Ik ben Storms Cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgiê) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Handwerk,lezen.
ik ben invaliede er is veel dat ik niet meer kan sinds de laatste vier jaar daarom ben ik aan deze blog begonnen om een beetje kwijt teraken een foto heb ik nog niet daar ik nog niet zolang een laptop heb.
Mijn hondje Prutske is nu drie weken al bij mij, het is een kleine deugniet maar wel lief. Hij speelt heel graag met kleine knuffels en ook met balletjes. Hij is al goed bekomen en leert redelijk goed wat mag en niet mag. Maar ik moet wel zeggen hij is mijn derde hondje,maar hij is de hevigste van de drie. Alle weken komt mijn poetsvrouw, en die kent hij al goed en dan word hij even door haar geknuffeld. En dan is meneer tevreden! IK hou veel van hem,maar kan er ook wel eens kwaad op zijn. Maar ik ben vlug vergeten waarom ik kwaad was!
Het is weer zover vannacht gaat het zomeruur weer van start!Ja beste mensen,het is dan een uurtje minder slapen.Ik weet niet hoe jullie je daar bij voelen,ik mis dat uurtje wel maar het went na een tijdje wel.Dus mensen niet vergeten,uw uurwerk een uurtje naar voor teschuiven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Want zomertijd begind!
Lieve kleine hond, lieve kleine Pruts.Vandaag word je negen maanden oud!Wat gaat de tijd toch snel voorbij,het is alsof je nog maar pas bij me bent.Maar dat is ook al zeven maand!Mijn lief klein hondje ,ik hou van U!Uw bazinneke Cilleke
Gisteren ben ik begonnen in het boek van"DONNA TARTT_HET PUTTERTJE".Ik heb al van sommige mensen vernomen dat het een goed boek is.Veel weet ik er nog niet van daar ik nog maar een goede 20 bladeren gelezen heb.Dus veel kan ik er niet over zeggen,maar wat ik gelezen heb valt wel mee.Mijn huisdokter zijn moeder had het boek al gelezen, en vond het een heel goed boek beter dan haar vorige.Dus hoop ik dat het mij ook zal mee vallen,want de laatste tijd gaat het lezen mij niet zo goed af.Maar dat kun je wel hebben dat er iets minder gaat, als je in een depressie zit zo als ik de laatste maanden.Ik vind dat altijd erg, dat ik dan altijd minder lees.Mijn gedachten gaan dan altijd dwalen,in plaats van in het verhaal te blijven.En dan moet ik soms een paar keer het blad terug lezen,en dan weet ik soms nog niet wat ik gelezen heb.Dat is heel vervelend!Nu hoop ik dat ik met dit boek er terug wat zin in krijg,want ik ben anders een echte boekenworm zoals ze vaak zeggen.Want overal waar ik ga mijn boek zit altijd in mijn handtas.Moet ik naar een dokter dat vaak voor komt met mijn rug,ik zit altijd telezen in de wachtzaal.En dan is het wel vervelend,als het lezen op dat moment niet goed vlot.Zo is dat nu het geval met die depressie,toch dwing ik mij van alle dagen een paar blabzijde telezen.Het moet niet veel zijn al zijn het er maar een stuk of twee,dan ben ik tevreden over mezelf dat ik mijn boek heb vast gehad.
Dus ben ik gisteren aan mijn boek begonnen,en ik hoop dat het een heel goed boek is!
Eindelijk is het boek van "IN DE BAN VAN DE RING " uit!Het heeft me veel tijd gekost om hem uit te lezen,maar het was ook eentje van bij de 1400 bladeren.Maar daar zit ik niets mee in om zo'n dikke boeken te lezen.Maar omdat ik me de laatste maanden niet zo best voelde,had ik ook niet zoveel zin om te lezen.En was het soms alleen in de wachtzaal van de dokter dat ik mijn boek vast nam.Het was een mooi boek en goed geschreven,ik raad het iedereen aan die graag dikke boeken leest van het ook te lezen.Ik weet niet hoe de film is,daar heb ik nooit naar gekeken.Maar als hij zo goed is als het boek,is het goed mee genomen maar ik ben geen film kijker.
Mijn volgende boek ligt al klaar!Het zal het laatste nieuwe zijn van"DONNA TARTT ",met als titel"HET PUTTERTJE".Haar twee vorige boeken heb ik ook gelezen genaamd,"DE VERBORGEN GESCHIEDENIS en DE KLEINE VRIEND".Twee mooie boeken maar mijn voorkeur gaat nog altijd naar "DE VERBORGEN GESCHIEDENIS".Dat boek heb ik al dikwijls gelezen,en voor mij blijft het zoals de titel het zegt een verborgen geschiedenis!Ik lees haar boeken graag,spijtig dat ze er nog maar drie heeft geschreven.
Ik hoop nu ik me een beetje beter voel,want alles ging achter uit zowel het lezen als het mijn handwerk.Dat daar nu verandering in komt,want mijn handwerk gaat al veel beter.Nu hoop ik dat het lezen ook beter zal gaan,en dat het geen maanden duurd voor dit boek uit is.Ik kan niet zeggen wanneer ik er in begin,maar dat zal toch deze maand zijn.Misschien dat ik het in een klein berichtje schrijf.Wie weet!
Maar dan hoop ik dat alles blijft zoals het nu gaat, maar met de pijnen die op en af gaan weet je nooit met mij.Ik kan dan in eens zo moe worden,dat ik bijna gans de dag op dezetel lig.Daar zal het allemaal van afhangen,hoe ik me op dat moment voel.Vandaag was een uitstekende dag,maar morgen kan helemaal anders zijn!
Zo dat was het voor vandaag,en hopen dat het zo blijft!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het was dus gisteren een verrassing feestje voor mijn schoonbroer.Daar hij een paar dagen geleden 70j. was geworden.Het was bij zijn jongste dochter tedoen,anders was het geeen verrassing geweest.Ze hadden hem wijs gemaakt dat ons Inneke bezoek kreeg van vrienden die kwamen eten.Als wij daar dan waren kwam zus zien of alles in orde was en iedereen aaanwezig.Dan ze hem met een smoes gaan halen dat Bart zijn schoonzoon even hulp nodig had.Mijn schoonbroer kwam binnen en zei,Inneke er komen toch mensen voor te eten.Ja antwoorde ze dat is het volk dat ik heb uitgenodigd,om jou verjaardag en ook mijne verjaardag te vieren.Hij kon in het begin toch niet goed volgen,hij was heel even van de kaart.En als hij het eindelijk door had moest hij er wel om lachen,en hij zei nog hoe kan ik mij nu altijd zo laten vangen.Het was een mooie avond!
De kleintjes hadden weer veel lawaai bij,maar van gaan teslapen was bij geen een sprake.Ze speelde maar verder tot er dan toch een zijn ogen slot, en dat was de jongste onze Jens van 3j..Hij gaf het als eertse op!En dan gingen de andere nog niet graag slapen,voor Niels was dat geen probleem hij was toch thuis.Maar de meisjes moesten nog naar met hun mama naar huis,en moesten mij dan nog eerst naar huis doen.
Ik was blij dat ik thuis was,maar had nog geen zin om naar bed te gaan.Ik had een beetje te veel gegeten,en ook ik had te veel koffie gedronken.Iets dat ik 'savonds niet meer drink, dus ik was zo wakker als je maar kunt zijn.
Ik denk wel dat mijn schoonbroer het een fijne avond heeft gevonden.Want hij dacht dat er van daag een kleinigheid was voor zij verjaardag.Een drankje en een versnapering.En ja ! Je word maar een keer 70j.!!!!
En dan beginnen de jaren te tellen, je mag er niet aan denken.
Vandaag is mijn schooonbroer jarig,jaja 30 januari 1944 werd hij geboren.Dus komt hij nu op de gezegende leeftijd van 70 jaar!Dat is nog niet oud,maar dan beginnen de jaren te tellen.Voor zijn leeftijd ziet hij er nog heel goed uit,want eerlijk gezegd je zou hem die leeftijd niet geven.Wel rond de 60 maar nog niet de 70,ik hoop dat hij zo nog vele jaren mag verder doen.Want veel naar de dokter gaat hij niet,maar dat kan plots allemaal veranderen!Hij is een levenslustig mens, en past nog dagelijk op de kleinkinderen als het geen school is.En dat kunnen soms 4 piraten bijeen zijn,ook al zijn het 2 meisjes en 2 jongens?Maar het zijn zijn idolen!Hij verwend hen langs alle kanten,en als hij kon verwende hij ze nog harder.Maar dat kan mijn zus nog wat tegen houden,en de ouders steken daar ook nog een stokje voor.De kinderen moetten maar iets aan hem vragen,en vake zoals ze hem noemen springt al.
Dus vandaag is hij jarig!En zoals wij dan wel eens zeggen,hij rijdt nu met tram 7 of je word 07 jaar.Hij staat ook altijd klaar,voor zijn vrouw,kinderen en kleinkinderen.Maar ook voor mij!Daar ik regelmatig voor mijn rug op kontrole moet naar de kliniek in Lier,moet ik het maar vragen en rijdt hij met de auto met mij naar Lier.En dat is nu al 5 jaar zo, dat wij om de 3 maanden samen even weg zijn.Het moet natuulijk uit komen met de schooluren en ook dat mijn zus thuis is.Daar moet altijd iemand zijn voor de kinderen op te vangen,want anders zou ik het niet willen dat hij met me naar de kliniek reed.
Op hun 2 dochters is hij ook heel trots!Alleen is het spijtig dat de oudste een jaar geleden gescheiden is van haar man,een achter bleef met de 2 meisjes en alleen verder moet.Maar ja dat komt tegenwoordig in de beste familie's voor.Heel de familie heeft daar onder geleden,maar nu gaat alles terug zijn gewone gang.
Ik hoop nu hij jarig is dat hij een fijne dag zal hebben vandaag,want het feestje is zaterdag bij hen thuis hopelijk vermoed hij niets.En denk hij dat het voor zijn jongste dochter is, want zij is morgen jarig de dag na haar papa.2 dagen na elkaar een jarige,zij word 35 jaar juist de helft van haar papa.Dat valt mij nu juist op,daar had ik nog niet bij stil gestaan.Misschien is het bij hen ook nog niet in hun gedachtten gekomen.
Ik hoop dat mijn schoonbroer er nog vele jaren mag bij doen,in een goede gezondheid en nog vele gelukkige jaren met mijn zus en de familie.Ik hoop dat hij een van de momenten mijn e-card krijgt,zijn geschenk en nog een kaart krijgt hij zaterdag.Ik weet al wat hij gaat zeggen,dat had je toch niet moetten doen.Maar ik vind dat hij dat verdient,hij staat voor mij toch ook altijd klaar.
Ik wens al de mensen die vandaag jarig zijn,en mijn blog lezen een gelukkige verjaardag!
Als ik aan de zee denk dan ik aan mijn kinderjaren,dan gingen wij in de vakantie altijd met een tante en nonkel naar zee.Mijn tante die we allemaal pijt noemde,zij was de meter van mijn broer en hij noemde haar zo.Hij was de oudste en later zeiden zijn drie zussen ook tegen haar ook pijt,daar we een na de ander niets anders hoorde.Maar zij was dat zo gewoon van dat te horen , dat ze niet meer luisterde als we tante Maria zeiden.Dus alle jaren gingen wij met haar en nonkel Frans,en mijn nicht naar zee voor enkele weken.We sliepen in een tent op een camping in Klemskerke-De Haan,en het was genoemd camping bos en strand.Als kind maak je altijd wel plezier,maar als ik nu nadenk was er niet veel te beleven.Er was een schommel en een zandbank en dat was ook alles!Maar we gingen toch meer naar zee, dan dat we op de camping waren.We ravotten in het water en op het strand of in de duinen,bij frisser weer gingen we in het bos.We wandelden ook veel naar De Haan of naar Bredene,dat was voor een meisje van drie à vier jaar wel een hele wandeling.Maar toch werd er op de camping onder de mensen plezier gemaakt, en ook werd er vriedschap gesloten onder elkaar.'s Avonds als het slecht weer was dan bleven we in de tent,of anders gingen we naar de kantine en werd er onder de volwassenen veel gekaart.Bleven we in de tent werd er ookwat gekaart,of anders gelezen want mijn nicht en ik leesden graag.Wat mijn zus dan deed dat weet ik niet meer,maar zeker niet lezen dat was niet s voor haar.Het waren mooie tijden,zo met pijtteke en nonkel Frans naar zee.Nu is het al jaren geleden dat ik nog aan zee ben geweest,en ons pijtteke en nonkel Frans zijn ook al beiden overleden.Maar als ik aan hen denk dan denk ik aan die mooie tijd aan zee!!!!!!
Het is lang geleden dat ik nog zo'n dag gehad heb!Als al mijn dagen zo moesten zijn, was ik een gelukkig mens.Ik had wel slecht geslapen!Maar alles verliep op rolletjes,eerst boodschappen gedaan.Dan heb ik mijn naaimachine op tafel gezet,en ben mijn lange broek gaan verkorten die daar al maanden in de kast lag.En dan nog wat handwerkjes dicht gestikt, die ik gemaakt had en nu verder kan afwerken.Alles verliep zo vlot dat is jaren geleden!Ik ben zo bezig geweest tot een uur of drie,en voelde dan dat ik moest gaan stoppen.De vermoeiheid kwam op,en dacht ik stop en de rest is vooor een andere keer.Ik heb alles opgeruimd en ben dan voor een paar uurtjes gaan liggen.Moet eerlijk zeggen dat deed me goed!Maar ik was zo gelukkig met wat ik vandaag gedaan had,dat ik trots was op mezelf en tevreden.
Ik mag niet zeggen dat ik geen pijn voelde dan zou ik liegen,maar het was een pijn die ik kon verdragen.En waar ik eindelijk mijn werkjes mee heb kunnen doen!Je hoop elke dag vandaag zal het wel gaan,maar het kwam er nooit van tot vandaag.Het was voor mij een fijne dag,en nu ga ik nog wat rusten met een boek in mijn handen.
Dit is een verhaal dat ik geschreven heb in het jaar 1999,het gaat over mijn vorige hondje Boomer.Ook een schat van een hondje!
Het gaat over Boomer en de Wittekop zijn vriendje.Maar wie of wat is de Wittekop?Wel!De Wittekop is een duif,en woond tussen de andere duiven op het hok van mijn vader.Het is een duivertje!Maaar als ons duifje uit het ei kwam,was het maar een lelijk vies ding.Geen pluimen en de oogjes nog toe.Na enkele weken begonnen de pluimpjes er door te komen.En je zag dat het een mooie duif ging worden.Mijn vader kwam met het duifje naar binnen,en Boomer begon het diertje helemaal af te likken.Als het dan wat ouder werd,zag je dat het kopje helemaal wit was op een paar pluimpjes na.Dus werd hij meteen gedoopt met de naam:Wittekop!
Als Wittekop begon rond te trippelen,zette mijn vader hem bij onze Boomer op de grond.Boomer begon dadelijk met zijn vriendje te spelen.Kijk, Wittekopp gaat niet verder!Ach,Boomer duwd met zijn snuit tegen het lichaam van zijn vriend.En kijk onze Wittekop gaat gewoon verder!Zo spelen zij samen enkele weken met elkaar.Maar onze duiver word groot,en begint pogingen te doen om zijn vleugels uit te slaan.Boomer blaft er tegen als hij op de grond komt.Op een dag is onze Wittekop er dan eindelijk mee weg,en kan hij vliegen als de beste,hij vliegd en vliegd maar rond.Tot hij op een avond niet meer op het hok zit.Waar is onze Wittekop!?Dat zullen we natuurlijk nooit weten,maar de avond is nog lang hij kan nog altijd thuis komen.'s Morgens is hij nog niet terug,en Boomer mist zijn vriend!Zou hij zijn weg niet meer vinden,is hij op een ander hok binnen gegaan.Of is hij tegen een draad gevlogen,en ligd hij ergens gewond of dood.Maar!!Wie zit er na 2 nachten en 1 dag terug op het hok!Wie denk je?Natuurlijk, deWittekop!Ons Boomertje zijn duif,is terug naar huis gekomen.
Onze Wittekop is nu al 1 jaar,en heeft al zelf voor nakomelingen gezorgd.Zij hebben ook een naam:Mik en Mak een tweeling.Weet je Boomer ziet de duifjes graag,maar ziet ze graag in de pot liggen ook.Want dat vind BOOMERLIEF toch zo lekker!
Dit verhaal is al jaren oud!Het was een york is al twaalfjaar overleden,maar toch denk ik nog aan hem.En dan lees ik dit verhaal,dat ik nu met jullie deel.En denk dan nog aan alles wat hij deed, want het was echt een deugniet.
Zo dat was een herrinering aan BOOMER mijn kleine YORK!!!
Dinsdag was ik in de namiddag bij mijn buurvrouw Rosa,voor een beetje bij te praten want ik was er een tijdje niet geweest.Op een moment ging het over tv. kijken, hoe we daar op gekomen zijn weet ik niet meer.Ik was aan het zeggen dat ik niet veel meer naar de tv.keek,omdat het altijd maar danste het beeld en dan weer mooi beeld gaf.Dus zal het sparen worden voor een nieuwe tv.,zeg ik tegen Rosa want zo kan het niet meer blijven duren.Krijg zeer aan mijn ogen en hoofdpijn als ik een tijdje op dat beeld kijk.Plots zegt Rosa:moet ge een tv. hebben dan brengen we hem morgen mee!Ik dacht eerst dat ze met mijn voeten aan het spelen was.Maar ze vroeg het nog eens of ik nu die tv. wilde,er was niets aan en had een mooie beeld.Ik heb dan maar ja gezegt want anders ging hij toch naar de kringloop winkel.Rosa haar broer ging naar het rusthuis en ging een nieuwe TV. kopen,en daarom ging deze weg en heeft Rosa heeft hem dan gisteren met een vriend van haar naar mij gebracht.En echt waar mooie beeld!En ik ben blij met deze tv; en als ik er nog enkele jaren verder mee kan.Dan ben ik een gelukkig mens!Ik ben blij dat ik zo'n gebuur heb,als ze u kan helpen doet zij het!!!!!!!!!!!
Na alle verdriet en pijn was er eindelijk toch voor mij een mooie moment!Een tv niet nieuw maar hij doet het nog!!!!!!!!!!!!
De tijd dat ik die spuit heb laten zetten in mijn rug voor de pijn tot nu, is maar een goede twee maanden geleden en naar mijn gevoel heeft het bijna een jaar geduurd. Ik voel me niet al te best! Ik heb het gevoel dat hij me zou laten opnemen in de kliniek,ik voel me echt nerveus om naar de dokter te gaan.Dat heb ik nog nooit voor gehad:ZO NERVEUS!Al heel de dag probeer ik van alles om mij rustig te krijgen maar niets helpt,mijn handwerk niet mijn boek niet.NIETS HELPT!Dan nog wat op mijn laptop bezig geweest maar het helpt niet.Het is niet om dat ik naar de dokter moet,ik voel me de laatste weken al niet zo best.Ik zou niets anders willen doen dan wenen,dat lucht wel eens op maar je kan toch niet de ganse dag zitten snotteren.
En vandaag gaat het toch niet zo goed,heb een slchte nacht gehad en moest dan vroeg uit bed.Daar vandaag de poestvrouw kwam,en anders leid dat mij wat af maar vandaag niet.En zij zelf vond dat ik er niet zo best uit zag!Hopelijk voel ik me beter als ik bij hem kom,want hij ziet ook vlug dat er iets gaande is.Maar daar zijn ze dokter voor zeker!
Misschien laat ik straks nog iets weten ,en anders is het voor de vogende keer!
Deze zanger hoor ik heel graag,hij is afkomstig uit Tirol.Zijn naam is HANSI HINTERSEER!Het klinkt misschien raar maar soms,als ik moelijk heb help zijn muziek me er weer boven op.En in de omgeving waar hij vandaan komt KITZBÛCHEL,ben ik met mijn ouders altijd in verlof geweest.Op 6km daar van daan in KIRCHBERG-TIROL, daar hebben we 44j 2weken door gebracht.Een heel mooie streek en vriendelijke mensen.Maar nooiet heb ik hem tegen gekomen,maar ik hou van zijn muziek en van zijn geboorte streek!
Dit draag ik op aan mijn overleden ouders! Van hun jongste dochter Cecilia.
Ik mis jullie nog elke dag! Het is of het nog maar pas geleden is,dat jullie van me heen zijn gegaan.Maar moedertje lief,dit jaar in de maand mei zal het 18 jaar geleden zijn dat je van mij heen ging.Dat is al een hele tijd,toch ben ik er nog niet over mijn verdriet hen.Dan vadertje lief,bij jou heb ik het gevoel dat het ook nog maar pas geleden is.Het is nu in april 6 jaar,nog niet zo lang in mijn ogen.Maar lang genoeg om nog veel verdriet te hebben!Elke morgen kijk ik naar jullie foto,en wens jullie goede morgen zo begint mijn dag.En voor ik ga slapen kijk ik nogmaals naar jullie.DAAROM DRAAG IK DEZE ROOS AAN JULLIE OP:AAN MIJN ALLERLIEFSTE OUDERS!
Zo is het jaar 2014 van start gegaan, en is de eerste dag bijna voorbij.Weet je ik ben blij dat die dagen voorbij zijn,en alles terug zijn gewone gang gaat van alle dag.Het is wel fijn om die dagen bijeen te zijn,maar zoals het bij ons in de familie gaat.Doet het pijn dat heel de familie niet bijeen komt,ik mis op die dagen mijn andere zus en broer.Maar ja, zij komen niet meer bij mij!Dat is nu bijna 6j.,sinds de dood van ons vader.En sinds ik alleen ben eigenlijk ben ik niet helemaal alleen, ik heb mijn oudste zus nog en haar man en de kinderen.Ben ik elke Kerst en Nieuwjaar bij hen,maar toch mis ik de andere.En hoe ouder ik word hoe meer ik aan hen denkt,ik ben de jongste van vier kinderen.Maar nu zo als elk jaar word er over gepraat,en dan voel ik me daarna zo verdrietig.Omdat ik dan altijd moet horen, hoe mijn broer en zus over mij denken.Het doet pijn omdat te horen,het opschrijven doe ik niet.Want het doet al pijn om het te horen, en als ik het dan soms nog moet lezen.Daar ik regelmatig mijn schrijven nog door lees!Laat ik het zo want mooie dingen zijn het niet!Weet je en daarom ben ik blij dat alles voorbij is, en alles terug normaal verloopt.Ik ben ook blij dat mijn ouders dit niet hoeven mee temaken,want dit had hun dood geweest dat weet ik zeker.
En dan kom ik aan het deel dat het meeste pijn doet die dagen:"HET GEMIS VAN MIJN OUDERS."Ik denk dat dat bij veel mensen is, dat je met die dagen aan de mensen denkt die er niet meer zijn.Dan denk bij mezelf aan de mooie dingen die ik met hen heb gedeeld!En dat doet goed en door daaraan te denken kom ik die dagen door,en heb ik de moed om de kerstboom nog een paar dagen telaten staan.En dan droom ik van de tijd dat we nog kind waren,en Kerst en Nieuwjaar bij een tante door brachten.Wat waren dat mooie tijden!Als kind gingen wij ook zingen,dan liepen er vele kinderen op straat?Maar nu komt er af en toe iemand aan de deur om een liedje te brengen,maar veel krijg je er niet meer aan je deur.Ik vind dat spijtig want ik hoor dat graag, als een kind aan de deur komt zingen van:"nieuwjaarke zoete ons varken heeft vier voeten, vier voeten en een staart is dat dan geen centje waard." En je dan nog een gelukkig nieuwjaar wenst! Met drie koningen doen ze meestal ook,hier in de streek aan de deur een liedje zingen.Maar het spijtige is ik dat het nu terug school is,en ook ik moet die dag ook weg.
Ik ga nu stoppen voor vandaag,want het is bij manier van spreken al 2 jan.2014. Want het gaat stilaan naar 1u. in de nacht,en meestal lig ik dan al in mijn bed te slapen of lig ik nog wakker.
Ja daarmee is het vandaag Kerst!Kerstavond een mooie samen zijn met famlie en vrienden.Lekker gegeten want mijn zus is een echte keukenprinses.Maar toch was ik blij dat het tijd was om naar huis tegaan,het was toch al 1u30 in de nacht.
En nu kerstdag het weer ziet er veel beter uit,het lieve zonnetje schijnt.Dat is nogal wat anders dan al die regen en wind van gisteren!Ik kan weer haakgaren of iets anders gaan kopen,want ik heb van mijn zus en familie een cadeaubon gekregen.En dat komt goed van pas met al het handwerk dat ik doe,ik ben daar heel blij mee daar hebben ze mij plezier mee gedaan.
Mijn hondje ligt nog teslapen,ik laat ze maar doen.Want ze was ook moe vannacht,maar wat wil ze is ook bijna 12j.Maar nu had ze maar 2 kindjes waar ze op moest letten,maar die zijn heel zacht met haar voor jongens te zijn.
Het is wel erg dat ik als ik niets om handen heb,mijn handen beginnen te jeuken en dan zou ik een boek of een handwerk moetten kunnen vastpakken.Maar dat kun je niet doen als je op een feest zit,anders als ik bij mijn zus ben zie ik daar niet naar.Ze weet dat ik iets omhanden moet hebben!
Als we vannacht naar huis reden was het rustig op de baan.Of wel waren de mensen thuis gebleven,of waren er veel op vakantie.Het was stil!
Nu komen ze vandaag nog terug halen om te komen eten,en dan is Kerst weeral voorbij voor dit jaar.En sommige ouderen zullen denken ben ik er de volgende Kerst weer bij?
Vandaag was het de dag dat naar de huisdokter moest gaan,dat was eigenlijk voor vorige week bestemd.Maar toen heeft hij me opgebeld om het te verplaatsen naar vandaag.We hebben goed met elkaar gepraat,veel beter dan de andere keren.Ik heb het dan maar vertelt dat ik vorige week weer niet naar Evelien ben geweest en de reden ook.En ook dat ik zo niet vooruit kom bij haar, en dat ze vond dat ik er niet goed uit zag.En dat we die dag het rustig aan hebben gedaan,en dat ik nu donderdag weer naar haar toe ga zonder uitstel.Ik heb die gesprekken nodig zonder boe of ba,het is voor mij goed dat ik met iemand ga praten.
Maar ik ben al blij dat het met dr.Andersen en mij beter gaat ons gesprekken!Het is wel erg dat ik altijd met dokters of kenisiesten,moet praten om mijn hart eens te luchten.Dat je niet bij je eigen familie terecht kunt,dat zij er niet aan uit kunnen dat je eens in de put kunt zitten.
Zelfs nog niet over de pijn kun je niet met hen praten,en dat doet pijn weer een ander soort van pijn!Want de laatste tijd heb ik veel pijn in mijn voeten,dat ik met momenten bijna niet kan gaan zo zeer doen ze dan.Dr.Andersen heeft er eens naar gekeken en onderzocht.Met het resultaat dat ze nu nog meer pijn doen!Het is allemaal fibromellargie,en daar is niets aan tedoen.
En dan zo'n slecht weer er nog bij en dat met Kerstmis!Dan zou ik nog liever hebben dat het wat kouder was en droog.Algoed dat mijn nichtje niet moest werken,zij is mij dan met de auto komen halen om naar de dokter te gaan.Dan zijn we zo naar de apotheek gereden en dan naar huis.Straks komt mijn ander nichtje mij halen haar zus,en dan gaan we samen Kerst door doen bij hun ouders.Dat is bij mijn zus en schoonbroer en de kleinkinderen,de twee oudsten meisjes zijn er niet bij die zijn bij hun papa.
Ik ben nu al moe ,zou zo kunnen slapen!Het zou beter zijn dat ik in mijn bed kroop,dan gaan feest te vieren dat zou veel beter zijn.Nu ik in de dag minder, slaap ben ik 's avonds vlugger moe.Ik hoop dat het een mooie avond word!!!!!!!!!!!!!!!!!
AAN ALLE BLOGGER EEN MOOIE KERSTFEEST EN EEN VOOSPOEDIG 2014
Ik heb verschillende neven en nichtjes,eigenlijk zijn het al achterneven en nichtjes maar ik ben dol op hen. Regelmatig vragen de ouders dat ik even op hen wil passen? Zo was het deze week al iedere dag zo! Maandag op een neefje dat niet naar school kon daar hij ziek was, en mijn zus de oma dus even weg moest en dan roepen ze mij om te komen. Gisteren kwamen mijn twee nichtjes 's avonds eventjes,want de mama moest naar de tekenles en zij is gescheiden. En nu vandaag gaan de mama's van de kindjes hun voeten laten doen, en ga bij de twee nichtjes thuis op hen passen dat ze op tijd in hun bed kunnen. Maar de mama's begrijpen soms niet dat het soms te veel voor me is. Ik ben dan altijd zo moe en dan die pijn er nog bij, dat ik nog liever rustig thuis blijf. Niet dat ik dat niet graag doe op kinderen passen,want ik ben dol op hen ook al zijn het geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken. De oudste van 10j.die heeft een blad voor tien,zij heeft haar antwoorden al klaar. En de jongste van 8j. kan kalm zijn,maar als ze begind dan weet ze niet van ophouden. En als je dan moe bent en pijn hebt kan het soms teveel worden. Als ik eens 'savonds op mijn neefjes ga passen, dat komt zelden voor dat ik daar moet gaan.Maar als ik daar ben liggen die al in hun bed,en die jongens van7 en 3j. die hoor je niet meer.Zo dus ga ik vandaag weer een tijdje oppassen!!!Het ergste dat ik naar het derde verdiep moet,en met de pijn in rug en benen ben ik doodop als ik boven kom.Want er is geen lift!Ik ben al blij dat ik morgen niet weg moet en kan uitrusten,want dat zal ik na die drie dagen van oppas nodig hebben.Hopelijk laten ze mijn hondje met rust,want anders zit zij de hele tijd op mijn schoot, tot dat de meisjes eindelijk in bed liggen.Hopelijk is het voor dit jaar de laatste keer dat ik moet gaan oppassen!
Voor me zelf neem ik dan altijd een handwerk mee,en zeker mijn boek die moet ik bij hebben.Dan is altijd hun kommentaar,wat steekt gij nu altijd in uw handtas. mijn antwoord luid dan altijd"het geen ik nodig heb".Ik zal blij zijn dat ik straks thuis ben want ik zou nu al in slaap vallen.Zo dat was het weer voor deze keer,binnen kort horen jullie mij weer.
Het jaar loop stilaan op zijn einde, waar is de tijd weer naar toe. Het gaat allemaal toch zo vlug, dat ik soms niet meer weet wat voor dag we zijn. Mijn vader zij vroeger altijd "HOE OUDER JE WORD HOE VLUGGER DAT DE TIJD GAAT". En ik moet hem gelijk geven, ik onder vind het nu zelf dat de tijd vlug gaat. En aan de kleinkinderen van mijn zus zie je het ook, want gisteren waren we op het verjaardagsfeestje van hun kleindochter zij werd 8j. En het is of dat ze nog maar pas geboren is, wat gaat de tijd toch snel. Hopelijk heb ik geen verkoudheid op gedaan, want ze waren daar allemaal verkouden van de jongste tot de oudste. De jongste was er het ergste aan toe, hij zag bijna niet uit zijn oogjes. Ik had zo met hem te doen, en hij had hoge koorts. Het ventje zag er niet uit! Maar toch wilde hij niet gaan slapen, want het was zo plezierig om met grote broer en zijn twee nichtjes te spelen. Ik denk dat hij morgen niet naar school gaat, zeker niet als hij er nog uit ziet als gisteren. Maar als hij uit de school komt doet hij zijn jasje niet aan, dat hoeft niet want hij heeft het altijd warm. En dat komt er dan van, dan worden ze ziek. Op een manier was ik blij dat het feestje voorbij was, en op een andere manier weer niet want nu zit ik weer veel alleen. Maar de kinderen waren zo druk! Ja, de dag er voor had de Sint geweest en hij had dan al speelgoed gebracht. En nu met haar verjaardag kreeg ze er nog speelgoed bij! En nu de Sint weer naar huis is, word het tijd voor de kerstversiering uit de kast te gaan halen. Dat brengt dan stilaan de kertssfeer in huis, de versiering en de lichtjes in de boom. En dan nog wat kerstmuziek, dan voel ik de sfeer van Kerst. Maar van mij mag het rond Kerstmis dan nog wat sneeuwen, en dan pas is het voor mij Kerstmis als het buiten wit ziet.
Ja mensen, er gaat toch niets boven een mooie witte Kerst!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zo dat was het weer voor deze keer, en lezen later nog wat meer. Is het niet meer deze maand, dan starten we opnieuw in het volgende jaar.
Ben van morgen opgestaan met hevige keelpijn, maar ik moet straks toch naar de huisdokter en dan zal ik er naar laten kijken. Dat zal gisteren al wat in mijn lichaam gezeten hebben,daar ik me toen al niet goed voelde.Ik ben gisteren aan een nieuw haakwerkje begonnen: een kertsman.Ja, het is de tijd van het jaar en mijn poetsvrouw heeft gevraagd om er een temaken.Dus doe ik dat maar weer!Hij zou af moeten zijn tegen dat ze uit verlof komt,dan kan ze hem mee nemen en dit jaar al bij de decoratie zetten.Het vorige dat ik gemaakt heb was een konijntje,een klein schattig diertje en om verlieft op te worden.Als ik daar aan begon dacht ik eerst dat het een rat was.Zo zag het er uit!Maar hoe verder ik vorderde hoe meer het op een konijn begon te lijken.Als ik zo blijf verder haken heb ik binnen kort een hele dierentuin in mijn huis.Maar dat geeft niet ik moet er geen eten in steken. Maar je kan ook niets alles tentoon zetten.Maar ik doe het graag en het verzet mijn gedachten,anders zit ik altijd maar te denken en te denken.Vandaag zal er niet veel in huis komen ,om aan de kerstman verder tewerken.Ben nog al laat wakker geworden,en moet in de namiddag naar de huisdokter.Dan moet ik nog een paar boodschappen gaan doen.Dus kerstman lief je zult moette wachten tot morgen!Of ik moet straks als ik terug ben niet te moe zijn dat ik dan nog een beetje verder werk. We zullen zien!Het volgende dat ik ga maken is een kerstkrans, hij staat al op en is voor mezelf.Maar of hij nog klaar komt dat weet ik niet want dat ligt nu stil, met het manneke dat ik aan het maken ben.Zo ben ik dan !Ik ben voor mij iets aan het maken,dan vraagt er iemand om iets voor hen te doen en dan blijft dat van mij liggen.Zo simpel is dat dan eerst dat voor een ander en dan dat voor mezelf.En als ik geen zin heb om handwerk tedoen,dan neem ik een boek in de hand.En die gaat overal mee naar toe.Straks als ik naar de dokter ga,gaat die boek mee dan kan ik lezen terwijl ik wacht.Dan duurd het niet zo lang het wachten!Ik heb nog verschillende boeken die ik nog moet lezen,maar dat heb ik graag dat er een stapeltje ligt die op mijn aandacht wacht.En het maakt mij niet uit of ze dun of dik, dat ze mij maar interreseren.Het macht gerust een van over de duizend bladeren zijn,zo ben ik nu een aan het lezen genaamd 'IN DE BAN VAN DE RING'.Daar is ook een film van,maar ik lees liever het boek.
Zo nu ga ik nog wat rusten en iets eten,en dan binneneen paar uur naar de dokter.
Vandaag zou ik naar de psygologe hebben moeten gaan, maar ik heb haar afgebeld daar ik het niet zag zitten. Weet je ik heb haar nodig! Maar ik geraak 's morgens niet goed in gang, en dan kom ik uit bed en dan zou ik al bijna moeten verder gaan voor de bus. En dat is tegenwoordig niet haalbaar! Ik heb haar dan op gebeld en het haar zo goed als het ging uitgelegd. Ze maakte er geen probleem van, maar stelde voor om in de namiddag tekomen. Dat vond ik een goed idee, dus ga ik volgende week in de namiddag. Wat er met mij aan de hand is ik weet het niet goed. Maar 'smorgens kom ik uit bed en ga verder slapen op de zetel, dat vind ik helemaal niet normaal. En dat het me goed doet dat moet ik er bij zeggen! Dus neem ik volgende week een nieuwe start in de namiddag bij mijn psychologe. En nu moet het lukken, want anders weet ik het niet meer. Ik voel me de laatste weken ook zo rusteloos, heeft het nu temaken met dat het zo vroeg donker is. Maar de tijd is nu zo vroeg donker en lang donker,en daar kan ik niet goed tegen. Bij mij moet het goed licht zijn, deze tijd van het jaar brand bij mij vroeg het licht. Ik was blij dat de psychologe mij verstond, en maakte er geen probleem van en was tevreden dat ik haar had gebeld. Want anders maken wij ons ongerust, als we bellen en er word bevoorbeeld niet op genomen bij onze patient. Beter iets laten horen dan stil te zwijgen, het zijn ook maar mensen die u willen helpen.
Zo lieve mensen dat was het voor nu, want eerlijk gezegd het gaat niet goed met me. Ik ga sluiten voor vandaag, misschien hoor je mij morgen weer. Ik wens iedereen een goede nacht rust, en tot de volgende keer.
Vandaag was het dan zover voor de eerste maal naar de pijnkliniek, in Lier in het Heilig Hart Ziekenhuis. Ik zag er wel wat tegen op daar het niet alles is in de rug prikken. En ook het was al met een week verschoven, daar de dokter vorige week dringend was weg geroepen. Ik moet bekennen dat ik er bang voor was! Nu is het wel 2 tot 3 weken wachten voor dat je verandering voelt. Maar daar ik tegenwoordig alles zwart zie, zie ik dit ook weer niet zo roos kleurig in. Een jaar of 8 geleden heb ik in Duffel ook eens spuiten laten zetten, en dat heeft ook allemaal niet geholpen de pijn bleef en nog harder. Maar als je in die afdeling komt zie je maar pas hoe veel mensen pijn hebben, en dat je helemaal niet alleen bent. Ik hoop dat ik niet te vaak zo'n spuit moet gaan halen! Ik kan daar met de dokter niet praten, dan dat ik gewoon op consultatie bij hem kom. Ik had hem willen zeggen dat het de laatste weken weer niet goed gaat. De gesprekken met mijn psychologe dat gaat, ik voel me goed bij haar en kan vlot met haar praten. Maar ik vind het spijtig dat ik het thuis tegen niemand kan over beginnen. Ik had hem moeten zeggen dat ik, voor ik naar Lier kwam door mijn benen ben gegaan. Zonder pardon lag ik op de grond, vraag niet hoe het kwam ik weet het niet. Ik had het moeten zeggen! Maar weet je dat verwachte ik al lang, dat ik wel een keer ging vallen. Ik voelde al lang dat ik niet vast op mijn benen sta, en ja vandaag was de dag dat het zover was dat ik er lag. En nu is wel het gevolg dat ik meer pijn heb, en zeker in mijn rug en mijn benen. We zullen nu maar hopen dat die spuit helpt, en dat ik niet te veel naar die pijnkliniek moet.
Ik wens iedereen nog een mooie avond en een goede nacht rust Cecilia
Vandaag is het Allerheiligen een dag om even stil te staan, bij onze geliefde mensen die van ons heen zijn gegaan. Voor veel mensen een moeilijke dag! Zo voor me zelf ook dan komen al die mooi tijden terug, die je met ouders of vrienden en familie leden hebt mee gemaakt. Ik denk dan veel aan mijn ouders! Ik zie hen nog voor me staan, samen op reis naar ons geliefde dorpje in de Tiroolse bergen KIRCHBERG. Dat waren mooie tijden, maar dat is nu allemaal voorbij. Maar de herinnering blijft. Ik heb al geschreven dat ik hen voor me zie. Maar waar ik erg verdrietig om ben is, en waar ik altijd aan moet denken.DAT IS HUN STEM! Ik kan hun stem niet meer herinneren, en dat doet soms pijn. En op een dag als vandaag denk ik daar veel aan, en dat maak me verdrietig. Hoe klonk hun stem! Maandag is voor mij nog een triestige dag! Dan is mijn vriendin GRETI een jaar overleden, ik kan het bijna niet geloven dat dat ook al een jaar is. De tijd vliegt toch zo snel! Weet je haar stem herinner ik me ook niet meer. Maar haar vergeten nee nooit, zij was als een zus voor me en later als een tweede moeder. Ja, dat was ze als mijn moeder overleden is, was zij het die het overnam. Het enige was mijn moeder zag ik alle dagen, en GRETI 14 dagen op een jaar en verder per telefoon. Het zal een moeilijke dag zijn maandag! Dit zijn de mensen die het hardste mis!! Maar er zijn er nog enkele in KIRCHBERG: TRAUDL, HORST, THERESIA en SEPP die mag ik niet vergeten. Verder zijn er in de familie tantes en nonkels waar ik ook aan denk. Ja, 1 november is de dag dat men aan zijn geliefde overledenen denkt. Ik zelf denk er niet alleen die dag aan, in de loop van het jaar denk ik ook aan hen. Sommige zullen het raar vinden, maar in mezelf praat ik met hen. En geloof het of niet het doet me goed!!!!!!!!!!!!!!!!!! En het is niet om dat het vandaag 1 november is, dat je niet in de loop van het jaar naar het kerkhof mag gaan. Ik ga regel matig en dat doet me goed, dan kom ik tot rust en praat in gedachten met hen. Dus ik heb vandaag een bezoekje gebracht aan mijn geliefde ouders, en heb gedacht aan alle mensen die ik ken die zijn heen gegaan. Maar ook aan de mensen die ik niet ken! ZO DAT WAS 1NOVEMBER 2013 NOG VELE GROETJES EEN TOT DE VOLGENDE KEER DAG CECILIA PS. GRETI zag ik zo weinig om dat zij in KIRCHBERG woonde!
Ik ben cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, lezen en het laatste jaar mijn laptop.
de vorige keer in over mezelf heb ik mijn grote liefde vergeten en dat is mijn hondje Mieke een mini malteser het is een schatje ligt altijd aan mijn voeten ik zou niet zonder haar kunnen zij is mijn leven ik hou van haar als een kind
Ik ben Cecilia Storms
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: breien,haken,kruissteken lezen.
Deze beren en poppen heb ik 28 jaar geleden voor een klein meisje in Kirchberg-Tirol in Oostenrijk gemaakt.Nu 28 jaar later is haar dochtertje 2 jaar,en is zij de gelukkige die met dit speelgoed mag spelen.Als ik deze foto van hen kreeg, schrok ik wel eve
Ik vind het maar triestig weer vandaag,koud en donker en daar kan ik niet goed tegen.Als het donker weer is zou ik bijna gans de dag met licht zitten,ik kan er niet tegen als het donker is.Bij mij moet het licht zijn!Het triestigste aan de winter vind ik,dat het vroeg donker is en lang donker blijft.En als je dan alleen bent zijn dat lange avonden.
Prutke lieve kleine hond,soms maak je het veel te bond.Nu lig je rustig te slapen,dat ik er zelf van moet gapen.Dus word het stilaan tijd,om naar ons bedje te gaan.We gaan dan maar alles sluiten,en jou nog eens buiten laten.Dan kun je doen wat je hoeft te doen,en anders ga je maar weer naar dromeland toe!
Ik ben Cecilia Storms
