Mag de kiezer in 2014 ook meespreken?

In het kader van de boodschap van Siegfried Bracke (N-VA) in de krant vorig weekend bleef in al het geschrijf en gewrijf daarrond opvallend genoeg één element zo goed als onvermeld.

“Niemand kwam op het idee om de rol van de kiezer centraal te stellen. De veel gehoorde bewering dat N-VA geïsoleerd staat met haar confederalisme-eis gaat uitsluitend uit van een optelsom van partijeneenheden. De techniek is bekend: Vlaams Belang telt niet mee; de Franstalige partijen – die des te meer meetellen – zijn allemaal tegen en CD&V en Open Vld alleen in naam confederaal maar hechten daar geen betekenis (meer) aan. SP.a en Groen trokken die kaart nooit. Slotsom: N-VA staat geïsoleerd tegen een veelvoud van tegenstrevers.

Als N-VA in 2014 20% van de stemmen haalt, dan zal die partij wellicht niet eens worden uitgenodigd voor regeringsbesprekingen (al zeker niet op Belgisch niveau). Mag ze toch aanschuiven dan vereist het politieke fatsoen dat De Wever en co zich bij zo’n score tevreden stellen – als ze al in de regering willen stappen – met borrelnootjes. Het woord confederalisme moet dan zelfs niet worden uitgesproken, want daar hangt dan echt te weinig gewicht aan.

Vanaf het getal 30% begint die situatie te wijzigen. Mocht N-VA 40% van het Vlaamse electoraat kunnen overtuigen, met daarnaast nog zo’n 10% Vlaams-nationale hardliners van Vlaams Belang en …% (vul zelf in, maar meer dan nul) Vlaamsgezinden in CD&V en Open VLD, dan kan die eis om de verhouding België/Vlaanderen om te keren tot Vlaanderen/België toch niet genegeerd worden? Dan zijn CD&V en Open VLD het aan de essentie van de democratie verplicht om mee op de N-VA-kar te springen.

Kortom, het gewicht van een partij en van een programma wordt door de kiezer bepaald. Wie nu zegt dat N-VA geïsoleerd staat, miskent het wezen van ons democratisch bestel. Vreemd, dat de voorbije dagen dat ‘detail’ voor het gemak even werd vergeten."

Peter De Roover, chef politiek, op DOORBRAAK.be