Tijdens mijn verblijf in Chennai kwam ik in véle verschillende weeshuizen... en meermaals wilde ik het fijne van de zaak weten! Zo verwonderde het mij dat in bepaalde weeshuizen (o/a datgene waar we met highschool gingen lesgeven...) de kinderen allemaal dezelfde leeftijd hadden... raar toch... zeg nu zelf?! Blijkt dus dat er firma's zijn die inderdaad een heus weeshuis oprichten, de weeskindjes compleet onderhouden, groot brengen... naar de beste scholen sturen en ze een toekomst schenken voor de rest van hun leven! Als ze afgestudeerd zijn krijgen ze immers ineens een mooie job in de desbetreffende firma... Het feit dat ze daarom telkens weer een badge kinderen van dezelfde leeftijd uitkiezen... wel daar zullen natuurlijk genoeg tegenstanders voor zijn... Eigenlijk wist ik zelf ook niet goed hoe ik daar moest tegenover staan... maar het is wel een feit... deze kinderen krijgen sowieso tenminste de kans op een volwaardig leven... voldoende eten, kleding, educatie... en een job! En dit lieve vrienden is in Indië niet zo evident!
Dus laat ons het maar zo stellen:
In dit geval Heiligt het doel de middelen! Of ben ik verkeerd?
Deze morgen gaan ontbijten in Ikea... leuk... lekker... en goedkoop... zeg nu eerlijk... 1 euro voor een kompleet ontbijtje met koffie a volonté... waar kan dat nog? Telkens ik in Ikea kom denk ik... jazeker... weeral aan Indië! Aan Indië... en Max... 't ja Max... ook leuk... lekker... en... (daar heb ik het later nog wel eens over... haha) Max is Canadees en grote boss inkoop wereldwijd voor Ikea... Ik leerde hem kennen via mijn goede vriendin "Anou", en op dat moment zocht ik sponsoring voor mijn "Pearl-diner". Max een charmante knapperd, leek erg geintresseerd in mijn... projecten, en nodigde mij uit voor een middagmaal in de "Taj Connemara". Het was leuk en mijn projecten werden inderdaad uitvoerig besproken... Max vertelde mij echter dat noch hij, noch Ikea mij financieel konden sponseren... Omdat... Ikea zelf een volledig eigen weeshuis runt in Indië. De kinderen in dat weeshuis worden allemaal onderhouden over de héle lijn! Lekker en voldoende eten, mooie propere kleding en het belangrijkste ze gaan allemaal naar een goede school! Géén financiele steun dus... maar Max schonk mij op het einde van ons gesprek wel 200 pluchen knuffels voor de kindjes in mijn kinderkankerziekenhuis in Egmore!
Mooi toch!
Bedankt Max... Bedankt Ikea je hebt er een fan bij!
Carot-Alva... een overheerlijk typisch Indisch en erg zoet dessertje... op basis van worteljes. Kan warm en koud gegeten worden...
Wat hebben we nodig:
+- 1,5kg wortelen 10 eetlepels ghee 6dl melk 1,70dl gecondenseerde melk Gekneusde zaadjes van 9 hele kardemonpeulen 9 eetlepels suiker Pistachenoten voor de garnituur
Hoe gaan we te werk:
1) Rasp de schoongemaakte wortels 2) Maak de ghee warm in een pan 3) Doe de wortels erbij en roerbak ze ongeveer 20 minuutjes, tot het vocht verdampt is... en de kleur donker. 4) Voeg de melk, de gecondenseerde melk, de kardemon en suiker toe. Roerbak nogmaals een 30 minuutjes tot het geheel een diepbruin kleurtje heeft. 5) Doe het mengesel in een grote ondiepe schaal 6) Versier met de pistache nootjes
7) Laat het smaken!!!!! en heu... eventjes géén calorietjes tellen...
xxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Op de foto: Agib het zoontje van Kalilai waar ik mijn pottery kocht... een zeemzoet immer lachend ventje... een knuffelbeertje... héél begrijpelijk de oogappel van zijn mama en papa...
Every day the sun comes up, renewing strenght and light, to give each person another chance, to live and learn, to work and fight. To make amends for past mistakes, on looms of hope, frech threads to spin, the uncompleted task to finish, and a new one to begin...
En dan nog gezwegen over "Shandru"... de lokale theeboer... Want ondanks dat we onze dagdagelijkse thee voor iedereen thuis maakte... werd er toch ook bij Chandru dagelijks warme "meter-tea" gekocht... een kwestie van "leven en laten leven".
Meter- tea: Is typisch Indische thee, héél straf maar met véél melk en overbodig (voor de weight-watcher puntjes...) véél suiker... De thee wordt een paar keer overgeheveld van kommetje naar kommetje en dit op oog-hoogte... (vandaar de meter... ) om het mengsel goed te mixen en wat te laten afkoelen...
Zelfs mijn buurvrouw "Bella de miljoenste" zag ons vertrek met lede ogen aan... en met ons de lekkere maaltijdjes die ze regelmatig geserveerd kreeg....
Ons eerste huis was eigenlijk niet slecht wat de constructie betreft maar de omgeving ging hoe langer hoe meer op een vuilbelt lijken... de stank was niet meer te harden... voor mij als asthma-patient dus dramatisch... al 3 jaar vroegen wij aan Alcatel om te verhuizen en zelfs toen we alles zelf wilden betalen mocht dat niet! Waarom... ??? God zal het weten! Dat daar een duistere reden voor was daar ben ik absoluut zeker van! Maar... op een gegeven moment... De ADCC gebouwen werden gehuurd van de ere-consul van Mauiritius "Raman"... (sorry ik ga eventjes oneerbiedig zijn.... ) Raman is een typisch rijke Indische bloedzuiger... het type waar je oh zo voorzichtig moet mee zijn... In elk geval... hij had een huis te huur op het strand... en weer om één of andere duistere reden moest iemand van ADCC daar gaan in wonen... om zijn ego te strelen moest de huurder niet alleen van ADCC zijn maar het moest minstens een executive-director zijn... Etienne de toenmalige directeur van ADCC... en slijmbal avant la lettre, de boze wolf met de meest slechte intenties die je in elk verhaaltje tegen komt... stelde ons voor om daar te gaan wonen... Hij wou immers niet... en hij moest toch blijven goed staan met Raman... Voor mij prima natuurlijjk... en zeker nadat we waren gaan zien naar het huis dat Raman bouwde voor zijn lief erg onderdanig vrouwtje "Laethita"... De ligging was perfect... op het strand... De tuin grandioos met mooie beelden, onze eigen mango's en lemons... en overal muziek... een "loverspatio" om u tegen te zeggen... deze had zelfs een knop waarmee je het kon doen regenen alleen op de plaats van de patio... kan je nagaan voor een romantische ziel als ik... woh... woh! Daarenboven een zwembad yeh! Kan jullie verzekeren dat alhoewel ik niet zo van zwemmen hou... daar is het een noodzaak... 48° in de zomer, warm en vochtige lucht... en de nodige frustaties... dan moet je afkoelen... Met dit alles natuurlijk te weinig aandacht besteed aan het huis zelf dat zowat uiteen viel... maar ja je kan niet alles hebben! Dus we gingen ervoor! De verhuis ging daar natuurlijk niet op onze gekende manier... man... man... wat een evenement! Géén hoger lager daar! Maar een echte "Koeienkar-GT" met naar mijn gevoel vierkante wielen... die tegen een slakkengangetje ons héél hebben en houwen... open en bloot vervoerde... na alweer een huispudja om... 4 uur s'morgens... Maar wat keek ik uit naar mijn nieuwe huis!
Wat mij werkelijk intrigeerde waren de begrafenis ceremonies van de "Parsi's"... Deze groep Perzische migranten uit de regio "Pars" kwamen toe in Indiê jaren geleden... ze zijn aanhangers van het "Zoroastrianism" en leven hun eigen leven... Ze kregen immers toelating om in Indië te leven onder voorwaarde dat ze zouden huwen binnen hun eigen community. Ze behoren tot de rijkste der rijke Indiërs, en de grootste bedrijven zoals "Tata" behoren meestal tot hun groep. In Indië alleen leven z'on 70 duizend Parsi's. Hun religie staat werkelijk in het teken van de natuur... Ze zijn te herkennen aan de badge in de vorm van een "eagle" (arend) die ze dragen op de kraag van hun veston, sjaal, kleed of blouse... goed zichtbaar... Zij bedachten een erg origineel iets... een erg gecompliceerde constructie... om hun doden één te maken met de natuur... Namelijk een hoge berg met ondergrondse gangen allerlei... bovenop de berg een krater met rooster, waarop de overledene gelegd word... de bedoeling is dat de grote vogels "Vultures"... het vlees van de dode af-pikken tot op het bot... waarna het bot kompleet vergruist terecht komt in de gangen van de berg... hetgeen dan weer "vruchtbare grond" brengt... Zoals eendergezegd... daar gaat echt niks verloren! Momenteel is de populatie van de grote roofvogels echter zodanig verminderd dat een andere oplossing moest gevonden worden... Daarom bouwen de Parsi's nu... zonnepanelen... De tijd die met de zonnepanelen nodig is om een lijk te verpulveren is 4 dagen... en is pas een erg groot probleem in het regenseizoen... Want dan werkt dit systeem natuurlijk niet! Daarom nemen ze in overweging om toch over te schakelen naar electrische energie voor hun (") crematies... Het rare is wel dat deze vorm van begrafenissen zelfs nu nog toegepast worden in moderne steden zoals "Mumbai" en Ahmedabad".
Wij vinden dit allemaal raar... maar... eerlijk gezegd weet ik niet echt wat het beste is? Moet wel toegeven dat ik het voor mezelf niet echt zie zitten om opgepeuzeld te worden door een... vogel...
Een traantje wegpinkend met het zien van de begrafenis van "Den Bompa"... moest ik natuurlijk ook terug denken aan mijn Indië en zijn begrafenissen... Toen wij pas in Chennai aankwamen moesten wij door zoveel vreemde emoties en gebeurtenissen... en de begrafenissen... t'ja... die zijn toch wel... erg... vreemd... Let wel ik spreek van 10 jaar geleden, ik veronderstel dat het momenteel toch al anders is... dat weet ik jullie te vertellen na mijn reisje naar Chennai... waar ik volgens mijn echtgenoot toch nog moet op wachten tot in 2009... Dus nog efkes tanden bijten! In elk geval... begrafenissen... Hier in België zijn die doorgaans erg triest... In Indië... verschillend... allemaal verschillend, vreemd en ook best een beetje bizar! Er zijn eerst en vooral de armen der armen... zij leven op straat... zij sterven op straat... meestal worden deze mensen gewoon (wees niet te geschokt!!) in de goot opgebrand... hetgeen de eerste keer verschrikkelijk is om zien!!!! De andere categorie, de gewone volksmensen zal ik ze dan maar noemen... welja deze begrafenissen zijn best vrolijk! Echt waar... de overledene word enorm mooi opgemaakt en met bloemen getooid op een heuze troon door de straten gedragen... gevolgd door de familie en vrienden die luidkeels zingen en dansen begeleid door tromgeroffel... de mensen zijn in trance en meestal hebben ze ook wel genoeg gedronken... her en der zijn er een soort kapelletjes... t'is te zeggen een betonnen bed met hemel... de overledene wordt daar opgelegd en na een ceremonie in brand gestoken... laat ons het ver-ast noemen... Waarna de stoet verder gaat met vieren... Zij geloven immers in véle levens... en zijn ervan overtuigd dat ze terug komen... iedere keer weer... Het bizarre aan deze begrafenissen is wel dat de familie nog een ganse week eten brengt naar de asse... voor zijn geest en een gezonde reïncarnatie... Wij hadden schuin over ons eerste huis z'on begrafenis-kapelletje en kan kan jullie verzekeren dat wij daar ongelooflijke taferelen zagen... De asse (") kan immers niet eten! Resultaat... het eten dat door de familie geofferd en gebracht werd... diende als voer voor... de véle vogels, honden, koeien, buffels en bedelaars... en ratten...
Hoe ik ook van Indië hou, dit aspect kon ik minder aan! Dat is ook één van de redenen dat ik uit ons eerste huis weg wilde...
Natuurlijk kan men ook stellen dat er in Indië werkelijk niks verloren gaat!
Lieve blogvrienden... waarom dit weekend eens niet lekker Indisch koken...
We beginnen met een lekkere apero:
Vodka met mangosap en een muntblaadje (Dat mag je natuurljk aan je eigen smaak aanpassen) Aangewezen is 1/3 vodka
Daarna gaan we voor lekkere Naan met Hete garnalen en rijst naar keuze
Voor de garnalen hebben we nodig:
3 uien - 1 groene paprika - 1 theelepel fijngehakte verse gember - 1 theelepel geperst vers knoflook 1 theelepel zout - 1 theelepel chilipoeder - 2 eetlepeles citroensap - 350 gr diepvriesgarnalen - 3 eetlepels olie - 400 gr tomaten uit blik - verse korianderblaadjes voor de garniering.
1) Snijd de uien in ringen en de parika in reepjes 2) Meng de gember, het knoflook, het zout en de chilipoeder in een kommetje. Voeg het citroensap toe en meng alles tot een pasta. 3) Doe de garnalen in een kom met koud water, laat ze ontdooien en goed uitlekken. 4) Verhit de olie in een pan en bak de uien goudbruin. 5) Voeg de specerijenpasta toe, zet het vuur laag en bak de pasta met de uiene ongeveer 3 minuten, terwijl u alles al roerend mengt. 6) Doe er de tomaten, het sap van de tomaten, en de paprika bij en laat alles onder af en toe roeren 5 tot 7 minuutjes zachtjes koken. 7) Voeg de ontdooide garnalen toe en laat het geheel onder af en toe roeren ongeveer 10 minuten sudderen. Garneer dan het gerecht met verse koriander en serveer met witte rijst - een knapperige salade en naan.
Naan
Koop uw naan nooit in een gewone supermarkt... dat trekt echt op niks!!! Koop het in een echte Indische winkel bv. Op de Belgiëlei in Antwerpen... of maak het zelf. (Het zelf maken is altijd best maar enorm véél werk!!!!)
Wat hebben we nodig:
2 theelepels droge gist - 4 eetlepels warme melk - 2 theelepels suiker - 450gr bloem - 1 theelepel bakpoeder - 1/2 theelepel zout - 1,5 dl melk - 1,5 dl losgeklopte youchert - 1 losgeklopt ei - 2 eetlepels gesmolten ghee - bloem voor het bestuiven - ghee voor het invetten - fijngehakte verse koriander en uienzaad voor het bestrooien...
1) Meng de gist, warme melk en suiker en laat dit schuimig worden. Zeef de bloem, bakpoeder en zout in een kom. Maak een kuiltje in het midden en voeg het gistmengsel, melk, youchert, ei en gee toe. Meng alle ingridiënten... 2) Kneed het deeg goed. Dek de kom af en zet op een warme plek tot het volume van het deeg verdubbeld. Prik met een vinger in het deeg en als het terug veert is het klaar voor gebruik. Verwarm de oven voor op 200°. Rol het deeg uit op een bebloemd opppervlak. 3) Maak elke naan in de vorm van een pantoffel, van +- 25 cm lang en 15 cm breed, taps toelopend naar een breedte van 5 cm. Bestrooi ze met koriander en uienzaad, leg ze op ingevette bakplaat en bak ze 10 tot 12 minuutjes in de voorverwarmde oven...
Neem hier een lekker koud wijntje bij... en zet wat kaarsjes... Eet met de hand... roer je naan in stukjes in de overheerlijke saus... Lekker Indisch... Lekker lekker.
De swung zat er in! Het was werkelijk op en top! Iedereen was tevreden... het duurde dan ook tot in de vroege uurtjes voor de laatste koppels tegen hun zin in naar huis reden... wij ruimden een beetje op... blikten tevreden terug... en telden onze centen... waarop we om 7 uur naar huis konden rijden... ik was dus 27 uur wakker voor het goede doel... maar een tevreden mens!
Alhoewel ik op meer rekende... was het eindresultaat niet slecht... we maakten 650.000rps pure winst op die avond... later werden ook nog de restanten van wijn en sterke drank verkocht... wat maakte dat ik toch... +- 700.000rps bijeen haalde voor waterputten...
Ik dacht bij mezelf... volgende keer beter Lisetje... maar dat heeft spijtig genoeg niet mogen baten... want Alcatel besloot dat wij terug naar Belgie moesten... Hun zaakjes in Parijs deden het immers niet goed...
Het diner was zorgvuldig uitgekozen... Ik wilde dat iedereen ook waar kreeg voor zijn geld... en had een orkestje "Olive Juice" en een DJ "Arun"... want gedanst zou er worden... en een grote tombola met prachtige prijzen, waaronder tickets om naar Europa te vliegen van "Lufthansa" en verschillende overnachtingen in hotels en resorts... Dan brak het grote moment aan... de deuren van de zaal gingen open en er was een algemeen OH... geroep! De tafels waren prachtig, de bloemstukken waar ik parels in verweven had (was ik om 4 uur voor opgestaan... ) sprankelden hun schoonheid op de mooi versierde tafels... iedereen werd naar zijn genummerde tafel gebracht en de avond kon beginnen... een geslaagde avond voor iedereen! En dat was het zeker! Mijn tranen moesten nog efkes wachten!
Het jaarlijks bal van OWC zat in het slop en trok de laatste jaren géén volk meer... dus ik besloot van er iets chiques van te maken... iets speciaals... dat zou wel aantrek hebben... En zo geschiedde... De uitnodiging werden gemaakt op zijdepapier van licht-beige, en ik begon onderhandelingen met de "Meridien"... de prijs werd vastgelegd op 800rps per persoon (1 rupie is 1 oude belgische frank)... ik begon ook mijn erg gerichte Pr... en deed zoveel mogenlijk zelf om centjes uit te sparen... De sponsors bezocht ik allemaal zelf en in de "Meridien" kreeg ik zelfs de vrije hand om de tafelkleedjes en stoelen te bekleden, het menu werd gekozen... de brochure van de sponsors werd gemaakt... enfin het was dag en nacht werk! Ik werkte alles uit tot in de detail en dat wierp zijn vruchten af... Mijn kaarten waren vrij vlug uitverkocht 350 stuks... en ik moest mensen beginnen weigeren... Ik was zodanig opgegaan in al het werk en voorbereiding dat ik op het einde van de rit enorm verbaasd het reslutaat bekeek... Wat was dit prachtig! Had ik dat gedaan?? Ongeloof en tranen toen de avond van het bal de mensen toekwamen... allemaal zoals gevraagd in het lang... de mannen in smoking... De mannen kregen een parel opgestoken de dames een bloemstuk... allemaal zelf gemaakt... Ik had het zelfs klaargespeelt om aan 400 flessen wijn te geraken... eerst was er dan een aperitiefje met een snack... 350 mensen + een paar extra... die ik onmogenlijk had kunnen weigeren... in totaal zat ik aan 400 personen... elke ambassade en elk consulaat was vertegenwoordigd...
Ik probeerde me in te zetten voor verschillende sociale projecten... maar altijd... in mijnen alleen...en dat ging mij ook héél goed af... op die manier deed ik wat ik wilde... wanneer ik wilde... en was niemand rekenschap verschuldigd... Maar op een gegeven moment gebeurde het onvermijdelijke... (ik liep natuurlijk niet in een zak!) en werd ik gecontacteerd door verschillende organisaties om mij bij hen aan te sluiten... uitgezonderd voor canstop had ik altijd de boot af gehouden! Toen OWC (overseas womensclub) mij echter vertelde dat al hun sociale projecten zouden moeten gecanseld worden als ze op de één of andere manier géén sponsoring vonden... géén nieuwe president fundraising vonden... t'ja... dan heb ik me laten verleiden. Dit echter niet zonder hun boeken op te vragen om te zien wat ze met de lieve centjes deden... en toen alles in orde bleek, zegde ik ja... en werd president fundraising... dat impliceerde erg hard werken... organiseren van tentoonstellingen voor het goede doel... thee kransen... en allerlei events... de main event was het jaarlijkse elite-bal... Oh..oh als ik daar nog aan denk! De bedoeling van het jaarlijkse bal was centen bijeen halen voor waterputten... een broodnodig iets dus! Enfin toen ik besloot mijn schouders daaronder te zetten... wist ik echt niet waar ik aan begon! Het werden 4 maanden hard labeur... beginnend met het thema... en dat werd "Pearl Ball"... ik zocht sponsors, een zaal, en ontwierp de tickets... wat klein begon eindigde GROOTS al zeg ik het zelf!
De mooiste plekken en... meest romantische van Azië... TOP 10 Volgens de website die ik vond...
1) Taj Mahal (hoe kan het anders) 2) Bali Turtle Island 3) White beaches op de Philipijnen 4) Halong Beach in Vietnam 5) Jeyu Loveland in Zuid Korea 6) Krabi in Thailand 7) Macou Zuid Oost China met zijn.. little Europe Wijn museum 8) De stranden van de Maladieven 9) Tubbataha Reef in de Philipijnen En blijkbaar een place to be voor... young en old sweethearts... op nr. 10 Sentosa Island in Singapore...
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op mijn reis... naar romantiek... in het wondermooie India... mag... "Goa"... absoluut niet ontbreken... Ook dit paradijsje staat hoog... op mijn lijstje!
Deze mooie bloem... "May flower"... bloeit over héél Goa... tijdens... hoe kan het anders... in mei!
"Sunrice in Pondicherry"... Pondicherry is... de fantastische hoofdstad... van 15 aparte enclaves... verdeeld over 4 districten... samen vormden ze een... Franse kolonie tot in 1954... de sfeer is er nog altijd.... overwegend Frans... Niet te verwonderen dat... "Charles Aznavour"... er kind aan huis is!
Het romantische Pondicherry... Waar ik met plezier ging joggen... in mijnen alleen... om 5 uur s'morgens!
Loved it!!
De mooiste kerk in Chennai...
"San Thome Cathedral"...
een prachtig Portugees stukje... bouwwerk...
Waar het leuk en rustig vertoeven was... de herinneringen en de geest van... de Heilige Thomas nog rond dwalen... en Historiek de scepter zwaait!
Eén van de véle mooie... romantische kerkjes op Goa
Dit mini kerkje... kan je bezoeken in... "Kerela" aan lake Vembanad. mooi... mooi... !!mooi!!
Geef me een plaats om... van te dromen... woh.. woh... "Gods own country" Kerela Wat je daar ziet... het zijn je mooieste dromen, die uit komen! Wat een pracht!
Dit moet echt... de mooiste trip zijn... die ik in India maakte!! Van paradijs naar paradijs!
En nog meer... romantiek vinden we op... de véle eilanden die India rijk is! zoals "Lakshadweep Islands" hieronder... gekend als.. Best romantic destination of India... gelegen in... de Arabische zee!
Of wat dacht je van... Andaman and Nikobar Islands... gelegen in... the bay of bengal... één van een groep van 550 eilanden... waarvan 26 bewoonde... de legende wil dat de naam... Andaman komt van... "Hanuman" de apen God... Wist ik maar tot welke God ik... mij moet richten... om te smeken voor een héél lang leven.... zodat ik dit allemaal... van dicht bij mag... gaan bekijken! man... man... Wat een droom wereld!
Er zijn natuurlijk ook... prachtige steden in India... steden die ook om hun beurt... romantiek uitstralen... zoals... "Mysore" de grootste stad van Karnatake op 470 km van Chennai... en 140 km van Bangalore... men vind er o/a... Brindavan gardens Mysore palace Christian frontiëre de Chammundeswari tempel, gebouwd door Krishnaraja in de 18e eeuw en St.Philomena's church... een kerk ontworpen... door de fransman Daly... in 1933... en opgetrokken in neo gothise styl..
En dan... dan zijn er de véle... hill stations zoal... "Ooty" of ook wel "Ootacamund" ganaamd... op 297 km van Bangalore en 570 km van Chennai... De koningin van de Hill stations... gelegen in het Nilgiris district... (Nilgiris = blue mountains) 2,240 mtr boven de zee spiegel... Wat een zicht... Alweer een droom om U tegen te zeggen!
Het hart en de ziel... van "Ooty"... zijn de botanische tuin en... roze garden... prachtige bomen en planten... tunnels vol rozen! alle rozen... deze botanische tuin... staat bekend als de beste van de eeuw... de beste en mooiste van de wereld! staat héél bekend om zijn... horticultuur... en de bijnaam is... "Lovers point"
Laat ons toch vooral... het summuum van romantiek... niet vergeten... "Agra en de Taj Mahal"... het prachtigste verhaal dat ik... ooit hoorde! Met héél dichtbij... "Relaxation park"... de eerste Persische tuin ooit... daterend van 1558!!! gelegen aan de Yamuna rivier... Ik zit hier waarachtig... te watertanden!
Nog een must do... is "Munnar" en zijn... wereldbefaamde tea gardens... de thee van Munnar staat bekend... als de beste ter wereld... Munnar is dan ook niet voor niks... "Tea capital" genoemd! Er bevinden zich z'on 30... verschillende tea estates... Wij deden de trip... met trein en jeep! Mooi, romantisch en leerrijk! Een leuk hotel om te vertoeven... is de... "Mahindra club"... Opgelet!!! Hier wordt géén alcohol... geschonken!
Denk dat het géén twijfel leidt... in India is romantiek... sterk vertegenwoordigd!!! een ander fantastische plaats is... "Koidakanal" bekend om zijn... alweer "bloementuinen"... "silver falls" en het "Koida forest"... Wat een natuurpracht! Niet gezien is niet geloven! !!Opgelet!! Bij het binnenrijden... wordt je auto gecontroleerd!!! Hier mogen géén... plastiek zakken binnen!!!
Na de romantische trein... een paar leuke logeer idéetjes... wat te denken van deze... luxe-tent in het... Aman-i-klas resort.. in het Ranthambore National park... in Rajasthan...
Of deze... "Oberoi wildflower hall hotel"... in "Shimla" gelegen aan de voet van de... Himalaya in Himachal Pradesh... omringd door bossen van eik, en en... rohododendron... hm... da's watertanden hé...
Voor hopeloze romanticussen... zoals ik... zijn er DE romantische reizen... bij uitstek... Zoals... als een "Maharajah" of... "Maharanee"... de rijdende "Taj Mahal" nemen... de "Deccan Odyssey train"... deze pure luxe... brengt je van Mumbai... naar Mumbai... via alle... Hindu - Buddhist and... Cattholic holy sites... Yeah... my cup of tea... hoog op mijn verlanglijstje! Héééééééééél hoog!
Van boven een treintje... vanonder een treintje... namelijk de... "Kalka Shimla trein"... van Himachal Pradesh... aan... de Himalaya... het brengt je in pure extase... het is de hoogste... vorm van romantiek ooit... het brengt je rustig door... de "misty mountains en dennebossen..." Geniet van de prachtige... pure natuur... vanuit jouw... "Shivalik Queen compartiment"... "Where romance comes naturally" Als we de boekskes mogen geloven... en... dat geloven... doe ik maar al te graag! hm Dreeeeeeeam... dream... dream... dream... dreeeeeeeam... over you!
Of één van de... mooi "house boats"... in de backwaters van... Kerela...
