De kopstukken van CD&V slaan wild in het rond tegen De
Wever. Hiermee misachten ze een van de elementaire principes bij communicatie:
zet uw concurrent niet in het brandpunt van uw boodschap, maar spreek over
uzelf en uw sterke punten. Uithalen naar een concurrent zet hem in het centrum
van de belangstelling, en verzwakt de eigen positie. Blijkbaar is men bij
CD&V al zozeer in paniek dat ze bij de volgende verkiezingen helemaal als
irrelevant van de kaart geveegd zullen worden, dat ze niet meer weten van welk
hout pijlen maken. En blijkbaar volgt VLD hen nu in hetzelfde spoor.
Kan u zich inbeelden dat de baas van Delhaize een interview
geeft over een, tot zelfs drie bladzijden in de krant, en het bijna uitsluitend
over Colruyt heeft? Over hun politiek om altijd onder de prijs van Delhaize te
duiken, over hun rekken die goedkoper zijn, hun spaarzame koeling van hun verse
producten, in plaatst van zijn eigen positie te verklaren en aan te prijzen.
Natuurlijk zal Delhaize zoiets niet doen, een hele bladzijde indirect ter
beschikking stellen van Colruyt. Evenmin zal een baas van BMW in een interview
het overwegend over Mercedes hebben. Of neem eender welke andere
concurrentiesituatie, zoiets is het domste wat men kan doen. Een baas die dat
wel zou doen, mag meteen zijn C4 ophalen denk ik.
Niet echter CD&V. De laatste week misachte ze op een
onvoorstelbare manier een van de elementaire principes bij communicatie: zet uw
concurrent niet in het brandpunt van uw boodschap, maar spreek over uzelf en uw
sterke kanten.
Woensdag 11 juli publiceerde De Tijd een interview met Eric Van Rompuy. Titel:
De Wever bedreiging voor onze welvaart. (Te lezen op de website van Van Rompuy )
Zaterdag 14 juli deed hij het nog eens over op een volle bladzijde 31 in Le Soir, met aankondiging en
korte uittreksels op de voorpagina. Titel:Il faut démasquer De Wever .
Diezelfde dag kreeg CD&V-voorzitter Wouter Beke niet minder dan drie
bladzijden voor een interview in De Standaard, met de titel De Wever deelt
alleen muntjes met azijn uit. (Integraal lezen alleen voor abonnés. Een
deel is wel vrij toegankelijk op hun website, onder de titel 'Beke: 'N-VA heeft haar kiezers al twee keer en panne achtergelaten' )
Het was niet alleen in de titel allemaal De Wever wat de
klok sloeg. In de drie interviews gaat het bijna uitsluitend over De Wever en
de N-VA, en tussendoor ook nog af en toe over hun partij, of beter gezegd, over
de goede werking van de huidige meerderheid op het federaal niveau. Beke
eindigt zijn interview met de uitspraak: Ik verkies een CD&V-strategie
boven een anti-N-VA-strategie. Ik beschouw onze partij als de Volvo van de
Wetstraat: degelijk, duurzaam, misschien niet de meest sexy wagen, maar hij
brengt je ergens. De N-VA heeft haar kiezers al twee keer en panne gelaten.
Het is niet mijn ambitie om de tegenstander op de huid te zitten. Maar enige
correctheid van hun kant, zou aangenamer zijn.
Die uitspraak als besluit van een lang interview dat niets anders bevat dan
tekenen van een anti-N-VA-strategie, en niet veel anders dan de tegenstander op
de huid te zitten. Cd&V is duidelijk de pedalen kwijt. Het interview werd
afgenomen door Bart Brinckman en Marjan Justaert. Wellicht heeft Brinckman
behoorlijk gestuurd om Beke in de richting van een een anti-N-VA-strategie te
krijgen, want bijna alle vragen gaan over de N-VA en De Wever.
De pannes van CD&V
En à propos de kiezers en panne laten, dat is wel een
CD&V, en geen N-VA specialiteit. Even opfrissen:
CD&V is in 2007 federaal naar de verkiezingen getrokken met de belofte dat
ze niet zou toetreden tot een regering indien er in het regeerakkoord geen
duidelijke afspraken werden opgenomen over de realisatie van de Vlaamse eisen.
Een akkoord over de splitsing van het kies- en gerechtelijk arrondissement
Brussel-Halle-Vilvoorde was 'een evidente voorwaarde alvorens in een regering
te stappen'. Daarna stapte CD&V toch in de federale regering, en leverde
niet minder dan drie premiers (Leterme I, Herman Van Rompuy, Leterme II),
zonder dat er één letter van de CD&V-belofte werd uitgevoerd. Ze had niet
eens tot de overbruggingsregering van Verhofstadt III mogen toetreden als ze
haar verkiezingsbelofte wou nakomen. Hiermee verbrak ze een eerste keer haar
plechtige verkiezingseed. CD&V brak daarna in anderhalf jaar tijd nog drie
keer haar verkiezingseed. Het werd de vierde keer met Leterme II.
(Zie ook het artikel van 25.11.09: Leterme II:
CD&V-kiezer een vierde keer bedrogen )
Bij de federale verkiezingen van 2010 werd CD&V voor dit
herhaalde kiezersbedrog afgestraft met het slechtste resultaat ooit uit haar
geschiedenis. Daarna hebben ze blijkbaar nog altijd niets geleerd uit de
afstraffing van hun kiezersbedrog. In een interview in De Standaard, vrijdag 8
juli '11, zegt Wouter Beke: "Op het politiek bestuur donderdagochtend heb
ik gevraagd of er iemand denkt dat we er met de MR en zonder de N-VA wel
uitgeraken. Niemand is toen rechtgestaan. Zonder de N-VA zijn we voor het
bereiken van een tweederdemeerderheid overgeleverd aan het FDF. Ik denk niet
dat die partij ons een oplossing voor BHV zal aanbieden". Hij bleef eerst
herhalen dat er nooit sprake van kon zijn te onderhandelen zonder de N-VA. Maar
op 21 juli zat hij dan toch aan de onderhandelingstafel, zonder de N-VA.
Zogenaamd 'onder zijn voorwaarden', herhaalt hij nog eens in zijn interview in
De Standaard van vorig weekend. Maar daar klopt niets van. (Meer hierover
in het artikel 'Wouter
Beke had (gedeeltelijk) gelijk' , 25.07.11 )
Ook VLD doet mee aan inbeuken op de N-VA
In De Morgen van maandag 16 juli 12 staat een opiniestuk van Patrick Dewael en
Marleen Vanderpoorten met de titel: N-VA, het nieuwe platform voor extreem rechts .
Reactie van lezer Mathieu Bos op de website:
Het is armoe trof bij de klassieke tripartite CD&V, SP-A en O-Vld. Vraag
aan een ieder die wat van imago building weet heeft en die zal U zeggen dat je
niet sterker wordt door op de andere te schieten. Enkel consequent handelen en
je sterke punten uitspelen zullen op de lange termijn winstgevend zijn. Waarbij
ik niet wil zeggen dat sommige evoluties bij de
N-VA me wat verontrusten.
Hiermee ben ik het nogal eens. Zie ook mijn
artikel: 'De slecht
onderbouwde en kaduke standpunten van de N-VA' , 22.03.12. 'Het
discours van de N-VA tot nu is slecht onderbouwd en nogal amateuristisch. Ook
over Europa. Het pleidooi van N-VA voor een 'sterker Europa' vind ik wat
triest, want zonder enige kritiek op het volstrekt ondemocratisch karakter van
de Europese Unie. N-VA wil zelfs een niet verkozen administratie, de Europese
Commissie, de macht geven om een afdwingbaar beleid te voeren, wat de partij
dan een 'democratisch kader' durft te noemen.'