De Gravensteengroep heeft weer een sterk manifest gepubliceerd. Het tiende in de reeks en naar verluid ook het laatste. In dit manifest slaat de Gravensteengroep weer eens spijkers met koppen. Ditmaal wordt dieper ingegaan op het (on)democratisch gehalte van deze regering, t.t.z. hoe zij de grondstroom die in Vlaanderen aanwezig is niet belichaamt en hoe de Vlaamse regeringspartijen hun eigen electoraat met nog eens extra grendels hebben opgezadeld. En hoe de Vlamingen bekwamen wat ze nooit hebben gevraagd.
Hieronder enkele uittreksels
- Over de taalwetgeving: De Vlaamse publieke opinie had een bevestiging en een versterking van de taalwetgeving en de taalgrens (en dus van het territorialiteitsprincipe) gevraagd. In plaats daarvan hebben we nieuwe bevestigingen van het personenrecht gekregen, zoals in de regeling van de faciliteitengemeenten en vooral van de juridische faciliteiten voor Franstalige inwoners van het Vlaamse Halle-Vilvoorde.
- Over asiel- en immigratie : Al decennia wijzen Vlamingen, boven alle partijen heen, de door de Franstalige partijen gewilde, mensonterende Belgische asielpolitiek af. Ze willen een strenger, eenduidiger en humaner asielbeleid. Zelfs tegenover een algemeen Europese verstrenging van de immigratie- en asielwetten blijft de Belgische uitzondering in Europa bestaan.
- Over Brussel: De Vlaamse Gemeenschap wordt stukje bij beetje uit Brussel verdrongen.
- Over de transfers van Noord naar Zuid: Er zou eindelijk werk worden gemaakt van een ook voor de Franstaligen billijke afbouw van de transfers.
/
De bakens van de Franstalige partijen (balises) zullen de afbouw, de transparantie en de eindigheid van deze transfers nog een kwarteeuw onmogelijk maken. Dat over tien jaar Wallonië 'op zichzelf' zou staan zoals sommige Waalse politici beweren is een mythe.
- Over de grendels: In plaats van afbouw van de grendels krijgt Vlaanderen via het misbruik van artikel 195 van de Grondwet er nog enkele grendels bovenop. Dit misbruik dient om nieuwe betonneringen mogelijk te maken, waarmee een vorig parlement (dat de lijst van de te herziene grondwetsartikels vastlegt) in de normale procedure zeker niet had ingestemd. Een antidemocratisch manuvre temeer.
En naar wat de Vlaamse kiezer ook niet heeft gevraagd:
- We hebben nu een federale regering die geen Vlaamse meerderheid haalt in het federale parlement. Wat de Vlaamse kiezer niet had verwacht maar wel kreeg, is de overbodigheid van zijn stem. Vlaamse kiezers kunnen een federale regering die op een Vlaamse minderheid steunt niet eens wegstemmen.
- De Vlaamse kiezer heeft niet voor een aparte justitie voor Franstaligen gekozen, zoals nu in Vlaams-Brabant op het getouw staat.
- De Vlaamse kiezer heeft niet voor een aparte justitie voor Franstaligen gekozen, zoals nu in Vlaams-Brabant op het getouw staat.
- Als Franstaligen bij een bevoegde rechtbank bot vangen, hebben ze in deze staat slechts andere rechters te kiezen, en kunnen ze de eerste, onwillige rechtbank haar bevoegdheid ontnemen.
Tot slot:
Het zijn niet alleen de Franstalige partijen die de Belgische democratie hebben uitgehold. Het zijn voornamelijk de huidige Vlaamse regeringspartijen zelf die dat hebben gedaan in hun zucht om het Belgische status-quo te verankeren.
Nu hoort u het ook eens van een ander.
Wouter Beke, Alexander De Croo, Bruno Tobback en Groen zien echter dat het goed is en verwachten dat de Vlaming luid applaudisseert. De "doeners" hebben het toch weer maar eens voor mekaar gekregen. Onbegrijpelijk.
Hier de volledige tekst van het manifest.



|