Het spijbelprobleem is weer eens actueel. In 7 jaar tijd is het aantal problematische spijbelaars verdubbeld.
Terwijl we allemaal weten wie die spijbelaars zijn, blijft de berichtgeving toch zwijgen over de etnische afkomst van spijbelaars. Alsof alles wat Vlaams en blank is, massaal spijbelt.
Gisteren stond er in het artikel wel dat er het meest gespijbeld wordt in het beroepsonderwijs en in de onthaalklas voor anderstaligen. Turken en Marokkanen die er hun voeten aan geveegd hebben zitten bijeen in het beroepsonderwijs. En dat anderstaligen zoveel spijbelen zegt genoeg over hun gedrevenheid om Nederlands te leren.
Omdat journalisten het vertikken om de etniciteit van spijbelaars bekend te maken, zal ik het maar weer eens doen: in de spijbelpopulatie zitten er een heleboel allochtonen! 'Zomaar niet naar school komen' is een bekend fenomeen geworden sinds migrantenleerlingen onze Vlaamse scholen bestormden.
Chronisch spijbelgedrag zal in de toekomst nog veel meer escaleren omdat alle zwartjes en Syriërkes nog niet allemaal hier zijn.
Regering, scholen en CLB's zijn medeschuldig aan het spijbelprobleem. Zij voeren allen een laks spijbelbeleid. Spijbelaars en hun ouders worden vriendelijk en voorzichtig benaderd, met de klemtoon op 'begeleiding'. Waarschuwen, dreigen en tolerante gesprekjes, en dan houdt het op. Spijbelproblemen stagneren bij oeverloze vergaderingen en gesprekken.
Schoolbezoek moet afgedwongen worden, en omdat knutselen aan een mentaliteitswijziging bij allochtonen onmogelijk is, kan schoolbezoek alleen maar afgedwongen worden door het inhouden van kindergeld!... Spijbelaars en hun ouders vatbaar voor verbetering? Een pijnlijke illusie.
|
