Graag een eenzaam plekje voor mij alleen geen bank of zetel, enkel een simpele steen diep in het bos waar zelfs de zon niet stoort waar je met bomen kan praten, niemand je hoort waar de struiken zelfs niet fluisteren waar je jezelf kan beluisteren gedachten zich vermengen met slierten mist wereld problemen oplossen zonder list het knagen van de kleine muis muziek is, geen geborrel of geruis waar alles wat je denkt eindicht in geluk waar pijn in ritme is uitgedrukt waar eenzaamheid bevolking wordt niemand om lelijkheid mort zo'n plek wil ik vinden zo'n plek mag mij in stilte verslinden eenzaam zittend oip en steen ela
Op de vleugels van een kleurige vink wordt je stem gedragen en het klinkt mijn liefde voor jou is suskewiet ik strooi ze uit over dit gebied
Op de vleugels van een vlugge duif rdt je stem gedragen als op een fuif mijn liefde voor jou komt steeds terug zelfs over het water zonder brug
Op de vleugels van een tere uil wordtje stem gedragen als een bloementuil ze steekt de liefde in pastel, eeuwig mooi zodat ik alle muizenissen buiten gooi
Op de vleugels van een witte meeuw wordt je stem gedragen door de eeuw die liefde klouw ik tot mij in zinnelijke fase ze brengt mij telkens in extase
Op de vleugels van een fiere ooievaar wordt je stem gedragen naar ons hart onder gevaar geborgenheid van liefde maakt het fijn voor jou bouwik een gouden schrijn ela
