.... Jean-Baptiste Siméon Chardin
Zelfportret (1771)
Jean-Baptiste Simeon Chardin (2 november 1699 - 6 december 1779) was een Frans kunstschilder vooral bekend door zijn genrestukken.
Chardin stond er om bekend veel in opdracht te werken voor rijke kunstliefhebbers. Zijn werken waren bij deze lieden populair vanwege hun charme. Na de weelderigheid van de Rococo in Frankrijk stak er een andere stroom kunstenaars de kop op. Daarvan was Chardin er een. Hij richtte zich vooral op de middenklasse bij het kiezen van zijn onderwerpen. Het leven van de doorsnee man en vrouw in zijn tijd. Zijn charmante genrestukken hadden een subtiele compositie. Door kunstcriticus Denis Diderot werd hij erg gewaardeerd om zijn realistisch naturalistische uitvoering. Om een vast inkomen te krijgen hield Chardin zich ook veelvuldig bezig met het maken van prenten voor de markt.
Een van zijn bekendere werken is Gebed voor de maaltijd dat door hem in 1740 werd geschilderd en tegenwoordig te zien is in het Louvre in Parijs. Hij wordt vaker vergeleken met Johannes Vermeer om de manier waarop ze beide op een poëtische manier een huiselijke voorstelling kunnen neerzetten zonder opvallende effecten of illusies toe te passen.
BAROK en ROCOCO Kunstenaars uit de 17e eeuw wilden meer gevoel en emotie in hun werk brengen. Er komt beweging en onrust in hun werk en de ordening wordt asymmetrisch.
De katholieke kerk kreeg de reformatie en de beeldenstorm over zich heen. Na het midden van de 16e eeuw begint geleidelijk de bloei weer. In de 17e en 18e eeuw laten kerk en vorsten hun absolute macht gelden. Zij geven de belangrijkste opdrachten. Door pracht en praal willen ze indruk maken. Barok is plechtig en triomfantelijk. Het woord barok is afkomstig van het Portugese woord barocco wat onregelmatig gevormde parel betekent.
In de 18e eeuw wordt alles nog meer overdreven. Interieur van paleizen van het Franse hof, buitenkant en binnenkant van gebouwen en kerken zien er feestelijk uit.
Kenmerken
* barok straalt steeds beweeglijkheid, pracht, praal en triomfalisme uit,
* kerken moeten hemelse heerlijkheid uitstralen,
* kostbare materialen, marmer en bladgoud,
* plattegrond van kerk is ovaal en rechte lijn wordt zoveel mogelijk vermeden,
* vormen zelden symmetrisch,
* er is veel licht en donker werking,
* sterke kleurcontrasten,
* bij rococo de zelfde vormen maar speelser en grilliger,
* barok is verspreid over geheel Europa
* in rococo zelfde vormen als in barok alleen nog fijner en grilliger.
Ongelijkheid als een rotswand, Fr. rocaille, zorgt voor de naam van de nieuwe stijl, Rococo, voor de kunst in de 18e eeuw.
Italië.
|