• ‘Ik leg mijn kaarten heel open op tafel. Dan treed ik met iedereen in overleg, zelfs met organisaties waarvan men dat niet onmiddellijk verwacht. Misschien is dat het grote verschil met de N-VA. In de oppositie kan je bluffen. Maar als je beleid voert, dan kan je de kaarten niet aan de borst houden. Ik stel alleen vast dat als Bart De Wever in Antwerpen speelt, het enthousiasme plots met enkele graden daalt.’

• ‘Voor de SP.A bestaat een brede fond. Dat vertaalt zich in het feit dat haast 40 procent van de Vlamingen overweegt om op ons te stemmen. Dat cijfer zit in de lift. (lacht) Wie weet zitten daar N-VA’ers bij wier kinderen school lopen in het technisch of in het beroepsonderwijs. Die hebben ondertussen begrepen waar ze het meeste respect krijgen.’

• ‘Ik heb me geërgerd aan het gedrag van sommige media. Nog voor ze het akkoord hadden gelezen, bedelden journalisten bij De Wever om een quoteje. Om dan anderen te laten reageren op de stelling: “Bart vindt het maar niets.”

BT: “Mij moet het niet irriteren dat hij dat spel speelt, wel dat iedereen hem dat kritiekloos laat spelen. Natuurlijk zijn er zaken die ik anders wilde zien. Toch sta ik voor tweehonderd procent achter dit akkoord. Een voorzitter (Bart De Wever, nvbdr) die dat niet kan, moet voor zijn verantwoordelijkheid worden geplaatst. Dat is jullie job, niet de mijne.’

• ‘De Wever vond alleen het algemeen secundair onderwijs goed. Toch wilde hij niet ingrijpen. Dat is elitarisme. Als slechts één van de vier onderwijsvormen goed presteert, dan ben je flink gebuisd. Het gaat bovendien om richtingen waaraan de industrie een grote behoefte heeft, en waarvoor ze de lat almaar hoger legt. Natuurlijk wil elke ouder het beste voor zijn kind. Maar dat willen de ouders wier kind niet in de Latijnse zit, ook.’

•  Als we niet van mentaliteit veranderen, eindigen we met de vreselijke aberratie – zoals bij de N-VA – dat we de problemen van het technisch onderwijs gelijkstellen met kinderen die geen Nederlands kennen of van gescheiden ouders zijn. Of allebei.’

• ‘De N-VA jaagt eerst iedereen schrik aan, en vervolgens lusten ze de hervorming niet omdat iedereen schrik heeft. Er bestaat een verschil tussen consequent aan politiek doen en surfen op de angst van mensen.’

• DS: Is het niet frustrerend, besturen met een partij (N-VA, nvdr) die in alles het omgekeerde denk':

BT: ‘Zolang ik mijn goesting krijg, is het frustrerender voor De Wever. Laat ik stellen dat het met andere partijen makkelijker wordt om bestuursakkoorden te sluiten. (grinnikt) Aangezien N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts uitdrukkelijk heeft gezegd dat hij met “confederalistische partijen” als CD&V en Open VLD een regering wil vormen, rijst dat probleem niet. Al denk ik dat de uitspraak CD&V en Open VLD vooral irriteerde. Voor ons maakte het de inzet helder.’

• Over de GAS-boetes: ‘Vroeger kon de burgemeester zich verstoppen achter de verantwoordelijkheid van het gerecht. Nu is hij aanspreekbaar. De stad heeft een verkeerde burgemeester (lees “Bart De Wever, nvdr) gekozen als hij betogers beboet, maar amokmakende voetbalsupporters niet.’

• Over Antwerpen: Zo word ik met de dag optimistischer over Antwerpen. Mijn grote vrees was niet dat we de verkiezingen gingen verliezen, wel dat het in Antwerpen tien jaar zou duren voor de socialisten er opnieuw zouden staan. Ik kan alleen waanzinnig optimistisch zijn omdat het maar twee weken heeft geduurd. Dat mirakel krijgt te weinig aandacht. De Antwerpse afdeling was er een van oude gloriën die elkaar het licht in de ogen niet gunden. Als dan plots de macht wegvalt, duurt het normaal gezien een tijdje voor frustratie een alternatief toelaat.’

Besluit:

Zelfs wanneer Sp.a haar nieuw programma aan de burger tracht te slijten, kan zij het niet laten telkens weer die andere partij er bij te betrekken. Inzake overtuigingskracht kan dat tellen.