Ik ben Storms Cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgiê) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Handwerk,lezen.
ik ben invaliede er is veel dat ik niet meer kan sinds de laatste vier jaar daarom ben ik aan deze blog begonnen om een beetje kwijt teraken een foto heb ik nog niet daar ik nog niet zolang een laptop heb.
Mijn hondje Prutske is nu drie weken al bij mij, het is een kleine deugniet maar wel lief. Hij speelt heel graag met kleine knuffels en ook met balletjes. Hij is al goed bekomen en leert redelijk goed wat mag en niet mag. Maar ik moet wel zeggen hij is mijn derde hondje,maar hij is de hevigste van de drie. Alle weken komt mijn poetsvrouw, en die kent hij al goed en dan word hij even door haar geknuffeld. En dan is meneer tevreden! IK hou veel van hem,maar kan er ook wel eens kwaad op zijn. Maar ik ben vlug vergeten waarom ik kwaad was!
Het is weer zover vannacht gaat het zomeruur weer van start!Ja beste mensen,het is dan een uurtje minder slapen.Ik weet niet hoe jullie je daar bij voelen,ik mis dat uurtje wel maar het went na een tijdje wel.Dus mensen niet vergeten,uw uurwerk een uurtje naar voor teschuiven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Want zomertijd begind!
Lieve kleine hond, lieve kleine Pruts.Vandaag word je negen maanden oud!Wat gaat de tijd toch snel voorbij,het is alsof je nog maar pas bij me bent.Maar dat is ook al zeven maand!Mijn lief klein hondje ,ik hou van U!Uw bazinneke Cilleke
Vandaag ging ik voor de zo veelste keer op gesprek bij mijn psycholoog.Ik had wel niet veel zin om te gaan,maar ik was de vorige week al niet geweest want toen had ik mij over slapen.Ik had toen dood gewoon de wekker af gezet toen hij afliep,en in plaats van uit bed te komen was ik blijven liggen en terug in slaap gevallen.Dus heb ik haar toen op gebeld voor een nieuwe afspraak te maken, en die was dus vandaag geplant juist op de dag dat mijn vader 6j. is overleden.Ik kon nu moeilijk de afspraak terug afzeggen,maar als ik het haar zij van morgen vroeg ze wel of het niet te moeilijk was om nu bij haar te zijn.Het deed me goed om toch eventjes niet alleen te zijn,en even over hem te praten en hoe ik me op dat moment voelde.Eerlijk gezegd het ging me goed vandaag,al had ik vannacht niet veel geslapen.Ik was bang om mij weer te over slapen,ik moest met de bus van 9u. vertrekken en was al om 7u. uit bed.Ik had iets langer kunnen blijven liggen maar dat durfde ik niet,bang dat ik na die slechte nacht terug in slaap zou vallen.Het gesprek is goed verlopen, en heb er weer een deel van mee genomen naar huis!Vorige woensdag zou er op de vergadering over mij gesproken worden, maar dat is verschoven naar morgen er was iets tussen gekomen.Maar dat geeft niet laat ze maar praten,als het mij niet aanstaat volgende vrijdag als mijn psygoloog er over begind.Dan reageer ik er toch niet op,het is nog altijd mijn leven en ik beslis wat ik doe of niet doe.Dat hebben ze al wel ondervonden denk ik!Vroeger konde ze met mij alles doen,maar ik heb bij een andere psygoloog leren mijn mond open te doen.Ik ben toen hard veranderd, en ik liet toen niet meer met mijn voeten spelen.Als het mij niet aan stond vroeger zweeg ik,en nu zeg ik mijn gedachten als het mij uitkomt.Veel in mijn familie kunnen met mijn nieuwe ik niet overweg,want ze zijn het niet gewoon dat ik mijn mening zeg en zo veel praat.Maar ik weet eending :IK BEN VERANDERD IN MIJN VOORDEEL!!!!!!Nu hoop ik dat zij mij kan helpen om te leren leven met de pijn,want door die verdomde pijn heb ik al veel moeten afgeven aan iemand anders.Zoals poetsen daar heb ik al hulp voor,en mijn tuin komt mijn schoonbroer een beetje helpen.Voorts probeer ik nog veel zelf te doen,maar als ik last krijg in de rug en benen stop ik er een tijdje mee en doe dan later verder:zoals bevoorbeeld de strijk!Dat heeft de psygoloog mij aangeraden van het in stukken tedoen,want zij weet dat ik niet alles wil afgeven aan een ander.Maar met beetjes kom ik er ook,en dan voel ik mij niet nutteloos.En is het vandaag niet gedaan dan is het morgen!Nee, ik heb vandaag een heel goed gesprek gehad en heb er weer wat van op gestoken.En ik heb vandaag echt gevoeld dat het goed zit tussen ons, want een tijdje geleden dacht ik dat ik iemand anders moest vragen om met te spreken.Maar dat gevoel is weg het zit goed tussen ons!!!!!!!!!!!!!!!!!
ZO DAT WAS HET VOOR VANDAAG!
IK WENS IEDEREEN EEN MOOIE PASEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mijn zus en haar echtgenoot zitten al van zondag aan zee,met hun twee dochters en de vier kleinkinderen.Ze hebben wel geluk met het weer,voor deze tijd van het jaar.Veel heb ik van hen niet gehoord,alleen maandag in de namiddag dat ze een onweer hadden.Maar wat later was het hier ook aan het regenen,en aan het rommelen in de verte.Verder heb ik niets gehoord,dus zal alles wel goed zijn zeker!Zondag komen ze terug naar huis in de namiddag,of ze dan langs hier komen weet ik niet.Dat zal ik moete afwachten! Maar ik hoop dat ze iets laten weten dat ze thuis zijn,want het zal misschien druk zijn op de baan.En als ze dan een seintje laten dan ben ik gerust.Een paar jaar terug ben ik met hen eens mee geweest,maar ik vond dat wat druk met 6 volwassenen en 4 kinderen op een apparthement.En dan nog mijn hondje dat niet werd gerust gelaten door de kinderen.Ik heb toen in mezelf besloten dat ik dat niet meer deed, met hen mee naar zee tegaan ook al heeft mij dat toen goed gedaan.Hoe mijn zus en schoonbroer dat zo nog aan kunnen dat weet ik niet,mijn zus is 10j. ouder dan ik en kan meer aan dan ik soms ben ik wel een beetje jaloers op haar.Want wat ik soms zie wat zij nog allemaal aan kan,dan denk ik dat kan ik allemaal niet meer.Moest ik in haar plaats zijn,ik zou naar zee gaan om eens uit te rusten.Nee,zij neemt heel haar gezin mee!Ik moet wel zeggen het is een sterke vrouw en haar man ook,maar soms zeggen ze wel het word soms wat zwaar.Ze zijn dan ook 66 en 70j.,en passen heel het schooljaar en in de vakantie op hun kleinkinderen.Ik kan dat niet want als ik een paar uurtjes op een van hun kleinkinderen pas ben ik doodop.Maar mijn pijnen gaan met veel kracht lopen van me!Maar ik hoop dat ze nog vele jaren zo mogen blijven,maar het kan ook in eens veranderen in hun leven.Ik zal toch blij zijn dat ze terug thuis zijn ,want dat zijn de enige van mijn 2 zussen en 1 broer die hier nog komt.En dan mis je hen wel als ze voor enkele dagen weg zijn.Ik gun het hun van harte,om er eens tussen uit te zijn. Maar ja ,ik mis hen!En het is niet dat we bij elkaar binnen en buiten lopen,of alle dagen bellen alleen een sms 's morgens om aan tegeven ik ben uit bed.Dat is al 6j. zo vanaf ik alleen ben na het overlijden van ons vader, en dan is zij gerust dat ik op ben en ons woordje 's morgens is oke meer niet.Want rond 10u. als ik dan nog niets heb laten horen,dan mag je gerust zijn dan spring ik uit bed want dan gaat mijn gsm.Dat is nog maar een paar keer gebeurd,en dan laat ik in mezelf wel een goede vloek.Zo dat was het laatste nieuws dat ik wilde noteren!
Ik wens iedereen nog mooie dagen en tot de volgende keer,
Deze dag is voor mij een heel speciale dag!Vandaag zou mijn moeder jarig,zij zou 88 j. worden op de laatste dag van maart.Maar dat geluk heeft ze niet mogen mee maken,daar zij 18j. terug is overleden.Maar ieder jaar is dat voor mij een moeilijke dag.Meestal ga ik die dag naar het kerkhof,om bloemen weg te doen als herrinnering aan haar verjaardag.Maar dit maal lag mijn weg anders,ik lag ziek op de zetel en kon bijna niet recht van de pijn.Het is dat het zo heeft moeten zijn, maar er komen nog dagen om naar haar toe te gaan,en naar mijn vader.Maar het doet pijn dat het juist nu moest gebeuren!
In mijn gedachten zijn ze nog altijd bij mij,ik heb het gevoel dat ze naast me staan!Regelmatig doe ik een babbel met hen,zeker als ik mij niet goed voel en dat doet me goed.Ach lieve ouders wat mis ik jullie zo,elke dag denk ik aan jullie.Ik voel me zo alleen!Want de andere hebben hun eigen leven, en hebben man,vrouw en kinderen+kleinkinderen.Ik heb mijn leven bij jullie door gebracht,en voor jullie gezorgd zeker voor jou moe.Want jij was vroeg aan het sukkelen,van je 40j. ben je begonnen met de ene ziekte na de andere te krijgen.En als ik een meisje van 12j. was en de andere alle het huis hadden verlaten,dan ben je pas echt begonnen met ziek te zijn en regelmatig in het ziekenhuis lag.Wij trokken onze plan onze va en ik,ook toen hielp ik al met te koken.En hoe ouder je werd,zag dat je lichaam niet van een vrouw was van 50 of 55j..Want toen je van ons bent hen gegaan op de leeftijd van 70j.,was je een vrouw die ouder dan haar leeftijd was van al de ziekte's die je heb mee gedragen.Ik heb jou veel moeten helpen maar dat ik deed met het veel plezier,onze va hij heeft heel lang goed geweest tot 4 maand voor zijn overlijden.En hij had de gezegende leeftijd van 86j.,dat is een mooie leeftijd va.Maar toch liet ik jou niet graag gaan!
Moe en va waar jullie nu ook mogen zijn daar boven,weet dat ik elke avond naar daar boven kijk.En jullie goede nacht wens!En vandaag wens ik jou ook nog een gelukkige verjaardag moe!
Vorige week heeft mijn gaskachel het op gegeven, na een goede 43 à 44 jaar warmte te geven. Ik heb al een andere,want zonder warmte in huis is het nog veel te vroeg. Het geluk is dat het niet zo'n winter is als de vorige, want dat had ik die paar dagen niet kunnen vol houden zonder verwarming. Ik heb nog wel een kacheltje in het salon, maar dat kan geen drie plaatsen verwarmen. Dus 's morgens en 's avonds was het koud in huis, in de dag ging het als de zon op de ramen scheen. Dan werd het in die andere plaatsen een beetje warmer. En 's avonds deed ik vroeg alles dicht, ook al blijft het nu langer licht om dat beetje warmte binnen te houden. Het is raar of selden dat ik kousen aan doe, maar deze dagen had ik mijn kousen aan. Mijn poetsvrouw moest er mee lachen want zij komt al drie jaar bij me, en dat was de eerste maal dat ze kousen aan mijn voeten zag. Op een manier moesten we er mee lachen, maar anders bekeken het was toch maar koud. Ik ben blij dat er terug warmte in huis is, en dat deze kachel ook zijn jaren doet.
Het is vandaag dat ze deze kachel hebben komen plaatsen,en ik heb al genoten van de warmte in huis. Het is veel aangenamer en gezelliger in huis, veel gezelliger dan de vorige dagen. En mijn poetsvrouw zal ook tevreden zijn want zij heeft het altijd koud.
Zo dat was het laatste nieuws van deze dagen! Maar niet uit een koud huis, maar uit een gezellig warm huis!!!!!!!!!!!!
Vandaag word mijn hondje Mieke 12j.,al een redelijke ouderdom voor een hondje.Ik hoop dat ze nog enkele jaartjes bij mij zal blijven,zo dat we samen nog wat van het leven kunnen genieten.Want moest ze plotseling overlijden ik zou haar heel hard missen zo alleen in huis.Ik weet nog zo goed toen we haar in huis namen,zo klein en tenger voor haar vier maanden.Heb nooit gedacht dat ze zo oud zou worden,want heel gezond was ze niet.Maar ze zeggen dikwijls krakendewagens lopen het langste,en je ziet wel mijn hondje is er nog met vallen en op staan.We hebben samen veel bij de dierenarts geweest,voor haar spuitjes en ook regelmatig voor de klieren in de keel die regelmatig dik waren van de ontsteking.Maar verder was ze een flinke dame!Het is een mini malteser,en iedereen in de geburen zijn haar vrienden.Maar ze gaat met niemand mee,als ik niet verder kom blijft zij staan.En dan mogen ze nog zo hard op haar roepen, mijn kliene dame gaat niet verder en zet zich naast mij.En wacht geduldig tot ik verder zal gaan of niet!De laatste tijd krijgt ze soms van die kuren,dat je denk dat zij nog een puppy is.Maar dan al eentje van jaren!Maar ze kan soms zo speels zijn,en als ze van de kapper komt denken er veel dat het nog een puppy is.Zo'n mooie snuitje heeft zij nog!Ik weet eending de liefde dat ik krijg van haar is echt,als ik maar even weg ben geweest en kom dan thuis dan is de liefde heel groot.Dan kan ik bijna niet binnen zo loop ze dan voor mijn voeten, ik moet dan mijn stem wel een beetje hoger laten gaan.Dan word ze rustiger en kan ik mijn jas en schoenen uitdoen.Zo blij is ze van mij terug tezien!En als alles dan op zijn plaats staat is het haar toer,dan neem ik haar in mijn armen en dan word ze geknuffeld.Tot dat ze het moe word maar dat kan lang duren, want het is een echt schoothondje en word graag geknuffeld.
Zo mijn lieve kleine meid! Ik wens jou nog een gelukkige verjaardag,en blijf nog maar enkele jaren bij jouw baasje!
Vandaag was ik afgesproken met mijn vriendin om met haar mee te rijden naar Haacht.Daar zij nog iets moest kopen om naar een feest te gaan,en het was daar open deur dag in de winkels.Ik ben dan maar met haar mee gereden,dan was ik ook eens buiten de deur anders zit ik toch maar tussen de vier muren. Het is van bij mij thuis toch een half uur rijden met de auto.En om eerlijk te zijn ik had last in mijn rechter been al van gisteren,en heel de nacht ben ik wakker gewoden van de krampen.En dat kan toch zo'n pijn doen,dus had ik eerst niet veel zin om mee te rijden.Maar ik heb op mijn tanden gebeten,om haar niet op te bellen dat ze mij niet moest komen halen.Dus rond twaalf uur dertig stond zij aan mijn deur,want zij moest rond vier uur terug thuis zijn.Daar ze dan daarna nog met haar familie ging uit eten.Ik heb nooit een vriendin gehad,vroeger als kind ook niet ik was altijd alleen.En haar heb ik leren kennen in de kliniek,en dat klikte meteen van de eerste dag.En nu beld zij regel matig om te horen of ik soms mee met haar ga.Zij weet dat het altijd niet gaat,door de pijn of dat ik bij mijn zus ben gevraagd.Maar soms is het wel van je gaat mee, je zit altijd maar hier tussen die muren.Ik ben haar daar dankbaar voor,dat ze soms aandringd om mee tegaan.Het is een fijne vrouw!En haar echtgenoot zit er niets mee in dat wij samen soms weg rijden,want we kennen elkaar nog maar een goede drie jaar.Maar met haar te leren kennen weet ik wat ik gemist heb, in mijn kinder & jeugdjaren en als jonge vrouw.En dat was een goede vriendin!Zij heeft dan toch iets gevonden om aan te doen als ze naar dat feestje gaan, een heel mooie kleedje met een jasje er op.Heel mooie maar zij heeft het model er voor!Nu was mijn zondag vlug voor bij,anders kan dat soms zo lang duren.En ik ben blij dat ik ben mee gereden,en niet heb gedaan wat ik eerst van plan was afbellen.
ZO DAT WAS MIJN ZONDAG EEN UITSTAPJE NAAR HAACHT!!!
Wat was het deze dagen heerlijk weer vinden jullie ook niet, echt om van te genieten en lekker buiten te zitten in het zonnetje.En dat heb ik deze dagen gedaan,al wat vitaminen op gedaan van de eerste zon.Het heeft echt goed gedaan, die warmte op mijn rug en op de spieren.Voor mij mogen ze zo verder doen,maar dat zal van het goede te veel zijn denk ik.Maar ik denk bij mezelf dit nemen ze ons al niet meer af!Als je onder weg was voor een wandeling, zag je vrolijke gezichten van de mensen.De terrasjes zaten vol van de mensen te genieten van de zon,in het weekend waren er veel mensen onderweg met de fiets .Het was of het zomer was!Van mij mogen ze zo verder doen tot met nieuwjaar,en dan terug beginnen maar dan wel in de nacht een beetje regenen.Eigenlijk ben ik geen zonneklopper,maar zo als het nu was vond ik het heerlijk.Beetje bij beetje heb ik wat in mijn tuin wat vuil uit getrokken,niet teveel in eens want dat gaat niet met mijn rug en de pijnen.Maar elke dag een beetje en dan kom ik er ook.En ik ben al tevreden met het deel dat al gedaan is, ik moet alleen nog een paar dingen snoeien.En dan is hij klaar voor de zomer, en moet ik er alleen zo nu en dan eens wat onkruid uittrekken en de gazon afrijden.Maar ik voel het daarna wel in mijn rug,en de volgende dag moet ik het uitzweten.Verder heb ik genoten van het zonnetje met een boek en een tas koffie, buiten aan tafel met mijn hondje aan mijn voeten.Zalig als je zo kunt buiten zitten!!!!!!!!!!!!!!!!En ook als je met een depressie te kampen hebt, is het toch fijn dat het goed weer is dan voel je je toch wat beter.Dat je meer buiten kunt zitten, dan dat altijd maar binnen zit omdat het slecht weer is.Zo ik hoop dat jullie ook genoten hebben van het zonnetje,ik zeker wel en hoop dat er nog mooie zonnige dagen komen.Het heeft mij alle zins goed gedaan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vandaag voor de zo veelste maal naar de kliniek in Lier,dit maal was het in het pijncentrum dat ik moest zijn.Maar het ging me al de hele dag al niet goed,had heel veel pijn in gans de onderrug verschrikkelijk veel pijn.Ik kon bijna niet van het bed op de tafel waar de inspuiting word gegeven.Zo'n pijn!Dus stelde dr. Kegelaers voor om langs de linkse kant ook een spuit te plaatsen.Daar ik zo veel pijn had ging ik akkoord!Maar sinds ik in de kliniek op mijn schoonbroer zat te wachten vond ik dat mijn benen en de rug een raar gevoel kregen,dat heb ik de eerste maal niet gevoeld vorig jaar in november.Zal wel normaal zijn zeker,we zullen morgen zien!Is het nog zo dan bel ik naar de dokter om het te vragen.Ik heb alle vertrouwen in dr.Kegelaers,hij zal me dan wel gerust stellen.Zo dat was het voor vandaag en maar hopen dat de spuiten de pijn onder drukken.Maar dat is een andere vraag??????????????
Het heeft al een moelijke week geweest,ook al waren er mooie zonnige dagen.Maandag ging ik naar Evelien mijn psychologe,en daar is eigenlijk alles begonnen.In de voormiddag ging alles goed ook al had ik pijn ,maar het zonnetje maakte dat allemaal beter.Maar het gesprek bij Evelien ging niet zo best,en ik geraakte helemaal over mijn toeren.Ik voelde mij er niet gelukkiger op worden, maar in tegen deel het stak mij tegen.Over heel het gesprek ga ik niet schrijven,er zijn dingen die ik liever voor mezelf hou.Maar voor mij was het zonnetje verdwenen maandag!Dan kwam er nog bij dat ik mijn bus verspeelde,en een later moest nemen.Het was of het zo moest zijn,alles viel tegen die dag.Dan kom ik thuis en mijn hondje had gebraakt in de keuken.En dat was de druppel die de emmer deed over lopen,het diertje kan er niet aan doen want ze heeft buiten willen gaan want het was vlak aan de achterdeur.Maar voor mij was het op dat moment te veel!Al wenende heb ik alles op gepoetst,en ben dan met mijn hondje op de zetel gaan liggen en ben al huilend in slaap gevallen.Zo hebben we daar toch enkele uren geslapen!Maar als ik wakker werd kwam alles terug boven,van het gesprek in de na middag.Weetje het is nu donderdag en ik ben er nog altijd mee bezig,ik maak er mij zelf ziek door en probeer dan iets te lezen om mijn gedachten op iets anders te zetten.
Het spijt me dat ik er niet over kan praten of schrijven,want dan voel ik me nog slechter.Er zit maar eending op en dat is volgende week er met haar nog eens over praten.Want ik heb haar graag voor psychologe,daar valt niets over te zeggen maar soms gaat het wel eens fout.
En vorige week had ik op contrele geweest voor mijn rug,en moet nu dinsdag 4/3/14 weer naar de pijnkliniek vooor een spuit.En dat doet geen deugt als ze die spuit geven,niet dat ik bang ben voor een spuit maar als het pijn doet zeg ik het ook.En deze spuit doet pijn!En dan maar hopen dat het helpt,maar de vorige keer heeft het niets gedaan.Maar het is ook voor die ontstekingen in de rug,en dan wil mijn been soms niet verder alsof het verlamt is.Het moeilijke woord er voor is SACRO-ILIACAAL GEWRICHT, voor het eens anders te zeggen moet niet altijd eenvoudig zijn.
Zo dat was het dan al weer,hopelijk heb ik de volgende keer beter nieuws!
Vandaag ben ik dan zoals afgesproken naar de psychologe geweest!We hebben over de laatste weken gesproken,en dat ik onze gespreken wel had gemist.En ook over ons meisjes(kleinkinderen van mijn zus)dat ze nu andere bezigheden hebben, en dat ik nu op hen niet meer moet oppassen.Dat brengt wel een leegte in mijn leven die ik weer moet opvullen.Maar ja ooit kwam er toch een tijd dat ze geen oppas meer nodig hadden!Ze gaan nu tranpolinspringen,en verder nog de dwarsfluit en cornet en nog naar de tekenles.Buiten het naar school gaan,hebben ze veel om handen juist als hun mama vroeger.Maar ik mis ze toch die avonden als ik bij hen was!Verder ging het tussen mij en Evelien,dat ik me op dat moment me niet gerust voelde.Daar ik van de caffetaria kwam om naar haar toe tegaan,zo'n raar gevoel had in mijn rechterbeen.Ik heb vijf jaar geleden na een rugoperatie, een lichte verlamming op mijn rechtervoet aan over gehouden.En nu had ik het gevoel dat het erger geworden was,sommige momenten dacht ik dat ik door mijn been zou gaan.En ik had er zo'n raar gevoel in,eigenlijk geen gevoel ik voelde niets.Al goed dat ik donderdag naar de dokter moet dan kan ik het hem zeggen,het is de eerste keer dat ik dat gevoelt heb het was iets raars.Ik ben er echt niet gerust in!Het maakt me wel een beetje bang, want je weet nooiet wat het is.Afwachten!
Terug thuis zag ik mijn buurvrouw met een blauw oog!Zij was zaterdag door een windstoot tegen de grond gegaan,als ze naar het broodhuisje reed voor brood.Aan haar oog is ze een beetje genaaid,maar verder was alles in orde.Alleen heeft haar zus die nacht blijven slapen,om haar regelmatig wakker temaken om te kijken of ze geen hersenschudding had.Dat hadden de dokters in de kliniek hun aan geraden,want dan moest direct terug naar de kliniek komen.Maar alles bleek in orde te zijn!
Zo nu ga ik dit blad sluiten want heb de laatste nacht niet goed geslapen,en zou nu graag naar mijn bed gaan en hopen op een goede nachtrust.Want morgen is het vroeg uit de veren want mijn poetsvrouw komt,en zij begint tewerken rond acht uur.En daarna moet ik nog naar de kenisist,voor mijn weekelijkse massage.
Zo ik wens iedereen een goedenacht en tot een volgende keer,
Van morgen heb ik naar mijn psychologe gebeld,om terug een afspraak te maken na twee weken niet te zijn geweest.Ik heb de griep gehad,al goed dat ik mij heb laten inspuiten dan komt ze niet helemaal door .En ben je ook vlugger terug op de been!Dus heb ik deze morgen naar Evelien gebeld om een afspraak te maken.Ik kan morgen al terug bij haar terecht,voor ons zo veelste gesprek over van alles en nog wat.Vele zullen denken dat het niet help bij een psychologe gaan en je hart te luchten.Maar als je echt in een depressie zit,doet het goed om met iemand te kunnen praten die buiten de familie staat.Want zo heb ik het toch al dikwijls ondervonden,dat uw eigen familie niet kan helpen.En ook vaak niet naar je willen luisteren,of niet willen luisteren naar het geen waar je mee zit.Met mijn familie kan ik er niet over praten, ik neem hen dat niet kwalijk in tegendeel ik begrijp hen.Want het moet niet eenvoudig zijn televen met iemand die een depressie heeft.En het is bij mij niet de eerste keer!Soms zit je daar te huilen en je weet niet waarom,dan heb je dagen die goed gaan en de volgende dagen of weken voel je je rot.Ik moet me met iets bezig houden of ik zit te dubben,en dan denk je aan alles en nog wat.Soms over iets kleins en dat kan al teveel zijn ,en je begind alles maar dan ook alles zwart tezien.Ik heb altijd bij onze ouders gewoond, maar zij zijn beiden overleden.Nu ik de laatste zes jaar alleen woon, heb ik nog meer tijd om na te denken.Daarom doe ik veel handwerk of een boek lezen,om mijn gedachten op iets anders te zetten.Ik moet ook wel eens gaan rusten,daar ik al verschillende keren een ingreep heb gehad in de rug.En ik loop ook met een neurostimulator voor de pijn, want ik heb nog veel last in de onderrug.Moet daar voor nog geregeld naar de neurochirurgop controle. En de pijn brengt ook wel mee dat ik het soms niet meer wit zie maar zwart!Zo nu ga ik morgen naar Evelien,en dat zal me weer goed doen.Om met haar na twee weken terug te kunnen praten, over wat er de laatste dagen gebeurd is en wat ik zoal heb gedaan.En het belangrijkste punt bij haar is,heb je buiten geweest heb je bij de buurvrouw geweest.Want ik kom in haar ogen niet genoeg buiten,endaar heeft ze wel gelijk in!Dus morgen terug naar de kliniek in Lier voor mijn gesprek met Evelien!!!!!!!!!!!!
Gisteren ben ik begonnen in het boek van"DONNA TARTT_HET PUTTERTJE".Ik heb al van sommige mensen vernomen dat het een goed boek is.Veel weet ik er nog niet van daar ik nog maar een goede 20 bladeren gelezen heb.Dus veel kan ik er niet over zeggen,maar wat ik gelezen heb valt wel mee.Mijn huisdokter zijn moeder had het boek al gelezen, en vond het een heel goed boek beter dan haar vorige.Dus hoop ik dat het mij ook zal mee vallen,want de laatste tijd gaat het lezen mij niet zo goed af.Maar dat kun je wel hebben dat er iets minder gaat, als je in een depressie zit zo als ik de laatste maanden.Ik vind dat altijd erg, dat ik dan altijd minder lees.Mijn gedachten gaan dan altijd dwalen,in plaats van in het verhaal te blijven.En dan moet ik soms een paar keer het blad terug lezen,en dan weet ik soms nog niet wat ik gelezen heb.Dat is heel vervelend!Nu hoop ik dat ik met dit boek er terug wat zin in krijg,want ik ben anders een echte boekenworm zoals ze vaak zeggen.Want overal waar ik ga mijn boek zit altijd in mijn handtas.Moet ik naar een dokter dat vaak voor komt met mijn rug,ik zit altijd telezen in de wachtzaal.En dan is het wel vervelend,als het lezen op dat moment niet goed vlot.Zo is dat nu het geval met die depressie,toch dwing ik mij van alle dagen een paar blabzijde telezen.Het moet niet veel zijn al zijn het er maar een stuk of twee,dan ben ik tevreden over mezelf dat ik mijn boek heb vast gehad.
Dus ben ik gisteren aan mijn boek begonnen,en ik hoop dat het een heel goed boek is!
Eindelijk is het boek van "IN DE BAN VAN DE RING " uit!Het heeft me veel tijd gekost om hem uit te lezen,maar het was ook eentje van bij de 1400 bladeren.Maar daar zit ik niets mee in om zo'n dikke boeken te lezen.Maar omdat ik me de laatste maanden niet zo best voelde,had ik ook niet zoveel zin om te lezen.En was het soms alleen in de wachtzaal van de dokter dat ik mijn boek vast nam.Het was een mooi boek en goed geschreven,ik raad het iedereen aan die graag dikke boeken leest van het ook te lezen.Ik weet niet hoe de film is,daar heb ik nooit naar gekeken.Maar als hij zo goed is als het boek,is het goed mee genomen maar ik ben geen film kijker.
Mijn volgende boek ligt al klaar!Het zal het laatste nieuwe zijn van"DONNA TARTT ",met als titel"HET PUTTERTJE".Haar twee vorige boeken heb ik ook gelezen genaamd,"DE VERBORGEN GESCHIEDENIS en DE KLEINE VRIEND".Twee mooie boeken maar mijn voorkeur gaat nog altijd naar "DE VERBORGEN GESCHIEDENIS".Dat boek heb ik al dikwijls gelezen,en voor mij blijft het zoals de titel het zegt een verborgen geschiedenis!Ik lees haar boeken graag,spijtig dat ze er nog maar drie heeft geschreven.
Ik hoop nu ik me een beetje beter voel,want alles ging achter uit zowel het lezen als het mijn handwerk.Dat daar nu verandering in komt,want mijn handwerk gaat al veel beter.Nu hoop ik dat het lezen ook beter zal gaan,en dat het geen maanden duurd voor dit boek uit is.Ik kan niet zeggen wanneer ik er in begin,maar dat zal toch deze maand zijn.Misschien dat ik het in een klein berichtje schrijf.Wie weet!
Maar dan hoop ik dat alles blijft zoals het nu gaat, maar met de pijnen die op en af gaan weet je nooit met mij.Ik kan dan in eens zo moe worden,dat ik bijna gans de dag op dezetel lig.Daar zal het allemaal van afhangen,hoe ik me op dat moment voel.Vandaag was een uitstekende dag,maar morgen kan helemaal anders zijn!
Zo dat was het voor vandaag,en hopen dat het zo blijft!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het was dus gisteren een verrassing feestje voor mijn schoonbroer.Daar hij een paar dagen geleden 70j. was geworden.Het was bij zijn jongste dochter tedoen,anders was het geeen verrassing geweest.Ze hadden hem wijs gemaakt dat ons Inneke bezoek kreeg van vrienden die kwamen eten.Als wij daar dan waren kwam zus zien of alles in orde was en iedereen aaanwezig.Dan ze hem met een smoes gaan halen dat Bart zijn schoonzoon even hulp nodig had.Mijn schoonbroer kwam binnen en zei,Inneke er komen toch mensen voor te eten.Ja antwoorde ze dat is het volk dat ik heb uitgenodigd,om jou verjaardag en ook mijne verjaardag te vieren.Hij kon in het begin toch niet goed volgen,hij was heel even van de kaart.En als hij het eindelijk door had moest hij er wel om lachen,en hij zei nog hoe kan ik mij nu altijd zo laten vangen.Het was een mooie avond!
De kleintjes hadden weer veel lawaai bij,maar van gaan teslapen was bij geen een sprake.Ze speelde maar verder tot er dan toch een zijn ogen slot, en dat was de jongste onze Jens van 3j..Hij gaf het als eertse op!En dan gingen de andere nog niet graag slapen,voor Niels was dat geen probleem hij was toch thuis.Maar de meisjes moesten nog naar met hun mama naar huis,en moesten mij dan nog eerst naar huis doen.
Ik was blij dat ik thuis was,maar had nog geen zin om naar bed te gaan.Ik had een beetje te veel gegeten,en ook ik had te veel koffie gedronken.Iets dat ik 'savonds niet meer drink, dus ik was zo wakker als je maar kunt zijn.
Ik denk wel dat mijn schoonbroer het een fijne avond heeft gevonden.Want hij dacht dat er van daag een kleinigheid was voor zij verjaardag.Een drankje en een versnapering.En ja ! Je word maar een keer 70j.!!!!
En dan beginnen de jaren te tellen, je mag er niet aan denken.
Vandaag is mijn schooonbroer jarig,jaja 30 januari 1944 werd hij geboren.Dus komt hij nu op de gezegende leeftijd van 70 jaar!Dat is nog niet oud,maar dan beginnen de jaren te tellen.Voor zijn leeftijd ziet hij er nog heel goed uit,want eerlijk gezegd je zou hem die leeftijd niet geven.Wel rond de 60 maar nog niet de 70,ik hoop dat hij zo nog vele jaren mag verder doen.Want veel naar de dokter gaat hij niet,maar dat kan plots allemaal veranderen!Hij is een levenslustig mens, en past nog dagelijk op de kleinkinderen als het geen school is.En dat kunnen soms 4 piraten bijeen zijn,ook al zijn het 2 meisjes en 2 jongens?Maar het zijn zijn idolen!Hij verwend hen langs alle kanten,en als hij kon verwende hij ze nog harder.Maar dat kan mijn zus nog wat tegen houden,en de ouders steken daar ook nog een stokje voor.De kinderen moetten maar iets aan hem vragen,en vake zoals ze hem noemen springt al.
Dus vandaag is hij jarig!En zoals wij dan wel eens zeggen,hij rijdt nu met tram 7 of je word 07 jaar.Hij staat ook altijd klaar,voor zijn vrouw,kinderen en kleinkinderen.Maar ook voor mij!Daar ik regelmatig voor mijn rug op kontrole moet naar de kliniek in Lier,moet ik het maar vragen en rijdt hij met de auto met mij naar Lier.En dat is nu al 5 jaar zo, dat wij om de 3 maanden samen even weg zijn.Het moet natuulijk uit komen met de schooluren en ook dat mijn zus thuis is.Daar moet altijd iemand zijn voor de kinderen op te vangen,want anders zou ik het niet willen dat hij met me naar de kliniek reed.
Op hun 2 dochters is hij ook heel trots!Alleen is het spijtig dat de oudste een jaar geleden gescheiden is van haar man,een achter bleef met de 2 meisjes en alleen verder moet.Maar ja dat komt tegenwoordig in de beste familie's voor.Heel de familie heeft daar onder geleden,maar nu gaat alles terug zijn gewone gang.
Ik hoop nu hij jarig is dat hij een fijne dag zal hebben vandaag,want het feestje is zaterdag bij hen thuis hopelijk vermoed hij niets.En denk hij dat het voor zijn jongste dochter is, want zij is morgen jarig de dag na haar papa.2 dagen na elkaar een jarige,zij word 35 jaar juist de helft van haar papa.Dat valt mij nu juist op,daar had ik nog niet bij stil gestaan.Misschien is het bij hen ook nog niet in hun gedachtten gekomen.
Ik hoop dat mijn schoonbroer er nog vele jaren mag bij doen,in een goede gezondheid en nog vele gelukkige jaren met mijn zus en de familie.Ik hoop dat hij een van de momenten mijn e-card krijgt,zijn geschenk en nog een kaart krijgt hij zaterdag.Ik weet al wat hij gaat zeggen,dat had je toch niet moetten doen.Maar ik vind dat hij dat verdient,hij staat voor mij toch ook altijd klaar.
Ik wens al de mensen die vandaag jarig zijn,en mijn blog lezen een gelukkige verjaardag!
Als ik aan de zee denk dan ik aan mijn kinderjaren,dan gingen wij in de vakantie altijd met een tante en nonkel naar zee.Mijn tante die we allemaal pijt noemde,zij was de meter van mijn broer en hij noemde haar zo.Hij was de oudste en later zeiden zijn drie zussen ook tegen haar ook pijt,daar we een na de ander niets anders hoorde.Maar zij was dat zo gewoon van dat te horen , dat ze niet meer luisterde als we tante Maria zeiden.Dus alle jaren gingen wij met haar en nonkel Frans,en mijn nicht naar zee voor enkele weken.We sliepen in een tent op een camping in Klemskerke-De Haan,en het was genoemd camping bos en strand.Als kind maak je altijd wel plezier,maar als ik nu nadenk was er niet veel te beleven.Er was een schommel en een zandbank en dat was ook alles!Maar we gingen toch meer naar zee, dan dat we op de camping waren.We ravotten in het water en op het strand of in de duinen,bij frisser weer gingen we in het bos.We wandelden ook veel naar De Haan of naar Bredene,dat was voor een meisje van drie à vier jaar wel een hele wandeling.Maar toch werd er op de camping onder de mensen plezier gemaakt, en ook werd er vriedschap gesloten onder elkaar.'s Avonds als het slecht weer was dan bleven we in de tent,of anders gingen we naar de kantine en werd er onder de volwassenen veel gekaart.Bleven we in de tent werd er ookwat gekaart,of anders gelezen want mijn nicht en ik leesden graag.Wat mijn zus dan deed dat weet ik niet meer,maar zeker niet lezen dat was niet s voor haar.Het waren mooie tijden,zo met pijtteke en nonkel Frans naar zee.Nu is het al jaren geleden dat ik nog aan zee ben geweest,en ons pijtteke en nonkel Frans zijn ook al beiden overleden.Maar als ik aan hen denk dan denk ik aan die mooie tijd aan zee!!!!!!
Het is lang geleden dat ik nog zo'n dag gehad heb!Als al mijn dagen zo moesten zijn, was ik een gelukkig mens.Ik had wel slecht geslapen!Maar alles verliep op rolletjes,eerst boodschappen gedaan.Dan heb ik mijn naaimachine op tafel gezet,en ben mijn lange broek gaan verkorten die daar al maanden in de kast lag.En dan nog wat handwerkjes dicht gestikt, die ik gemaakt had en nu verder kan afwerken.Alles verliep zo vlot dat is jaren geleden!Ik ben zo bezig geweest tot een uur of drie,en voelde dan dat ik moest gaan stoppen.De vermoeiheid kwam op,en dacht ik stop en de rest is vooor een andere keer.Ik heb alles opgeruimd en ben dan voor een paar uurtjes gaan liggen.Moet eerlijk zeggen dat deed me goed!Maar ik was zo gelukkig met wat ik vandaag gedaan had,dat ik trots was op mezelf en tevreden.
Ik mag niet zeggen dat ik geen pijn voelde dan zou ik liegen,maar het was een pijn die ik kon verdragen.En waar ik eindelijk mijn werkjes mee heb kunnen doen!Je hoop elke dag vandaag zal het wel gaan,maar het kwam er nooit van tot vandaag.Het was voor mij een fijne dag,en nu ga ik nog wat rusten met een boek in mijn handen.
Dit is een verhaal dat ik geschreven heb in het jaar 1999,het gaat over mijn vorige hondje Boomer.Ook een schat van een hondje!
Het gaat over Boomer en de Wittekop zijn vriendje.Maar wie of wat is de Wittekop?Wel!De Wittekop is een duif,en woond tussen de andere duiven op het hok van mijn vader.Het is een duivertje!Maaar als ons duifje uit het ei kwam,was het maar een lelijk vies ding.Geen pluimen en de oogjes nog toe.Na enkele weken begonnen de pluimpjes er door te komen.En je zag dat het een mooie duif ging worden.Mijn vader kwam met het duifje naar binnen,en Boomer begon het diertje helemaal af te likken.Als het dan wat ouder werd,zag je dat het kopje helemaal wit was op een paar pluimpjes na.Dus werd hij meteen gedoopt met de naam:Wittekop!
Als Wittekop begon rond te trippelen,zette mijn vader hem bij onze Boomer op de grond.Boomer begon dadelijk met zijn vriendje te spelen.Kijk, Wittekopp gaat niet verder!Ach,Boomer duwd met zijn snuit tegen het lichaam van zijn vriend.En kijk onze Wittekop gaat gewoon verder!Zo spelen zij samen enkele weken met elkaar.Maar onze duiver word groot,en begint pogingen te doen om zijn vleugels uit te slaan.Boomer blaft er tegen als hij op de grond komt.Op een dag is onze Wittekop er dan eindelijk mee weg,en kan hij vliegen als de beste,hij vliegd en vliegd maar rond.Tot hij op een avond niet meer op het hok zit.Waar is onze Wittekop!?Dat zullen we natuurlijk nooit weten,maar de avond is nog lang hij kan nog altijd thuis komen.'s Morgens is hij nog niet terug,en Boomer mist zijn vriend!Zou hij zijn weg niet meer vinden,is hij op een ander hok binnen gegaan.Of is hij tegen een draad gevlogen,en ligd hij ergens gewond of dood.Maar!!Wie zit er na 2 nachten en 1 dag terug op het hok!Wie denk je?Natuurlijk, deWittekop!Ons Boomertje zijn duif,is terug naar huis gekomen.
Onze Wittekop is nu al 1 jaar,en heeft al zelf voor nakomelingen gezorgd.Zij hebben ook een naam:Mik en Mak een tweeling.Weet je Boomer ziet de duifjes graag,maar ziet ze graag in de pot liggen ook.Want dat vind BOOMERLIEF toch zo lekker!
Dit verhaal is al jaren oud!Het was een york is al twaalfjaar overleden,maar toch denk ik nog aan hem.En dan lees ik dit verhaal,dat ik nu met jullie deel.En denk dan nog aan alles wat hij deed, want het was echt een deugniet.
Zo dat was een herrinering aan BOOMER mijn kleine YORK!!!
Dinsdag was ik in de namiddag bij mijn buurvrouw Rosa,voor een beetje bij te praten want ik was er een tijdje niet geweest.Op een moment ging het over tv. kijken, hoe we daar op gekomen zijn weet ik niet meer.Ik was aan het zeggen dat ik niet veel meer naar de tv.keek,omdat het altijd maar danste het beeld en dan weer mooi beeld gaf.Dus zal het sparen worden voor een nieuwe tv.,zeg ik tegen Rosa want zo kan het niet meer blijven duren.Krijg zeer aan mijn ogen en hoofdpijn als ik een tijdje op dat beeld kijk.Plots zegt Rosa:moet ge een tv. hebben dan brengen we hem morgen mee!Ik dacht eerst dat ze met mijn voeten aan het spelen was.Maar ze vroeg het nog eens of ik nu die tv. wilde,er was niets aan en had een mooie beeld.Ik heb dan maar ja gezegt want anders ging hij toch naar de kringloop winkel.Rosa haar broer ging naar het rusthuis en ging een nieuwe TV. kopen,en daarom ging deze weg en heeft Rosa heeft hem dan gisteren met een vriend van haar naar mij gebracht.En echt waar mooie beeld!En ik ben blij met deze tv; en als ik er nog enkele jaren verder mee kan.Dan ben ik een gelukkig mens!Ik ben blij dat ik zo'n gebuur heb,als ze u kan helpen doet zij het!!!!!!!!!!!
Na alle verdriet en pijn was er eindelijk toch voor mij een mooie moment!Een tv niet nieuw maar hij doet het nog!!!!!!!!!!!!
De tijd dat ik die spuit heb laten zetten in mijn rug voor de pijn tot nu, is maar een goede twee maanden geleden en naar mijn gevoel heeft het bijna een jaar geduurd. Ik voel me niet al te best! Ik heb het gevoel dat hij me zou laten opnemen in de kliniek,ik voel me echt nerveus om naar de dokter te gaan.Dat heb ik nog nooit voor gehad:ZO NERVEUS!Al heel de dag probeer ik van alles om mij rustig te krijgen maar niets helpt,mijn handwerk niet mijn boek niet.NIETS HELPT!Dan nog wat op mijn laptop bezig geweest maar het helpt niet.Het is niet om dat ik naar de dokter moet,ik voel me de laatste weken al niet zo best.Ik zou niets anders willen doen dan wenen,dat lucht wel eens op maar je kan toch niet de ganse dag zitten snotteren.
En vandaag gaat het toch niet zo goed,heb een slchte nacht gehad en moest dan vroeg uit bed.Daar vandaag de poestvrouw kwam,en anders leid dat mij wat af maar vandaag niet.En zij zelf vond dat ik er niet zo best uit zag!Hopelijk voel ik me beter als ik bij hem kom,want hij ziet ook vlug dat er iets gaande is.Maar daar zijn ze dokter voor zeker!
Misschien laat ik straks nog iets weten ,en anders is het voor de vogende keer!
Ik ben cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, lezen en het laatste jaar mijn laptop.
de vorige keer in over mezelf heb ik mijn grote liefde vergeten en dat is mijn hondje Mieke een mini malteser het is een schatje ligt altijd aan mijn voeten ik zou niet zonder haar kunnen zij is mijn leven ik hou van haar als een kind
Ik ben Cecilia Storms
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: breien,haken,kruissteken lezen.
Deze beren en poppen heb ik 28 jaar geleden voor een klein meisje in Kirchberg-Tirol in Oostenrijk gemaakt.Nu 28 jaar later is haar dochtertje 2 jaar,en is zij de gelukkige die met dit speelgoed mag spelen.Als ik deze foto van hen kreeg, schrok ik wel eve
Ik vind het maar triestig weer vandaag,koud en donker en daar kan ik niet goed tegen.Als het donker weer is zou ik bijna gans de dag met licht zitten,ik kan er niet tegen als het donker is.Bij mij moet het licht zijn!Het triestigste aan de winter vind ik,dat het vroeg donker is en lang donker blijft.En als je dan alleen bent zijn dat lange avonden.
Prutke lieve kleine hond,soms maak je het veel te bond.Nu lig je rustig te slapen,dat ik er zelf van moet gapen.Dus word het stilaan tijd,om naar ons bedje te gaan.We gaan dan maar alles sluiten,en jou nog eens buiten laten.Dan kun je doen wat je hoeft te doen,en anders ga je maar weer naar dromeland toe!
Ik ben Cecilia Storms
