• Geloofwaardigheid

De hebzucht van het ACW als speculant was medeverantwoordelijk voor veel miserie, maar dat bracht de organisatie geen grote bescheidenheid toe. Integendeel, van enig schuldgevoel of nederigheid lijkt geen sprake. Sindsdien probeert ze haar verliezen te minimaliseren door offensief zoveel mogelijk uit de kast te halen. Hoe meer het ACW daarbij uit de brand kan slepen, hoe meer de hoofdaandeelhouder van overheidsbank Belfius (de Belgische belastingbetaler) daarvoor moet betalen. Nu komt daar nog eens fiscale optimalisatie bij, met de meest ingenieuze technieken die normaal toegepast worden door wie het ACW zo vaak bekritiseert: grote bedrijven en multinationals die er alles aan doen om hun rechtvaardige bijdrage tot de (sociaal herverdelende) belastingen te beperken. Het lijkt alsof ACW enkel aan haar eigenbelang denkt, niet aan dat van de belastingbetaler.

Het valt te verwachten van een schitterende organisatie als ACW, die normen en waarden hoog in het vaandel draagt, dat ze na al wat gebeurde moreel hoogstaand is. Helaas. Daarmee overkomt het ACW wat bv. ook Flor Koninckx overkwam. Toen de man de regels die hij zo vaak in ‘Kijk uit’ had bepleit zelf overtrad, was hij nooit meer de geloofwaardige verkeersspecialist van SP.A. Rudy De Leeuw kan het nooit meer hebben over de notionele intrestaftrek, zonder dat een hoop mensen denken aan de boekhouding van Immo DL. Koninckx had (verkeers)regels overtreden. De Leeuw had geen enkele wet overtreden. Behalve de wet die luidt dat wie een hoge moraliteit bepleit en andere daarop terecht wijst, op dat terrein zelf onkreukbaar moet zijn.

N-VA weet dat veel mensen boos, zelfs ronduit woest zijn, op wat daar rond Dexia allemaal is gebeurd. Zonder echt de finesses te begrijpen, die zijn zelfs niet cruciaal, voelen velen dat aan deze hele afloop onrechtvaardig is en dat vooral ‘jan met de pet’ het gelag moet betalen. De aanval van N-VA is dus niet gratuit en veel meer dan louter wraak voor kritiek vanuit het ACW. N-VA is de spreekbuis van veel van die verontwaardiging. Want bij de andere partijen wil of kan (wegens te klein) niemand anders dat doen.

N-VA is de partij die durft. De partij die de zaak wil uitspitten en in het verweer gaat tegen deze oplichting van de staatskas. N-VA vraagt een parlementaire onderzoekscommissie, al wist ze heel goed dat de traditionele partijen die nooit zouden toestaan. Dat is niet erg, het was de vraag die telt, niet het antwoord. De volgende stap: een klacht bij justitie. Maar of die er komt, of wat de uitkomst van dat onderzoek ook is, de belangrijkste boodschap is al gegeven. En die situeert zich op het niveau van de perceptie, van de emotie, waar N-VA meesterlijk is. N-VA valt via het ACW het hele Belgische systeem aan. ACW is een absolute pijler van dat systeem, ze is via allerlei deals met vooral de traditionele partijen diep in het Belgisch weefsel genesteld. N-VA valt via het ACW ook de federale regering aan. De klassieke tripartite als behoeder van de bevriende zuilbelangen, op kosten van de belastingsbetaler. Die regering lijkt deze klassieke zuilorganisatie te beschermen, met overheidsmiddelen. Deze regering maakt deals met haar bevriende achterban, klinkt in de N-VA-kritiek door. Het maakt zelfs Open VLD, die zich daar het liefst van wil distantiëren, nerveus. Daarom stelt ook zij kritische vragen over de relatie tussen ACW en Belfius, maar Vanackere wil wegens ‘corporate governance’ niet antwoorden.

En zie, het is – alweer – N-VA vs. Het Systeem. N-VA is alvast in de beeldvorming bij velen de stem van de boze burger die zijn geloof in dat systeem (case ACW) verloren is. De slimste reactie was die van slimme John Crombez, bevoegd staatssecretaris: laten we dit tot op het bot uitzoeken. Maar wat dat onderzoek ook oplevert, dat ACW wel bijzonder weinig belastingen betaalde op haar winstbewijzen (en dat ze die nog heeft) ondanks haar pleidooi voor rechtvaardige belastingen, raakt nooit meer uitgewist. Evenmin dat het N-VA is die kat de bel aanbond en de luide woordvoerder was van al dat stille protest tegen al die rare dingen rond ACW-Belfius.

 Rechtvaardig beeld of niet: N-VA vs. Het Systeem.