29-03-2006 Op visite: Hartedame2 (Marina) Vooreerst wil ik ‘Madammeke’ hartelijk bedanken voor de uitnodiging die ik met veel plezier heb aanvaard.   Zoals velen al wel zullen weten, is mijn naam Marina en schrijf ik onder het pseudoniem “Hartendame2” of ook wel eens onder “Hartje”.   Ik ben moeder van 2 lieve knappe dochters en heb 2 leuke schoonzoons. Kleinkindjes heb ik nog niet, ik denk dat ik hiervoor nog wel een beetje geduld zal moeten beoefenen want onlangs ontving ik van mijn oudste dochter een mailtje met daarin een zin die ze van het internet had geplukt:   “Steeds meer vrouwen stellen het krijgen van hun eerst baby alsmaar langer uit”. Zij wordt dit jaar 28 nog tijd genoeg dus!  Ik vond dit een grappige maar vooral een veelzeggende hint van een dochter aan haar moeder.  Mijn kinderen     lieflijke tierelantijntjes   omhullen kristalheldere   klanken, klaterende fonteinen   laten lovende woorden vloeien   ***   besprenkeld met bloempjes   van wensen die tere noten raken   brengt het kostbare herinneringen   aan de parels van mijn ogen   ***   Al van jongs af aan zit de schrijfmicrobe me in ’t bloed, ik ervaar ze als de nodige “zuurstof” die mij in staat stelt mijn gemoed te ontladen en mijn hersenspinsels aan het maagdelijk wit van mijn blad toe te vertrouwen.  “Zij” die mij lezen, zijn op hun beurt de voeding voor mijn schrijven.    Tijd     onzichtbaar verdwijnend   tussen de kieren van ’t leven   braakt tijd herinneringen   knarsend als oude tandwielen   die huid schaaft en vouwt   draaft hij onverstoorbaar   verder, sporen tekenen   diepe groeven die verhalen   over lief en leed     Naast schrijven heb ik ook een passie voor tekenen en schilderen, vandaar dat ik met veel interesse en plezier de blogs van deze kunstenaars bezoek.   Tussen mijn 12-de en 15-de jaar, volgde ik avondschool aan de kunstacademie waar ik in de leer kwam bij een 80-jarige “Meester” die zijn leven in Parijs had doorgebracht.  Ik herinner mij zijn laatste werk, dat een levendig jachttafereel voorstelde en waarbij je de indruk kreeg dat de paarden haast van het doek galoppeerden.  Door zijn toedoen exposeerde ik als “fiere beginneling” en vooral als “jongste deelneemster” tussen kunstenaars op de jaarlijkse tentoonstelling in het stadhuis.  Met weemoed denk ik terug aan die tijd, met spijt in ’t hart, omdat ik de studies heb gestaakt door het wegvallen van mijn meester, een kunstenaar in hart en ziel, hij moest om gezondheidsredenen het lesgeven stopzetten.     Lege gedachten   hij vergat ...   zoals hij zoveel vergat   tot hij echt niet meer wist   wat hij ooit had geweten     hij onthield   woorden noch daden   liet fantasie en realiteit   met elkaar in duel gaan      hij creëerde   in zijn lege geest   een eigen wereld waarin   het kind-zijn zegevierde     hij kleurde   met één kleurpotlood   alles roze zonder weten   wie hij morgen wilde zijn     ik dronk   gisteren koffie met   Napoleon Bonaparte die vorige   keer nog Elvis Presley was      Als spiritueel persoon geloof ik dat er meer is tussen hemel en aarde.  Tal van zware, emotionele gebeurtenissen in mijn leven en de ervaringen op spiritueel vlak, hebben me gemaakt tot de mens die ik nu ben: een vrouw met een hart voor mens en dier en die het leven neemt met een lach en een traan.    Marina    http://blog.seniorennet.be/met_hart_en_ziel/