Mijn zus en haar echtgenoot zitten al van zondag aan zee,met hun twee dochters en de vier kleinkinderen.Ze hebben wel geluk met het weer,voor deze tijd van het jaar.Veel heb ik van hen niet gehoord,alleen maandag in de namiddag dat ze een onweer hadden.Maar wat later was het hier ook aan het regenen,en aan het rommelen in de verte.Verder heb ik niets gehoord,dus zal alles wel goed zijn zeker!Zondag komen ze terug naar huis in de namiddag,of ze dan langs hier komen weet ik niet.Dat zal ik moete afwachten! Maar ik hoop dat ze iets laten weten dat ze thuis zijn,want het zal misschien druk zijn op de baan.En als ze dan een seintje laten dan ben ik gerust.Een paar jaar terug ben ik met hen eens mee geweest,maar ik vond dat wat druk met 6 volwassenen en 4 kinderen op een apparthement.En dan nog mijn hondje dat niet werd gerust gelaten door de kinderen.Ik heb toen in mezelf besloten dat ik dat niet meer deed, met hen mee naar zee tegaan ook al heeft mij dat toen goed gedaan.Hoe mijn zus en schoonbroer dat zo nog aan kunnen dat weet ik niet,mijn zus is 10j. ouder dan ik en kan meer aan dan ik soms ben ik wel een beetje jaloers op haar.Want wat ik soms zie wat zij nog allemaal aan kan,dan denk ik dat kan ik allemaal niet meer.Moest ik in haar plaats zijn,ik zou naar zee gaan om eens uit te rusten.Nee,zij neemt heel haar gezin mee!Ik moet wel zeggen het is een sterke vrouw en haar man ook,maar soms zeggen ze wel het word soms wat zwaar.Ze zijn dan ook 66 en 70j.,en passen heel het schooljaar en in de vakantie op hun kleinkinderen.Ik kan dat niet want als ik een paar uurtjes op een van hun kleinkinderen pas ben ik doodop.Maar mijn pijnen gaan met veel kracht lopen van me!Maar ik hoop dat ze nog vele jaren zo mogen blijven,maar het kan ook in eens veranderen in hun leven.Ik zal toch blij zijn dat ze terug thuis zijn ,want dat zijn de enige van mijn 2 zussen en 1 broer die hier nog komt.En dan mis je hen wel als ze voor enkele dagen weg zijn.Ik gun het hun van harte,om er eens tussen uit te zijn. Maar ja ,ik mis hen!En het is niet dat we bij elkaar binnen en buiten lopen,of alle dagen bellen alleen een sms 's morgens om aan tegeven ik ben uit bed.Dat is al 6j. zo vanaf ik alleen ben na het overlijden van ons vader, en dan is zij gerust dat ik op ben en ons woordje 's morgens is oke meer niet.Want rond 10u. als ik dan nog niets heb laten horen,dan mag je gerust zijn dan spring ik uit bed want dan gaat mijn gsm.Dat is nog maar een paar keer gebeurd,en dan laat ik in mezelf wel een goede vloek.Zo dat was het laatste nieuws dat ik wilde noteren!

                                             Ik  wens iedereen nog mooie dagen en tot de volgende keer,

                                                                    groetjes cilleke