 |
|
|
| DE ZOETE INVAL |
|
|
| 21-11-2005 |
 Bezoek Lochristi |
Rond 13h00 zijn we naar Lochristi vertrokken. Daar waren ze naturlijk al nieuwsgierig om ons te zien.
Ma vond het een zeer leuk en schoon beestje en Els was natuurlijk van Adhémar niet weg te slaan.
Wat natuurlijk de bedoeling is.De ganse namiddag heeft ze met de hond op haar schoot gezeten ofwel er mee in de hof gespeeld. Nu was het wel niet te koud voor haar om naar buiten te gaan.
Zaterdag 3 december moeten we om 3 uur bij vrienden zjn. En 's avonds gaan we uit eten. We hebben Els gevraagd of ze wilde doggysitten. Wat natuurlijk geen probleem was.
Je zag ze zo opfleuren als ze met de hond zat. Gans relax en tevreden.
We zullen tijdens haar vrije weekends de hond eens meer bij haar brengen.
Voor de rest is het hier mistig en koud. Groetjes daar en zeg Loy dat hij hem verzorgd. En jij ook natuurlijk.
21-11-2005, 08:59 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
|
LEOPOLD III
Leopold III is de meest omstreden vorst in de Belgische geschiedenis. In de korte vooroorlogse periode waarin hij regeert, kent het land grote moeilijkheden: een mondiale economische crisis, sociale onrust, taalstrijd, talrijke regeringswissels en dreigend oorlogsgevaar. Als kind van zijn tijd voelt Leopold III zich aangesproken door de roep voor een leiderschap dat boven de partijen staat. Met zijn krachtdadige interventies wil hij orde op zaken stellen, maar daardoor verzuurt zijn relatie met de politieke wereld.
In navolging van zijn legendarische vader is Leopold III een groot voorstander van de neutraliteitspolitiek en een sterke nationale defensie. Om België buiten een tweede oorlog te houden moet het land een onafhankelijke politiek volgen, los van de grote Europese mogendheden. Ondanks vredesinitiatieven schendt nazi-Duitsland op 10 mei 1940 het Belgische grondgebied. Leopold III neemt de leiding van de troepen in handen. Na de overgave van het leger blijft hij als krijgsgevangene in het bezette land achter. Dit is tegen de wil van de regering die na enige aarzelingen naar Londen uitwijkt om daar de strijd aan de zijde van de geallieerden voort te zetten. Leopolds ontmoeting met Hitler in Berchtesgaden, zijn tweede huwelijk, zijn geloof in een compromisvrede tussen de grootmachten en zijn negatieve houding tegenover de regering en de geallieerden zorgen na de oorlog voor een crisis van de monarchie. Vijf jaar lang is het land verdeeld tussen voor- en tegenstanders van de vorst. Tijdens deze koningskwestie neemt zijn broer Karel tijdelijk zijn plaats in als regent. Onder druk van zware onlusten neemt prins Boudewijn in 1950 de koninklijke functie van zijn vader over. Een jaar later doet Leopold III afstand van de troon.
Leopold, Philippe, Charles, Albert, Meinrad, Hubertus, Marie, Miguel (3 november 1901 25 september 1983)
Van meet af aan ziet de Belgische bevolking Leopold III als een evenbeeld van zijn vader: jonge prins-soldaat in de oorlog, pleitbezorger voor wetenschappelijke en technische vooruitgang, verdediger van de neutraliteitspolitiek, echtgenoot en vader van een modelgezin. Leopold, Astrid van Zweden en hun drie kinderen Josephine-Charlotte, Boudewijn en Albert brengen de monarchie dichter bij het volk dan ooit. In 1935 komt Astrid om het leven in een auto-ongeval.
Na de Duitse inval in mei 1940 maakt Leopolds beslissing om de strijd te staken en bij zijn volk te blijven hem heel populair. Het beeld van de koning die het lot van zijn soldaten deelt, spat echter uiteen wanneer de bevolking verneemt dat de koning in september 1941 in het huwelijk is getreden met Lilian Baels.
In juni 1944 worden Leopold III en zijn gezin gedeporteerd naar Duitsland. Bij hun bevrijding in mei 1945 kan de koning echter niet naar België terugkeren, omdat zijn houding tijdens de oorlog het onderwerp van een hevige polemiek is geworden. De jarenlange verdeeldheid van het land blijkt ook duidelijk uit de uitslag van de volksraadpleging op 12 maart 1950: 57% is voor de terugkeer van de koning, 43% tegen. Uiteindelijk treedt Leopold III af ten voordele van zijn zoon Boudewijn. Hij trekt zich terug uit het publieke leven en wijdt zich aan studie, fotografie en ontdekkingsreizen.
| ZM Koning Leopold III (1934-1950) |
|
|
| Civiele Lijst |
12.000.000
(297.472 ) |
289.200.000
(7.169.081 ) |
| Dotaties |
2.000.000
(49.579 ) |
48.200.000
(1.194.847 ) |
21-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
| 19-11-2005 |
| Bezoek Natalie en Chris |
Gisterenavond zijn Natalie en Chris langs geweest om haar verjaardag te vieren.
Toen ze Adhèmar zagen waren ze compleet verloren. Van schattig beestje tot dat moeten we ook hebben. De avond is aangenaam gepasseerd. Ik heb iets vaag opgenomen dat ze volop bezig zijn om een babytje te verwekken. Shit, 51 jaar jaar en al bompa.
Van de morgen had het serieus gevroren aan de grond. De auto's zagen ook wit. Winter doet zijn intrede. Zonder chauffage kan men al niet meer gedurende de dag. Laat staan 's avonds.
Morgen gaan we naar Lochristi om ma de hond te tonen en dat Els Adhèmar eens weer ziet.
Moeder is al nieuwsgierig. Maar onze kleine Adhèmar is een hartenveroveraar en moeder zal er wel zot op zijn.
Laat jullie zeker iets weten. Zeg tegen Loy dat hij zich verzorgd, maar uit ervaring weet ik dat er zeer weinig tegen te doen is. De pijn verbijten en af en toe een pijnstiller nemen.
Groetjes
19-11-2005, 10:49 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
| 18-11-2005 |
| Familienaam van het Koninklijk huis |
Familienaam van het Belgisch vorstenhuis
Het Belgisch vorstenhuis is oorspronkelijk afkomstig uit het Duitse Saksen-Coburg-Gotha. In 1920 besliste Koning Albert I echter om deze titel niet langer meer te gebruiken. Ook het wapen van Saksen werd uit het Belgische koningswapen verwijderd. Reden hiervoor waren de wandaden in België gepleegd door de Duitse troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Deze beslissing werd discreet door hem genomen en niet in de vorm van een Koninklijk Besluit afgekondigd. Door deze discrete beslissing bestaat nog steeds wereldwijd het misverstand als zou het Belgisch vorstenhuis nog altijd de naam van Saksen-Coburg-Gotha dragen.
Deze familienaam werd gewijzigd in: van België, en zoals het betaamt voor het staatshoofd van een meertalig land heeft deze familienaam een officiële variant in elk van de drie landstalen. In het Frans is dit: de Belgique, en in het Duits: von Belgien.
De echtgenoot van Prinses Astrid van België, Lorenz, Aartshertog van Oostenrijk-Este kreeg in 1995 de titel van Prins van België waardoor hun kinderen ook deze familienaam dragen. De kinderen van Prins Filip van België en van Prins Laurent van België dragen logischerwijze ook deze naam.
Familienaam van de Koning en de Koningin
Uitzondering op deze familienaam zijn echter de Koning en de Koningin zelf, die hun respectievelijke titel van Koning der Belgen (Roi des Belges) en Koningin der Belgen (Reine des Belges) als familienaam dragen. De wijziging van de benaming "van België" naar "der Belgen" bij de troonsbestijging verduidelijkt dat het hier gaat om een monarchie die met het volk verbonden is, en niet met een staat of een territorium (volksmonarchie).
18-11-2005, 16:55 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Koninklijke Bibliotheek van België |
Beknopt overzicht van de geschiedenis van de Koninklijke Bibliotheek van België
- 15de eeuw
De hertogen van Bourgondië brengen een unieke verzameling verluchte handschriften samen. De Librije van Bourgondië telt bij de dood van Filips de Goede ca. 900 manuscripten.
- 1559
Filips II laat alle zich in zijn bezit bevindende werken overbrengen naar het Coudenbergpaleis. Die verzameling wordt Koninklijke Bibliotheek genoemd.
- 1731
Het Coudenbergpaleis wordt door brand vernield. De meeste handschriften worden gelukkig gered.
- 1746
Tijdens de bezetting van Brussel door de Franse troepen worden talrijke handschriften naar Parijs gevoerd. Een deel ervan wordt in 1770 teruggeschonken.
- 1754
De verzamelingen worden overgebracht naar het Domus Isabellae, het vroegere huis van het Handboogschuttersgilde, dat zich in de huidige Baron Hortastraat bevond.
- 1772
De bibliotheek wordt voor het publiek toegankelijk.
- 1794
Talrijke handschriften en kostbare werken worden door de commissarissen van de Franse regering naar Parijs gevoerd. Sommige van deze werken zullen door het Congres van Wenen aan België worden teruggegeven.
- 1795
De bibliotheek wordt bij de Centrale School van het Dijledepartement gevoegd en de verzamelingen worden naar het Oude Hof (paleis van Karel van Lotharingen, Museumplein) overgebracht.
- 1803
De Bibliotheek wordt aan de stad Brussel overgedragen.
- 1815
De regering van de Verenigde Nederlanden deelt de Bibliotheek op in twee afdelingen : de handschriften worden opnieuw eigendom van de Staat en vormen de Bourgondische Bibliotheek; de stad blijft eigenaar van de gedrukte werken. Pas in 1842 worden deze weer aan de staat afgestaan.
- 19 juni 1837
De Belgische regering sticht de Koninklijke Bibliotheek van België en koopt de verzameling van de beroemde Gentse bibliofiel Karel Van Hulthem (70.000 banden).
- 21 mei 1839
De Koninklijke Bibliotheek wordt voor het publiek geopend in de linkervleugel van het Paleis van de Nijverheid, dat in de 19de eeuw aan het paleis van Karel van Lotharingen werd toegevoegd.
- 1878-1881
Het derde deel van het complex wordt in de Museumstraat gebouwd.
- 1935
Op verzoek van koning Leopold III en koningin Elisabeth beslist de regering een nieuwe bibliotheek te bouwen ter nagedachtenis van Z.M. Koning Albert I.
- 1954
De eerste steenlegging van de Koninklijke Bibliotheek Albert I.
- 17 februari 1969
De Koninklijke Bibliotheek Albert I wordt plechtig ingehuldigd.
18-11-2005, 16:46 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Koningin Elisabeth |
Elisabeth geboren te Possenhofen op 25 juli 1876 was de dochter van Karel Theodor, hertog van Beieren en bekend oogarts en van Marie-José, hertogin van Bragança, uit het huis Wittelsbach.
Ze werd vernoemd naar haar tante, de legendarische Sissy, keizerin van Oostenrijk.
Ze beeldhouwde, schilderde en speelde viool ( had les gekregen van Eugène Ysaÿe - hoofd conservatorium). Ze werd dolverliefd op een charmante prins: Albert van België.
Van huis uit vertrouwd met de geneeskunde, verwierf zij tijdens de WO I een grote populariteit door haar zorg voor de verpleging van de soldaten aan het IJzerfront. Daar kreeg ze haar bijnaam: "de witte engel van de IJzer".
Tijdens het leven va Koning Albert I maakte Elisabeth met hem verschillende grote reizen.
Nog voor de WO II kreeg ze haar tweede bijnaam: "de rode koningin". Ze stak haar socialistische en zelfs communistische sympathieën niet onder stoelen of banken. Als haar vertrouwensman koos ze haar socialistische vriend Camille Huysmans.
Ook op hoge leeftijd bleef zij een onvermoeibare reizigster (onder andere naar China 1961, Sovjet-Unie 1962);
Dit koningspaar werden op de handen van de Belgische bevolking gedragen.
Ze heeft verscheidene stichtingen opgericht:
1920: Nationaal Werk voor Oorlogsinvaliden
1923: Werk der Oorlogsblinden
1923: Egyptische stichting Elisabeth
1926: Geneeskundige stiching Elisabeth
1930: Fonds Koningin Elisabeth voor Hulp aan de Inboorlingen ( Kongo)
1950: Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth van België.
18-11-2005, 16:11 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
|
Internationaal liepen de spanningen tussen de oude grootmachten, Frankrijk en Engeland, en een nieuwe opkomende macht, Duitsland, al enkele jaren hoog op. Het zou evenwel een ander conflict zijn dat het vuur in de pan zou doen slaan.
 Sedert enkele tientallen jaren waren de Turken verdreven uit de Balkan en had Servië zich ontwikkeld tot een sterke monarchie. Maar Bosnië en Kroatië, landen met een gelijkaardige taal, lagen in het oude keizerrijk Oostenrijk-Hongarije. De spanningen tussen Servië en het keizerrijk waren vrij intens. In 1914 vermoordt een Serviër dan de Oostenrijkse kroonprins bij een bezoek aan Sarajevo. Het mechanisme van de coalities kon beginnen. De oorlog was er.
België was in 1830 verplicht zich neutraal op te stellen en had een fortengordel gebouwd rondom onder meer Antwerpen en Luik.
Duitsland wou evenwel dwars door België trekken om Frankrijk aan te vallen. Albert I wees dat af en mobiliseerde het onderbewapende en verouderde Belgisch leger. Hij roept de Vlamingen (herdenk de Slag der Gulden Sporen) en de Walen op. De Duitsers vallen evenwel binnen.
Na zware aanvallen trekt het leger zich terug achter de Ijzer. Voor 4 jaar zal daar een bloedige stellingenoorlog uitgevochten worden.
Terug naar Inhoudstafel
Activisme en frontbeweging
De Vlaamsgezinden raken verdeeld over wat te doen. Een deel is naar Nederland en Frankrijk gevlucht. Een deel is in Vlaanderen achtergebleven en een belangrijk deel zit aan het front.
De meer gematigde Vlaamsgezinden kiezen er voor mee in de oorlog te gaan met Albert I.
De radicalere en vooral de achtergebleven Vlaamsgezinden worden aangelokt door de Duitse politiek. Zo zal men in Gent ééntalige straatnaamborden hangen en de universiteit laten vernederlandsen. Heel eventjes gaat men een stap verder en men verklaart in 1917 Vlaanderen onafhankelijk op de Gentse Vrijdagmarkt. De activisten, zo werden ze genoemd, hadden weinig steun bij de bevolking.
Aan het front gaat het echter van kwaad naar erger. Net als in alle andere legers raakt men oorlogsmoe. Daarbij komt dat het officierenkorps bijna ééntalig Frans was. Dat had zijn historische gronden, maar door foute bevelen en misverstanden vallen doden, worden soldaten gestraft,
.De Vlamingen die wel Frans begrepen en poogden tussen te komen werden geïntimideerd. Er ontstaat een Frontbeweging.
Want hoewel de officieren in meerderheid Franstalig waren, was het grootste deel van de soldaten Nederlandstalig en waren de troepen in de eerste linies bijna exclusief Vlaams. Iets wat de, onder meer, ook de Bretons, Welshman en andere volkeren in hun legers overkwam.
Bij een laatste, en vrij nutteloos, offensief sneuvelt zo een deel van de leiding van de Frontbeweging.
18-11-2005, 14:18 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Adhèmar: een week |
Het is vandaag een week dat onze Adhèmar bij ons is. We zouden hem al niet meer kunnen missen. Hij voelt zich al goed thuis en Tobie begint langzaam toenadering te zoeken.
Wel moet hij voortdurend in de gaten gehouden worden, want in ALLES zet hij zijn tanden. En ze zijn vlijmscherp. Spijtig genoeg kan hij niet veel buiten lopen gezien het regelmatig regent. Een korte periode van zonneschijn zou hem al eens toelaten om in de hof te ravotten. Want ook daar is er veel voor hem te ontdekken. Sporadisch film ik hem om later een souvenir te hebben. Zijn manier van eten - hij ploft zijn hoofd in zijn bak met korrels zodat de helft er uit vliegt. Als een Nilfisk eet hij zijn eten op. Er op en er over. Van de nacht heeft hij geen piep gegeven. Nu nog het probleem van de zindelijkheid. Nu is het na het eten naar buiten gaan om kaka te doen. Na het drinken, naar buiten om pipi te doen. En hij drinkt veel.
Hier is het weer typisch herfstweer. Het is zeer goed mogelijk dat je buiten gaat met zon, een vlaag regen op je kop krijgt tijdens je wandeling en weer met de zon thuiskomt.
De wegen zijn allemaal met modder besmeurd van de boeren die hun bieten rooien. Ik vraag me af of in niet beter met plastieken botten zou gaan wandelen; Mijn schoenen zijn besmeurd van onder tot van boven.
Van avond komt Natalie en Chris langs om Natalies verjaardag te vieren (16 november). Ze weten nog niet dat we Adhèmar hebben. Ze zal wat doen. Ik durf wedden dat ze zegt dat ze ook zo ééntje wilt. Laat je wel iets weten.
18-11-2005, 11:11 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Clementine, de jongste dochter van Leopold II |
Clementine werd op 30-07-1872 geboren en stierf op 08-03-1955.
Over deze prinses is er bijna niets te vinden in de geschiedschrijving. Misschien dat ze een normaal leven geleid heeft, wat we nog niet kunnen zeggen van haar voorgangers.
Ze trouwde op 12 april 1910 met Napoleon Victor Jérôme Frédéric Bonaparte.
Na de dood van zijn vader in 1891 werd hij door de meeste Bonapartisten als familiehoofd erkend. Hij stierf op 3 mei 1926 te Brussel. Ze hadden 2 kinderen:
Marie Clothilde Eugénie Alberte Laetitia Généviève (1912 - 1996) gehuwd met Serge de Witt (Witt, de, Noord-Nederlandse regentenfamilie, die in de 17de eeuw een belangrijke rol speelde in Holland en de Republiek der Verenigde Nederlanden)
Louis Jérôme Victor Emmanuel Leopold Marie (1914 - 1997)
18-11-2005, 11:10 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Koninklijke schenking van Leopold II |
In het kader van de Koninklijke Schenking en overeenkomstig de wil van de schenker, Koning Leopold II, worden sommige andere residenties eveneens ter beschikking gesteld van de Koning. Het gaat momenteel om de volgende residenties :
· het Kasteel Belvédère
· het Domein Stuyvenberg
· de Villa Clémentine
· het Kasteel van Ciergnon
· het Kasteel van Fenffe
Deze residenties zijn eigendom van de Koninklijke Schenking, en via haar van de Staat.
18-11-2005, 10:59 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Stefanie, tweede dochter van Leopold II |
Stefanie werd geboren op 21-05-1864 en stierf op 23-08-1945.
Op 10 mei 1881 trouwde zij met de kroonprins Rudolf van Oostenrijk. In 1883 kreeg het paar een dochter:Elisabeth. Het huwelijk dat niet uit liefde gesloten was, was aanvankelijk heel gelukkig.
Later zette het uitblijven van een mannelijke erfopvolger het huwelijk onder druk.
Stefanie had weinig steun aan het Oostenrijks hof.
Op 30 januari 1889 pleegde Rudolf, samen met zijn geliefde Maria VETSERA, zelfmoord op het jachtslot Mayerling.
11 jaar erna, op 23 maart 1900 hertrouwde Stefanie met de Hongaarse vorst Elmer van Lonyay.
18-11-2005, 10:40 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Louise, oudste dochter van Leopold II |
Louise werd geboren op 18-02-1858 en stierf op 01-03-1924 in grote armoede.
Haar geboorte was een harde klap voor Leopold II die op een zoon had gehoopt. Ze groeide op in Laken en kreeg een Spartaanse opvoeding.
In 1875 werd ze uitgehuwelijkt aan haar achterneef Prins Filips van Saksen-Coburg-Gotha die behoorde tot de rijke Hongaarse tak van de Coburgfamilie en 14 jaar ouder was dan zij. Het huwelijk - ze hadden twee kinderen - was geen succes.
Prinses Louise, die na haar huwelijk met Filips in Wenen ging wonen en een voorname plaats innam in de plaatselijke high society (haar zus Sefanie huwde in 1881 met de Oostenrijkse troonopvolger Rudolf, ging al gauw haar eigen weg en amuseerde zich met talloze minnaars. De omstreden prinses raakte al gauw in geldnood en aangezien haar vervreemde echtgenoot niet langer bereid was haar schulden te betalen, raakte Louise in zware problemen.
Prinses Louise vond op latere leeftijd ware liefde in de persoon van de Kroatische Graaf MATTACIC maar samen geraakten ze aan lager wal. De graaf werd opgepakt voor geldverduistering en Louise, die ook geen steun vond bij haar kinderen en Belgische familie, werd naar een psychiatrische instelling gestuurd. Mattacic slaagde erin te ontsnappen en de Prinses op heldhaftige wijze te bevrijden waarna ze vluchtten richting Frankrijk. De Prinses, die zich liet scheiden van haar man en vervreemd was van haar vader, liet zich nog eenmaal opmerken toen ze samen met haar zusters een proces inspande tegen de Belgische staat om de erfenis van haar vader (1909), die het grootste deel van zijn omvangrijk kapitaal aan de Koninklijke Schenking toevertrouwde, aan te vechten. Prinses Louise verloor het proces en kreeg in haar ogen een ontoereikend deel van het fortuin uitgekeerd. Ze overleed in 1924 da ook in erbarmelijke omstandigheden in Parijs, de foto van haar inmiddels overleden minnaar in haar handen.
18-11-2005, 10:34 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| Het kasteel van Laken |
|
Het Kasteel van Laken
Het kasteel van Schonenberg te Laken werd gebouwd op initiatief van de Oostenrijkse Aartshertogen en Gouverneurs-generaal van de Nederlanden, Maria-Christina van Oostenrijk en Albrecht van Saksen-Teschen.
De plannen werden ontworpen door de Franse Architect Charles de Wailly en ze werden uitgevoerd door de aannemer-architect Louis Montoyer tussen 1781 en 1785. Het was bestemd als buitenverblijf voor de aartshertogen, die actief meewerkten aan de conceptie ervan. Centraal van het neoklassieke kasteel, bevindt zich een majestueus Italiaans salon, versierd met bas-reliëfs van de hand van Gilles-Lambert Godecharle die de tekens van de dierenriem voorstellen. De tuin van het kasteel werd aangelegd volgens de onderrichtingen van de bekende Engelse landschapsarchitect Lancelot Brown.
De Aartshertogen Maria-Christina en Albrecht genoten echter niet lang van het zomerverblijf. De Franse Revolutie en aanhechting van onze gewesten bij Frankrijk in 1794/5 noopten hen het kasteel te verlaten. De aartshertogen verkochten uiteindelijk het domein en de omliggende gronden raakten verdeeld. Het kasteel werd in 1803 van de slopershamer gered, dankzij Napoleon Bonaparte die het liet aankopen door het departement van de Dijle om er een residentie van te maken. François-Joseph Henry, architect van de stad Brussel, werd belast met de noodzakelijke werken. Na de val van het Keizerrijk werd deze residentie toegewezen aan het nieuwe Koninkrijk der Nederlanden. Enkele waardevolle meubels en wandtapijten uit Frans bezit bleven in Laken achter. Deze wandtapijten - onlangs nog geheel gerestaureerd bij de Koninklijke Manufactuur De Wit uit Mechelen - sieren nog steeds de Audiëntiesalons van het gelijkvloers.
De nieuwe grondwet bevatte zomer- en winterresidenties voor de koning, die één jaar op twee in de Zuidelijke Nederlanden resideerde. Het kasteel van Schonenberg te Laken werd hem daarom ter beschikking gesteld. Het werd tijdens het Nederlands regime verfraaid en vergroot met een theater en oranjerie, gerealiseerd door François-Joseph Henry, die met de bewindswisseling zijn functie bleef behouden.
De revolutie van 1830 maakte een einde aan het Nederlandse bewind. In 1831 nam Koning Leopold I zijn intrek in Laken. Hij zorgde ervoor dat het domein werd uitgebreid maar het kasteel zelf onderging tijdens zijn bewind geen grote veranderingen. Leopold II was daarentegen geboeid door architectuur en stedebouw. Hij liet in de tuin van Laken een prachtig serrencomplex optrekken door de architecten Alphonse Balat, Herni Maquet en Charles Girault. Het kasteel zelf werd bij het begin van deze eeuw uitgebreid met twee zijvleugels, ontworpen door Girault. De Koning vatte het plan op om in het domein een "Paleis der Natiën" te maken en wilde er via een ondergronds station de trein naartoe leiden. In dit plan paste ook de bouw van de Japanse Toren en het Chinees Paviljoen. De stukken van het domein van Laken uit persoonlijk bezit van de Koning werden samen met andere immobiliën door de Koning aan de Staat geschonken. Deze goederen worden beheerd door de Koninklijke Schenking.
Na de dood van Leopold II bleef de Staat het domein en kasteel van Laken ter beschikking stellen van de Koninklijke Familie. Het onderging geen noemenswaardige veranderingen meer op architecturaal vlak. Sinds enkele jaren wordt wel werk gemaakt van de noodzakelijk geworden restauraties. De meest recente zijn de restauratie en herinrichting van de Audiëntiesalons op de gelijkvloerse verdieping van het centrale gedeelte van het kasteel en de restauratie van de Theaterserre.
De Oranjerie
De Oranjerie te Laken werd gebouwd rond 1818-1820, voor Koning Willem I der Nederlanden. Het vormt één geheel met het Theater en met de Banketserre.
Het theater en de oranjerie werden gebouwd door de architect Ghislain-Joseph Herny, die de titel droeg van Architect van de Koninklijke Paleizen. Alvorens Henry voor Willem I werkte , bekleedde hij de functie van architect van het kasteel te Laken in dienst van het Empire. De conceptie van een oranjerie dateerde trouwens uit de tijd dat het kasteel ter beschikking stond van Joséphine de Beauharnais, de eerste echtgenote van Napoléon Bonaparte. Het project kwam dus niet zomaar uit de lucht gevallen.
Henry begon met de bouw van de oranjerie begin 1818. Eind 1820 waren de werken al flink gevorderd, wanneer Henry plots overleed. Zijn opvolger, Vander Straeten, heeft zich daarom niet moeten bekommeren met dit bouwwerk. De Oranjerie zelf vormde het hoofdgebouw, dat langs de ene kant begrensd werd met een klein theater waarin maximum 306 mensen plaats konden nemen. Het andere uiteinde van de Oranjerie herbergde een woonhuis voor de tuinmannen.
De oranjerie en het theater ondergingen veranderingen rond 1878, door architect Balat. De tuinierswoning ruimde plaats voor de Banketserre en de Theaterserre werd aangebouwd langs de kant van het theater. De oranjerie werd bij deze gelegenheid verbonden met de wintertuin via de annexserre. De ingang tot de oranjerie werd in 1892 gerenoveerd. Uit deze periode stamt waarschijnlijk het koninklijk monogram, dat de ingang ervan bekroont. In 1905 ten slotte, verving Girault de oude Theaterserre door de huidige serre.
De Oranjerie vervult een centrale rol in het domein van Laken: zij geeft uitzicht op het kasteel, waarmee ze ondergronds verbonden is en verschaft toegang tot de serres. Ze speelde onlangs een centrale plaats in het volksfeest dat georganiseerd werd ter gelegenheid van de 65e verjaardag van de Koning.
De Wintertuin
Deze majestueuze cirkelvormige serre sluit aan op de Oranjerie. Ze werd gebouwd door Alphonse Balat. De koepel, 25 m hoog met 57 m diameter, wordt gedragen door 36 stenen zuilen met Dorisch kapiteel. Daarrond loopt een 7 m brede galerij. De onderbouw uit baksteen met dekplaat in blauwe steen omvat 36 sokkels, vanwaar de metalen steunbogen naar de koepel leiden. De afmetingen van de serre maakten het mogelijk om er palmbomen in onder te brengen. De eerste bomen waren afkomstig uit de kweekserres van de Hertog van Arenberg in Edingen. In 1882 schonk het stadsbestuur van Leuven de Koning 4 grote palmen van 15 tot 17 m hoog, die te weinig ruimte hadden in Leuven.
Koning Leopold II wenste het serrencomplex te kunnen gebruiken om er gasten te ontvangen. De Wintertuin met zijn enorme afmetingen, speelt bij de ontvangsten een evidente rol. De verloving van Prinses Stephanie met Kroonprins Rudolf van Oostenrijk in 1880 werd aangegrepen om deze serre officieel te openen, met een optreden van een Weens koor.
De Grote Galerij en de Danszaal
Beide salons, die in mekaars verlengde liggen, maken deel uit van de grootse receptieruimten die Girault in Laken ontwierp. De nieuwe vleugel die deze architect bij het begin van deze eeuw optrok, herbergt onder meer een majestueuze trap, een banketzaal en een aantal salons die de verbinding verzekeren met het centrale gedeelte van het kasteel. De meeste van deze ruimten zijn samen met de serres bij uitstek geschikt voor ontvangsten die met staatsie gepaard gaan.
Het huwelijksfeest van Prinses Astrid en Aartshertog Lorenz van Oostenrijk-Este vond hier plaats in september 1984. De inmiddels gerestaureerde zalen vormden ook een prachtig decor voor het galabanket dat werd opgediend ter gelegenheid van het officiële bezoek van de Groothertog Jan en Groothertogin Joséphine-Charlotte van Luxemburg en enkele maanden voordien van de President van Duitsland.
18-11-2005, 09:54 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
|
De koningin die nooit is gestorven
Haar tragische dood op 29 augustus 1935 bezorgde koningin Astrid een bijna mythische status. De sneeuwprinses was amper 30 toen ze in het Zwitserse Küssnacht verongelukte. Astrid, pas achttien maanden koningin, liet drie kinderen en een ongelukkige echtgenoot na. Honderd jaar na haar geboorte opent in het Brusselse Museum van de Dynastie een unieke tentoonstelling over de eerste vrouw van koning Leopold III. Bang en schuw
Astrid werd als kind nauwelijks betrokken bij de officiële plechtigheden van het Zweedse hof. Naar verluidt was ze een schuw en bang meisje dat eigenlijk niet goed voorbereid was op haar rol als koningin. Astrid kwam, als dochter van de broer van de Zweedse kroonprins, niet in aanmerking voor de troon.
De kus
De mythe rond Astrid begon van zodra ze op 9 november 1926 voet aan wal zette in Antwerpen. Leopold, die zijn aanstaande bruid stond op te wachten, kreeg van Astrid zon tedere omhelzing dat de harten van de Belgen smolten. Het was heel ongewoon dat prinsen en vorsten in het openbaar kusten. De volkse Antwerpenaren juichten het gebaar uitbundig toe.
De eerste ontmoeting
Over omstandigheden waarin Leopold en Astrid kennismaakten, doen veel tegenstrijdige geruchten de ronde. Kwatongen beweren dat Leopold eerder toevallig met Astrid in contact kwam, tijdens een staatsbezoek aan Stockholm. Op hetzelfde ogenblik liepen ook Margaretha en Theodora, de dochters van Alice Battenberg en van Andrea van Griekenland, daar rond. Leopold viel echter op Astrid. Hij trok de daaropvolgende tijd geregeld onder een schuilnaam naar Zweden om er zijn officieuze verloofde te bezoeken.
Het huwelijk
Voor de Belgen trouwden Astrid en Leopold op 10 november 1926. Eigenlijk waren ze zes dagen tevoren al getrouwd in Zweden. Het Belgische kerkelijke huwelijk had nogal wat voeten in de aarde. Astrid was immers niet katholiek. Ze moest zich bekeren om te kunnen trouwen. Voor de huwelijksplechtigheid droeg Astrid deze zilverwitte bruidsjurk. De lange sleep werd door vier in het wit geklede bruidsmeisjes gedragen.
De kroost
Op 11 oktober 1927 krijgt Astrid haar eerste kind, Josephine-Charlotte. Het jonge gezin woont dan in het Paleis Bellevue. Drie jaar later krijgt ze een eerste zoon, Boudewijn, die later koning zal worden. Astrid en Leopold zijn inmiddels verhuisd naar het Stuyvenberg-landgoed in Laken.
Verre reizen
In de periode tussen 1928 en 1934, het jaar dat Leopold koning zal worden, trekt het koppel achtereenvolgens naar Nederlands-Indië, het Verre Oosten en naar Belgisch Kongo en de mandaatgebieden. Hier poseren ze met de Broeders van Liefde in Burundi in 1933.
Dromerig waas
Bijna alle fotos van Astrid baden in een dromerige, romantische sfeer, die schril contrasteert met de harde economische realiteit van begin de jaren dertig en het nogal saaie hofleven van een prinses. In 1934 wordt Leopold koning na het plotse overlijden van Albert. Datzelfde jaar wordt prins Albert, onze huidige koning, geboren. Bij die gelegenheid stuurt Astrid doopsuiker naar alle gezinnen waar op 6 juni een kind geboren is.
Sterven in Leopolds armen
Op 29 augustus rijdt Leopold met zijn nagelnieuwe Packard 120 cabrio door Zwitserland. Astrid zit naast hem, zijn chauffeur zit achterin. In Küssnacht am Rigi verliest Leopold de controle over zijn stuur en duikt de auto de berm in. Astrid wordt uit de wagen geslingerd en overleeft het ongeval niet. Ze sterft in de armen van haar echtgenoot.
18-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
|
ALBERT I
Albert werd geboren op 8 april 1875 te Brussel.
Hij was de tweede zoon van Filips, Graaf van Vlaanderen, en Maria van Hohenzollern-Sigmaringen.
Filips was de jongere broer van Leopold. Hijzelf overleed in 1905.
De oudere broer van Albert, Boudewijn, was in 1891 overleden en zo was Albert de wettelike troonopvolger.
Hij huwde op 2 oktober 1900 met Elisabeth, hertogin van Beieren (25 juli 1876 - Brussel 23 november 1965). Ze hadden drie kinderen:
Leopold: geboren op 3 november 1901
Karel: geboren op 10 oktober 1903
Marie-José: geboren op 4 augustus 1906
Op 23 december volgde Albert Koning Leopold II op.
Op 4 augustus 1914 bij de schending van de Belgische neutraliteitdoor Duitsland (begin van de eerste wereldoorlog) nam hij het opperbevel over het leger op zich, waaraan hij de gehele duur van de oorlog zou vasthouden.
Hij leidde in september 1918 de noordelijke legergroep in het bevrijdingsoffensief en op 22 november 1918 hield hij zijn triomfantelijke intocht te Brussel. In zijn rede kondigde hij belangrijke hervormingen aan. het algemeen enkelvoudig stemrecht
de volledige gelijkheid van de twee landstalen
de vervlaamsing van de universteit van Gent
de syndicale vrijheden
gevoelige uitbreiding van de sociale wetgeving
In de naoorlogse jaren hernam hij, met verstevigd persoonlijk gezag, zijn taak van grondwettelijk vorst, waarbij hij vooral belangstelling had voor 's lands herstel.
Op 17 februari 1934 vond Koning Albert I de dood bij een beklimming van de rotsen in Marche-les-Dames.
Eindelijk eens een koning die voor en tussen de Belgen geleefd had.
| ZM Koning Albert I (1909-1934) |
|
|
| Civiele Lijst |
3.300.000
(81.805 ) |
588.720.000
(14.593.988 ) |
| Dotaties |
50.000
(1.239 ) |
8.920.000
(221.121 ) |
| Civiele lijst na de devaluatie van 1927 (zie opmerking 1) |
9.500.000
(235.499 ) |
193.800.000
(4.804.177 ) |
18-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
| 17-11-2005 |
| Bezoek neurochirurg |
Gisteren moest ik om 16h00 bij mijn neurochirurg in het UZ te Gent zijn.
Gezien er om te zeggen geen resultaten geboekt zijn, gaan ze mijn bloed onderzoeken of er daar geen infecties te vinden zijn, + een gewone scan en donderdag 24 november in de voormiddag terug een MR. en om 13h30 heb ik diezelfde dag een afspraak met de neurochirurg. Nu gaat het op een versneld tempo. Geen goed teken als je het me vraagt. We zien donderdag wel maar ik heb al mijn vermoedens.
Onze Adhémar is al volledig ingeburgerd en onze Tobie durft er al eens bij te gaan.
's Avonds eist ons kleine mylord zijn plaatsje op in de grote zetel. Dan ligt hij aan mijn vingers te bijten of aan die van Karoline. Eén en al vitaliteit is dat baasje en een loebas. Daar hebben we nog niet met gedaan.
Om te veranderen is het weer aan het regenen en een max temperatuur van bijna 50°F.
De winter zal nu snel zijn intrede doen. Maar in feite mogen we niet klagen. Het kon al lang aan het vriezen zijn en met de prijs dat de stookolie nu staat. Ik heb 2.500 liter laten komen en dat kost 1.250 EURO. Een halve EURO de liter of 20 oude Belgische frankjes.
De scholen zien zich verplicht om de ouders per kind een bijdrage van 10 EURO te vragen of ze kunnen geen verwarming aanzetten. De onkosten qua verwarming is meer dan verdubbeld, maar natuurlijk krijgen ze daar geen aangepaste subsidies voor. Jan Modaal zal weer mogen betalen.
Voor de rest is alles nu een beetje rustig. Frankrijk haalt de voorpagina's niet meer. En op TV ook niet. De rellen zijn nog bestaande maar er worden niet meer dan 400 auto's per nacht in de fik gestoken en dat is in vergelijking met de vorige dagen maar een peulschil.
Wel neemt Jean Marie Le Pen (Frankrijk) van het Front National ( bij ons het Vlaams Belang) de kans waar om de bevoling op te stoken en dat hij het gebeurde al 30 jaar eerder voorspeld heeft. Ik denk dat zijn partij veel stemmen zal bijkrijgen, sedert Chirac pas na 14 dagen rellen de moeite gedaan heeft om op TV een toespraak tot het Franse volk te houden. Dat zal hem en zijn partij zwaar kosten. Mensen die door zinloos geweld hun wagen en soms hun appartementen verloren hebben, vergeten zo iets niet. Het vuur in de banlieus die niet door de ordediensten konden onder controle gehouden worden, zullen ze ook niet vergeten. De beelden van enkel Noord-Afrikanen die opruiende taal spraken alsof zij de enige benadeelden van de maatschappij zijn, zullen zij ook niet vergeten. In diezelfde wijken wonen ook Fransen in armoedige toestanden en die doen zo geen vandalenstreken. En ze hebben ook geen snelle BMW's om met te pronken. De Franse politiek heeft veel goed te maken, als we maar geen extreem rechtse regering aan de macht krijgen!??
17-11-2005, 10:22 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
|
Leopold II heeft er voor gezorgd dat er mooie bouwwerken in Brussel werden opgericht.
De koninklijke serres hebben we ook aan hem te danken;
De eerste staatslening om zijn spoorweg aan te leggen in Afrika hebben we ook aan hem te danken.
Dat hij Kongo aan België gegeven heeft is een DIKKE LEUGEN. Hij had het als onderpand voor de lening gegeven. Die verplichtingen om de lening af te lossen heeft hij nooit nagekomen. Daarom heeft de staat in 1908 Kongo overgenomen.
Het bloed van 10 miljoen zwarten hangt aan zijn handen.
Hij heeft NOOIT zijn eigen kolonie bezocht.
Zes maanden per jaar zat hij op zijn jacht dat gemeerd lag aan de Azurenkust met zijn Blanche. Grote delen aan de Azurenkust waren zijn eigendom.
Een deel van zijn immens fortuin is nooit teruggevonden. (Blanche is zeker met een 30 miljoen frank vertrokken richting Frankrjk)
Om zijn dochters niets na te laten, heeft hij al het geld in fondsen gestoken om de verzorging van zijn gebouwen te bekostigen.
Zijn jaarlijkse toelage was:
| ZM Koning Leopold II (1865-1909) |
|
|
| Civiele Lijst |
3.300.000
(81.805 ) |
524.700.000
(13.006.973 ) |
| Dotaties |
200.000
(4.958 ) |
31.800.000
(788.301 ) |
Hij heeft geregeerd in een periode vol met sociale onrusten en grote armoede. Nooit iets aan gedaan.
Voor zo een man houden we op 15 november een herdenking met mis en gans de hutsekluts.
Vandaag de dag zou zo iemand opgenomen worden en in Den Haag voor de rechtbank verschjnen voor volkerenmoord. Was dat de zwartjes beschaafd maken en bekeren?????????????
17-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
| De Vrijstaat Congo |
Naast de jacht op vrouwen, hij was één van de grootste koninklijke charmeurs van de 19de eeuw, ging hij ook op jacht naar een kolonie. Hij had onderandere een maandelijks contract met een Londens bordeel om hem jonge meisjes toe te sturen. Is toevallig uitgekomen doordat er door het Engels gerecht een onderzoek over dit bordeel werd gedaan. Werd nadien in de doofpot gestopt omdat er iemand van het Engels Koningshuis ook als vaste klant bij betrokken was. De wereld is toch klein, hé
De jaren 1870 waren aan de andere kant ook de jaren van de grote ontdekkingsreizen door Afrika. Onder andere Livingstone en Stanley. Doel van hun tocht was de ontdekking van de oorsprong van de Nijl.
Livingstone ( 1813 gestorven 1873) was een goede man en streed tegen de slavernij. In 1870 raakte Livingstone zoek en Stanley ging in opdracht van een Amerkaanse krant The New York Herald hem zoeken. Hij vond hem op 10 mei 1871. Livingstone zou nooit meer "uit de wildernis" te voorschijn komen, maar stierf in mei 1973 nog steeds op zoek naar de bronnen van de Nijl.
Wie was die Stanley? Stanley was een bastaard. Zijn echte naam was John Rowlands. Werd later in New Orleans door de rijke katoenhandelaar Henry Hope Stanley geadopteerd. van dan af heette hij Henry Morton Stanley. Was een arrogant, agressief, dominant, gefrustreerd en scrupule vrije man. ( karaktertrekken pasten goed bij die van Leopold II). Hij ontpopte zich als oorlogscorrespondent en na het einde van de burgeroorlog trok hij door de wereld als (oorlogs) correspondent en werd beroemd door zijn zoektocht naar Livingstone.
Hij kreeg van zijn krant de opdracht om van kust tot kust te trekken in Afrika en onderweg de raadsels op te lossen over onder meer de grootte van het Victoriameer en natuurlijk weer een onderzoek naar de bronnen van de Nijl.
In augustus 1875 organiseerde Leopold II een "wetenschappelijk" Aardrijkskundige Conferentie in Brussel. Het lukte Leopold II om uit allerlei landen vertegenwoordigers naar Brussel te lokken. In zijn grote en historische rede stelde Leopold II dat de beschaafde mens een grote taak had te vervullen in Centraal Afrika, het gebied moest beschaafd en bij voorkeur bekeerd worden.
Voel je de geslepenheid al van die man!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
L' Association Internationale Africaine (AIA) werd opgericht onder zijn voorzitterschap en werd gevestigd te Brussel
Op dat moment dook Stanley weer op uit de wildernis. Leopod II liet Stanley opvangen in Marseille ( ging naar Londen) en deed hem het voorstel in dienst te treden van de AIA. Twee soortgelijke karakters ontmoetten elkaar en het klikte direct tussen Leopold en Stanley.
En wat stelde Stanley voor : er moet een spoorweg worden aangelegd tussen alle stations van de AIA en Leopold II was het hiermee meteen eens, maar hoe kwam je daarvoor aan geld ??
Leopold II nam o.m. kontakt op met Pincoffs in Rotterdam, ook een man met altijd grootste plannen. Pincoffs was in 1857 samen met zijn zwager, de Rotterdammer H(endrikus) Kerdijk, zaken gaan doen in de Kongo, in 1868 werd o.m. hiervoor de Afrikaanse Handelsvereniging opgericht (AHV). Net als Leopold II had dus ook Pincoffs flair en bezat ook voldoende overtuigingskracht om bijvoorbeeld mensen als de Rotterdamse Bankier Mees en Prins Hendrik, de broer van Koning Willem III, te laten investeren in de AHV.
In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zoo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
In augustus 1879, dus een paar maanden al na de vlucht van Pincoffs, komt Stanley, in opdracht van Leopold II, weer aan in Kongo. Bij zich, in opdracht van Leopold II, een groot aantal te ondertekenen verklaringen waarin de bewoners van en rondom een AIA station zouden gaan verklaren dat zij alleen exclusief voor de stations zouden gaan werken, om het maar zo samen te vatten, een begin van de overdracht van de soevereiniteit aan Leopold II, achteraf....
En toen kwam dus Leopold II met het geniale voorstel om van de Kongo inklusief het kustgebied een Vrijstaat te maken, iedereen mocht er vrij in en uit en handel drijven.
Zijn vele zeer uitgestrekte AIA stations waren door Stanley ondertussen bemand door een militaire macht van totaal honderden goed getrainde inheemse soldaten, die, aldus Leopold II, de rust en orde zouden handhaven. De Britse regering vroeg toen wel heel voorzichtig hoe Leopold II dit alles dacht te financieren. Het antwoord van Leopold II was wederom geniaal: de AIC, de inderhaast opgericht Association Internationale du Congo, gepresenteerd als de rechtmatige opvolger van de meteen opgeheven AIA. Volgens Leopold II was de AIC te vergelijken met het net opgerichte Rode Kruis, ook de financiering van het AIC zou dus geen problemen moeten opleveren. Portugal kwam toen nog wel met het argument dat in de Korte Verklaringen van Stanley toch ook duidelijk monopolistische regels waren afgesproken, maar Leopold II wuifde dit weg met het vaak gehoorde koloniale argument dat je eerst het monopolie wel moest bezitten voordat je het weer met anderen kon delen...... een heerlijke logica
Hoe dachten de Fransen over zijn Vrijstaat idee ? De Fransen geloofden er niet in en wisten al bijvoorbaat dat het experiment van Leopold zou mislukken en dan zou de Kongo, aldus hun angst, wel eens aan de Britten toe kunnen vallen. Ook hier had Leopold II een geniale oplossing voor, als de Fransen nu eens het AIC zouden erkennen, dan zou Leopold II in de statuten van de AIC laten opnemen dat bij een faillisement van de AIC de Fransen een 'droit de préférence' zouden krijgen. De verbaasde Fransen konden niet anders dan toestemmen, tegelijkertijd was deze clausule voor Leopold II een soort verzekering dat Portugal zich niet zou mengen in de Vrijstaat, zou door hun toedoen de Vrijstaat failliet gaan, dan zou Frankrijk het gebied binnentrekken. Dat de Fransen Leopolds clausule serieus hebben genomen en goed hebben onthouden, bleek in 1960 toen niemand minder dan Charles de Gaulle bij de onderhandelingen over de Kongolese onafhankelijkheid nog even met het 'droit de préférence' dreigde, gelukkig zette de Gaulle niet door.
Lenin zou later dit 'droit de préférence' als het hoogste stadium van het imperialistische opportunistische denken bestempelen, een achteraf groot compliment voor Leopold II, niet waar ??
En de rest is bekend, uiteindelijk kreeg Leopold II zijn kolonie, dankzij de Britse Amerikaan Stanley en de financiele impuls van een man als Pincoffs.
17-11-2005, 00:00 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
| 16-11-2005 |
| het gezin van Leopold II |
We zullen het eerst hebben over de familiale situatie van Leopold II.
Op 22 augustus 1853 huwde hij op 18-jarige leeftijd met Maria Hendrika van Habsburg. De Habsburgers waren een zeer invloedrijke Duits adellijk geslacht dat al vele Duitse koningen geleverd had. Natuurlijk ging het hier terug om een politiek huwelijk. Liefde speelde in die tijd in die kringen geen rol. Alleen macht, diplomatie en intriges.
Met haar had hij vier kinderen
Louise (1854 gestorven 1924)
Leopold (1859 gestorven 1869). Zijn enige zoon en troonopvolger was op 10-jarigeleeftijd in de vijver gevallen en nadien aan de gevolgen van een longontsteking gestorven. Vanaf dat moment heeft Leopold II niet meer naar zijn vrouw en drie kinderen omgekeken.
Stéphanie (1864 gestorven 1945)
Clémetine (1872 gestorven 1955)
Zijn vrouw leefde vanaf 1893 volledig eenzaam en teruggetokken in Spa waar ze op 19-09-1902 overleed. Zijn dochters heeft hij bij zijn dood amper iets achtergelaten. Het grootste deel heeft zijn maitresse Blanche Delacroix ( Barones Vaughan) meegenomen. Ze spreken van een 30 miljoen frank. Wat in die tijd een fortuin was. De rest van zijn geld had hij in fondsen gestoken om de monumenten die hij in Bussel had laten optrekken te onderhouden. (waaronder de Koninklijke serres)
Hij had met zijn maitresse Blanche Delacroix ( een hoertje die 40 jaar jonger was dan hij) twee zonen
Lucien (09-02-1906 gestorven 15 november 1984): Hertog van Tervuren
Philippe ( 16-10-1907 gestorven 21-08-1914): Graaf van Ravenstein
Blanche Delacroix kreeg de titel van Barones Vaughan. daar is een geschiedenis aan verbonden. Als een dame in die tijd geïnteresseerd was in een man, liet zij dit blijken door haar handschoenen te laten vallen. De desbetreffende persoon die ze in het oog had, raapte die dan op en zei: Voici "vos gants", Madame en werd de mogelijk tot kennismaking aangeboden. Als je vos gants op zijn Engels schrijf, krijg je zo iets als Vaughan.
Blanche hertrouwde in 1910 met Emmanuel Durrieux (haar pooier van vroeger), die de twee zonen wettelijk erkende. Ze is in Zuid-Frankrijk gaan wonen waar Leopold II in die tijd veel bezittingen had.
16-11-2005, 11:36 geschreven door Ooikenaar
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
