heeft iets dromerigs en zweverigs, het klinkt ondefinieerbaar, wazig, ongevaarlijk. Het doet me denken aan hersenschimmen en hersenspinsels. Maar op tv dachten ze er anders over. Ze relateerden hersenmist aan long covid. Alsof er geen andere onderliggende problemen meespelen bij hersenmist. Na een coronabesmetting heeft Het Virus kunnen binnendringen in het brein waar het een en ander in de war stuurt. Met neurologische problemen als gevolg. Hersenmist.
Op een mooie dag vorig najaar schreef ik op m'n blog: "Zou het dan toch waar zijn dat corona de hersenen aantast?" Die vraag stelde ik me naar aanleiding van uitspraken van Van Ranst. Daarom zal ik er met mijn vermoeden misschien niet ver naast zitten?
Zowat iedereen kan nu de exotische naam Sihame El Kaouakibi foutloos schrijven en moeiteloos uitspreken, zó vaak is dat Marokkaanse corrupte mens al in opspraak gekomen en door de mangel gehaald in de media.
Ander onderwerp. Vorige maand keurde de Vlaamse regering een wet goed waardoor arbeidsinspecteurs zelf praktijktests en mystery calls mogen uitvoeren om etnische discriminatie op de arbeids- en woningmarkt op te sporen. Inspecteurs als valsspelers om discriminatie 'uit te lokken'! Valse sollicitaties en valse huuraanvragen zijn voortaan legaal, en anonieme bellers en anonieme sollicitanten mogen in volle anonieme glorie hun slachtoffers betrappen op 'mishandeling' van allochtonen... Unia zag het en was tevreden.
Vlaams Belang: "Praktijktests: stop de heksenjacht!"
De Vlaamse regering, met de N-VA op kop, wil nu toch praktijktesten of 'correspondentietesten' gaan invoeren. Dat zijn testen met zogenaamde huurders en sollicitanten die onder valse naam verhuurders en werkgevers moeten 'betrappen' op discriminatie. Onze voorzitter Tom Van Grieken is heel duidelijk in deze WhatsApp video: "Je neemt met je eigen centen, in je eigen bedrijf aan wie je zelf wil. Dat is toch de logica zelve? De 'mystery calls' en nepsollicitaties door de Vlaamse regering zijn onaanvaardbaar!"
Zo is dat. Een werkgever wil bekwaam werkvolk, mensen met capaciteiten, verantwoordelijkheidszin en werklust. En daarom heeft hij het recht om te 'discrimineren', het recht op vrijheid van voorkeur als fundamenteel recht, evenwaardig aan het recht op vrije meningsuiting.
Ayan Mohamud Yusuf (foto) is een 'Vlaamse' kabinetsmedewerker uit Somalië. Van Somalische vluchtelinge heeft ze het geschopt tot assistent van de premier... In de filmwereld gaan actrices met de regisseur naar bed om een filmrol te krijgen.
De Vlaamse regering reageerde geschokt bij het zien van een fragment uit 'De ideale wereld', waarin een negerinnetje de tafels ontsmette na een vergadering. Het fragment werd voorzien van satirische commentaar. Jan Jaap van der Wal kon op dat moment ook niet weten wie dat vrouwtje in werkelijkheid was. En achteraf zijn excuses aanbieden was voor niks nodig. Trouwens, wij hebben Yusuf nog nooit op tv gezien, behalve nu, om tafels te poetsen. En wie is zij, die nú zo ver de hemel in geprezen wordt?
Als je een negerinnetje aanneemt voor een job in de regering, mag je je verwachten aan allerlei commentaren, van gemompel tot wenkbrauwengefrons, van gegniffel tot afkeuring, en in het allerbeste geval maakt een satire het geheel tot een aannemelijk grapje dat we straks allang vergeten zijn. Toch is de regering geschokt.
En Yusuf zelf, een omhooggevallen Somalische vluchtelinge, voelt zich geroepen om het slachtoffer uit te hangen, vernederd en gekwetst door die verdomde westerse televisiemakers. Wat had ze anders verwacht?!
Het is niet de eerste keer dat grammatica en spelling van de Nederlandse taal onder vuur komen te liggen. En het is ook niet de eerste keer dat Kristien Hemmerechts geobsedeerd loopt te zwaaien met de afschaffing van de dt-regel. Heropflakkeringen van haar verzuchtingen komen wel vaker voor.
Ook andere ondergrondse krachten zijn al langer aan het sudderen om onze mooie Nederlandse taal te verkrachten teneinde ze meer toegankelijk te maken voor voor ongeletterden, analfabeten en andere illegale nieuwkomers zonder enig Vlaams taalgevoel. Daarom wordt er geprutst en gekrabd aan grammatica en spelling. Een knoeiwerk om de taal te vereenvoudigen opdat iederéén er foutloos mee zou kunnen omgaan.
De gevaarlijke tendens om met onze taaltradities te breken viel me voor het eerst op toen de Taalunie in 2017 pleitte voor de afschaffing van het klassieke Nederlands dictee in de klas.
Enkele maanden later vernamen we de stopzetting van 'Het Groot Dictee der Nederlandse Taal' op tv, het Groot Dictee als symbool voor onze fierheid op onze taal. Alweer een traditie die sneuvelt, tekenend voor de tanende belangstelling voor de Nederlandse taal.
Op gelijke golflengte zat de toenmalige voorzitter van de Taalunie, Hans Bennis. Hij had geen hoge dunk van spelling: "Taal is veel meer dan een streepje of een trema op een letter zetten... Ik ga de spellingsregels niet wijzigen, maar anderzijds ga ik de wonderlijke en onlogische spelling die we nu hebben, niet verdedigen... Spelling is niet interessant."
Maar de allergrootste smospot was Koen Jaspaert (KU Leuven) die brandhout maakte van het klassieke taalonderricht. Dat gebeurde begin jaren 90 in het kader van migrantenonderwijs.
“Dus stel, je wilt vanuit België naar Nederland komen om even op een terras te gaan zitten, ja dan moet je minimaal 5 dagen in quarantaine, een test laten doen, en vervolgens kun je het terras op. Dat zou kunnen. En dan weer terug naar België na een paar pinten.”
Schoolvakanties, Verlengde Weekends en Vrije Dagen
De veel te lange zomervakantie heeft altijd al veel te lang geduurd. Ook in het pre-coronatijdperk. Maar nu leerachterstanden de spuigaten uitlopen, wordt het probleem van lange zomervakanties actueel. Véél te laat.
Lange vakanties en overvloedige vrije dagen schaden de onderwijskwaliteit. De voortgang van het schooljaar wordt telkens verstoord door onderbrekingen van het klasgebeuren. Er is geen continuïteit meer. Opschorting van lessen leidt tot leerachterstanden die zich opstapelen en geen kans krijgen om zich te herstellen want telkens kondigt nieuwe leerstof zich weer aan. Hele flarden van twee schooljaren zijn verloren gegaan.
Na twee gehavende schooljaren zou je verwachten dat men kordaat zou gaan snoeien in vakanties, vrije dagen, schooltuitstappen, zee-, bos-, skiklassen, en meer van die niet-essentiële 'leerstof'. Neen, het blijft bij aarzelen en treuzelen, alsof niemand aan die heilige vakanties wil raken. Het kan toch niet dat het hele schooljaaréén aaneenschakeling is van vakanties, vrije dagen en verlengde weekends?! Plus nu ook nog de coronasluitingen. Leerlingen zitten meer thuis, of liever op straat, dan in de klas.
De eerste gratis paasvakantieweek, in het kader van de paaspauze, was een flop van jewelste. Op 2 april schreef ik mijn gedacht hierover.
Vroeger moesten we zaterdagvoormiddag naar school. Een hele week herfstvakantie? Bestond niet. Een hele week krokusvakantie? Ook niet. De uitbreiding van vakanties en vrije dagen is begonnen in de glorietijden van de samenleving en van het onderwijs. Maar een grondige herziening van vakanties en vrije dagendringt zich op, nu meerdere scholensluitingen dreigen te volgen, misschien wel tot in 2022, 2023, of 2024... Of nog langer? Een virus laat zich niet zomaar onderdrukken. Als het z'n vrije gang niet kan gaan, zal het telkens weer opnieuw opduiken.
Hier en daar gaan er stemmen op om de zomervakantie in te korten, maar die worden afgeschoten, ondanks de hoge nood aan leerachterstanden wegwerken. Daarom pleit ik voor een complete afschaffing van de hele zomervakantie. Het huidige schooljaar kan dan naadloos overvloeien in het volgende schooljaar. We willen toch geen domme coronageneratie?!
"De vlaamsche tale is wonderzoet, voor die heur geen geweld en doet, maar rusten laat in 't herte"... Guido Gezelle zou zich omdraaien in zijn graf als hij wist welke onzin Kristien Hemmerechts gisteren in De Afspraak op tv uitkraamde over de Nederlandse taal. Zij was niet te beroerd om vervoegingen van werkwoorden in 't belachelijke te trekken en eenvoudigweg pleitte voor de afschaffing van de dt-regel. Geen fierheid, geen respect voor de Nederlandse taal. Haar heimelijke voorliefde voor vreemdelingen, voor anderstaligen die problemen hebben met de Nederlandse spelling, speelt haar parten. Zij wil dat die mensen zich schriftelijk uiten, en spellingfouten vindt ze daarbij toegelaten... En dat mens mag op VRT haar nonsens verkondigen? De mooie Nederlandse taal verkwanselen aan anderstaligen?
Als het zo doorgaat lopen we binnenkort weer achter schapen en geiten en strompelen er kamelen over onze straten. Technologieën verdorren en sterven af. Die achterlijken denken toch niet dat smartphones aan de bomen groeien?...
Als het niveau van anderstaligen en andere klungelaars de norm gaat worden, hebben beschaving en onderwijskwaliteit geen kans meer om te overleven. Lees hieronder over de nieuwe horror in het onderwijs, over scholen die het verbeteren van fouten willen schrappen.
Het Zweedse onderwijs is op de 'kindvriendelijke' toer gegaan door geen rapportcijfers meer te vermelden, zo lazen we een paar maanden geleden. En er is zelfs een school die fouten van leerlingen niet meer verbetert. Zogezegd om het welbevinden van de leerling niet te schaden, maar in werkelijkheid is de nieuwe pedagogische strategie een verholen techniek om een diverse schoolbevolking aan te pakken. Fouten van ongeletterden verbeteren is een hopeloze opdracht, en daarom worden verhevenheden als 'welbevinden' van de leerling aangevoerd om eigen machteloosheid te sublimeren.
In de Volkskrant stond onlangs te lezen dat aan de Britse Hull University studenten niet meer gecorrigeerd worden als ze fouten maken tegen spelling, grammatica of interpunctie. Het is een nieuw diversiteitsbeleid met de verdomde inclusiviteit als doel en om het 'curriculum te dekoloniseren'. Goed taalgebruik zou als elitair, homogeen, Noord-Europees, wit en mannelijk beschouwd kunnen worden.
Goed taalgebruik elitair? Ja, als er maar genoeg studenten met andere etnische afkomsten en vreemde achtergronden zijn. Foutloos schrijven discrimineert etnische minderheden, aldus de universiteit die inclusiviteit als kernwaarde hanteert waarbij iedereen, ongeacht afkomst, een kans moet hebben om te studeren en om te slagen: "Als universiteit willen we educatieve hindernissen verwijderen, sociale mobiliteit stimuleren en kansen scheppen voor studenten met verschillende achtergronden."
Tegen deze 'politiek van lage verwachtingen' komt er onder meer een typische reactie van BBC-journalist John Humphrys: "Helder en correct taalgebruik is belangrijk voor elke student, ongeacht huidskleur of sociale achtergrond. De gedachte achter het diversiteitsbeleid beleid gaat terug naar de jaren zestig toen modieuze onderwijskundigen bepaalden dat kinderen gevangen zitten in grammaticale regels van witte mannen. Correct taalgebruik, echter, werkt bevrijdend."
Hopelijk is de aanpassing aan het niveau van achterlijke achterblijvers een voorbijgaande rage, anders hangen er dreigende onweerswolken in de luchten boven de kwaliteit van ons onderwijs. En het is nu al zo'n puinzooi...
Het Vlaams Belang kaart een probleem aan dat al lang bekend is bij insiders in de onderwijswereld, maar waarover naar buiten toe niets gezegd mocht worden, zelfs niet op fluistertoon. Om het imago van 'de allochtoon' niet te schaden. Het toverwoord 'racisme' deed wonderen en beschermde probleemmigranten in een waterdichte cocon.
Vlaams Parlementslid Jan Laeremans (VB) vroeg aan minister Weyts cijfers op over klachten van leerkrachten aangaande gedragsproblemen in concentratiescholen in Brussel en de Vlaamse Rand. De minister gaf aan dat hij niet over die cijfers beschikte. Reactie van Laeremans: "Doofpotbeleid moet stoppen. Klachten moeten in kaart gebracht worden, gevolgd door maatregelen die orde en leerkwaliteit in de scholen moeten herstellen."
Over de ellende en tragiek in het migrantenonderwijs heb ik me in het verleden bijna suf geschreven. De rode draad was dat migrantenleerlingen overlast en overdruk, miserie en chaos betekenden.
Het wangedrag van migrantenjongeren, vooral in het beroepsonderwijs, is in de loop der jaren geëscaleerd omdat men ervan uitging dat allochtone leerlingen meer tijd nodig hadden om zich aan te passen, een sentimenteel argument om hun problematisch gedrag te vergoelijken. En ondertussen stapelden incidenten en overlasttoestanden zich op. In de jaren 90 vierde het tolereren, gedogen en door de vingers zien van afwijkend gedrag hoogtij. De benamingen 'kwetsbaar' en 'kansarm' werden toen uitgevonden. Ze klinken betuttelend en nodigen niet uit tot sanctioneren.
Het gevoel van straffeloosheid bij allochtone leerlingen was het sterkst in het atheneum van Meulenberg. De school was berucht om zijn oorlogszuchtige straatrellen, drughandel en politie-interventies. Leerkrachten durfden leerlingen niet straffen uit angst voor represailles, zoals autobanden kapotsteken en carrosserie beschadigen... De lakse aanpak door directie en leerkrachten was eveneens berucht... Minder agressief ging het eraan toe in andere scholen, maar ze bleven onhandelbaar, die bruin mannen met taal- en leerachterstand, slechte leerhouding en onbekwaamheid om klassikaal te functioneren... Ik heb eens gezien hoe een machteloze leraar zich rustig terugtrok achter zijn bureau met de krant, terwijl zijn Turkse leerlingen de klas op stelten zetten... En juffrouw Lydia liet alle Turkse meisjes slagen voor Nederlands, terwijl ze allemaal tetterden in het Turks, zowel in de klas als op de speelplaats... Onwettige afwezigheden werden met de mantel der tolerantie bedekt... Geen huiswerk woensdagnamiddag want dan moesten ze naar de koranles... Overspannen leerkrachten die geen steun kregen van hun directeur... enz... enz...
En wie commentaar had op deze wantoestanden werd geboycot of kreeg een blaam.
Jaren geleden schreef professor Helmuth Nyborg het essay “Het verval van de westelijke civilisatie: dubbel versoepelde Darwinistische selectie”. In het essay analyseerde hij het convergente effect van lage geboortecijfers bij Europeanen en hoge geboortecijfers bij immigranten met een laag IQ. De studie kwam tot de conclusie dat de mensen van het Westen weldra een minderheid in Europa zullen zijn en dat, als dat het geval is, het gemiddelde IQ zo ver zal dalen dat welvaart, democratie en beschaving nog slechts een vage herinnering zullen zijn. Grof gezegd: Europa zal een kleiner Afrika zonder de bronnen van Afrika zijn.
Terwijl in Europa de economie en het sociale leven liggen te zieltogen en de overheid vergeefs spartelt om de pandemie te bedwingen, blijven onopvallend langs achterpoortjes, spleetjes en gleufjes, massa's Afrikanen Europa binnendringen.
Een stortvloed aan migranten zal Europa komen overspoelen de eerstvolgende jaren. Onderontwikkelde halvegaren, minderwaardige volkeren en andere losers en mislukkelingen, ze zijn allemaal op weg naar hier om onze goed gestructureerde westerse samenleving overhoop te halen. De aftakeling zette zich al jaren geleden in.
En wie weet hoeveel coronavirussen ze met zich meebrengen. Genoeg om hele corona- en vaccinatiestrategieën in Europa als kaartenhuisjes in elkaar te doen stuiken.
Onheilspellende berichten over afbrokkelende IQ's bij Europeanen stapelen zich op. Het zwarte volk dat zich in lange processies een weg baant naar het beschaafde westen is een bedreiging voor Europa. Ongeletterde vluchtelingen, analfabeten... het zijn echt niet de slimsten die vanuit Afrika naar hier komen overgewaaid.
Als meer en meer zwarten deel gaan uitmaken van de Europese bevolking, zal het intelligentieniveau van de gemiddelde Europeaan zakken. Hoe meer zwarten, hoe dommer de gemiddelde Europeaan.
De stormloop van zwarte migranten op Europa ondermijnt het Europese welzijn. De invoer van minderwaardig intellect, halfwassen verstand en onderontwikkeld denkvermogen is een aanval op onze intellectuele welstand. Massa's ongeletterden maken een domme puinhoop van het nieuwe continent dat ze willen veroveren.
Negers en intelligentie... een gevoelige snaar. Jammer, want de rassentheorie dat zwarten van nature minder intelligent zijn dan blanken blijft de kop op steken. Die theorie blijft haar platform behouden in de vakbladen. Terwijl media en politiek correcte meute zwijgen.
Uitgerekend op de vooravond van de ramadan slaagt de VRT erin om de moslimgemeenschap onder de aandacht van de kijkers te brengen.
In Terzake ging het over Franse leraren die sinds de moord op Samuel Paty erg behoedzaam zijn tijdens hun lessen en zichzelf censureren... uit angst. Zelfcensuur uit Zelfbehoud.
Samuel Paty werd vorig jaar in Parijs gruwelijk onthoofd door een islamitische gek, het islamitische barbarisme op z'n best, omdat hij Mohammedcartoons toonde tijdens een les over Vrije Meningsuiting. Hij staat symbool voor het Vrije Woord.
In plaats het Vrije Woord te verdedigen trekt de helft van de Franse leraars zich terug in het hol van zelfcensuur en ondermijnenn zo hun eigen waarden en normen. Moslims lachen in hun vuistje.
En zo komt het typisch Franse 'laïcité' zwaar onder druk te staan.
Wat oud-inspecteur Jean-Pierre Obin vertelt over de toegevingen aan moslimleerlingen heb ik vroeger ook gezien in onze Vlaamse scholen, toen moslims nog in de minderheid waren, toen ze nog gekneed konden worden. Maar er gebeurde niets, integendeel, moslimleerlingen en hun ouders kregen hoe langer hoe meer macht door privileges en faciliteiten die hen toegekend werden. Moslims op sokkels... om hen niet te kwetsen. Wat hebben we ermee bereikt?
ONZE KINDEREN WORDEN NU GROOTGEBRACHT IN ANGST. Angst voor elkaar. Angst voor de wereld, Angst voor ziektes, virussen, en zelfs voor de lucht die ze inademen.
ER WORDT ZE GELEERD OM VOOR ALLES BANG TE ZIJN. Langdurige angst is terreur, en terreur wordt trauma.
DE PSYCHOLOGISCHE SCHADE DIE WORDT AANGERICHT, IS ONOMKEERBAAR.
... ten tijde van deZwarte Dood toen de pest een derde van Europa velde. Het ergst is de nochtans eerder veilige horeca er aan toe met enkel een doods decor om ons heen.
Teruggaand in de tijd: de rol van de koffiehuizen, cafés en taveernen kan niet overschat worden. In 2020 verscheen ‘Metropolis’, een boeiend boek van historicus Ben Wilson over de geschiedenis van de stedelijkheid en de invloed ervan op het menselijk gedrag. Een toerist die Parijs in 1869 bezocht schreef: ‘Dat is de ware democratie’. Mensen zaten in een stad van ‘conversatie en cafés’ kranten te lezen, mensen te kijken en het ‘theater van de straat’ te beleven. Sociale ontmoetingsplekken met onbekenden die je anders nooit zou zien leidden tot uitwisseling van informatie, ideeën en roddels.
Allemaal onontbeerlijk om tot nieuwe inzichten te komen. Wetenschappers en denkers vonden elkaar, handelscontacten werden er vlotter gelegd, spionnen legden hun oor te luister en zeker journalisten kwamen toen nog buiten om van het echte leven te proeven. De nieuwe rage van drukpers en kranten, schotschriften en pamfletten vond er een ideale voedingsbodem. Er werd vrijuit gedronken, gelachen, gepocht, gerookt en gediscussieerd. Samuel Butler schreef: ‘Mensen van alle rangen en standen komen elkaar tegen in hoffelijke gemoedelijkheid. De uitbater maakt geen onderscheid tussen gentleman en stielman of tussen lord en schurk’.
Over het ontstaan van koffiehuizen, bierlokalen... De koffieplant werd voor het eerst gekweekt in Ethiopië en vanaf de 15de eeuw exporteerden kooplui uit Jemen de koffie naar Soefikloosters waar die werd gebruikt om gelovigen wakker te houden tijdens nachten van devotioneel bidden. Via Mekka, Caïro en Damascus bereikte het magische goedje Constantinopel waar heuse koffiehuizen ontstonden. In 1654 opende een handelaar in Londen het eerste koffiehuis van West-Europa. Vrij vlug was het gepruttel te horen op 80 plaatsen en tegen het eind van de eeuw waren er al 1000 zaken in Londen en verbreidde het fenomeen zich naar de rest van de Westerse wereld. Het dynamische karakter van dergelijke plekken deed de zakenwereld flink deugd. Zo groeide Edward Lloyds’ koffiehuis uit tot de belangrijkste markt voor verzekeringen ter wereld. In 1737 bijvoorbeeld telde Londen 531 koffiehuizen, 207 herbergen, 447 taveernen, 5975 bierlokalen en 7000 verkooppunten voor gin. Dorst hoefde men echt niet te lijden.
De gezellige pubs boden in de achterkamer ruimte voor de meest uiteenlopende clubs, want de Britten waren verzot op verenigingen. Punch clubs (all you can drink voor 1 shilling), Cock-and-Hen clubs (om bij een dansje een lief op te scharrelen), clubs voor liefdadigheid, sport, beroepsgroepen en migranten. Ook bizarre clubs: de Ugly Club (niet voor moeders mooiste), de Little Club (voor mensen kleiner dan 1,50 meter), de Fat Men’s Club, de One-eyed Men’s Club en de Farting Club (voor de winderige medemens en zo zijn er wel wat). Ook de humor is nooit ver weg. Zo denken we aan een opschrift in een Ierse pub: ‘Poker in the rear. Liquor in the front’. Dus kaartspel achteraan in de kroeg en drank verkrijgbaar vooraan. Spreek je het echter luidop uit, dan klinkt dat als ‘Pook haar langs achteren en lik haar van voren’. Subtiel, nietwaar?
In Frankrijk waren na de Tweede Wereldoorlog 400.000 bistro’s; nu nog 40.000, lazen we in De Standaard. Met de coronamaatregelen zijn 30 à 40 procent van deze juweeltjes bedreigd. De eerste bistro’s werden tijdens de industriële revolutie opgericht door arme mensen die ze als goedkope volkscafés benutten, terwijl de burgerij zich in de brasseries ophield. De Franse auteur Balzac verwoordde het zo: ‘Le comptoir d’un café est le parlement du peuple’.
‘De overheid was bevreesd voor de invloed van deze radicale nieuwe publieke ruimte; ze vond dat koffiehuizen broeinesten van opruiing en republikanisme waren’, schrijft Ben Wilson. Ook nu komen de mensen met de toegegooide horeca elkaar veel minder tegen waardoor de kans om te mopperen aan de toog gefnuikt wordt. Geef toe: met een collega-‘zoombie’ word je minder vlug een boze beschonkene. Met het wurgen van de bruine kroeg hoopt de overheid bovendien enkel de witte kassatenten over te houden. Gelukkig vechten de stamgasten als geen ander voor ‘hun’ kastelein. In Londen werd een 100-jarige pub 2 dagen voor de erkenning als erfgoed door een vastgoedmakelaar gesloopt voor luxe-flats. De buurt ging in beroep en kijk: 6 jaar later moest het immo-bedrijf de pub steen per steen (brick by brick) weer opbouwen in de oorspronkelijke staat. De ‘Carlton Tavern’ staat er vandaag weer in volle glorie en de ziel van de wijk is hersteld. Zolang het horecahart niet klopt, klopt het leven immers niet helemaal.
Pico Bello
Carlton Tavern in Engeland door immobiliers platgegooid en daarna verplicht weer opgebouwd na protest van de bevolking
Ben Weyts: “In juni moeten we maximaal terug naar het normale leven”
Eerst was er Frank Vandenbroucke die ons het Rijk der Vrijheid beloofde, en nu zegt Ben Weyts dat er begin juni een nieuwe tijd aanbreekt: "Het is de bedoeling om terug te keren naar het normale leven met twee basisregels die van kracht blijven: afstand houden en mondmaskerplicht in publieke ruimtes..."
Afstand houden en mondmaskers passen NIET in een 'normaal leven'. We worden misleid met een valse voorstelling van de nabije toekomst wanneer we weer vrij zijn en een normaal leven kunnen leiden. Ze bereiden ons voor op gewenning aan de vrijheidsbeperkende mondmaskers en het asociale afstand houden.
Ik heb al geschreven over mijn angst voor de bestendiging van coronamaatregelen die dreigen 'vast te roesten' en lang geldig zullen blijven, of voor altijd?...
In deze roerige en rare tijden van gesloten restaurants en vermolmde cafeetjes, desolate straten en wegkwijnende winkels, zijn sommige nieuwtjes een aangename afwisseling in een kunstmatige samenleving waarin gemuilkorfde robots elkaar nog maar weinig te vertellen hebben en zich machteloos moeten overleveren aan de gekste maatregelen die onze vrijheden beroven.
Neem nu het pijnlijke moment toen Ursula géén stoel aangewezen kreeg van vrouwvijandige Erdogan, en lompe Michel als een ongemanierde boer op zijn stoel bleef zitten in plaats van die af te staan aan Ursula. Had ze zich maar niet in het hol van de Turkse leeuw moeten begeven.
Het lekkerste snoepje in de nieuwswereld is ongetwijfeld de ongelijke strijd tussen Hoeyberghs en Van Ranst. Tussen die twee heeft het nooit geboterd, maar nu is Van Ranst het beu om via sociale media beledigd te worden door Hoeyberghs en hij overweegt een klacht in te dienen bij de Orde der Artsen. Ja, de Orde der Artsen die eigen artsen niet eens tot de orde kan roepen.
Hoeyberghs is mentaal sterker dan Van Ranst en dat blijkt ook uit het heen-en-weer-getweet. Tweetgekibbel om de vingers bij af te likken:
Hoeyberghs: "Hoe sneller het slecht voor hem afloopt, hoe beter voor de wereld. Wat ne geschifte paljas toch."
Van Ranst: "... Een arts die oproept tot haat en geweld... Deze collega heeft een lange geschiedenis van beledigen en affronteren."
Hoeyberghs: "Haat en geweld? Neen dat gun ik hem niet! Wel een onderzoeksrechter en een parket en een gerechtspsychiater die professioneel en in eer en geweten gewoon hun job doen. Die afloop is al meer dan slecht genoeg voor hem."
Als je wilt opvallen als blank koppel, adopteer dan een paar kleine zwartjes en ga ermee op wandel. Exhibitionistisch en provocerend. Laat je zien in alle exotische glorie en erger je dan te pletter aan racistische opmerkingen van voorbijgangers, maak je boos en schrijf open brieven en doe je beklag bij jan en alleman. Maak er een levenswerk van en vergeet te genieten met je gezin door alsmaar obsessief bezig te zijn met racisme en multicultuur en je te keren tegen mensen die het niet met je eens zijn.
Vincent Laurent en Kim Weyenberg uit Aalst gingen op paaszondag een wandelingetje maken met hun twee kindjes (foto), twee adoptiekindjes uit Etiopië, een jongetje van 10 en een meisje van 9, twee negerkes. Een fietser die hun pad kruiste riep beledigend tegen de kinderen: "Weiral voile zwette". Het gezin was geschrokken en de sereniteit van de wandeling was meteen verstoord.
Vader Laurent zegt dat zoiets bijna dagelijks gebeurt: "Wij willen dat mensen begrip tonen voor elkaar en geen oordeel vellen op basis van uiterlijk of etniciteit"... Had hij dan felicitaties verwacht, of dat mensen gaan applaudiseren als hij met zijn gezin op straat wandelt? Met twee zwarte kindjes kun je je verwachten aan vervelende commentaren, afkeurende blikken en tekenen van verwondering en verbazing. Logisch en menselijk. De ouders van de twee negerkes wisten heel goed waaraan ze begonnen toen ze zich in het adoptieavontuur stortten.
Ik heb vroeger een echtpaar gekend dat hun adoptiekind als statussymbool zag, om op te vallen dus, en om zich te onderscheiden van alledaagse gezinnen met blanke kinderen. De geboortedatum van het kind kenden ze niet eens en wat er zich allemaal afspeelde in het voorbije leventje van het kind was hen onbekend. Toch is het van belang om de hele voorgeschiedenis te kennen alvorens zich te engageren met de opvoeding van 'nieuwe' kinderen. Het gebeurt wel meer dat mensen lichtzinnig denken over adoptie zonder zich te verdiepen in de anamnese van een adoptiekind. Je weet nooit wat je in huis krijgt, zoals ik ooit eens schreef over 'De bodemloosheid van een adoptiekind'.
