We hebben al vele jaren een boon voor deze vrouw, die veel  sociale en culturele handicaps in een persoon verenigt : ze is zwart, vrouw en ze was moslim.

Op vijfjarige leeftijd werd ze verminkt ingevolge de gebruiken in haar geboorteland Somalië en als volwassen vrouw  werd ze uitgehuwelijkt aan haar neef.  Achter haar ogenschijnlijk deemoedige uiterlijk gaat een stevige persoonlijkheid  schuil, sterk genoeg om de vernederingen en mistoestanden te ontvluchten en ze bereikt in 1992    Nederland.  Later zal blijken dat ze op een dubbelzinnige manier gebruik heeft gemaakt van de naam van een familielid, wat haar vertrek uit het nieuwe vaderland tot gevolg zal hebben in 2006 na allerlei politieke kuiperijen.

Ayaan wordt opgenomen en vertroeteld door de PvdA, waarvan de leiding onmiddellijk in de ban komt van deze charismatische, intelligente vrouw : ze heeft inmiddels vrijwel vlekkeloos Nederlands geleerd.  Zeer vreemd dat zowel een vrouw uit Somalië als een uit Argentinië in een zeer snel tempo onze taal weten aan te leren, daar waar de meeste Walen en Franstaligen blijven hakkelen en stotteren als gehandicapten na een gans leven.

De politieke toekomst van Hirsi Ali  ligt echter niet bij de socialisten, waar te veel mannelijke islamieten de plak zwaaien maar wel bij de rechtse, liberale VVD en Ayaan komt in de Tweede Kamer.  Zij is inmiddels zowel beroemd als berucht en de moslims lopen op het scherp van hun snee als ze horen dat Ayaan afvallig is en de koran kapittelt. Na de racistische moord op Theo van Gogh wordt zij permanent bewaakt tot de spanningen binnen haar partij zo hoog oplopen, dat minister Verdonk, die een dubieuze rol speelt in dit dossier,  Ayaan  quasi verplicht tot ontslag.  In 2006 verlaat zij de Kamer en Nederland voor een functie bij een Amerikaanse onderzoekscentrum voor politiek.





Soms zijn Nederlanders niet te volgen in hun drang naar administratieve bemoeizucht en zuiverheid.  Alleen al om die reden kan het nooit wat worden onder één vlag met Vlaanderen, de meesters van de Bourgondische Afwijkingen en het Intuïtieve Management.

Na een jaar verblijf en werk in de USA kreeg Ayaan een verblijfsvergunning aldaar en tegelijk kwam ze onmiddellijk terug naar Nederland.  De Nederlanders weigeren in de nieuwe situatie nog langer op te draaien voor de beveiligingskosten en de Amerikanen zijn wel trots op dit icoon van the freedom of speech maar ze willen er geen pistool voor trekken, evenmin als een dollarcent. 

Ze leeft opnieuw ondergedoken in Nederland, zal van hieruit haar werk blijven doen in Amerika en er moet een oplossing gevonden worden voor haar bescherming.

Inmiddels lopen er al meerdere  Nederlandse politici rond die beperkt zijn in hun vrijheid van bewegen  en dat allemaal omdat zij gebruikmakend van hun recht op vrije meningsuiting, bedreigd worden met de dood door extremistische moslims.  Onze vrijheden worden uitverkocht en we vinden het niet meer als normaal. Een bruggetjenaar meer ? http://nl.wikipedia.org/wiki/Ayaan_Hirsi_Ali

Savat

Exclusief voor Angeltjes.  Stilte regeringsvorming loont : hier is zij !

De Walen verspreiden zelfklevers met Mannetje-Belgique 




Hij lijkt zijn vingertje op te steken tegen de Vlamingen : "Niet gaan lopen ; wij hebben jullie nodig".

Op vraag van Jos is hier de tekst van Matthias Storme :

deze tekst verscheen verkort in de Standaard 20 juni 2007)

Als we mogen afgaan op de beloften van de politieke partijen voor de verkiezingen en hun eerste verklaringen nadien, lijkt er een volledige patstelling te zijn met betrekking tot de staatshervorming. In Vlaanderen is er een duidelijke meerderheid die grote bevoegdheidsoverdrachten naar Vlaanderen wil (inbegrepen fiscale bevoegdheden). De Franstalige partijen zijn geen "vragende partij" voor bevoegdheidsoverdrachten. De partijvoorzitter van de Franstalige liberalen (MR) stelde het nog duidelijker: nu we eindelijk de kans hebben om inzake de huidige federale bevoegdheden een beleid te voeren zonder de socialisten, gaan we die bevoegdheden toch niet overhevelen naar het Waals Gewest of de Franse Gemeenschap zeker, waar diezelfde socialisten de plak zwaaien. Deze opvattingen lijken onverzoenbaar, wat de niet-zo-Vlaamsgezinden in Vlaanderen tot in den treuren doet herhalen dat niets kan, omdat men nu eenmaal met twee moet zijn om te defederaliseren. Maar is dat wel zo ? Zijn die stellingen wel zo onverzoenbaar ? Als we de basisstellingen van beide kanten als uitgangspunt nemen en er even van uitgaan dat die ook de kern zijn van hun werkelijke opvattingen, dan bestaat er toch een eenvoudige oplossing ? Een staatshervorming kan namelijk perfect asymmetrisch verlopen.

Als de Vlamingen meer bevoegdheden willen en de Franstaligen die niet vragen, dan kan men beiden hun zin geven door een asymmetrische staatshervorming: de Vlamingen krijgen de gevraagde bevoegdheden ten aanzien van het Vlaamse territorium en de Nederlandstalige instellingen in Brussel, en ten aanzien van Wallonië en de Franstalige instellingen in Brussel blijven diezelfde bevoegdheden gewoon federaal zolang de Franstalige politieke meerderheid geen vragende partij is (dus alvast tot 2009).

Is dit een onrealistische of onzinnige idee ? De rechtsvergelijking toont ons het tegendeel. Een asymmetrische devolutie is namelijk zelfs de regel en niet de uitzondering. Een zuiver symmetrisch federalisme vindt men omzeggens alleen in federaties die samengesteld zijn uit voorheen onafhankelijke landen, zoals Duitsland, Zwitserland of de verenigde Staten. Federale systemen die het gevolg zijn van een devolutie of bevoegdheidsoverdracht van de vroegere unitaire staat naar deelgebieden, zijn bijna allemaal asymmetrisch: zie naar Spanje, naar Italië, naar het Verenigd Koninkrijk, naar Rusland. Om het even binnen de Europese Unie te houden bekijken we de eerste drie. In elk van die landen zijn er bevoegdheidsdomeinen die voor sommige deelgebieden zijn overgedragen en voor de andere bij de federale overheid zijn gebleven. In het V.K. heeft Wales beperkte bevoegdheden (Government of Wales Act 1998), Schotland zeer ruime (Scotland Act 1998), Noord-Ierland ook (Northern Ireland Act 1998, weliswaar pas in 2007 in werking), en Engeland helemaal geen: alle bevoegdheden waarover het Schots Parlement zelfstandig bevoegd is, worden voor Engeland uitgeoefend door het federale Parlement. In Spanje en Italië is het vraag-federalisme nog explicieter als uitgangspunt. In Italië bepaalt de Grondwet (art. 116 v.) dat de gewesten zelf een Statuut kunnen voorstellen waarin ze de basisregels voor hun instellingen vastleggen (constitutieve autonomie) en de bevoegdheden die ze wensen uit te oefenen. Slechts limitatief in de Grondwet opgesomde exclusieve bevoegdheden van de federale overheid zijn daarbij uitgesloten. In Spanje bepaalt Art. 143 van de federale grondwet van 1978 dat de verschillende Gemeenschappen kunnen verzoeken om binnen de grenzen van de mogelijkheden van de Grondwet een autonomie te verkrijgen ("zich als Autonome Gemeenschap te constitueren"), die wordt vastgelegd in een afzonderlijk Statuut voor elke Gemeenschap. Op deze wijze heeft Catalonië een autonomiestatuut opgesteld dat bekrachtigd werd in 1979 en Baskenland in 1980 (Statuut van Guernika). Net zoals Vlaanderen vond Catalonië na verloop van tijd dat haar bevoegdheden niet meer volstonden en keurde het Catalaans parlement een nieuw Statuut goed in 2006, dat na een referendum in Catalonië aanvaard werd door de federale overheid en in werking is getreden. Catalonië en Baskenland hebben aldus belangrijke bevoegdheden die door de andere Gemeenschappen niet zijn gevraagd en voor die andere Gemeenschappen dus federaal zijn gebleven (bv. een zeer ruime fiscale bevoegdheid).

Als we deze methode zouden toepassen in België, dan betekent dit eigenlijk dat het Vlaams Parlement een gewenst Statuut moet vaststellen. Dat geschiedde eigenlijk in grote mate door middel van de (5) resoluties van 1999. Dat andere deelgebieden dezelfde autonomie niet willen kan geen bezwaar zijn. Eigenlijk zou men nu in Vlaanderen een referendum moeten organiseren over die verschillende resoluties van 1999. Als dit een meerderheid haalt, zou het onaanvaardbaar zijn dat de federale overheid zich daar niet bij neerlegt. Andere deelgebieden hebben immers dezelfde keuzemogelijkheid.

Nu klopt het dat in bv. de Spaanse en Italiaanse grondwet er een limitatieve opsomming is van bevoegdheden die niet zonder grondwetswijziging kunnen worden overgeheveld. In België had zo'n lijst al lang moeten bestaan: art. 35 van de Grondwet bepaalt immers dat de federale overheid slechts bevoegd is voor de aangelegenheden die de Grondwet haar uitdrukkelijk toekent en dat de Gemeenschappen of de Gewesten bevoegd zijn voor de overige aangelegenheden (onder de voorwaarden en op de wijze bepaald door een bijzondere wet). Deze grondwetsbepaling is door de federale wetgever nog steeds niet uitgevoerd. Ik denk dat men die kans intussen gehad heeft en dat is aangetoond dat de federale overheid niet in staat is die bepaling uit te voeren. In zo'n omstandigheden moet men ervan uitgaan dat het dan aan de deelgebieden toekomt om de bevoegdheden die zij wensen aan zich te trekken.

Het klopt ook dat de genoemde autonomiestatuten in zekere mate onderhandeld werden en aanvaard door de federale overheid. Maar let wel: de federale overheid, niet de andere deelstaten. Vanzelfsprekend hadden de andere Gemeenschappen in Spanje geen vetorecht tegen het autonomiestatuut van Catalonië of Baskenland. Waarom zouden wij dan een veto van het Waals Gewest of de Franse Gemeenschap tegen een verruimd Vlaams autonomiestatuut moeten aanvaarden ?

Een belangrijk aspect aan de staatshervorming is natuurlijk de financieringsregeling. Ook daar tonen Baskenland en Catalonië de weg: zij hebben in hun Statuut bepaald dat zij een zeer ruime fiscale autonomie hebben. De directe belastingen worden in beginsel geheel geïnd door de deelstaat. Vervolgens wordt aan de federale overheid een bedrag afgedragen dat overeenstemt met de opdrachten die de federale overheid nog vervult ten aanzien van die deelstaat. Waarom zou ook dit niet kunnen worden overgenomen in Vlaanderen ?

Uiteindelijk zijn er voor al deze technieken in België toch ook aanzetten. Zo is de bevoegdheidsverdeling asymmetrisch: tussen Vlaanderen, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Waals gewest en het Brussels Gewest zijn er géén twee met dezelfde bevoegdheden. Ook zijn er voorbeelden van belastingen die voor het ene gewest door de gewestelijke overheid zijn geïnd en voor het andere door de federale overheid.

Kortom: als de meerderheid in de Franse Gemeenschap en Wallonië geen vragende partij is voor meer bevoegdheden, hoeven we hen die niet op te dringen. Maar omgekeerd zou het niet legitiem zijn wanneer zij blijven weigeren dat Vlaanderen die bevoegdheden op grond van een politieke meerderheid alhier wel aan zich trekt.


De auteur is hoogleraar europees recht en rechtsvergelijking.

-----------------------------------------------------------------------

Het weze duidelijk dat professor Matthias Storme een aantal divisies hoger speelt dan ondergetekende en ik heb dan nog  de smerige gewoonte om de man te spelen in plaats van de bal.  Wat ik nu echt niet wil doen, want daarvoor is mijn respect voor Storme te groot.

 1.Het voorstel is mooie Spielerei maar helemaal niet toepasbaar, alsof er tussen VL en W steeds supercorrect opgetreden wordt en iedereen zich keurig aan de regels houdt.  Dat weten we uit een verleden dat bol staat van wederzijds huwelijksbedrog vooral langs een zijde.

2. Waar haalt de federale het geld om die zaken welke bv. W niet zelf wil uitvoeren te financieren ?  De vergelijking met Catalonia en  Baskenland in Spanje op het vlak van medische verzorging is m.i. een ongelukkig vorbeeld : er is een groot kwalitatief verschil, ook qua aanbod.  Idem voor andere componenten van onze sociale politiek : kindervergoeding - werkloosheid - pensioenen, etc. Binnen de Spaanse gemeenschappen kan dat best functioneren maar men mag het niet zonder meer situeren in de sperverwende context van de Belgische SZ.

3. Politici van ALLE partijen zouden eens moeten stoppen met zeveren en prachtige oplossingen uit hun hoed toveren zonder te weten wat de dingen kosten, of ze überhaupt betaalbaar zijn.  Die attitude van "het geld is niet belangrijk" is mede een van de oorzaken van de ongeloofwaardigheid van de politiek.  Maar daar hebben we het nu niet over.  Het was opmerkelijk dat in Hertoginnedal met geen woord gerept werd over de  financiële prognoses van dit jaar, noch over de budgetten voor de toekomst.  Een poging werd  ondernomen, dat wel, maar toen bleek dat de cijfers zouden komen via Vanden Bossche, ingeseind door de knappe bollen van Reynders,heeft men ook dit probleem weggeschoven.  De lichtvaardigheid waarmede vele politici (advocaten, syndicalisten, onderwijzers) over "geld" oordelen heeft de gigi staatsschuld van dit land tot gevolg.  Velen moesten een proces krijgen wegens misleiding van de publieke opinie zoals Jo Lernout en Pol Hauspie nu aan hun broek hebben.  En kom niet af met die vierjaarlijkse bolletjeskermis.  Het zijn nochtens deze mensen, of soortgelijke exemplaren door wie Mijnheer Storme het assymetrisch model wil laten bepalen.   

4. Niemand vraagt het me, dus ik zal het zelf maar zeggen : laat de crisis aub escaleren, tot het weer vastloopt.  In dat scenario dat meer lijkt op dat van Tsjechië en Slovakije ben ik meer geneigd om te geloven : de partners kunnen mekaar totaal niet meer luchten en het enige wat ze in gemeenschap hebben, is de zin om zo vlug mogelijk van mekaar verlost te zijn.  En dan praten we niet te veel over wat legaal is en wat niet ! In een dergelijk draaiboek zullen zich situaties voordoen waarin we nauwelijks houvast hebben aan legale oplossingen, zolang we er decent uitkomen is het goed.  De wereld moete niet geregeerd worden door boekhouders alleen, evenmin door advocaten of juristen : die laatsten komen regelmatig aan bod met de gekende gevolgen. 

Dank u dat u me zo lang hebt wakker gehouden. Voor Vlaanderen heb ik steeds veel over gehad.

Ray

We gaan geen klachtenboek openen over "Nare ervaringen met Roger B." We hebben met ons klassiek kleurenpalet geconterfeit wat we van die man  dachten en nu blijkt dat de idee die hij lanceert voordien door Matthias Storme werd aangezwengeld.  Ja, ja ...

Via de privé-brievenbus kwamen nog enkele leuke reacties binnen, waarvan ik er u een typische niet wil onthouden.  We noemen ze  " Met Roger B. aan zee"

ook ik vind Blanpain een seikerd en een bekrompen burgermannetje en dan denk ik soms "ben ik nu alleen?" Niet dus!

Hieronder volgt een artikel uit Het Belang van Limburg met een voorstel van Roger Blanpain, gevolgd door ons ongevraagde antwoord.  Houdt u wel een dwangbuis bij de hand, ingeval de patiënt in opgewonden toestand mocht komen ?  Indien het niet helpt, is een zware rubberen hamer ook afdoend. Dit artikel werd mij gemaild door Wim Peeters en het antwoord is een brief aan hem.

Roger Blanpain bepleit "asymmetrisch België"

Om uit de verlammende communautaire impasse te geraken bepleit Roger Blanpain, emeritus KUL-hoogleraar arbeidsrecht, een "asymmetrisch België". Voor een aantal bevoegdheden zouden de gewesten met name zelf kunnen bepalen of ze deze zelf willen uitoefenen of federaal houden. Het wordt met dit voorstel dus mogelijk dat Vlaanderen voor sommige materies bevoegd wordt, terwijl deze in Wallonië federaal geregeld blijven.

Dit moet een oplossing bieden "aan het actuele dovemansgesprek" waarbij de Vlamingen in tegenstelling tot de Franstaligen meer bevoegdheden eisen. Blanpain verwijst hierbij naar de situatie in de Europese Unie. "Zo geldt bijvoorbeeld de euro in bepaalde lidstaten en in andere niet. Deze lidstaten kunnen later bij de eurozone aansluiten als ze dit wensen of er terug uitstappen". Ook voor andere materies zijn er verschillen. "Zo opteerde de Britse premier John Major destijds voor een eigen sociaal beleid".

Blanpain stelt voor dat er een lijst opgesteld wordt met bevoegdheden die een deelstaat naar eigen keuze kan uitoefenen. Een meerderheid in elke taalgroep en tweederde der uitgebrachte stemmen moeten hiermee instemmen. Een deelstaat kan vervolgens met een tweederdenmeerderheid in het eigen parlement beslissen voor een periode van minstens 10 jaar deze bevoegdheden uit te oefenen. De bevoegde deelstaat krijgt voor deze materies ofwel eigen fiscale bevoegdheden ofwel een deel van het federale budget a rato van het aantal inwoners met mogelijkheid voor solidariteit.

"Met deze oplossing kan een einde worden gemaakt aan de verlammende impasse tussen noord en zuid in ons land. Elke deelstaat krijgt terzake zijn lot in eigen handen en kan desgewenst een eigen beleid voeren. Dit is wellicht niet de eenvoudigste maar zeker de meest voor de hand liggende oplossing voor onze communautaire problemen", aldus Blanpain. Deze asymmetrische bevoegdheden dienen te evolueren in functie van de uitdagingen waarmee de deelstaten in de loop der tijden geconfronteerd te worden.

http://www.hbvl.be/nieuws/Binnenland/default.asp?art={43BB5B9E-A301-49C8-A95C-A6F6D4D455AF}

Ik dank u voor de attente toezending van de stellingen van de heer Roger Blanpain, gepensioneerd hoogleraar en gewezen VU-senator (1 termijn, dacht ik ?  Na wat volgt zal U begrijpen dat ik dat zeer lang vind).

 

Blanpain is een specialist arbeidsrecht.  Daarnaast heeft hij het karakter van een onwrikbare maansteen en is hij een zeikerd zoals wij er weinigen in dit land bezitten. Over zijn toepassing van het arbeidsrecht inzake sportlui laat ik mij niet uit, bij gebrek aan voldoende inzicht.e

 

Gedurende de uitoefening van zijn politiek mandaat bleek alras dat de professor compleet ongeschikt was voor groepswerk.  Hij meende heel echt, dat alles wat hij zegde, onmiddellijk zou gerealiseerd worden door de staat.  Zijn relaties binnen de fractie verzuurden vrij vlug en iedereen was, volgens de banbliksemgeleerde in fout voor die situatie, behalve zij die Blanpain heetten.

 

Exit en nadien veel venijnig natrappen.  Dat zegt ook iets.

 

Verder onthoud ik van de door mij , zoals u wellicht in het oog springt, ondergewaardeerde kamergeleerde, een onbegrensde, puberale, van alle realiteitszin ontdane haat tegen nicotine en zijn gebruikers.  Wat de man in interviews er allemaal uitsloeg, was onfatsoenlijk en onvolwassen maar vooral onbegrijpelijk voor iemand met die functie en reputatie.  Ik ben al jaren een niet-roker, indien u rancune achter mijn woorden  mocht ontwaren.

 

Ook in de uitoefening van zijn vak (en hier wandel ik op de oever van dit onderwerp want ik ben slechts een observator) het arbeidsrecht valt mij een onaangenaam fanatisme op.  Die man is m.i. gevaarlijk.  In een totalitaire staat wordt hij Goebbels.  Ongetwijfeld. Hij is iemand die  komt toekijken  in het Krankenhaus als een kettingroker al stikkend aan zijn einde komt.

 

Wat de voorstellen aangaat om de gemeenschappen/gewesten te laten "kiezen" welke materie(s) zij verkiezen, volgt hij     typisch de redeneringstrant van een ambtenaar zonder veel politiek inzicht, noch bestuursmatige ervaring, financiële zin voor verantwoordelijkheid of toekomstgerichte zorg.  Om het even niet te hebben over een afwezige  realiteitszin inzake de historische achtergronden van de totstandkoming van de gewesten in dit land en hun tegenstrijdige, overlappende bevoegdheden.

 

Het is zo "bizar" dat ik begin te vrezen dat Alzheimer in de omgeving is van Blanpain.  Allez, een minieme poging :

 

- waar haalt de federale het geld vandaan dat ze moet besteden aan al de verlieslatende materies die de gemeenschappen afstoten ? Hier wordt een institutionele bedding aangeboden voor de transfers ... Is de man bezopen ?

- een "deelstaat" (het woord alleen al) mag 10 jaar een materie bezitten en ze dan teruggeven ... Zoals bij de uitleenbibliotheek, maar wat langer  ?  Die federale staat, dat is zoiets als de Hemel, waar alles opgelost wordt, hersteld, vervangen en betaald ...De "Deelstaten stapele stommiteiten, tekorten en fouten op en geven dan het boeltje terug.

- de vergelijking met de munten uit de eurozone is een totaal andere zaak. Dat gaat over de  volledige financiële autonomie, niet over partiële bevoegdheden die men afwijst of aanvaard.  Hoe leg je zoiets uit ?  Blanpain beweert dat de zondag geel is.  Voilà en weerleg het maar.   Om iets positiefs te zeggen : er moet nagedacht worden of het nog zin heeft de EU uit te breiden met landen die niet onmiddellijk tot de eurozone toetreden.  Denk daar eens over, Roger, want daar zit meer achter. Maar antwoorden hoeft niet.

 

Geachte Heer Peeters, ik meen intussen te weten dat u van een grap houdt en vermoedelijk ligt daar de reden van uw mail.  U mag er mij nog zulke sturen !  U kent mijn technische beperkingen maar mijn geestelijke leert u nu ervaren.  Ik denk dat ik onze briefwisseling op de blog van Angeltjes zal plaatsen.

 

We gaan een stelling poneren, die aanvechtbaar is en waar we dik spijt zullen van krijgen en waar we zeker zullen kunnen rekenen op Weerwraak, als het zelfs geen Erewraak zal zijn.

Ready ?  Laten we de vriendenkring wat uitbreiden.

Provincies zijn overbodig, nutteloos en duur.  Evenals hun besturen : raadsleden (ai,ai), bestendige afgevaardigden (ook gedupeerden genaamd), 5 gouverneurs, griffiers, en duizenden ambtenaren, die van alles doen dat honderden op lagere niveaus ook kunnen laten liggen.

Provincies zijn geen identiteitbezorgers, ze verlenen geen diensten, bezitten domeinen die ze beter zouden afstaan en ze vormen schuilplaatsen voor lastige, gebuisde of onbekwame figuren die ijdel genoeg zijn om hun provinciehuis als een klein parlement te bestempelen.   Zij heffen belastingen bij mensen die door God en klein Pierke centen ontfutseld worden met vage omschrijvingen maar zeker met  lage bedoelingen of gore fantasieën  Bijvoorbeeld : woontaks. 

Wij betalen woontaks, zelfs als we ons vestigen in een tent op een stuk weigrond, komt de champetter met veel bombarie woontaks innen.  Buitenlandse enclaves, zoals Baarle-Hertog die alle mogelijke diensten genieten van Noord-Brabant en Nl moeten aan de gangsters van Antwerpen woontaks betalen. Baarle Hertog heeft met de provincie evenveel te maken als ik met Papoea.  Het gebeurt ook, dat je jaren woontaks betaalt en dan ineens een brief ontvangt, ondertekend door een liberaal minister (altijd open en democratisch) dat hij volgende week een ploegje langs zal sturen om je huis af te breken, want er staat een boom op het gewestplan in de plaats van jouw huis. Dat is pech.  Niet voor de provincie want de meeste beroofden blijven wonen op hun eigen lapje onder een plastieken zeil.

Als je een tweede woning bezit aan de Vlaamse kust (zeg nooit Belgische kust, of voeg er iets aan toe : "Gij Belgische, kust mijn klokken") word je schandelijk gemolken door de lokale dorpspotentaten, die in feite vreemdelingen verafschuwen, want die verstoren het gesloten landelijke West-Vlaamse leven.  Maar ze hebben er wel een uitleg bij, die sluwe commerçanten  in hun villa-achtige gemeentehuisjes : "'t Is voor het husvul, Mijnhiere, 't is veur joen hoend die op de stoep schijt, Mijnhiere, 't Is veur de wind tegen te hoeden, Mijnhiere opdat je een rustige vakaanse meugt hebben..." 

En wat gebeurt er  : de overbodige hypocrieten, de tweedehandsgangsters van de provincie imiteren de burgemeesters : "We moeten ook wat hebben, Mijnhiere, niet vele, we kunnen niet zeggen waarveure".  Maar je kan wel dokken. 

Het heeft niets te maken met kunnen betalen of niet, wel met de manier waarop overheden  in dit land onfatsoenlijk zijn, hun eigen overbodigheid in stand houden en er prat op gaan, niets te doen maar er wel centen voor te eisen.

Provincies zijn overbodig, nutteloos en duur.De woontaks in A voor alleenstaanden stijgt met 92% ( van € 13 naar € 25 en voor gezinnen van  € 24 NAAR € 33 (38%).  Nu kan ik tenminste eens met mijn hond gaan wandelen voor de woning van zo'n gedupeerde poenpakker.

Ray
(met dank aan Wim Peeters voor de inspiratie)

Het zal tijd worden, dat er eindelijk tijd komt op televisie voor méér Europa, méér staat, méér eenrichtingsverkeer in het voorstellen en projecteren van de wensdromen en realisaties van die 28 geniale dames en heren uit evenzoveel staten, die zich voeden en drenken met de EU-reserves. Ze zijn weliswaar niet democratisch verkozen de commissarissen, maar ze maken ieder op zich  een kabaal alsof ze een  op-rum-en-wilde-wijven levend leger aanvoeren.

Ideeën dat die mensen hebben, het is alof in Brussel het zonnetje nooit ondergaat, zo is het uitspansel beschenen door Het Licht van de Europese zonen en dochters van Helios.  Het probleem is helaas dat wij 500 miljoen domme burgers geen benul hebben van al die prachtige voorstellen. Ja soms, omdat het uitgaat van een van onze eigen zonen van Jupiter : Staes met het etiketje op de framboos van de afstand dat het afgelegd heeft.

Wel, dààr gaat het nu om : zo zijn er HONDERDEN  geniale invallen en die moeten tot bij ons in de huiskamer  gehoord en besproken worden.  Elke avond op televisie, rechtstreeks uit de Europese Zeverbarak.

TOTAL SCHENKT PC'S AAN ANTWERPSE SCHOLEN

Het  gemeentelijk informatiekrantje met de originele titel "De(n) Antwerpenaar" lijkt vaak op een toeristisch magazine met veel amusement en entertainment.  Deze stad wordt geleid door bruisende impressario's die maar een boek kennen, dat van Poffé "Plezante Mannen in een plezante Stad".

We zullen heel de kalender niet overschrijven maar halen er enkele leuke evenementen uit : een "Afrikaans Filmfestival", een expo "Boulevard Amandla" met Afrikaanse kunstenaars op het de Coninckplein (hopelijk geen familie van),  "Het andere boek" op de Waalse Kaai,  "Fundance" (pas op, plezier maken tijdens het dansen is niet evident), een "Biologische versmarkt" op de Veemarkt, alweer een cursus "Afrikaanse dans" in het Stadsmagazijn en er is ook een herdenking in de Kristus Koningkerk "100 jaar Gaston Feremans", maar daar zou ik niet heengaan, want dat is weliswaar een zwarte maar géén Afrikaan.

U begrijpt nu allicht ook beter waarom onze burgemeester in het Vlaams Parlement ligt te dutten : hij moet dat allemaal organiseren !

In het nummertje 94 van 1 oktober staat nog een leuk bericht op pagina 06 (ja, zo rekent men  in Antwerpen, er is een constant tekort aan cijferkundige  nullen ; als je alle eenheden door een 0 laat voorafgaan, kweek je overschot - dat begreep zelfs Freya) :

TOTAL SCHENKT 125 PC'S AAN ANTWERPSE SCHOLEN

Raffinaderij TOTAL schonk onlangs 125 computers aan 25 scholen.  Het gaat om oude pc's die werden vervangen in het bedrijf. De toestellen werden opnieuw bedrijfsklaar gemaakt, met nieuwe schermen, klavieren en software.  TOTAL wil zo de digitale kloof helpen verkleinen en de samenwerking tussen scholen en het bedrijfsleven bevorderen.  De stad hoopt dat andere bedrijven dat voorbeeld volgen.

Het vroegere Petrochim* in de Antwerpse haven met verschillende honderden werknemers heet nu TOTAL en er werken in het land B ongeveer 4700 mensen voor Total, er zijn meer dan 600 tankstations, en ook in Féluy is er heel wat activiteit.
http://www.be.total.com/content/nl/hr/Werken-bij-Total-in-Belgie.aspx

Men heeft eigenlijk nooit goed raad geweten met Els van Weert (nog een VU-relikt vanuit de onderste lades) en het is enkel omdat er nog geen nieuwe regering is, dat het mens nog wat zitten te roepen tussen. Zij is de eerste die alarm sloeg over een boycot nadat men haar had geseind dat ook Groen-Links en PvdA acties eisten.  Dat Van Weert niet zal gedacht hebben aan de tewerkstelling van 4700 mensen, verbaast niemand.  En de sossen leveren het zoveelste bewijs van wereldvreemdheid door de eigen mensen weer eens in de rug te schieten.  In Antwerpen met een syndicalist als Voorhamme in het college kijken we daar helemaalniet van op. 

Ray
 
* En hier slaat de twijfel toe, nadat ik Ruzgar's reactie heb gelezen op het vorige artikel van Total, waar hij het heeft over SIBP ipv Petrochim.  (de man die elke week mopjes schreef in 't Pallieterke onder de schuilnaam "De witte van Zwijndrecht" werkte alleszins bij Petrochim, maar ja ik kan nu zeggen wat ik wil ... Ruzgar ? Dank je)

Metdank aan WIM !

Bij Le Standard kunnen de mensen schriftelijk hun hart luchten over al dan niet tanken bij Total in verband met de Myanmar-crisis. 

Vrije meningsuiting en er is geen hond die er rekening mee houdt maar het moet kunnen.  Net zoals met de polls waar wij van Angeltjes zo gek op zijn : "Wil u B behouden of niet ?" - "Zal Leterme eerste-minister worden of niet ?".  Nu moeten we al een auto hebben om te kunnen deelnemen, tenzij we meedoen omdat we graag pro of contra zijn.  Ene Roos, zo te zien een overtuigde milieutante, zou nooit ofte nimmer benzine tanken bij de slavenhandelaars van Total maar vervolgt ze : "Mijn grootste probleem is om te weten, waar de benzine vandaan komt bij de witte pompen van Makro of Carrefour."  Als dit het grootste probleem is, zullen we Tante Roos eens een grote mensendienst bewijzen : Makro en Carrefour kopen hun benzine bij raffinaderijen die leveren   uit dezelfde opslagtanks als hun gewone eigen merkafnemers.  Een andere ingewijde kwam ook even wat punten rondstrooien voor de lettertjes i : de Belg, André Frère, is een van de grootste aandeelhouders van Total. En straks lappen ze er de keuning ook nog bij.

Ray

Het zijn verwarrende tijden dezer dagen : terwijl in Nederland de regering de bevolking oproept tot een nieuwe seksuele moraal 
http://www.elsevier.nl/nieuws/politiek/artikel/asp/artnr/172360/index.html     schakelt het Flutblad Flair over op iets totaal anders.

Om het borstkankeronderzoek bij vrouwen te stimuleren worden foto's getoond van de redactrices van het Flut & Flairgezelschap die zich de tieten laten bepotelen door grote Vlaamse en Belgische beroemdheden : de onvermijdelijke windbuil Axl Peelman én de burgemeester-concertorganisator van mijn stad.

Wat een heerlijk niveau ! Burgemeester Lode Craeybeckx schreef boeken en pamfletten over "De sluipmoord op de Nederlandse spelling", onze huidige eerste burger komt in de Flair als komisch gynaecoloog. 

Juffrouw Ellen

Gisteravond kwam de 35-koppige gemeenteraad van de stad Ieper bij mekaar voor de afhandeling van de in hoofdzake administratieve geplogenheden.

De CD&V beschikt over 19 zetels, een ruime volstrekte meerderheid : een college vol tjeven.  In de hoek van de oppositie bevinden zich 5 socialisten, 4 Vlaams Belangers en 3 VLD-ers.

Na de zitting keerde gemeenteraadslid Yves Leterme met een diepe zucht huiswaarts : zo'n brave regering als het college in zijn geboortestad zou hij  ook willen.





Juffrouw Ellen

In het aan de man brengen van kranten is de Morgen niet zo goed, net zo min als in het volschrijven ervan.  De oplage is voortdurend in dalende lijn,  dus er moet iets promotioneels uit de mouw geschud worden.

Van Thillo, de grote geldschieter en -wolf had eerst gedacht om bij elke verkochte krant een pakje diepvriesvis mee te geven tegen een applausprijs  (hij komt veel aan de kust) maar hij vreesde als regent van de Nationale Bank  de bijnaam van de vis boer te krijgen.  Het worden nu schijfjes muziek volgezongen door Sarah Bettens, die bijna (let wel almost, presque, kaum, quasi) zo goed is als Axelle, die andere grote Belgische zanger.

Helaas, pindakaas er is al klacht neergelegd bij economische zaken, omdat de cd niet in het normale verkoopcircuit beschikbaar is en de actie van de Morgen is dus ordinaire koppelverkoop.  Dat heb je nu enmaal met salonsocialisten : de gewone man laten ze in de steek, en van de kapitalisten hebben ze wel de streken maar ze kennen de finesses niet om iets degelijks op poten te zetten. Verwonderd dat de militanten voor een communist opteren ?

Savat.

Luc van Balberghe die wij allen kennen als een journalist die rechtdoorzee gaat en zonder aarzelen mistoestanden aanklaagt, brengt op zijn webstek Vrij van Zegel een onthutsend gedetailleerd verslag over de manier waarop de Antwerpse ziekenhuizen (onder een VZW-structuur) een beleid voeren, dat die naam niet waardig is. 

Uit de info waarover wij beschikken blijkt  het te gaan over verdwenen bedragen (ten tijde van het OCMW-beheer, die ingevolge de boekhoudkundige systematiek niet te traceren zouden zijn).  Luc noemt cijfers en wijst op wantoestanden die zich thans voordoen om tekorten te verdoezelen.  In de proportioneel samengestelde Raad van het OCMW bestaat de scheidingslijn tussen meerderheid en oppositie nauwelijks, werd mij door verschillende bronnen bevestigd.  Hieronder een bruggetje en onderaan het artikel nog eentje.  Het is er aan te merken, dat het over Antwerpen gaat : bruggen zàt.

Wie in Londen rondloopt waant zich soms in het diepe Midden-Oosten : gesluierde vrouwen, pikzwarte boerka's en schichtige blanke mensen, "sorry" mompelend die zich door de massa's heenwriemelen.  Geen enkele Europese stad is zo ingenomen door de islam dan Londen maar ook in de andere steden op het eiland  is de tot hiertoe vreedame invasie in volle gang. 

De helft van alle moskeeën  in GB zijn in handen van extremisten, (we hebben allemaal de clandestiene opnames gezien die voor enkele weken bekend geraakten) de controle op wat zich daar afspeelt is een lachertje, in Birmingham zijn bepaalde wijken waar politie en justitie zich teruggetrokken hebben "uit respect" voor de sharia, voorlopig nog clandestiene rechtbanken functioneren in scholen, cultuurcentra of moskeeën.

Een van de grote huiswarenketens heeft beslist om nog wat extra eieren te leggen onder haar moslims-werknemers.  Die mensen zijn nu verplicht om alcoholflessen in de rekken te plaatsen of aan de kassa's vast te nemen om te laten scannen.  Is vanaf nu afgelopen. 

Die handelingen kwetsen de moslims die de aanraking met alcohol als onrein ervaren en dus krijgen zij een bijlage bij hun arbeidsovereenkomst waarin zij ontlast worden van deze taken.  Een ongelovige hond zal ter beschikking staan van de islamieten om dat deel van hun job over te nemen.
 http://www.timesonline.co.uk/tol/news/uk/article2558198.ece
 Een bruggetje naar de Engelse waarheid in The Times. "Allah save the King".

De angst overheerst in het Verdipark

 

Het leven zit vol  met weinig verrassingen (ik weet het, ik laat het bewust vals klinken) : de winnaars krijgen bloemen, lof en triomfbogen. De minder fortuinlijken moeten het stellen met modderspatten, schimpscheuten en de wetenschap dat ongelijk ook een soort gelijk is, namelijk  het tegenovergestelde ervan.

Met het vuur van een zestienjarige die voor het eerst met zijn vlammenwerper de disco binnentreedt, bespeel ik enkele uren geleden de toetsen om het onware en eentonige liedje "Ze kunnen het niet verhelpen, die arme artiesten" te laten weerklinken,  als op dat eigenste ogenblik Le Standard uitpakt met  Helmut Lotti die een pro België concert  wil naar analogie met de zogenaamde verdraagzaamheidsconcerten van 01.10.06.  Ik was e hem niet aan het vergeven enkele artikels lager of het waterkieken staat er terug.

Wij zitten onze ziel af te pellen in antwoord op een  terechte reactie over Jo Leemans, dat we een cultureel en artistiek isolement moeten vermijden als Vlaams-nationalisten, als uitgerekend Mijnheer Tiritomba zich weer eens vergist van podium : de succesvolle zanger doet politieke uitspraken en tooit zich met een Belgische vlag, goed wetend dat hij daarmede een groot deel van zijn aanhang tegen de borst stuit.  Natuurlijk, wat kan het hem verdommen : zijn CD's worden vooral in het buitenland verkocht, hier is de markt te klein en uitgeput voor hem.  En zijn  nieuw lief zal nogal opkijken van de politiek-correcte durf van haar chéri.   Nu lijkt haar droomprins helemaal als twee druppels water op de taaie troonprins.

Hoe zeer we dit allemaal weten te situeren, hoe overtuigd we ook zijn van de noodzaak onze eigen tolerantie niet te laten aantasten door de domme arrogantie én kwetsende onverdraagzaamheid van artistieke nitwits en  over het paard getilde wijsneuzen, het kwelt te moeten vaststellen, dat ze het ons weer eens lappen.  D'onnozelaars van Angeltjes hebben ongelijk jullie telkens in bescherming te nemen maar d'onnozelaars hebben wel gelijk dat de zelfstandigheid van Vlaanderen elke dag wat dichter komt. En ik zal proberen me niet meer lichtvaardig te laten misleiden door jullie plastieken optredens.  Grootgeworden in Vlaanderen maar wel een klein baasje gebleven.

Ray

Ze behoort tot de eerste generatie succesvolle  Vlaamse zangers die kon rekenen op publieke erkenning,  mede dankzij haar regelmatige optredens voor de toenmalige openbare omroep, het NIR met de showband van Francis Bay, een Mechelse stadsgenoot.

Zoals gebruikelijk in de jaren '50 nam Johanna de familienaam van haar echtgenoot over, Marc Leemans, acteur bij het vast dramatisch gezelschap van de omroep.  Met haar heldere stem, perfecte dictie en charmante vrouwelijkheid verwierf Jo Leemans een beetje geflatteerd  de bijnaam van "onze  Vlaamse Doris Day". De  televisie bevestigde al vlug het beeld van een knappe, blonde vrouw die niet verlegen was om een woordje mee te spreken in de mannenwereld, iemand met humor en overtuigingen, wat in die jaren niet evident was.







Zoals bij iedereen is ook haar leven een mozaïek van geluk en tegenslagen.  We hebben van haar  liedjes en stem gehouden toen wijzelf jong waren en nu wij een daghje strammer worden, zien en horen we haar nog graag, de grote dame van het Vlaamse ontspaningslied, de vrouw die ons nog steeds romantisch meevoert als ze zingt "Diep in mijn hart" of "Als sterren flonkerend aan de hemel staan", "Regendroppen die aan mijn venster kloppen" ...

Proficiat, Mevrouw Jo Leemans.  Hierna een minder bekend stukje van YouTube :
http://youtube.com/watch?v=24I7pHXw2JU
en dank voor de vele mooie momenten.

Ray

Myanmar is niet het groot internationaal wereldprobleem om van wakker te liggen maar wat te verwachten valt, is gebeurd.  Ook de regering van het land B met op kop staatssecretaris Van Weert van Spirit wil een boycot uitvaardigen tegen de olieproducten van Total.  Ze wordt manmoedig bijgestaan door de kleine grinnikende Tobback, de Leuvense troonopvolger.

Volgens de regels van goed bestuur heeft de regering een openbare aanbesteding uitgeschreven voor haar overtalrijke wagenpark en Total heeft die binnengehaald.  Van Weert, die als een volleerde communiste lak heeft aan wetten en regels die haar in de weg staan, eist die beslissing ongedaan te maken : Total moet gestraft worden, want het concern  haalt veel van zijn producten uit Myanmar, de militaire dictatuur en van Weert is een grote democraat.

Zij zou bijvoorbeeld haar olieproducten graag kopen in de  superdemocratieën van Saoudie-Arabië, Irak, Iran of het overweldigende Venezuela van Hugo Chavez.  Wat dom van al die olie om zich schuil te houden onder de grond van dictatorial regimes, echt oliedom.

In Myanmar is Total inderdaad aanwezig met zeer strenge en strikte afspraken, omdat het bedrijf uiteraard weet dat heel de poco-wereld het op de vingers kijkt.  In de regio van 25 dorpen  waar de activiteiten plaatsgrijpen, groeit de bevolking op 12 jaar tijd met bijna de helft, omdat daar kansen bestaan die zich elders in het land  niet voortdoen. Total stelt heel zijn medische en sociale staf ter beschikking, biedt werk, voert hulpporgramma's uit als een echte NGO en er ontstaat een glimp van beter leven voor de bevolking.  Total duldt geen kinderarbeid of militaire aanwezigheid maar houdt wél rekening met de wetten van het land.

En dààr wil Els van Weert en haar linkse tuinkabouters een eind aan maken.  Met onderstaande bruggetje komt u op een engelstalige site van Total waar u meer kan lezen :

http://burma.total.com/en/ow/faq.htm#faq11