TIP: Tekst te groot / te klein ? Ctrl + scrollen met het muiswieltje...
De monstertjes van de Wetstraat
Terwijl de ministers van de regering-Di Rupo genieten van hun vakantie in het buitenland, blijft er van de hoerasfeer die heerste na de reeks akkoorden van juli nog maar weinig over. De soap rond de topbenoemingen, de resultaten van Dexia en andere stinkende potjes tonen aan dat het pijnlijk ontwaken zal zijn als Di Rupo en co. eind augustus de draad weer opnemen.
Dexia
'Dexia is een klein monster in ons financiële bestel dat we moeten uitzweten.' Zo reageerde sp.a-vicepremier Johan Vande Lanotte afgelopen week op de resultaten van Dexia. De restbank boekte tijdens de eerste helft van dit jaar veel slechtere resultaten dan verwacht: een verlies van 905 miljoen euro.
Dat minister van Financiën Koen Geens 37 minuten na de bekendmaking van de resultaten via een persbericht de resultaten van een beursgenoteerd bedrijf nuanceert, is du jamais vu. Het toont aan hoe gevoelig het Dexia-dossier ligt. Een nieuwe kapitaalverhoging is nog niet meteen aan de orde, maar de angst leeft dat het nog voor de verkiezingen van mei zover zal zijn. Dat is zowat de ergste nachtmerrie van Geens en co. Geld pompen in een monstertje dat kunstmatig in leven wordt gehouden, stel u voor. Het zou de overheidsschuld nog meer doen stijgen. Tegelijk zou de regering het engagement moeten laten varen om de schuldgraad dit jaar onder de 100 procent van het bruto binnenlands product (bbp) te brengen.
BHV
Dexia was niet de enige 'realitycheck' die de Wetstraat deze week te slikken kreeg. BHV, dat andere monster van de Wetstraat, dook ook weer op.
Door De Tijd gepubliceerde cijfers toonden aan hoe sterk het compromis over de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde in het nadeel van de Vlamingen is. Om de Franstaligen de splitsing te doen aanvaarden, werd afgesproken dat straks nog maar 20 procent van de Brusselse rechters Nederlandstalig zal zijn en 80 procent Franstalig, terwijl nu een derde Nederlandstalig is.
Uit een door de meerderheidspartijen geheimgehouden werklastmeting door KPMG blijkt evenwel dat er absoluut meer Nederlandstalige rechters nodig zijn. Maar de Franstaligen weigeren daarover opnieuw te onderhandelen. En de Vlaamse partijen zijn er beducht voor het spel te hard te spelen, want als één kaart uit het akkoord wordt getrokken, dreigt heel het kaartenhuisje in elkaar te zakken. De bevoegde CD&V-staatssecretaris Servais Verherstraeten weet dat allang. Maar hij kan niet anders dan in een hoekje wegduiken tot de storm is gaan liggen.
De enige oplossing die deze week opdook, is er een à la belge. We halen de oude wafelijzerpolitiek van onder het stof en benoemen gewoon meer Nederlandstalige én Franstalige rechters.
Topbenoemingen
Ook de soap rond de benoemingen nam de afgelopen week een nieuwe wending. (
) Dat er nog geen akkoord is over de benoemingen, heeft veel te maken met het verzet van Open VLD. Er wordt gefluisterd dat de Vlaamse liberalen niet zullen plooien over de benoemingen, zolang er geen akkoord is over het opkrikken van de concurrentiekracht via een hervorming van de wet van 1996. Voor hen is de hervorming van die wet wel van levensbelang. Ze moet ertoe leiden dat de loonkostenhandicap tegen 2018 is weggewerkt. Maar de Franstalige socialisten staan allang niet meer te springen om dat principeakkoord effectief uit te voeren. Verwacht wordt dat de PS zich in de aanloop naar de verkiezingen linkser zal opstellen, om de kiezers die ze verloren heeft aan Ecolo en vooral de extreemlinkse PTB terug te halen.
Eenheidsstatuut
Terwijl de regering er voor het zomerreces niet in slaagde een deal te sluiten over de wet van 1996 en de benoemingen, realiseerde ze tot ieders verrassing wel een doorbraak over het eenheidsstatuut voor arbeiders en bedienden. Een historisch akkoord, maar wel een dat voorlopig nog met haken en ogen aaneenhangt. Angstvallig wordt uitgekeken of het akkoord de juridische toets zal doorstaan.
Di Rupo zelf leeft evenwel nog altijd op een wolk. Vanuit zijn vakantieadres in Italië blijft hij tweets sturen over de verwezenlijkingen van de regering.
Bron: Pieter Blomme in de Tijd
Di Rupo zelf leeft evenwel nog altijd op een wolk. Vanuit zijn vakantieadres in Italië blijft hij tweets sturen over de verwezenlijkingen van de regering.
|
|