|
Noot van Addertje:
Onderstaand artikel over Antwerpse toestanden "uit het leven gegrepen" roept een fundamentele vraag op: Moet de maatschappij (u en ik) voor alles opdraaien of zijn er grenzen aan de solidariteit ? En waar ligt de grens tussen solidariteit, misbruik en regelrechte fraude ? Bij de socialisten van de Spa - die gedurende 70 jaar de plak zwaaiden in Antwerpen - was er blijkbaar geen enkele grens te bespeuren. We kunnen enkel hopen dat met het nieuwe beleid van Liesbeth Homans (N-VA) een einde wordt gesteld aan dit soort wantoestanden en dat eerlijkheid en redelijkheid opnieuw hun rechten krijgen. En enig optimisme lijkt hier gelukkig op zijn plaats.
Bij uitbreiding kan bovenstaande vraag trouwens ook worden gesteld wanneer het gaat over de solidariteit tussen regio's. De goede verstaander begrijpt wat we bedoelen.
|
Al miljoen euro aan huur niet betaald
De sociale huisvestingsmaatschappij Woonhaven kampt na twee maanden al met 925.000 euro onbetaalde huurgelden. De nieuwe voorzitter Liesbeth Homans (N-VA) wil de fraude nu hard aanpakken.
De onbetaalde facturen van januari en februari van dit jaarzijn slechts een deel van het probleem. Daarnaast loopt de woningmaatschappij zon 1,8 miljoen euro huurinkomsten waarschijnlijk volledig mis, omdat de huurders met de noorderzon zijn verdwenen. De schuld van sommige wanbetalers bedraagt meer dan 9000 euro.
Homans is overtuigd dat door strenger op te treden tegen alle vormen van fraude er naar schatting vijfhonderd sociale woningen vrij kunnen komen voor mensen die het echt nodig hebben.
Om de fraude aan te pakken kijkt Homans ook hoopvol naar Vlaanderen. Vorig jaar stelden we 220 dossiers op rond onrechtmatige bijwoonst, zegt Homans. We maakten die over aan de Vlaamse administratie, maar voorlopig zonder gevolg. Stop met deze dossiers door te sturen, want we krijgen die niet verwerkt en ze zijn zeer complex, klonk het bij de administratie.
Bron: GvA
Opinie
Is 220 euro huur voor een sociale woning te veel gevraagd?
Lex Moolenaar, redacteur bij Gazet van Antwerpen
Ik wil niet weten of Liesbeth Homans masochistische neigingen heeft, maar in haar jobomschrijving als OCMW-voorzitter en schepen van Sociale Zaken van de stad Antwerpen is dat wel een extra troef. Dat blijkt eens te meer uit het feit dat ze in die functie ook voorzitter is van Woonhaven, met 18.000 woningen de grootste sociale huisvestingsmaatschappij van Vlaanderen. Want daar zijn wel wat problemen.
Neem nu de huurachterstal. Voor de eerste twee maanden van dit jaar bedroeg die 925.000 euro. Als je weet dat de gemiddelde huur van een sociale woning in Antwerpen 220 euro per maand bedraagt, dan doet dat toch je wenkbrauwen fronsen. Veel mensen hebben het moeilijk, zeker in deze tijden. Ik vind dat zij recht hebben op solidariteit van wie het beter heeft. Maar veel lager kan je met een woningprijs anno 2013 toch niet zakken.
Het plaatje wordt duidelijker als je inzoomt op individuele gevallen. Er is een huurder die bijna 10.000 euro achterstal heeft. Hij verblijft al twaalf jaar illegaal in België en heeft van de Dienst Vreemdelingenzaken het bevel gekregen om het land te verlaten, maar hij blijft hopen op een regularisatie. Ondertussen betaalt hij geen huur, vermoedelijk omdat hij dat niet kan. Ook zijn energiefacturen gaan rechtstreeks naar Woonhaven. Zijn levensonderhoud is dus helemaal voor rekening van de gemeenschap. U zal het met mij eens zijn dat hier iets niet klopt.
In Antwerpen staan 13.000 mensen op de wachtlijst voor een sociale woning. Het is onmogelijk om op korte termijn aan die vraag te voldoen, en het is ook niet wenselijk om het huidige aandeel van 11 procent van de sociale huisvesting in het totale aantal woningen te verveelvoudigen, want dan komen de financiën van de stad zwaar onder druk. Het komt er dus in de eerste plaats op aan om de beschikbare capaciteit rechtvaardig te verdelen onder wie ze het meest nodig heeft.
Liesbeth Homans pleit om te beginnen voor 3-6-9-contracten, zoals op de privémarkt. De huidige levenslange huurcontracten moeten inderdaad worden omgevormd, want ze maken geen enkele sanctie mogelijk voor huurders die samenlevingsproblemen veroorzaken. Daarnaast moet ook een einde worden gemaakt aan de bizarre situatie dat sommige huurders van een sociale woning zelf eigenaar van onroerend goed blijken te zijn. Dat klinkt waanzinnig, maar het is in dit land perfect legaal.
|
