Schapenkop van Anton Mauve   1855-1865  17 x 20 cm  schilderij  olieverf op paneel

Anton Mauve wordt op 18 september 1838 in Zaandam geboren.

Op zeventienjarige leeftijd gaat hij in Haarlem bij de dierenschilder Pieter Frederik van Os in de leer. Van 1858 tot 1868, zijn leertijd en de eerste jaren van zijn kunstenaarsschap werkte Mauve voornamelijk in Haarlem. ’s Zomers schilderde hij in de vrije natuur in Oosterbeek. In 1871 vestigde hij zich in Den Haag, waar hij een van de succesvolste schilders werd van de Haagse School en een centrale figuur in het Haagse kunstleven.

Hij was mede-oprichter van de Hollandsche Teeken Maatschappij en jarenlang bestuurslid van de kunstenaarsvereniging Pulchri Studio. Na 1882 bracht hij zijn zomers door in Laren om te schilderen en in 1885 vestigde hij zich daar definitief.

Hij liet er een huis bouwen dat tegenover het huidige Singer museum staat. Mauve werd vaak gekweld door neerslachtigheid en in 1888 stierf hij, nog voor zijn 50ste verjaardag.

Anton Mauve was een van de beroemdste schilders van zijn tijd, en zijn werk werd verkocht over de hele wereld.
Later werd hij vooral bekend als degene die zijn neef Vincent van Gogh begeleidde bij zijn eerste stappen als schilder.
Hoewel Van Gogh steeds aangaf veel aan Mauve te danken te hebben, liepen hun opvattingen over kunst en kunstenaarschap sterk uiteen, zozeer zelfs, dat het tot een breuk kwam.

Mysterie van de gevluchte pianiste : olie op doek 130 x 130 cm

Wim Ricourt, een uit Zelzate afkomstig kunstenaar.

Ricourt werd geboren op 29 september 1963 en studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent.

Vanaf 1985 volgt dan een indrukwekkende lijst van deelnames aan tentoonstellingen waar hij zijn dynamiek in vorm, lijn en kleur aan de wereld kond kan doen.

Yvan De Backer van Absolute Art Gallery verwoordt het  als volgt:

"De confrontatie met zijn gedurfde, kleurrijke composities van materieverf en zijn passionele uitstraling overweldigde ons zodanig dat een samenwerking op lange termijn niet kon uitblijven. Zowel zijn werk als zijn expressievorm getuigde van een opmerkelijk groot talent en een bijzonder communicatieve kracht."

Zo verliep de kennismaking in de galerie en zo is ook de reactie van de recensent bij het bekijken van al dat fraais. Want inderdaad, de bewogenheid die Ricourt in zijn werk weet te brengen, zijn gedrevenheid die hij ons voorhoudt, geven zichtbare kenmerken weer in een oeuvre dat bol staat van artistieke kunde en passievolle kunst.

Expo Wim Ricourt  "Jamais adolescent"

Tentoonstelling van 12 / 09 - 11 / 10 /2009 in
Absolute Art Gallery BRUGGE 

www.absoluteartgallery.com

Ivan de Verschrikkelijke en zijn dode zoon op 16 november 1581

Ilja  Repin (5 augustus [O.S. 24 juli] 1844 - Kuokkala (Finland, nu Repino, Rusland), 29 september 1930) was een Russisch kunstschilder.
Hij wordt beschouwd als de belangrijkste vertegenwoordiger van De Zwervers (Peredvizjniki), een Russische kunstenaarsgroep die tot het Realisme wordt gerekend. De Russische kunstenaar Ilja Jefimovitsj Repin (ook gespeld als Rjepin) werd in augustus 1844 geboren in Tsjoegoejev. Ilja groeide op in een arm gezin en leerde schilderen van de icoonschilder Bunakov. Vanaf 1864 studeerde hij aan de kunstacademie in Sint-Petersburg. Ilja Repin werd in 1870 op slag beroemd met zijn sociaal-kritisch werk "Boerlaki" (Boottrekkers op de Wolga). Hij kreeg een beurs, waardoor Repin het zich kon veroorloven om een studiereis naar Parijs en Italië te maken. Schilder van de Russische ziel

Naast commentaren op sociale gebeurtenissen (o.m. Religieuze Processie in Kursk Gubernia, 1883) schilderde hij historieschilderingen.
Het schilderij Ivan de Verschrikkelijke bij het lijk van zijn zoon uit 1885 werd voor het eerst tentoongesteld in de Salon in Parijs; verschillende vrouwen vielen flauw door de intensiteit van het werk. Uitzonderlijk goed zijn zijn portretten van kunstenaars, schrijvers en wetenschappers, onder andere van, twee van zijn vrienden, Modest Moessorgski (1881) en Leo Tolstoj (1887) (alle in de Tretjakov-Galerij te Moskou).

Repins werk werd, juist door zijn sociaal-kritische werk, door de Sovjetautoriteiten bestempeld tot voorbeeld van de Sovjet schilderkunst, het socialistisch realisme.
Andersoortig werk was niet toegestaan (zie ook Schilderkunst van de Russische Revolutie).
Daarom was zijn werk in de Sovjet-Unie enigszins controversieel; enerzijds werd hij als groot (zo niet de grootste) kunstschilder vereerd, anderzijds werd hij verfoeid vanwege de verplichting vanuit de Communistische Partij om te schilderen zoals Repin.