|
De uitzichtloze knoeiboel in ons land is niet meer te ontrafelen. Ooit zijn vlamingen en walen met elkaar getrouwd en daar hebben ze nu dik spijt van. Het einde van de vechtscheiding is nog niet in zicht.
Een hoop stommiteiten mag je begaan als je jong bent, alles kan nog hersteld worden, tegen stenen stoten, tegen lampen lopen en zo, alles kan, maar trouwen is onherroepelijk!
België doet me denken aan een onevenwichtig huwelijk waarbij de man het huishouden overeind houdt, als harde werker zijn vrouw onderhoudt, haar verzorgt, haar verwent, haar geld toestopt omdat ze er altijd tekort komt. Dure goestingskes hebben en toch niets presteren, dat kost handenvol geld voor de sullige man die altijd bereid is om te geven en te plooien en alles goed te vinden. Terwijl zij hele dagen bonjourt met het geld van haar man, alles opsoupeert, en het vanzelfsprekend vindt om geld te krijgen. Want daarom ben je toch getrouwd?!
Vrouwen heb je in alle kleuren en geuren, en in alle maten en gewichten bestaan ze ook. Gaande van jonge gestroomlijnde Parkerpennen, vormeloze panlatten, tot verslenste poeierdozen... Allemaal kennen ze de trucjes om het beste uit hun ex naar boven te halen na de scheiding... Laat ons daarom hopen dat het voor Vlaanderen niet een torenhoge alimentatie kost na de scheiding.
|
