Op visite: Steffie
18-04-2007
Lieve bloggers,
Er werd door Madammeke gevraagd een stukje te schrijven, wat ik een hele eer vind. Al wil het niet zeggen dat zo iets gemakkelijk is, over de kind & kleinkinderen schrijven dat gaat vanzelf maar over jezelf
dat is een ander paar mouwen. Zal me dus maar voorstellen: Steffie, 65jaar, "moeder van 7 kinderen" waar onder er ééntje een zorgenkind is "Stefke" die 100 % mentaal mindervalide is en thuis wordt verzorgd. Allen zijn ze volwassen en ik heb 8 kleinkinderen .
Vakantie & wandelingen zijn hier niet haalbaar hobbys ? Ja en een hele grote: "de computer". Die heeft het op zijn geweten dat het stille zwijgzame huismusje nu lustig kan babbelen over eender welk onderwerp tegen haar blogmaatjes.
Zonder natuurlijk een onafscheidelijk kopje koffie te vergeten, want ik ben een echte "koffieteut". Ook al ga ik zelden buiten wil dat niet zeggen dat ik niet modebewust ben hoor! Als het al eens niet meezit dan voelt er niets prettiger aan dan dat éne bloesje of broek uit de kast te halen dat ik zorgvuldig bewaarde voor één of andere gelegenheid en aantrekken, een lekker geurtje erbij: Coco Chanel, mijn lievelingsmerk, en ik voel mij als herboren. 
Een woordje uitleg over mijn persoonlijke voorkeur voor de mode, dat is hier immers de hoofdzaak op dit blogje. Geen jeans maar een klassieke broek (met vouw), een gemakkelijke pull, een goedzittend bloesje, liefst in herfsttinten. Alles moet goed wasbaar zijn en weinig strijk, dat is wel één van de hoofdvereisten hier met mijn zorgenkind Stefke. Kortom het moet goed aanvoelen. Schoenen, daar heb ik niet veel keus in, ben slechts 1,50 m en ons Stefke ongeveer 15 a 20 cm groter, vandaar steeds hakken, al verander ik gedurende de dag 2 maal van schoenen om de vermoeidheid tegen te gaan. Dat was het zowat, wat ik daarover vertellen kan
Mijn oprechte dank aan Sjoeke, en veel liefs aan allen!
En wie weet komen we elkander niet eens tegen, voor een gezellige koffieklets!
voor het nageslacht
|
