Vandaag ging ik voor de zo veelste keer op gesprek bij mijn psycholoog.Ik had wel niet veel zin om te gaan,maar ik was de vorige week al niet geweest want toen had ik mij over slapen.Ik had toen dood gewoon de wekker af gezet toen hij afliep,en in plaats van uit bed te komen was ik blijven liggen en terug in slaap gevallen.Dus heb ik haar toen op gebeld voor een nieuwe afspraak te maken, en die was dus vandaag geplant juist op de dag dat mijn vader 6j. is overleden.Ik kon nu moeilijk de afspraak terug afzeggen,maar als ik het haar zij van morgen vroeg ze wel of het niet te moeilijk was om nu bij haar te zijn.Het deed me goed om toch eventjes niet alleen te zijn,en even over hem te praten en hoe ik me op dat moment voelde.Eerlijk gezegd het ging me goed vandaag,al had ik vannacht niet veel geslapen.Ik was bang om mij weer te over slapen,ik moest met de bus van 9u. vertrekken en was al om 7u. uit bed.Ik had iets langer kunnen blijven liggen maar dat durfde ik niet,bang dat ik na die slechte nacht terug in slaap zou vallen.Het gesprek is goed verlopen, en heb er weer een deel van mee genomen naar huis!Vorige woensdag zou er op de vergadering over mij gesproken worden, maar dat is verschoven naar morgen er was iets tussen gekomen.Maar dat geeft niet laat ze maar praten,als het mij niet aanstaat volgende vrijdag als mijn psygoloog er over begind.Dan reageer ik er toch niet op,het is nog altijd mijn leven en ik beslis wat ik doe of niet doe.Dat hebben ze al wel ondervonden denk ik!Vroeger konde ze met mij alles doen,maar ik heb bij een andere psygoloog leren mijn mond open te doen.Ik ben toen hard veranderd, en ik liet toen niet meer met mijn voeten spelen.Als het mij niet aan stond vroeger zweeg ik,en nu zeg ik mijn gedachten als het mij uitkomt.Veel in mijn familie kunnen met mijn nieuwe ik niet overweg,want ze zijn het niet gewoon dat ik mijn mening zeg en zo veel praat.Maar  ik weet eending :IK BEN VERANDERD IN MIJN VOORDEEL!!!!!!Nu hoop ik dat zij mij kan helpen om te leren leven met de pijn,want door die verdomde pijn heb ik al veel moeten afgeven aan iemand anders.Zoals poetsen daar heb ik al hulp voor,en mijn tuin komt mijn schoonbroer een beetje helpen.Voorts probeer ik nog veel zelf te doen,maar als ik last krijg in de rug en benen stop ik er een tijdje mee en doe dan later verder:zoals bevoorbeeld de strijk!Dat heeft de psygoloog mij aangeraden van het in stukken tedoen,want zij weet dat ik niet alles wil afgeven aan een ander.Maar met beetjes kom ik er ook,en dan voel ik mij niet nutteloos.En is het vandaag niet gedaan dan is het morgen!Nee, ik heb vandaag een heel goed gesprek gehad en heb er weer wat van op gestoken.En ik heb vandaag echt gevoeld dat het goed zit tussen ons, want een tijdje geleden dacht ik dat ik iemand anders moest vragen om met te spreken.Maar dat gevoel is weg het zit goed tussen ons!!!!!!!!!!!!!!!!!

                                                     ZO DAT WAS HET VOOR VANDAAG!  

                                                           IK WENS IEDEREEN EEN MOOIE PASEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

                                                       GROETJES VAN CILLEKE