Doornroosje was een mooi lief kind, dochter van de koning, zij woonde in het grote kasteel op de heuvel.

Overal waarzij kwam zag men lachende gezichten, iedereen was blij haar eens te zien.

Waar ze kwam kreeg ze bloemen, van alle mensen, arm of rijk en zelfs waren die mensen niet thuis, hing er een bordje waarop stond, neem maar zoveel bloemen als je wilt Doornroosje.

In het dorp, aan de rand van het bos leefde er ook een heks, ze had lange piekharen en liep lichtjes gebogen door een bochel,

 ze was nog niet zo oud maar zag eruit als gezaagd hout

Ze was slim en pienter, zo had ze het kurkenstopsel uitgevonden en aangezien er in die tijd nog geen glazen flessen bestonden had zij al gauw gemerkt dat het kurken stopsel alleen kon dienen om fitten en gaten te stoppen.

In die tijd werd er veel soep en stoemp gegeten, de mensen kregen dan veel diaree en aangezien het einde van de darm ook een gat genoemd werd, kan onze heks diaree stoppen met een kurk.

Na verloop van tijd werd de diaree mousse hard en kan de kurk er weer uit en genezen waren de mensen.

De heks wist ook veel over planten en kruiden.

Ze was de dokter van de gemeente alleen als de nood het hoogst was, voor de rest werd ze gemeden en beschimpt.

Meerdere malen werd haar tuintje verwoest en haar ruiten ingesmeten, daarom had ze de doornen van haar rozentuintje vergiftigd zodat de mensen er schrik van kregen en er afbleven.

Doornroosje kwam elke dag voorbij het tuintje van de heks en zag iedere keer de prachtige grote rozen, ze wist dat ze die niet mocht plukken.

Op een keer was ze zo verrukt door de schoonheid van de rozen dat ze er snel een kusje op gaf.

Een klein doorntje net onder de bloem prikte haar in haar onderlip en prompt viel Doornroosje in slaap.

Ze werd snel naar het kasteel gebracht en daar op haar bedje gelegd.

Ze snurkte zo hard dat men dacht dat de vijand aan viel met helikopters

dit was niet zo, want helikopters bestonden toen nog niet.

De koning beval de heks te vangen en gebood haar Doornroosje weer wakker te maken, maar de heks moest toegeven dat dit onmogelijk was.

Doornroosje zou alleen wakker worden door de kus van iemand die echt verliefd was op haar, zonder bijbedoelingen.

Iemand met een hart van goud.

Kortom de liefste van de wereld.

Doornroosje sliep in haar koninklijk bed, maar werd niet wakker.

De koning liet zijn herauten rondrijden in zijn land en alle naburige landen om te verkondigen dat, wie zijn meisje kon wakker kussen, ook met haar mocht trouwen en de helft van het koninkrijk zou krijgen.

En daar boden de eerste gelukszoekers zich al aan.

Wat niemand had gezien was dat de doorn van de roos in de onderlip van Doornroosje was blijven steken.

Elke man die haar kuste werd gestoken en viel in slaap

Waarna de kussers werden afgevoerd naar het ziekenhuis.

Hier kon men ook niets voor hen doen en stuurde men ze naar huis.

Na enige tijd waren er geen mannen meer die konden werken, ze sliepen allen.

Op een mooie dag deed men reeds vroeg de paleisdeuren open en de eerste kussers dienden zich aan.

Tussen al die kussers bevond zich ook een meisje.

Iedere man duwde haar opzij en belette haar Doornroosje te kussen.

Op zeker moment stond ze achter aan de rij, het werd al laat en men wilde het paleis sluiten toen er nog een man binnen kwam.

Het meisje wilde juist Doornroosje kussen toen de man haar wilde wegduwen, daardoor schoof ze wat vooruit en kuste Doornroosje op haar neus.

Het resultaat was verbijsterend

Doornroosje sloeg haar ogen open en zuchtte ze vroeg, waar ben ik, wat heb ik goed geslapen, zal ik maar wat bloemen gaan halen voor het paleis?

Men vertelde haar wat er was gebeurd en dat haar vader haar had belooft aan diegene die haar kon wakker kussen.

En diegene was nu een meisje.

Tot ieders verbazing zei Doornroosje.

Dan is het maar zo!

Dan zal ik mijn verdere leven met een meisje slijten, belooft is beloofd.

Zo werd het eerste lesbische koppel

gevormd.

En omdat Doornroosje graag kinderen wilde, mochten alle mooie mannen opnieuw aantreden.

Dit keer niet om te kussen