Ons devoot
overnachten con las monjas heeft zijn
vruchten afgeworpen. Bij het ontwaken schijnt al een weldoend zonnetje en dat
geeft dadelijk een zalig gevoel! Onze plannen worden onderste boven gegooid en
we rijden terug naar Fuente Dé, het plaatsje waar we gisteren de kabelbaan
dachten te nemen en het ons door de liftbediener afgeraden werd. En alleen
waren we niet. Al die toeristen die al dagen op een open hemel aan het wachten
zijn, trekken vandaag hun bergschoenen aan en vertrekken op daguitstap. Zo ook
wij!
Gepakt en gezakt
vertrekken we richting teleférico
om al van op 1800 meter hoogte te kunnen starten met onze wandeling. Boven
hebben we voorzeker een veel mooier zicht dan in het dal. En inderdaad, we
kunnen onze ogen niet geloven. Rondom rond bergen in alle kleuren en vormen.
Waar we tot hiertoe niet anders dan wolken te verwerken kregen, is het vandaag
een lust voor het oog. We stappen en genieten. Dan eens door een rotspartij, dan
over en door malse weiden waar de gentianen hun kelkjes weid open spreiden om
de weldoende zonnestralen binnen te laten en wat verder houden we een
sneeuwgevecht. Ja, jullie lezen goed, we moeten doorheen verschillende
sneeuwplekken en dat geeft de wandeling nog een extra dimensie. Zelfs een
roedel herten laten zich die sneeuw welgevallen en spelen en stoeien erin dat
het een lust is om te zien? Verspreid in het landschap zien we meertjes met om
ter mooiste weerspiegelingen. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand wie is er het
mooiste meertje van dat land. Maar er is er geen enkel die spreekt en het is
aan de wandelaar om uit te maken wat hij verkiest. De wolken spelen een spel
van verstoppen en terug te voorschijn komen maar het weer blijft zijn beste
kant tonen. Vandaag moeten we echt het onderste uit de kan halen want volgens
de weersvoorspellingen is het morgen weer gedaan. Laat ons hopen dat die
vooruitzichten niet kloppen want we zouden morgen dolgraag een wandeling
doorheen een kloof maken alvorens door te rijden naar de moeder van onze buren.
Zij is zo vriendelijk geweest om ons bij haar uit te nodigen en dat aanvaarden
we graag. Maar, moesten de weergoden weer rare snuiten trekken dan aanvaarden
we dat maar. We hebbenvandaag immers
uitgebreid en onverwachts kennis kunnen maken met de Picos de Europa en dat
bejubelen we.