|
Noot van Addertje:
Hieronder het confederalisme van CD&V anno 2007. Kris Peeters vindt vandaag in de N-VA dus een overtuigde medestander voor zijn Copernicaanse omwenteling. Het wordt hem door Bart De Wever op een gouden schoteltje aangereikt. Maar driewerf helaas. Peeters zal in het zand moeten bijten. Want zijn voorzitter Woutertje Beke zal op aanwijzen van zijn Belgicistische ACW-broodheren iedere toenadering vakkundig afblokken.
Partijen die op cruciale momenten eerst poolshoogte moeten nemen om te weten vanwaar de wind komt slagen er uiteindelijk nooit in om te springen
In plaats van Vlaanderen te versterken binnen een confederaal model wordt het morgen verder verzwakt op zowel economisch, sociaal, gerechtelijk en financieel vlak, dank zij de zesde staatshervorming. De Franstaligen ("les demandeurs de rien") halen op zowat alle fronten hun slag thuis en zijn bijna even euforisch als de Vlaamse trado's.
CD&V houdt het anno 2013 naar eigen zeggen bij een positief confederalisme. God mag weten wat dat moge betekenen.
|
 
Het confederalisme van CD&V anno 2007
De CD&V is voor een confederale staat. Het zwaartepunt ligt daarbij bij Vlaanderen en Wallonië. 'Een verdere staatshervorming in de richting van confederalisme is cruciaal om de welvaart en het welzijn van de Vlamingen veilig te stellen', aldus de partij. Vanuit de keuze voor een 'democratie van de verbondenheid is het voor ons belangrijk dat politieke structuren dicht bij de mensen staan en duidelijk en eenvoudig zijn.
Om dit te realiseren, wil de CD&V:
-
Een herziening van de eerste drie artikels uit de Belgische grondwet. In het confederaal model dat de CD&V voor ogen staat, bepalen de twee deelstaten wat nog op federaal niveau wordt geregeld en wat niet. 'Samen nagaan wat we samen willen doen. In onze visie moeten de basisbevoegdheden bij de twee deelstaten liggen. Zij beslissen, in onderling overleg en met wederzijdse instemming, welke bevoegdheden, op welke wijze en door welke instellingen op het Belgisch niveau worden uitgeoefend'. Brussel en de Duitstalige gemeenschap zijn geen volwaardige deelstaten. Ze krijgen een specifiek statuut.
-
Brussel blijft wel bevoegd voor lokale materies en ziet zijn hoofdstedelijke rol uitgebreid, maar Vlaanderen en Wallonië zijn ook bevoegd in Brussel.
-
Een herziening van artikel 35 over de zogenaamde "restbevoegdheden". Die moeten voor CD&V naar de deelstaten. Volgens gemeenschapssenator Luc Van den Brande is dit het "scharnierartikel".
Een herziening van een hele reeks grondwetsartikelen om een waslijst aan bevoegdheden te regionaliseren. De resoluties van het Vlaams parlement uit 1999 vormen daarbij de basis.
- Géén herziening van artikel 195. Dat artikel bepaalt dat grondwetsartikelen pas kunnen worden gewijzigd als ze door de vorige meerderheid voor herziening vatbaar zijn verklaard. Liever een specifiek lijstje opstellen dan ervoor zorgen dat de volgende regering alle kanten uitkan (ook en vooral ten kwade). De paarse regering wil naar verluidt artikel 195 wél wijzigen, en dan wordt ook een recuperatie van Vlaamse bevoegdheden of paritaire senaat mogelijk.
- Aan de bevoegdheden van de koning wil de CD&V niet sleutelen. Een dossier van secundair belang, zo zegt men.
-
CD&V zegt te kiezen ook voor een 'objectieve, doorzichtige en omkeerbare' solidariteit tussen de deelstaten. 'Solidariteit' blijft dus belangrijk.
(We schrijven maart 2007)
Bron: VVB, Nieuwsblad
|
