Vandaag is de dag, waarop ik jou zal ontmoeten.
Al jarenlang chatten we met elkaar.
Ik heb je stem al gehoord, en je gezicht gezien via de webcam,
maar een ontmoeting in het echte leven is er nog niet geweest.
Ik ben heel heel zenuwachtig, heb angst dat je me helemaal niet leuk meer zult vinden, dra je me in het echt ziet.
Het wordt een ontmoeting tussen vier personen.
Jij en je vrouw ontvangen mij en mijn man.
Ik heb mijn mooiste jurk aangetrokken en een prachtig boeket bloemen voor je vrouw uitgezocht.
Dankzij routeplanner vind ik je huis, dat verscholen ligt tegen een beboste heuvel, moeiteloos.
Je komt naar buiten, samen met je vrouw, we geven elkaar een hand.
Ik vind het heel leuk je te ontmoeten.
We drinken koffie met een Mattetaart, heerlijk smaakt die.
Je hebt een hartstikke leuke vrouw, heel sympathiek.
Al gauw merk ik, dat ik het veel gezelliger vind om met haar te praten, dan met jou.
Mijn man voelt zich, zoals altijd en overal, direct op zijn gemak.
Ik zie dat je vrouw regelmatig naar mijn man kijkt, om zijn grapjes lacht,
ik denk dat zij het misschien leuker vindt om met hem te praten, dan met mij,
dus geef ik haar de ruimte en richt me tot jou.
Je bent heel anders, dan ik had verwacht, niet zo sprankelend als op messenger.
Ik zie mijn man praten met jouw vrouw en het valt me op hoe leuk hij is, charmant, onderhoudend, belangstellend.
Mijn gesprek met jou kabbelt voort, maar ik heb meer oog voor mijn eigen man.
Als we aan het eind van de middag terugrijden naar huis, weet ik dat mijn sprookje met jou voorbij is.
Mijn sprookje gaat verder, maar nu met mijn eigen man in de hoofdrol.
dammie
|