Gratie: M. Van den Wijngaert versus L. Onkelinx

Volgens Mark Van den Wijngaert, professor emeritus Hedendaagse Geschiedenis, werd het publiek gisteren door de pers gedesinformeerd omtrent de gratie die “door de koning” werd verleend (Reyers Laat gisteravond). Zware woorden. Maar ongetwijfeld terecht. Volgens Van den Wijngaert is "de Koning hard aangepakt". Voor de duidelijkheid: het is de Minister van Justitie (in dit geval Annemie Turtelboon, OpenVLD) die over gratie beslist. De koning zet enkel zijn handtekening.

Professor Mark Van den Wijngaert:

“Gratie is moeilijk vol te houden want sinds 2007 heeft men strafuitvoeringsrechtbanken. En die rechtbanken zijn speciaal gemaakt om te zien of er aan een strafuitvoering misschien toch veranderingen kunnen toegepast worden (bijv. elektronische enkelband i.p.v. gevangenis). Dus sinds dat die rechtbanken bestaan is er een goed alternatief.”

Gisteren verdedigt Laurette Onkelinx (PS, Vice-premier en Minister van Volksgezondheid) in Le Soir het gratiesysteem met volgend argument:

‘Er is altijd een systeem nodig dat toelaat om plaats te maken in de gevangenis voor nieuwe misdadigers.’ (“on aura toujours besoin d'un système qui permette de désengorger les prisons pour qu'il y ait des places libres pour les nouveaux délinquants".).

Weet Onkelinx dan niet dat er strafuitvoeringsrechtbanken bestaan, die volgens professor Van den Wijngaert een goed alternatief zijn voor gratie ? Of is dat voor haar als alternatief onvoldoende ? Of wil Onkelinx hiermee haar gehechtheid aan het koningshuis betuigen ? Oja, Onkelinx was minister van Justitie van 2003 tot 2007. Maar dit geheel terzijde…

Addertje

Zie ook “Gratie: lafbekken van formaat”

geplaatst door Addertje  

Gratie: "lafbekken van formaat"

"Het is helemaal niet koning Filip, laat staan "het koningshuis", die als een eigentijdse keizer Nero al dan niet genade verleent. Alle verzoeken tot genade worden behandeld door de ambtelijke Dienst Genade van de FOD Justitie. Die brengt haar advies over aan de minister van Justitie, in dit geval Annemie Turtelboom (Open VLD). En de koning ondertekent wat zij heeft beslist. Het is dus niet 'de koning' die genade verleent, als een laat relict van absolutistische monarchie, maar de minister, en dus de regering."

"Maar in tijden van collectieve opwinding, is de koelbloedigheid snel verdwenen. De laatste collectieve genade, schrijft Gazet Van Antwerpen, vond plaats toen 'Boudewijn' in 1993 alle gedetineerden zes maanden strafvermindering verleende naar aanleiding van het Europese voorzitterschap van België. 'Boudewijn': zo staat het er dus. Een beetje correcter zou zijn: Dehaene - leep als geen ander, en onder de paraplu van de 'koninklijke genade' kon hij én de overbevolking in de gevangenissen een beetje oplossen, en zo nog een onzichtbare besparing doorvoeren, zo essentieel in dat barre besparingsjaar met zijn Globaal Plan."

"Wie blijft volhouden dat het Filip was die genade heeft verleend (De Standaard: 'Koning Filip verleende al elf keer gratie', De Morgen: 'Geen gratie voor Filip. Koning geeft verkeersovertreders strafvermindering',...), bezondigt zich aan een fikse geut populisme. Tenzij men natuurlijk in het vervolg ook zal schrijven dat koning Albert de werkloosheidsuitkeringen degressief heeft gemaakt in de tijd, dat koning Filip het eenheidsstatuut tussen arbeiders en bedienden heeft opgelegd, dat diezelfde snode koning een schandalige GAS-wetgeving heeft uitgevaardigd en een 'pesttaks' op bedrijfswagens heeft ingevoerd, enzovoort. Alle wetten die de regering Di Rupo heeft uitgevaardigd, dragen namelijk de koninklijke handtekening van Filip of die van zijn vader Albert. Dat geldt ook voor alle Koninklijke Besluiten en dergelijke. En elke journalist en ieder parlementslid weet natuurlijk goed dat dit niet de wetgeving van koning Filip of van Albert is, laat staan van het koningshuis, maar van de regering Di Rupo I.Die dus gedragen wordt door de partijen die deel uitmaken van de parlementaire meerderheid."

A"ls bijvoorbeeld Open VLD naar aanleiding van deze elf gratiegevallen plots ook voor de afschaffing is van de 'koninklijke' genade, is dat eigenlijk een motie van wantrouwen aan het adres de eigen justitieminister Annemie Turtelboom. Zij is politiek verantwoordelijk voor een beslissing waarmee haar eigen partij blijkbaar niet geassocieerd wenst te worden. Normaal gezien blameert een regeringspartij in problemen op één of andere manier de oppositie, of haar voorganger. Voor het eerst in de geschiedenis viseren Belgische regeringspartijen de koning. Omdat Filip dus ondertekende wat de minister van justitie hem heeft voorgelegd (en zij volgde ook netjes het advies van de bevoegde administratie)."

"Koning Filip die zelf enige verantwoordelijkheid draagt voor de gratie die 'hij' heeft verleend: het is pure theorie, Wetstraat-fictie van hogere orde. In werkelijkheid zitten er in de federale meerderheid een paar lafbekken van formaat: zij weten goed hoe het werkt, maar in hun reactie suggereren ze iets anders."

Walter Pauli op Knack.be

geplaatst door Addertje  

Economen kraken btw-akkoord af

De regering doet het omgekeerde van wat nodig is en zegt niet wie haar verkiezingscadeau zal betalen. Dat zeggen economen over de ingrepen die de concurrentiekracht moeten opkrikken.

'De btw-verlaging op elektriciteit strookt totaal niet met de richting waar onze fiscaliteit naartoe moet', waarschuwt Bart Van Craeynest, de hoofdeconoom van het beurshuis Petercam. 'We moeten de lasten op arbeid verlagen en die op consumptie en energieverbruik verhogen. Het wordt moeilijk om later de btw-verlaging terug te schroeven.' De btw-verlaging wordt geëvalueerd in september 2015.

Ook Geert Noels, de hoofdeconoom van Econopolis, vindt de btw-verlaging het tegenovergestelde van wat moet gebeuren. Hij merkt op dat de belastingverlaging vroeg of laat moet worden gecompenseerd. 'We moeten nog altijd 2,75 procent van het bruto binnenlands product besparen om de begroting in evenwicht te krijgen. 'Hij noemt de beslissingen van de regering kortetermijnmaatregelen en een cadeau een maand voor de verkiezingen.

De ingrepen zullen volgens Noels de concurrentiekracht niet herstellen en dreigen contraproductief te zijn. 'De kosten van de maatregelen om de belastingverlaging te compenseren zullen misschien groter zijn dan de positieve invloed van de lastenverlaging.'

Edwin De Boeck, hoofdeconoom van KBC, onderstreept dat de maatregelen pas kunnen worden beoordeeld als duidelijkheid bestaat over de financiering. 'Vroeg of laat zullen de gezinnen de lastenverlaging voor de ondernemingen moeten betalen. Het is geen toeval dat de regering net voor de verkiezingen de btw wil verlagen.'

Voorts maakt hij zich zorgen over de manier waarop de regering de concurrentiekracht wil verbeteren. 'De complexiteit van de fiscaliteit en de sociale zekerheid wordt nog groter.'

Er zijn betere manieren om de concurrentiekracht te ondersteunen, beklemtoont Van Craeynest. Hij vermeldt een zuivere indexsprong en een rechtstreekse loonlastenverlaging, zoals een verlaging van de sociale bijdragen.

Van Craeynest is erg ontgoocheld over de maatregelen van de regering. 'Dit is op bijna alle vlakken een slecht idee. Als dat het beste is wat politiek haalbaar is, dan doen we beter niets tot een deftige maatregel mogelijk is. Dit is een stap terug.'

(De Tijd)

geplaatst door Addertje  

De verborgen kosten van de regering Di Rupo

Het goede Europese budgettaire rapport voor België verbergt heel wat zaken die niet worden gezegd. Georges Gilkinet (Ecolo), Voorzitter van de Commissie Financiën in de Kamer, spreekt van een explosieve situatie.

• Vanuit budgettair oogpunt heeft deze regering heeft niets opgelost! De eerste Minister laat niet na te benadrukken dat het elders erger is, in andere Europese landen. Maar de toekomst wordt niet voorbereid.

• De regering heeft het meest dringende gedaan – verdwijnen van de radar van de financiële markten en de budgettaire eisen van de EU aanvaarden – maar heeft niet de voorwaarden gecreëerd om de economische en sociale toekomst uitdagingen aan te pakken.

• De regering regelt zo goed en kwaad als mogelijk de meest dringende zaken door de andere, meer fundamentele problemen te laten verrotten en die uiteindelijk zullen exploderen.

• Het is misschien eigen aan iedere regering om op de korte termijn te werken, maar deze “Vlinder”meerderheid duwt deze logica tot het extreme.

• Het is de terugkeer van de kaasschaaf. Men vermijdt om structurele keuzes te maken, maar men valt wel iedereen lastig.

Georges Gilkinet (Ecolo) in Le Vif

geplaatst door Addertje  

"Veel stichtende gedachten, maar weinig feiten"

• "Intussen blijft het dweilen met de kraan open. Want terwijl de federale regering en de deelregeringen eindeloos palaveren, raakte bekend dat afgelopen jaren ruim 44.000 banen verloren gingen alleen al door collectieve ontslagen. En haast elke dag zijn er berichten over de besparingsingrepen van de nooddruftige steden en gemeenten die, de prang op de neus gezet door de strenge Europese begrotingsregels, snoeien in hun personeelsbestand. De groeiverwachtingen voor 2014 blijven ruim onder de 2 procent die noodzakelijk is om het sociale systeem overeind te houden, en er wordt gevreesd voor stijgende werkloosheid."

• "Tot nog toe kan van de federale relanceplannen alleen worden gezegd wat Napoleon over de bijbel beweerde: ‘Veel stichtende gedachten, maar weinig feiten.’ Als er al sanerings- en relancemaatregelen werden genomen, dan hebben die veelal een effect tijdens de komende legislatuur. Wat erg betreurenswaardig is. ‘Omdat het’, zo waarschuwde gouverneur Coene in De Tijd, ‘gevaarlijk zou zijn niets te doen voor de verkiezingen.’"

 
• "Ook de plotse bezorgdheid van de sp.a-vicepremier Johan Vande Lanotte voor de elektriciteitsfactuur van de kleine man heeft iets tragisch. De voorbije acht jaar hebben deze regering en de vorige ervoor gekozen de elektriciteitsfactuur te laten stijgen met liefst 43 procent, bijna het dubbele van de stijging van de levensduurte. Volgens Eurostat werden de kleinste, zeg maar de armste verbruikers het hardst getroffen door die spectaculaire prijsstijging."

 
• "De elektriciteitsfactuur weerspiegelt het failliet van de gevoerde politiek waarbij op geen enkel moment werd gepoogd de energieprijs af te remmen, laat staan terug te dringen. En net die energieprijs weegt in de concurrentiehandicap zwaarder door dan de pure loonkosten." 

Rik Van Cauwelaert in De Tijd (Het Paleis der Natie)

geplaatst door Addertje  

Bange Blauwe Belg

“Er is eigenlijk maar één rationeel argument voor zo’n [federale] kieskring. De politicologie raadt die aan om aan conflictbeheersing te doen. Zo’n kieskring zou de Belgische band versterken en de uiteendrijvende krachten moeten verslappen. Maar dan gaat het dus niet over een louter technische regeling van de verkiezingsorganisatie maar over een misbruik daarvan om een politieke agenda door te drukken. Er zijn alleen Belgicistische redenen om zo’n federale kieskring door te drukken en aangezien Open VLD zo geestdriftig is over het idee, wordt ons eerder besluit er alleen maar door bevestigd.

Open VLD gaat dus uitgesproken de Belgicistische toer op en heeft daar zelfs een extra overheidsniveau en een manipulerend kiessysteem voor over. Daaruit kunnen we opmaken dat die partij eerst Belg is en dan pas Blauw (mocht Blauw domineren, dan zou Open VLD uiteraard één overheid wegsaneren) maar voor alles Bang (want te laf om Vlaanderen dan consequent af te schaffen of toch tenminste sterk uit te kleden ten voordele van België).

Wat krijg je als een Bange Blauwe Belg institutionele voorstellen lanceert? Een inconsequent, anti-liberaal overheidszwaar gedrocht, dat de kool en de geit wil sparen.” 

Peter De Roover, chef politiek DOORBRAAK

Lees hier het volledige artikel Bange Blauwe Belg

geplaatst door Addertje  

Annick De Ridder:

N-VA-congresteksten geven doorslag

Vlaams parlementslid Annick De Ridder stapt over van Open VLD naar de N-VA. Dat kondigt de N-VA aan. "Als ik zie waarmee Open VLD instemt in de regering-Di Rupo, dan kan ik mij daarmee niet vereenzelvigen", zegt De Ridder. N-VA-voorzitter Bart De Wever is blij met de overstap.

De Ridder was meer dan 15 jaar actief bij de Vlaamse liberalen. "Dit was één van de moeilijkste beslissingen in mijn leven", zegt de Antwerpse politica. "Maar als ik zie waarmee Open VLD instemt in de regering-Di Rupo, kan ik mij daar niet mee vereenzelvigen", aldus De Ridder.

De 34-jarige De Ridder zit sinds 2004 voor Open VLD in het Vlaams Parlement. Tussen 2007 en 2011 was ze ook Antwerps gemeenteraadslid en fractieleider van de Vlaamse liberalen in de Antwerpse gemeenteraad.

In 2011 zette ze haar politieke carrière op een lager pitje. Ze ging voor Katoen Natie van Fernand Huts consultancy-opdrachten uitvoeren en stopte als gemeenteraadslid in Antwerpen en als bestuurder van het Antwerpse Havenbedrijf. Ze bleef wel in het Vlaams Parlement zitten.

De Ridder is niet meer tevreden bij de Vlaamse liberalen en stapt nu over naar de N-VA. De recente congresteksten van de N-VA hebben volgens De Ridder de doorslag gegeven. "Het project dat daarin wordt voorgesteld, spreekt mij aan. Een beleid gericht op een slankere overheid, belastingverlagingen en schuldafbouw. En een beleid dat de middelen focust op wie ze echt nodig heeft. Voor die idealen ben ik als jonge studente in de politiek gestapt", aldus De Ridder.

De N-VA-voorzitter Bart De Wever is blij met de overstap. Hij noemt De Ridder "een jonge hardwerkende kracht met dossierkennis en ervaring uit het bedrijfsleven". "Wij zijn dan ook blij dat Annick ons komt versterken", aldus De Wever.

geplaatst door Addertje  

Zeg eens euh! of… N-VA

N-VA overal aanwezig

"Ook dat Voldemortsyndroom zal op termijn vervelen. Die aandoening is het resultaat van het doorschieten van een strategiewending: vroeger hadden nogal wat partijen het onredelijk veel over N-VA en te weinig over zichzelf. Dat moest veranderen. En dat is veranderd. Maar het is zo doorzichtig en overdreven veranderd, dat het soms wat lachwekkend wordt.

Als voorzitter Beke roept (niet zegt, maar roept) dat CD&V niet voor een koud en kil Vlaanderen is, weet iedereen over wie hij het eigenlijk heeft. Maar Beke zegt het niet. Want na het congres hebben veel CD&V’ers het gezegd: dat ze niets over anderen hebben gezegd. Voor het geval dat dit nog niet opgevallen was. Het viel de voorbije dagen ook bij Open VLD te horen: we gaan het niet over anderen hebben. In Het Laatste Nieuws is te lezen dat wie op het congres van Open VLD de PS of N-VA vermeldt, geld in een blauw spaarvarken moet steken.

Waardoor N-VA dus overal aanwezig is, als een soort kwade kracht, wiens naam men niet mag uitspreken. Anders wordt hij alleen maar sterker. Zoals Voldemort (a.k.a. JeWeetWel of HijDieNietGenoemdMagWorden) in de verhalen van Harry Potter. Zelfs expliciete afkeuring van Voldemort door alle leerlingen van de politieke toverschool maken hem niet per se zwakker. De N-VA krijgt relatief veel steun voor de nochtans radicale confederalismevoorstellen: de exacte cijfers uit peilingen zijn irrelevant, maar de hoogte waarop ze zitten (40%) is opmerkelijk."

Carl Devos, professor Ugent (deredactie.be)

Tweeten

geplaatst door Addertje  

Federale beleid gegijzeld door PS uit eigenbelang

“Het faillissement van het Belgische systeem loert echter om de hoek als de verhouding tussen zij die bijdragen aan en zij die afhangen van de overheid nog voort uit balans raakt. Het precaire maar cruciale evenwicht tussen verantwoordelijkheid en solidariteit is te zeer verstoord. Te weinig wordt voor eigen deur geveegd, te veel wordt automatisch op de overheid gerekend. De sociale uitkeringen zijn gestegen van 63 miljard euro (of 22,8 % van het bbp) tien jaar geleden tot 97 miljard euro (of 26 % van het bbp) vorig jaar. Leefden we in 2003 op een sociaal kerkhof of in een verzuurde samenleving? Neen. Misschien zelfs minder dan vandaag.”

“Kan dit België zo nog doorgaan? Eerlijk gezegd, of België federaal blijft, weer unitair wordt of helemaal uit elkaar valt, dat kan ons op zich niet zo veel schelen, als er maar een toekomstgericht beleid gevoerd wordt. We moeten echter vaststellen dat het federale niveau daartoe niet meer in staat is. Verder dan wat lapwerk, dat met veel gespin uitvergroot wordt - ook op Vlaams niveau trouwens - geraken de verantwoordelijke politici niet meer. Het federale beleid wordt gegijzeld door vooral de PS die, in functie van het eigen belang, structurele hervormingen de wacht aanzegt.

De Vlaamse economie kan zich dit sociaaleconomische conservatisme steeds minder veroorloven. De concurrentiekracht van onze bedrijven glijdt af en de vergrijzing begint te bijten, terwijl de overheidsfinanciën nog in behoorlijk lamlendige staat verkeren. Of de verkiezingen van mei 2014 baren een federale regering die eindelijk spijkers met koppen slaat, of we hebben nood aan een andere staatsstructuur die zo’n beleid wél mogelijk maakt. Wat we in Vlaanderen zelf doen, doen we daarom niet beter, maar de verantwoordelijken zullen dan wel op een transparante en democratische manier rekenschap moeten afleggen.”

Daan Killemaes, hoofdredacteur ad interim bij Trends

Het volledige artikel vind u hier

geplaatst door Addertje  

Waarom krijg je confederalisme niet verkocht

“De voornaamste weerstand komt van de traditionele partijen, die vrezen macht te verliezen.” Dat zegt Herman De Bode, gewezen partner van McKinsey in Z-Talk Goossens.

Herman De Bode moest in 2005 een stap opzij zetten als topman van McKinsey Benelux nadat hij het “Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa” van de denkgroep “In de Warande” had ondertekend. Vandaag zegt hij dat hij het Manifest opnieuw zou ondertekenen.

“De belangrijkste weerstand voor een splitsing van het land of het confederalisme komt van de traditionele partijen. Bij veranderingen moet je altijd kijken naar wie wint en wie verliest. De machtspartijen vrezen dat het nationale niveau helemaal wordt uitgekleed. En dat is net de plaats waar ze een heel belangrijke rol te vervullen hebben, aangezien N-VA de facto niet meespeelt op dat bestuursniveau. SP.A, CD&V en Open VLD hebben alle belang bij een status quo,” meent De Bode.

Hij vertelt ook dat Remi Vermeiren (voormalig topman van KBC), destijds de drijvende kracht achter het Manifest, in de komende maanden met een nieuw hoofdstuk over Brussel zal komen. Daarnaast werkt hij een voorstel uit voor de verdeling van de staatsschuld. De Leuvense denktank VIVES zorgt voor het cijfermateriaal.

Bekijk Z-Talk Goossens met Herman De Bode vanaf zaterdagochtend op Kanaal Z.

(Trends.be)

geplaatst door Addertje  

Peiling: Soms is meer minder en minder meer

Interpretatie door Le Soir van de peiling van gisteren van Ipsos (uitgevoerd in opdracht van vtm, De Morgen, RTL en Le Soir):

• De N-VA stabiliseert (tegenover hun vorige peiling):

  N-VA:   + 0,5%

Hoewel de N-VA in de peiling (tegenover de vorige) stijgt met 0,5%, spreekt Le Soir van een stabilisering. Tot daar niets aan de hand. Maar...

• De traditionele partijen (uitgezonderd Vlaams Belang en LDD) daarentegen gaan licht vooruit:

  - CD&V:   + 0,2%

  - VLD:      + 0,3%

  - SP.A:     + 0,4%

Besluit:

Voor Le Soir is meer minder en minder meer. ’t is natuurlijk maar hoe je  het wil bekijken. Maar we wisten het al: journalisten kunnen soms zeer subtiel uit de hoek komen…

 Addertje

« En Flandre, notre sondage montre une stabilisation de la N-VA, qui avait perdu 4,3 % en août dernier et reprend désormais 0,5 % »

« Les trois partis traditionnels progressent très très légèrement : 0,2 % pour le CD&V, 0,3 % pour le VLD et 0,4 % pour le SP.A. »

geplaatst door Addertje  

"Politieke logica maar economische onzin"

"CD&V lijkt niet langer gekant tegen een verlaging van de BTW op elektriciteit. Ondanks de nadelen is het politiek de enig haalbare maatregel om het concurrentievermogen te verbeteren."

"De verlaging van de btw op elektriciteit lijkt politiek de enig haalbare maatregel. Tot die conclusie schijnt CD&V nu ook gekomen. Het is beter in te stemmen met een onvolmaakte maatregel dan helemaal met lege handen te blijven. Beter één vogel in de hand, al is die niet zo fraai, dan tien in de lucht. 'Puur economisch heeft een btw-verlaging op elektriciteit geen zin. Maar het is beter dan nietsdoen', zegt ook Coene."

"De btw-verlaging is een dure maatregel. Op kruissnelheid kost hij de belastingbetalers jaarlijks 45.000 euro per gecreëerde job. Dat legt een extra last van 360 miljoen euro op de begroting. Maar dat vinden de regeringspartijen niet onoverkomelijk. Ze willen een trofee om naar de verkiezingen te kunnen, de kostprijs wordt doorgeschoven naar de volgende jaren. Dat probleem moet de volgende regering dan maar oplossen."

"Zo is het gemakkelijk, natuurlijk. Economisch snijdt het geen hout. Maar volgens de politieke logica is het een perfecte oplossing."

Stefaan Michielsen in De Tijd

geplaatst door Addertje  

Gemeentelijke onverantwoordelijkheid

De snel stijgende pensioenlasten krijgen in steeds meer gemeenten een wurgend karakter. Maar dat was wel perfect voorspelbaar. En wie tekende er voor de twee maal hogere pensioenen voor statutaire ambtenaren? Dinsdag 12 november werd de Gentse begroting in zowat alle kranten besproken. Terwijl er graag en veel ingezoomd wordt op verschillen in de problematiek tussen de ene en de andere stad, valt vooral op dat de recepten die terugkomen in steden als Gent en Antwerpen fundamenteel dezelfde zijn. Dat is ook niet verwonderlijk, gezien de budgettaire problemen die over heel Vlaanderen de lokale besturen teisteren. Recent werd nog uit nieuwe cijfers van de Nationale Bank en het Planbureau duidelijk dat de lokale overheden dit jaar afstevenen op een begrotingstekort van 548 miljoen euro, terwijl dat eerder geraamd werd op 260 miljoen euro.

In Gent alleen al dreigde een exploitatietekort van 105 miljoen euro. Deze zomer deed Louis Tobback als burgemeester van Leuven nog een oproep om de pensioenlasten van steden en gemeenten te laten overnemen door Vlaanderen. Maar de pensioenproblematiek op lokaal vlak als een geval van overmacht voorstellen is al te gortig. Het zijn toch de gemeenten zelf die al de ambtenaren hebben aangeworven die nu met pensioen vertrekken, een en ander was dus perfect te voorzien. Wordt van een burgemeester dan niet meer verwacht dat hij zijn stad als een goede huisvader beheert? Uiteraard is het verleidelijk de lasten af te wentelen op een hoger niveau, zodat alle belastingbetalers samen de factuur betalen. De burgemeester van een gemeente redeneert dat het voor alle Vlaamse belastingplichtigen immers over een relatief klein bedrag per persoon gaat. Dit maakt juist deel uit van de cultuur van onverantwoordelijkheid waar ons land mee worstelt. De gemeentelijke autonomie vereist dat lokale overheden zelf de verantwoordelijkheid opnemen voor kosten die ze veroorzaken. Dit impliceert ook dat hogere overheden op hun beurt niet de neiging hebben om steeds meer lasten en opdrachten op de gemeenten af te wentelen. Het lokale domein blijft de plek waar de publieke diensten opgeleverd worden aan individuen, gezinnen en bedrijven. Alle maatschappelijke materies krijgen immers finaal hun vertaling op lokaal vlak. Het is in elk geval beter dat er op lokaal vlak knopen worden doorgehakt terwijl de kiezer recht in de ogen wordt gekeken, eerder dan dat praktijken gangbaar worden zoals bij TMVW, een waterintercommunale die ‘vergat’ waarom het twaalf miljoen in een voetbalarena investeerde. ‘Wij houden niet alles bij.’

Ivan Van de Cloot, hoofdeconoom bij Itinera Institute en gastdocent economie, op de-bron.org

Zie ook: Hoe durven ze?!

geplaatst door Addertje  

“Pest Voor Vlaanderen”

“De OpenVLD komt van ver. In zijn Burgermanifesten bepleitte Verhofstadt destijds reeds een vorm van confederalisme. Hij zag daarin de enige mogelijkheid om Vlaanderen te bevrijden van de heerschappij van de Waalse socialisten (PS).”

“Zoals men weet heeft Verhofstadt toen hij de kans zag om Belgisch eerste minister te worden (1999), met toelating en steun van die verfoeide Waalse socialisten, alles verloochend wat hij ooit aanbeden had. Nu de Open VLD zich voorneemt om het confederalisme uit haar programma te schrappen, sluit zij eigenlijk de hele periode af die begon met de oproep van Verhofstadt tot vernieuwing van de partij en voor een grotendeels zelfstandig Vlaanderen. Het ene zowel als het andere is mislukt, en nu keert, als men goed toekijkt, de OpenVLD terug naar haar belgicistisch imago uit de tijd van Omer Vanaudenhove, de burgemeester van Diest die er in slaagde zijn PVV (zoals de partij toen heette), over heel Vlaanderen te laten bespotten als de “Pest Voor Vlaanderen”.”

Mark Grammens in ‘t Pallieterke

geplaatst door Addertje  

(Bron: Gva)

CD&V: ’t is (weer) maar om te lachen hoor

Daar gaan we weer. Het vorige weekend gaf weer een immens déjà-vu-gevoel.

Peeters: "Als loonkloof niet gedicht wordt, stapt CD&V niet in volgende regering"

CD&V-top: "Geen federale regering zonder Vlaamse meerderheid in 2014"

Voor wie houdt die arrogante partij de kiezer ? In 2011 zouden ze zonder N-VA ook niet in een regering stappen… zeiden ze. Nog in 2011 zouden ze zonder Vlaamse meerderheid niet in een federale regering stappen… zeiden ze.
Laten we hopen dat de CD&V-uitspraken van het voorbije weekend bedoeld zijn om eens goed te lachen. Want welke sterveling gelooft vandaag nog een woord van wat CD&V uitbazuint ?

We hebben het allemaal immers al eens gehoord… maar nog niets van gezien. Veel beloven om nadien weer - met de driekleur in het handje - op de fiere Belgicistische borst te slaan met de dooddoener: “Wij hebben tenminste onze verantwoordelijkheid genomen. Anderen blijven aan de kant”. Staatsmanschap quoi. De schaamte voorbij.

Een partij die totaal onbetrouwbaar en ongeloofwaardig is en de Vlaming in de steek laat op het moment dat voor hem moet worden gekozen. Dat is nu wel voldoende bewezen. Een Vlaming met een minimum aan zelfrespect kan toch niet (meer) voor zo'n partij kiezen ?
Hou toch op met uw kiezersbedrog Beke en C°.

Addertje

Een partij die de Vlaming in de steek laat op het moment dat voor hem moet worden gekozen. Een Vlaming met een minimum aan zelfrespect kan toch niet (meer) voor zo'n partij kiezen ?

geplaatst door Addertje  

De De Wever-fobie

Je kan het niet gek genoeg bedenken, maar een Franstalige journalist van Le Vif keert in een artikel bijna honderd jaar terug in de tijd (1914-1918) in een poging de N-VA en zijn leden te diaboliseren. We weten dat er onder de Franstalige journalisten heel wat Vlaminghaters rondlopen maar dit hadden we nog niet gehad.

Het programma van de N-VA wordt er vergeleken met de Duitse bezetter die in voornoemde periode België wilde splitsen. Te gek voor woorden om er diep op in te gaan. Voor wie toch getuige wil zijn van het totale gebrek aan minimale intellectuele eerlijkheid bij de betrokken journalist, kan het artikel hier alsnog lezen.

De Franstaligen willen de indruk wekken dat het de N-VA te doen is om gebiedsuitbreiding. Niets is minder waar. De regelmatig terugkerende vergelijking met de Duitse bezetter (of het nu ‘14-‘18 is of ‘40-‘45) is dan ook compleet van de pot gerukt en te belachelijk voor woorden. Een Vlaamse partij die opkomt voor de eigen burgers is voor de Franstaligen gewoon ondenkbaar en een brug te ver is. Dàt is hun probleem.

Daarmee is nog maar eens het bewijs geleverd: sommige journalisten (ook in Vlaanderen) lijden aan een ernstige tot ziekelijke vorm van De Wever-fobie.

Addertje

geplaatst door Addertje  

Vergrijzing: wat deden de politici ?
Alsof

Terwijl de koning in ruste jammerde dat hij met bijna één miljoen euro maar moeilijk kan rondkomen, hield Knack een enquête over de Belgen en hun pensioen. Twee op de drie werkende Belgen blijken zich daar zorgen over te maken.

Die ongerustheid is meer dan terecht, blijkt uit het debat dat we over de resultaten hielden. 'De mensen staan verder dan het beleid', merkt de Gentse econoom Gert Peersman daarbij op. 'Zij weten ondertussen dat er een probleem is, maar het beleid wil blijkbaar niet mee.' De verantwoordelijke politici kunnen nochtans niet zeggen dat ze het niet hebben geweten. Meer dan veertig jaar geleden verschenen al de eerste rapporten over de stijgende vergrijzingskosten, en sinds het begin van deze eeuw waarschuwt de Studiecommissie voor de Vergrijzing voor onbetaalbare pensioenen, sterk stijgende kosten in de gezondheidszorg, financiële drama's en dreigende generatieconflicten.

Eerder dit jaar stelde minister van Pensioenen Alexander De Croo (Open VLD) nog maar eens een groep experts samen die moet uitzoeken hoe ons pensioensysteem houdbaar kan blijven. De conclusies worden in het voorjaar verwacht. Ze moeten uitmonden in een grote pensioenhervorming die bij de vorming van een nieuwe federale regering in 2014 ter sprake zou moeten komen. De oud-voorzitter van de Vergrijzingscommissie, professor Theo Peeters, heeft al gezegd dat dit 'nog meer tijdverlies' betekent. Naarmate meer mensen de pensioenleeftijd naderen en duidelijk wordt dat ze dan ernstig zullen verarmen, zal steeds luider de vraag worden gesteld: wat hebben de politici de voorbij tien jaar gedaan? 'Niets' is dan een fout antwoord. Ze hebben gedaan alsof.

(Knack.be)

geplaatst door Addertje  

Stalinistische score voor Beke (CD&V) ?
Dubbel en dik verdiend !

Dat Wouter Beke met een stalinitische score is herverkozen tot voorzitter van CD&V hoeft niet echt te verwonderen. Niet alleen was hij de enige kandidaat, van een echte “verkiezing” kan dus moeilijk sprake zijn. Sinds hij voorzitter is, is de partij bovendien aan een grote leegloop bezig. Zij die zijn gebleven zijn de zgn. die-hards, hoofdzakelijk aanleunend bij het ACW. Ongetwijfeld zijn velen onder hen bovendien schatplichtig aan de partij omdat zij hun job of andere voordelen aan de partij te danken hebben. Het is anders niet te begrijpen waarom men anders nog voor die partij überhaupt kan stemmen.

In elk geval hebben de overgebleven CD&V-leden er duidelijk geen probleem mee dat hun partij zonder enige scrupule haar principes overboord gooit of zich niet houdt aan eerder aangegane verbintenissen. En dat de partij de weken en maanden voor verkiezingen zich uitermate Vlaamsgezind opstelt om na de verkiezingen te vervellen tot de slijmbal van de Franstaligen, inzonderheid de PS. Met het gekende gevolg: problemen voor zich uitschuiven. Beste getuigenis kregen we in juni ll. nog van Jan Pieter De Nul, CEO van het baggerbedrijf Jan De Nul Group, in zijn speech “Moeder, waarom werken wij ?”

Neem nu Dexia:

De resterende CD&V-leden hebben er geen probleem mee dat het eigen belang van de zuil voorgaat op het algemeen belang. Zij zien er vast ook geen graten in dat de ganse gemeenschap voor 55 miljard euro garant staat voor de verliezen die de Dexia Holding nog zal lijden. “Puur eigenbelang met grote voordelen voor de eigen organisatie en niks dan nadelen voor de rest van de maatschappij” noemde Johan Van Overtveldt het in zijn bijdrage “Dexia: de graaicultuur ten top“ op Knack.be in maart 2012.

Neem nu het ACW:

De resterende CD&V-leden hebben er zeker geen probleem mee dat het ACW intussen de partij heeft gemonopoliseerd en haar macht nog versterkt. De uitbreiding tot de 'G7' - de informele maar machtige strategische groep die binnen de partij de lakens uitdeelt – door toevoeging van drie ACW-“boegbeelden” motiveerde Wouter Beke in mei ll. nog met te verklaren dat ze “voor één vertegenwoordiger per provincie hadden gekozen”. Wat volgens het artikel ACW grijpt macht bij CD&V in De Morgen bovendien helemaal niet bleek te kloppen.

Neem nu de ondernemingen:

De resterende CD&V-leden laten zo maar toe dat Di Rupo I het leven zuur maakt van zij die onze welvaart creëren. Dat de maatregelen van deze regering het zelfstandig ondernemerschap in een wurggreep houden. De Wallonisering van Vlaanderen is volop aan de gang. Bij nader inzien toch begrijpelijk voor wie wat voorafgaat heeft gelezen. De filosofie van de vakbonden – ACW is tenslotte het overkoepelend orgaan - is immers gebaseerd op de “verdeling” van de koek. Het “bakken” van de koek is niet hùn zorg. Vaak willen ze trouwens de koek al verdelen nog alvorens hij is gebakken. En vermits zij die de koek bakken in groten getale inmiddels de partij de rug hebben toegekeerd en aansluiting hebben gevonden bij de N-VA is het duidelijk wie de achterblijvers zijn.

Neem nu de pensioenen

De resterende CD&V-leden zien waarschijnlijk geen probleem in de aanstormende vergrijzing. Hun partij heeft er de voorbije decennia in elk geval niet van wakker gelegen, laat staan op geanticipeerd (“regeren is vooruitzien”).

En terwijl de pensioenhervorming van de huidige regering beperkt blijft tot een druppel op een hete plaat (het beleid van de regering-Di Rupo heeft tegen 2060 een impact op de vergrijzingskosten van amper 0,4 procent van het bbp), is het wraakroepend hoe vandaag bestaande pensioensystemen in stand worden gehouden hoewel die helemaal niet meer te rechtvaardigen en zelfs niet rechtvaardig zijn. “Men doet er alles aan om in de eigen achtertuin niets, of zo weinig mogelijk, te veranderen en de rekening door te schuiven: ‘Zolang er maar niet geraakt wordt aan mijn pensioen.’” stelt Lut Sommerijns, advocaat pensioen- en administratierecht, in “Een simpel, transparant en rechtvaardig pensioenstelsel? Het kan.” in de Tijd van 11 oktober 2012. Onthutsend artikel maar vooral een signaal dat het anders moet en vooral rechtvaardiger kan.

Neem nu BHV

De resterende CD&V-leden hebben er geen probleem mee

• dat de Vlaamse partijen zich in de luren hebben laten leggen.
• dat alleen een Franstalige baas van het Brusselse parket kan worden (de Procureur des Konings te Brussel zal altijd een Franstalige zijn).
• dat in Halle-Vilvoorde de strafrechtspleging in grote mate wordt verfranst.
• dat ook in de toekomst de hefbomen voor de concurrentiekracht federaal blijven.
• dat ook deze maatregelen in het Di Rupo-akkoord staan.

Zie ook:
Fernand Keuleneer en het gerechtelijk arrondissement BHV
Hocus pocus poets! BHV opgelost
Magistraten handhaven klacht tegen splitsing B-H-V

En dan hebben we het nog niet over de belastingverhogingen, de migratieproblematiek, de puinhoop bij justitie,…

Of Beke zijn persoonlijk succes in mei 2014, voor zijn partij dan, nog eens kan overdoen valt af te wachten. Maar voor de resterende CD&V-leden heeft hij zijn stalinistische score alvast dubbel en dik verdiend…

Addertje

Tweeten

geplaatst door Addertje  

Het Brusselgevoel

Rik Van Cauwelaert

Decennialang worden Brussel en het Hoofdstedelijk Gewest bestuurd door afdragertjes. De traditionele Vlaamse partijen hebben in het verleden zelden geïnvesteerd in Brussel. Het pijnlijke resultaat is bekend: een schrijnende armoede, een schrikwekkende werkloosheid. Maar er is uitzicht op beterschap. Want er bestaat nu een Brusselgevoel, zeggen academici.

Al snel was duidelijk dat achter Freddy Thielemans' vertrek [als burgemeester van Brussel] een brutaal Brussels machtsspel schuilging. Thielemans legde zijn burgemeesterssjerp pas af na de schriftelijke zekerheid dat hij de leiding kreeg van de vzw Tentoonstellingspark, die de Heizelsite uitbaat.

De vzw Tentoonstellingspark, volledig gecontroleerd door de PS, is de 'pompe à fric' (de geldpomp) van de stad Brussel. Paul Van den Boeynants mocht er destijds de laatste jaren van zijn politieke loopbaan slijten en forse emolumenten opstrijken, als hij maar wegbleef uit het stadhuis.

Decennialang al worden Brussel en het Hoofdstedelijk Gewest bestuurd door een nomenclatuur van politieke farceurs als Kir en Thielemans. Als burgemeester van de hoofdstad van het federale koninkrijk paste Thielemans in een lange traditie van 'viveurs' als Hervé Brouhon (PS) en gewezen dancingportier Michel Demaret (PSC).

De traditionele Vlaamse partijen hebben in het verleden zelden in Brussel geïnvesteerd. Zij lieten hun mandatarissen veelal in de steek, keken de andere kant op en lieten begaan. Daar wordt nu de prijs voor betaald. De Brusselse gemeenten kreunen onder de schulden, toch blijft het hoofdstedelijk gebied voor de meeste Franstalige politici één grote zelfbedieningszaak.

Wie dat niet gelooft, moet eens lezen wat PS-apparatsjik Merry Hermanus daarover schrijft in zijn pas verschenen memoires 'L'ami encombrant'. De meest onthutsende passages over het hoofdstedelijke bestuur werden tot nu toe door niemand tegengesproken. Zo schrijft Hermanus: 'In principe staan de [Brusselse] gemeenten onder de voogdij van de regionale regering. In werkelijk bestaat er geen controle. Het Brussels Gewest heeft geen rekenhof. Er is dus geen controle op de regionale begroting en bijgevolg ook niet op de gemeentelijke begrotingen en de naleving ervan.'

En hij gaat voort: 'Wat niet wil zeggen dat iedereen in het Gewest de zaken op hun beloop laat. Verre van, er zijn ambtenaren die op competente wijze zorg dragen voor het beheer van de publieke fondsen. Maar de situatie is erger. Het institutionele systeem faalt en bevestigt de ergste kritiek die in het noorden van het land wordt gemaakt.'

'In Brussel', verduidelijkt Hermanus, 'is elke beslissing een kwestie van geven en nemen, van een of andere combinazione. Al jaren worden de gemeentelijke begrotingen niet meer goedgekeurd. De toezichthoudende ambtenaren krijgen de opdracht de voorgeschreven termijnen te laten verstrijken, en daarmee is de kous af. Daarom blijft de Brusselse regio met haar gemeenten zonder grondige hervormingen een bodemloos vat. Dit is het failliet van een systeem, daar is iedereen het over eens, zelfs zij die al te genereus worden betaald voor hun zwakke of onbestaande competenties.'

Voor alle duidelijkheid: Merry Hermanus is, als gewezen gemeenteraadslid en schepen van de gemeente Jette, als secretaris-generaal van de Franse Gemeenschap en als voormalig Brussels Parlementslid een ervaringsdeskundige.

Voogdij

Elk voorstel om het Brussels Gewest onder federale, laat staan Vlaamse en Waalse voogdij te plaatsen, wordt door minzame academici als Philippe Van Parijs (UCL) en Eric Corijn (VUB) krachtig verworpen. Volgens de professoren bestaat er zoiets als een Brusselgevoel en moet de rest van het koninkrijk blijven betalen voor het onnoemelijke aantal diensten dat de hoofdstad en haar bestuurders het land bewijzen. Die diensten zijn: het opvangen van minder- bedeelden uit de rest van de wereld, de opvang van jongeren en studenten en het onthaal van internationale, Europese ambtenaren, diplomaten en andere lobbyisten die, jammer genoeg, niet meebetalen voor de weldaden waarmee ze door Brussel worden overladen.

Het moet toch zijn dat het Brussel van de academici die elkaar treffen in de knusse Universitaire Stichting nogal verschilt van het Brussel waarin de bewoners van de achterbuurten van Anderlecht, Molenbeek, Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Node moeten zien te overleven. Want ondanks dat warme Brusselgevoel kwam 42 procent van de inwoners van het Brussels Gewest bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen niet opdagen of stemde ongeldig.

Rik Van Cauwelaert in Paleis der Natie (uittreksel uit De Tijd)

geplaatst door Addertje  

“Verhofstadt blaft tegen de maan"

Frits Bolkestein,
Oud-VVD-leider Bolkestein en oud-Europees Commissaris

Bolkestein, oud-VVD-leider Bolkestein en dus ook liberaal, reageerde op de kritiek van VVD-Europawoordvoerder Mark Verheijen op Guy Verhofstadt (OpenVLD). Volgens Verheijen vormen mensen als Verhofstadt een groter gevaar voor de EU dan Geert Wilders of Marine Le Pen van het Franse Front National.

‘Eurofielen maken mensen bang voor overwicht vanuit Brussel en ondergraven daardoor het draagvlak voor Europa’, zegt Verheijen.

De kritiek van Verheijen is opmerkelijk. Verhofstadt is fractieleider van de liberalen in het Europees Parlement, de fractie waar ook de VVD deel van uitmaakt.

Oud-VVD-leider Bolkestein gaf op de NOS zijn partijgenoot gelijk. Verhofstadt keert zich tegen het idee van de natiestaat. “Alleen de Belgen denken dat Europa een oplossing is voor hun communautaire problemen. Verhofstadt blaft tegen de maan. Hij denkt dat je de natiestaat kunt afschaffen en zijn eurofederalisme is ook onzin, omdat men het niet wil. Nergens in Europa wordt het idee van een Europese federatie aangehangen behalve in België. Dan moet je erover ophouden”, zei Bolkestein.

Ook in 2011 was Bolkenstein al scherp voor Verhofstadt.

Euro-obligaties

Verhofstadt's plan komt er verder op neer dat alle Eurolanden hun overheidsschuld zouden laten fuseren. Die enorme schuldenberg zou dan moeten worden gefinancierd door euro-obligaties, die door alle Eurolanden zouden moeten worden gegarandeerd. Dit is een slecht plan waar Nederland nooit mee akkoord moet gaan en wel om twee redenen.

Ten eerste zouden Nederland en Duitsland dan fors meer moeten betalen op hun staatsleningen dan nu. Gemiddeld over de eurozone is de 10-jaars rente op staatsleningen nu 4,75 procent. In de VS 2,25 procent, dus minder dan de helft van het Europese gemiddelde. Gemeenschappelijk uitgegeven euro-obligaties zouden onherroepelijk leiden tot een duurdere euro, tot concurrentieverlies en dus tot lagere economische groei. Willen wij dat?

De voormalige thesaurier-generaal en monetaire econoom Pieter Korteweg heeft berekend dat op een Nederlandse staatsschuld van 440 miljard euro de extra rentelasten 9 miljard per jaar zouden bedragen.

Luilekkerland

Dan de tweede reden. Die is in feite nog belangrijker dan de eerste. De euro heeft de tekortlanden in staat gesteld door een kunstmatig lage rente op te grote voet te leven. Zij bevonden zich in een luilekkerland. De euro-obligaties zullen hetzelfde doen. De tekortlanden zullen zich kunnen verschuilen in de anonimiteit van de Europese schuldenberg. Zij zullen worden afgeschermd van de markt. Dat zou hun verantwoordelijkheid verminderen terwijl die nu juist zou moeten worden verhoogd.

Sommigen noemen Verhofstadt een 'bevlogen Europese idealist'. Maar zulke bevliegingen kunnen wij missen als kiespijn, aldus nog Bolkenstein.

(DS en De Volkkrant)

geplaatst door Addertje