Alberto Giacometti Alberto Giacometti (Borgonovo (Italië), 10 oktober 1901 - Chur (Zwitserland), 11 januari 1966)
was een Zwitsers surrealistisch beeldhouwer en schilder.
Hij speelde een belangrijke rol in het existentialisme.
Veel van zijn mens- en diersculpturen kenmerken zich door een smal, 'breekbaar' uiterlijk.

 

Giacometti volgde een opleiding aan de kunstacademie in Genève. In mei 1920 bezocht hij de Biënnale van Venetië, die hem zeer inspireerde.
Vanaf 1922 leefde en werkte hij in Parijs, in de wijk Montparnasse. Hij verkeerde daar in het gezelschap van onder andere de schilders Joan Miró, Max Ernst en Pablo Picasso en de schrijvers Samuel Beckett, Jean-Paul Sartre, Paul Eluard en André Breton.
Zijn eerste expositie volgde in 1927 in Zürich. Gedurende de Tweede Wereldoorlog leefde Giacometti in Genève waar hij zijn latere echtgenote Annette Arm ontmoette. Na terugkeer in Parijs trouwden zij in 1949 en brak Giacometti's meest productieve periode aan met zijn vrouw als muze en voornaamste model.

Al snel kreeg Giacometti enkele belangrijke exposities, waaronder in de Pierre Matisse Gallery in New York. Tijdens de Biënnale van Venetië van 1926 ontving Giacommetti de Grote Prijs van de Beeldhouwkunst.
Hij overleed in 1966 aan de gevolgen van een hartziekte en chronische bronchitis.
Hij werd begraven te Borgonovo, dicht bij zijn ouders. Tegenwoordig is zijn werk te vinden in de collecties van vele belangrijke musea.