De Standaard: Desinformatie of riooljournalistiek ?
(Subtiele) manipulatie van de media
Het is de tweede maal op korte tijd dat journalisten in De Standaard (DS) naar aanleiding van een interview met een N-VA-voorman zich de journalistieke vrijheid veroorloven om de geïnterviewde woorden in de mond te leggen die betrokken niet heeft gezegd.
Op 2 februari ll. stond - in het kader van een reeks over ideologie in de politiek een artikel op de voorpagina van DS met de provocerende titel Geen homo-T-shirt achter loket. Het artikel was de neerslag van een interview met Bart De Wever. Linkse Joël De Ceulaer had zijn scoop (= een journalistieke primeur die - politieke - commotie veroorzaakt) te pakken. En hoe. Dagen aan een stuk discussies en debatten over homo-T-shirten. Wel had Ceulaer daarvoor op een subtiele, manipulatieve manier een klein zinnetje uit zijn context getrokken zodat het een eigen leven is gaan leiden. Waarmee aan Bart De Wever echter een totaal andere overtuiging werd toegeschreven dan dat hij bedoelde. De Wever kon enkel nog pogen om een en ander in zijn juiste context terug te plaatsen. Kortom, een mooi staaltje van journalistieke manipulatie. Gelukkig zijn er nog intelligente mensen (zoals Etienne Vermeersch en Tom Naegels, nb. de ombudsman bij DS) die het heel moeilijk hebben met deze vorm nieuws maken en dit dan ook duidelijk lieten blijken in hun respectievelijke column in de media.
Vorig weekend was het dan weer prijs. Ditmaal was het de beurt aan Bart Brinckman, nog zon rode ridder uit de DS-stal. Dit naar aanleiding van een interview met Geert Bourgeois, vice-minister-president in de Vlaamse regering en oprichter van de N-VA. Wel wel, ook Brinckman heeft met zijn journalistieke vrijheid een serieus loopje genomen. We hebben het artikel enkele malen herlezen en nergens zegt Geert Bourgeois wat Brinckman hem in de mond legt, nl. dat Bourgeois kandidaat minister-president zou zijn. En maandag doet De Standaard nog wat olie op de golven door te stellen dat Bourgeois binnen de N-VA niet iedereen gelukkig is met de spontane sollicitatie van Bourgeois voor het minister-presidentschap. Ook hier weer een stuk onbetrouwbare journalistiek die de voorbije dagen het nodige stof heeft doen opwaaien, zelfs tot in het Vlaams parlement.
De politieke tegenstanders van N-VA vragen zich uiteraard niet af of wat Brinckman schrijft een getrouwe weergave is van het gesprek. Zij zien het vooral als gefundenes Fressen om op hun beurt de N-VA en haar voormannen over de hekel te halen. Politiek op zijn smalst, quoi.
We kunnen enkel beamen wat De Standaard tegenwoordig in haar reclamespotjes verkondigt: je kan van die krant inderdaad het "onverwachte verwachten". Wij denken dan spontaan aan riooljournalistiek.
Addertje
|
Peter Vandermeersch, toen nog hoofdredacteur bij De Standaard, in een opiniebijdrage van februari 2007 naar aanleiding van verslaggeving door een andere krant over doping in de wielersport :
Wat de collega's (ik twijfel nu aan het woord) van Het Laatste Nieuws hebben durven opvoeren als journalistiek, heeft niks meer van doen met de moeilijke en genuanceerde zoektocht naar de waarheid. Het heeft alles te maken met het bewust verdraaien van feiten, manipuleren van woorden en misbruiken van zogenaamd bewijsmateriaal.(
)
Waarom reageer ik zo heftig op deze manipulaties van een andere krant? Omdat zij de journalistiek die mij zo na aan het hart ligt, de riool in sleurt. Waar geloofwaardigheid wordt weggespoeld met de rest van de vuiligheid die we uitstoten.
t Kan verkeren zei Bredero
|
|
