Socialisten houden niet van termen als “verantwoordelijkheidszin”. Zij zijn eerder voorstander van het “alles gratis”-verhaal en “solidariteit”, liefst in zijn meest extreme vorm.

Onderstaande parabel illustreert hoe het socialisme, na de laatste decennia de economieën van de lidstaten geleidelijk te hebben ontwricht, nu ook Europa collectief dreigt te gronde te richten.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een professor vertelde dat in zijn klas nog nooit een student een onvoldoende kreeg.

Slechts één keer ging het fout en faalde heel de klas.

De reden was de volgende:

Die klas was ervan overtuigd dat socialisme werkte en iedereen was daarom bereid om alles gelijk te delen.

Gans de klas zou dus het gemiddelde cijfer ontvangen.

• Bij de eerste test bleek dat het fantastisch begon.
  Het gemiddelde cijfer was een acht. Toch waren de meningen over het succes van dit experiment nu al verdeeld.

Alle studenten die hoger scoorden, waren er toch niet zo over te spreken, maar de studenten die een onvoldoende hadden waren zeer in hun nopjes. Voor hen was dit het bewijs dat het experiment werkte.

• Bij de tweede test bleek de klas gemiddeld slechts op een mager zesje uit te komen.
  Niemand haalde nog een tien. De slimsten van de klas hadden namelijk ingezien dat al hun studiewerk toch niet beloond werd en besloten het rustiger aan te doen.

De studenten die al eerder een onvoldoende haalden, maar beloond werden met een acht, werkten niet harder dan de vorige keer. Ze behaalden echter wederom een voldoende omdat het klasgemiddelde een zes was.

• Bij de derde test was het een dikke onvoldoende. Slechts een vier en hoger dan dat scoorde de klas dat jaar nooit meer.

Er ontstonden enorme ruzies en eindelijk is heel de klas gezakt.

Moraal van het verhaal

Dat, mijn beste vriend, is het resultaat van socialisme. Socialisme legt misschien de lat voor iedereen gelijk maar de lat zelf komt onaanvaardbaar laag te liggen.

Mensen die hard werken en het beter doen dan anderen, worden er niet meer voor beloond maar zien hun inspanningen verdwijnen in de portefeuille van de underperformers.

Probleem is echter dat de groep die betaalt voor de rest, steeds kleiner wordt. Mensen die aan de kar trekken, keihard werken en vooruit willen in het leven, plukken nog amper de vruchten van hun inspanningen.

Het is dit soort socialisme dat altijd en overal aanwezig is. Zelfs Europa omarmt dit model compleet.

Het idee van eurobonds, waar nagenoeg iedereen voor te vinden is, is niet meer dan het socialiseren van de schulden.

Individuele landen maken schulden die vervolgens gedeeld worden door het collectief van Europa.

Denk je echt dat dit zal werken? Dat we op deze manier de discipline gaan tonen om de schulden te bedwingen? Laat me toch niet lachen.

Eurobonds zullen falen om dezelfde reden dat de studenten bij onze professor met een onvoldoende naar huis gingen.

Maarten Verheyen